Όλες οι κριτικές για την Nαταλία - Λιοσίων 91 (Μπουρδέλα) Λιοσίων

Στις 22/2/2013 και το ρολόγιον της Ελλάδας να δείχνει 20:00 αν το κουρδίσαμε αρκετά ...

Η Ναταλία είναι Βουλγάρα (κατά δήλωση της). Έχει μελαχρινά μαλλιά μέχρι τις πλάτες, χαρακτηριστικά προσώπου και έκφραση σαν να βγήκε από γιορτή εντερλέζι αλλά χωρίς την άνοιξη, μέτρια στο ύψος, μάλλον αδύνατη, αποδεκτά βυζιά κάπως πεσμένα, με συνηθισμένο κώ(ο)λο και κάποιο ξεβαμμένο τατουάζ στην μέση.

Προφανώς οι αιτίες για να γαμήσουμε σε κάποιο πορνείο είναι να μας ενδιαφέρει η εμφάνιση της πορνο-δέσποινας και να μας ικανοποιεί το πακέτο τιμής-υπηρεσιών.

Η επίσκεψη στην Ναταλία ξεκίνησε από άσχετες αφορμές ως προς τον αντικειμενικό σκοπό.

Παλαιότερα ο Πύραυλος μου είχε πει ότι ήταν ανεξήγητο που πέρασα από Λιοσίων 91 και δεν μπήκα μέσα στο ιστορικό πορνείο τουλάχιστον για να δω. Ομολογώ ότι αυτό το πορνείο δεν το έχω πάρει με καλό μάτι από πολύ παλιά. Δεν είναι ζήτημα του παρόντος ή του πρόσφατου παρελθόντος.

Έκανα λοιπόν το πρώτο βήμα και μπήκα, υποταγμένος σε καθημερινές συνήθειες και προοπτικές αλλά και στις προσδοκίες που δεν αφήνουν ίχνη.

Το σαλόνι αυτού του πορνείου σε προδιαθέτει να μην καθίσεις στους στεναχωρημένους πάγκους, αλλά να παραμένεις άβολα όρθιος σε ετοιμότητα αποχώρησης.

Να σημειώσω ότι πριν είχα επικοινωνήσει μέσω ασυρμάτου με τον συνάδελφο Ορεινό Λέοντα έτσι ώστε να περπατήσουμε μαζί στα καταστήματα, αλλά ήταν κωλυόμενος και απλά μου έδωσε την ευχή του να περάσω καλά.

Βγαίνοντας η Ναταλία μου φάνηκε γνωστή. Τελευταία όλα (σχεδόν) μου φαίνονται γνωστά. Λες και έχουν ξανασυμβεί. Λες και έχω ξαναγνωρίσει τους ανθρώπους.

Τι να έχει συμβεί με την Ναταλία; Είχαμε παλαιότερα λογομαχήσει αναίτια; Είχαμε μιλήσει; Θέλαμε να μιλήσουμε; ή απλά την είχα γαμήσει στο παρελθόν χωρίς έντονες αναμνήσεις;

Στα πορνεία ΟΛΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΥΜΒΟΥΝ !

Επειδή ήθελα να ξεκαθαρίσω αυτά τα ερωτήματα και δεν μπορούσα να συζητήσω σοβαρά στο άβολο σαλόνι, αποφάσισα να μπω ως πελάτης στο θεσμικά προστατευμένο χώρο του πορνο-δωματίου. Παλαιότερα είχα σκεφθεί (αρκετά παράτολμα) ότι το άσυλο σε ένα δωμάτιο πορνείου μοιάζει με το φοιτητικό άσυλο. Αυτό πιθανόν είχε προκύψει από σύγχυση πολλών παραμέτρων, όπως για παράδειγμα ότι τα Πανεπιστήμια και τα Πολυτεχνεία της Ελλάδας είναι χειρότερα από τα μπουρδέλα και ότι αν δεν ολοκληρώσεις τυπικά τις σπουδές σου κανείς δεν σου αναγνωρίζει την φιλότιμη προσπάθεια έτσι ώστε να σου επιστραφεί κάποιο ισοδύναμο.

Έκανα και το δεύτερο βήμα (… επίσης ριψοκίνδυνο) έχοντας ως εφόδια την αθεράπευτη περιέργεια μου και την ευχή του Ορεινού Λέοντα.

Μιας και μπήκα στο δωμάτιο σκέφτηκα να γαμήσω την Ναταλία δεδομένου ότι σε καλύτερες συνθήκες θα μου άρεσε περισσότερο. Ακόμη μια ριψοκίνδυνη επένδυση για επιχείρηση σε πορνείο.

Από την αρχή λοιπόν αισθανόμουνα ότι βρισκόμουνα σε εντεταλμένη υπηρεσία κατά μια έννοια χωρίς το απαραίτητο υπόστρωμα τεστοστερόνης. Αυτό μου έχει ξανασυμβεί στο Φωκαίας 27 υπόγειο και στο Καλλέργη 33. Αλλά χάρη στις υπηρεσίες αξιόλογης κοπέλας, όλα αυτά ξεπεράστηκαν και η επιχείρηση κατέληξε σε επιτυχία.

Οι συνθήκες έγιναν δυσκολότερες από τις διαστάσεις του δωματίου που ήταν 2Χ3 με ένα μικρό παράθυρο σε μέγεθος τετραδίου.

Όταν μπήκε (η Ναταλία) στο δωμάτιο την ρώτησα αν είχε ξαναδουλέψει παλαιότερα στην Λιοσίων. Όταν μου απάντησε καταφατικά, αυτόματα σαν αναλαμπή θυμήθηκα ότι την είχα γαμήσει τον Ιούλιο του 2010 στο Λιοσίων 79 ισόγειο, αποκομίζοντας μέτριες εντυπώσεις.

http://www.bourdela.com/oikoi-anoxhs/athina/liosiwn-79v/

Έρχεται λοιπόν δίπλα μου και παίζει τον πούτσο μου σαν να παίζει το καλαμάκι του φραπέ, ενώ παράλληλα τον κοιτά σαν να ήταν βιτρίνα καταστήματος στο τέλος των εκπτώσεων.

Λογικά θα έπρεπε να την αποβάλλω από το δωμάτιο και να επιχειρήσω σε άλλο πορνείο. Όμως έμεινα, ελπίζοντας ότι αν δεν γαμήσω πετυχημένα, τουλάχιστον θα γελάσω.

Τελειώνει την περιποίηση και την γυρνάω σε πισω-κω(ο)λητό. Πηγαινοερχόμουνα σε διαδρομές χωρίς νόημα και επένδυσα στο αξίωμα ότι λόγω της τριβής θα αναγκαστεί ο πούτσος μου να χύσει.

Σαφώς δεν ήταν και η καλύτερη σκέψη που θα μπορούσα να κάνω. Όμως δεν είχα κάτι καλύτερο να κάνω.

Πράγματι τέλειωσα και το κατάλαβα με χρονική καθυστέρηση, όπως περίπου λειτουργεί ο εξαεριστήρας του μπάνιου όταν σβήσουμε το φως.

Ήταν ένα αδέξιο, άδοξο και αδιέξοδο γαμήσι ...