Σινέ Βίλμα

Ανέβηκα στη Θεσσαλονίκη για ένα τριήμερο και βέβαια δεν έχασα την ευκαιρία να επισκεφτώ το θρυλικό Βίλμα.
Η επίσκεψη πραγματοποιήθηκε πριν αρκετό διάστημα, ημέρα Παρασκευή κατά τις 2 το μεσημέρι.

Το σημείο στο οποίο βρίσκεται το τσοντάδικο είναι αρκετά διακριτικό και εύκολα προσβάσιμο (περιοχή Βαρδάρης).
Με το που μπαίνω στο σινεμά, πηγαίνω στο ταμείο και πληρώνω το εισιτήριο (5 ευρώ).
Μετά από το ταμείο υπάρχουν δύο σκάλες οι οποίες οδηγούν στην κυρίως αίθουσα του σινεμά.
Η μία σκάλα σε βάζει στην αίθουσα από τα μπροστινά καθίσματα της αίθουσας (οπότε σε βλέπουν όλοι οι θαμώνες που βρίσκονται μέσα στην αίθουσα) ενώ η δεύτερη σκάλα σε βάζει στην αίθουσα από τα πίσω καθίσματα (σε βλέπουν μόνο όσοι κάθονται στην τελευταία σειρά καθισμάτων και οι όρθιοι που στέκονται πίσω από την τελευταία σειρά καθισμάτων).

Με το που μπήκα στην αίθουσα, πήγα και κάθησα στην προτελευταία σειρά καθισμάτων, στο κέντρο και ξεκίνησα να παρακολουθώ την τσόντα.
Η ποιότητα προβολής και ήχου ήταν καλή, όχι όμως τίποτα το σπουδαίο. Τη στιγμή που μπήκα έπαιζε ταινία με μια ξανθιά γκομενάρα να παρτουζώνεται με 2 προικισμένους νεαρούς. Μου έκανε εντύπωση ότι η ένταση του ήχου ήταν αρκετά χαμηλή ως πολύ χαμηλή (όπως έμαθα αργότερα από ένα θαμώνα με τον οποίο έπιασα κουβέντα, επειδή στους πάνω ορόφους υπάρχουν διαμερίσματα και μένουν οικογένειες απαγορεύεται η ένταση του ήχου να είναι δυνατή).

Τα καθίσματα του σινεμά δεν είναι καθόλου αναπαυτικά και ο χώρος για τα πόδια είναι πολύ περιορισμένος.
Καμία σχέση για παράδειγμα με τα καθίσματα του Αβέρωφ ή του Αθηναϊκού στην Αθήνα.
Σε αντίθεση με άλλα τσοντάδικα, στο Βίλμα δεν επικρατεί το απόλυτο σκοτάδι. Ο φωτισμός είναι ακριβώς αυτός που χρειάζεται.
Η όλη ατμόσφαιρα που επικρατούσε στην αίθουσα, ακόμη και η μυρωδιά, σε πηγαίνει σε άλλες εποχές, πίσω στη δεκαετία του 80...
Πραγματικά πολύ καλτ ατμόσφαιρα!

Τα καθίσματα της αίθουσας είναι πάρα πολλά αλλά τη στιγμή που πήγα οι θαμώνες ήταν ελάχιστοι.
Γύρω στα 5-6 άτομα καθόντουσαν σε καθίσματα και άλλοι 2-3 θαμώνες ήταν όρθιοι, πίσω-πίσω (προφανώς περίμεναν για παιχνίδι).
Οι περισσότεροι θαμώνες ήταν μεγάλης ηλικίας, δεν πρόσεξα καθόλου αλλοδαπούς (ευτυχώς).
Για όση ώρα έμεινα μέσα στην κυρίως αίθουσα, με πλησίασαν διακριτικά 2-3 κύριοι αλλά δεν μου άρεσαν και δεν ανταποκρίθηκα.

Αφού έμεινα για καμιά ώρα στην πλατεία, σηκώθηκα και πήγα να εξερευνήσω και τους υπόλοιπους χώρους.
Πρώτα πήγα στις τουαλέτες που υπάρχουν στην πλατεία. Παλιά πλακάκια και σχετικά βρώμικα, 2-3 φθαρμένα ουρητήρια τοίχου,
μια κλειστή τουαλέτα τούρκικου τύπου και μια απαίσια μυρωδιά. Με ακολούθησε στις τουαλέτες ένας θηλυπρεπής 45άρης και με κοιτούσε
έντονα αλλά δεν του έδωσα καμία σημασία. Βγήκα γρήγορα έξω από τις τουαλέτες καθώς δεν άντεχα την μπόχα.

Στο τέλος του διαδρόμου, πίσω από τα καθίσματα, υπάρχει μια σκάλα η οποία σε οδηγεί στον εξώστη. Ο εξώστης του σινεμά είναι πραγματικά εξαιρετικός. Ευρύχωρος, με χώρους για παιχνίδι, καμιά 30 καθίσματα (τα περισσότερα από τα οποία ήταν σπασμένα) και τόσος φωτισμός όσος επιβάλλεται να υπάρχει σε έναν τέτοιο χώρο. Πάνω στον εξώστη υπήρχαν καμια 10αριά θαμώνες (φυσικά όλοι ήταν όρθιοι). Κάποιοι έκαναν παιχνίδια μεταξύ τους ενώ πέτυχα και ένα πήδηγμα σε μια γωνία. Οι τουαλέτες που υπάρχουν πάνω στον εξώστη ήταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση από τις κάτω τουαλέτες (πιο καθαρές, πιο καινούργιες και με αρκετά καλή μυρωδιά). Καθώς το σινεμά δεν διαθέτει χώρους για απομόνωση (πχ καμπίνες ή δωματιάκια), οι τουαλέτες στον εξώστη είναι κατάλληλες για αυτούς που θέλουν να αποτραβηχτούν και να παίξουν ήσυχα χωρίς να τους ενοχλούν. Και όντως, κάποια στιγμή δυο θαμώνες που παίζαν πάνω στον εξώστη κατευθύνθηκαν προς τις τουαλέτες και ξεκίνησαν να ακούγονται τα αχ-βαχ...

Γενικά ο κόσμος στο Βίλμα μου φάνηκε πιο μαζεμένος και διακριτικός από τα τσοντάδικα της Αθήνας.
Επίσης οι θαμώνες ήταν αρκετά καλοντυμένοι και κόσμιοι, δεν παρατήρησα δηλαδή ατημέλητους, βρωμιάρηδες και αισχρούς θαμώνες.
Μπορεί και να έτυχε.

Η καθαριότητα του σινεμά ήταν σε ανεκτά επίπεδα και δεν πρόσεξα πεταμένα κάτω προφυλακτικά ή χαρτοπετσέτες.
Η παλαιότητα ωστόσο του σινεμά είναι αισθητή και οι φθορές ολοφάνερες (κάποια καθίσματα ήταν σπασμένα ή φθαρμένα).
Τελευταία ανακαίνιση φαίνεται να έχει γίνει πριν από πολλά χρόνια...
Οσο για τις τουαλέτες, η τουαλέτα που υπάρχει πάνω στον εξώστη ήταν σε καλή κατάσταση (από τις πιο καθαρές
που έχω δει σε σινεμά αυτού του είδους) αλλά οι τουαλέτες στην πλατεία μύριζαν πολύ άσχημα και ήταν σχετικά βρώμικες.


Το σινεμά φαίνεται να μαζεύει θαμώνες μεγάλης ηλικίας, όπως και όλα τα τσοντάδικα αυτού του είδους.
Επομένως είναι πολύ καλή επιλογή για αυτούς που τους αρέσουν οι ώριμοι άντρες άνω των 50 ετών.
Αν είχε περισσότερο κόσμο θα ήταν σούπερ. Οπως μου είπε ένας θαμώνας με τον οποίο πιάσαμε κουβέντα,
πριν από 15 χρόνια το Βίλμα μάζευε πολύ κόσμο και γινόταν χαμός.
Αλλά ακόμη και έτσι, με το λίγο κόσμο, αν κάποιος έχει υπομονή και καθήσει αρκετή ώρα τότε όλο και κάτι θα βρει.

Αν τύχει και βρεθώ πάλι στη Θεσσαλονίκη, εννοείται πως θα επισκεφτώ ξανά το Βίλμα.

Ακόμη και αν δεν σας αρέσουν τα σινεμά αυτού του είδους, αξίζει να κάνετε μια επίσκεψη στο Βίλμα (μόνοι σας ή με παρέα)
μόνο και μόνο για να ζήσετε τη μοναδική καλτ ατμόσφαιρα που έχει!