Όλες οι κριτικές για την Lolita - Λ. Βουλιαγμένης 238

Σάββατο βραδινή έξοδο μετά το τεράστιο διπλό της ΑΕΚ.
Δεν είναι και συνηθισμένο. Πολύ συχνά μας γειώνει αυτή η ομάδα.
Πάντα μετά από νίκες, η μέρα και η βδομάδα μπαίνει όμορφα.
Αλλά κάτι με προβλημάτιζε.
Πως γίνεται να πάει η μέρα στραβά?
Θες η βροχή?
Θες το αίσθημα της ματαιότητας να παραμονεύει να αναλάβει δράση?
Θες η παρέα που θα συναντούσα να είναι αυτό που θέλω αλλά φοβάμαι να διεκδικήσω?
Από πριν ήξερα ότι όσο καλά να πάει η συνάντηση θα επέστρεφα με ένα κενό.
Παλεύοντας να μείνω στα θετικά και να δω το ποτήρι μισογεμάτο, ή τουλάχιστον ότι υπάρχει ποτήρι ξεκίνησα την Σαββατιάτικη περιπλάνηση και όπου με βγάλει.

Βραδινή έξοδος λοιπών στο Κύτταρο να παρακολουθήσω τον Αποστόλη Μπαρμπαγιάννη (τσολιά της Ελληνοφρένιας), τελευταία παράσταση για φέτος, σε ένα σόου που παρέπεμπε στον τεράστιο Τζίμη.
Περάσαμε πολύ καλά αλλά κλασικά στο τέλος μπουκάλα...
Γενικά προσπαθώ να συνδυάζω ένα καλό και ελπιδοφόρο βράδυ με μια προσπάθεια ερωτικής ανύψωσης.
Οπότε είπα να γεμίσω έστω μέχρι την μέση τη μπουκάλα.

------------------------------------Κριτική-----------------------------

Το στούντιο είναι το τελευταίο προς νότια.
Παίζει να είχα να το επισκεφτώ 3 χρόνια.
Βράδυ βρίσκεις να παρκάρεις οπουδήποτε.
Δύσκολο να το χάσεις με το τεράστιο 238 να σε καλωσορίζει.
Στον πρώτο όροφο βρίσκεται ένα καθαρό και προσεγμένο μαγαζί.

Η τσατσά ευγενέστατη ομιλητική πιάσαμε την κουβέντα μέχρι να βγει η κοπέλα.
Μου πήρε θερμοκρασία και με ενημέρωσε ότι λόγω ενός προβλήματος δούλευε μόνο μια κοπέλα, η Λολίτα.
Εμφανίστηκε η Λολίτα και με ένα "ας πάει το παλιάμπελο" και "πότε θα ξαναδοθεί η ευκαιρία" πλήρωσα για απλό.

Τουαλέτα εκτός δωματίων, καθαρή.
Ευρύχωρο δωμάτιο που παρέπεμπε σε κανονικό δωμάτιο.
Καθρέφτες δεν είχε πέραν αυτόν στον νιπτήρα.
Πετσέτα και παντόφλες συσκευασμένες.
Ντουζιέρα με ζεστό νερό το οποίο ήθελε χρόνο να πάρει μπρος.
Έλειπε ένα φύλλο της τζαμαρίας οπότε κλασικά έκανα νερά εξωτερικά.
Κρεβάτι μαλακό και άνετο.
Από τα πιο άνετα που θυμάμαι.
Στρώμα ερωτεύσιμο....

Μετά το σύντομο ντουζάκι, εμφανίστηκε η Λολίτα.
Μέτριο ανάστημα, μελαχρινή, πλαδαρή, ικανοποιητικό σε μέγεθος αλλά πεσμένο και νερουλό στήθος.
Ωραίο δέρμα απαλό μυρωδάτο και μακριά μαύρα μαλλιά τα οποία έπιασε πριν τον αγώνα.
Εντύπωση τα πολύ μεγάλα νύχια της στα οποία δεν είμαι φαν.
Πρόσωπο επιεικώς μέτριο, θα την χαρακτήριζα ταλαιπωρημένη καύλα.
Ανταλλάξαμε ονόματα και άρχισε την προετοιμασία.
Στο site γράφει, Ισπανίδα εγώ άκουσα Ιταλίδα.
Ρώτησε και εμένα από που είμαι.
Πρώτη φορά με ρωτούν από που είμαι.

Μου έκανε εντύπωση δε βιαζόταν.
Ορεξάτη αλλά επαγγελματίας.
Έβαλε τζελ το οποίο με ξενέρωσε λιγουλάκι.
Δε κάνει 69, δεν δέχεται γλυφομούνι, δεν δέχεται δάκτυλα και φυσικά όχι γλωσσόφιλα.
Ακριβώς το ίδιο είχα ζήσει με την Μικαέλα την Ρουμάνα από την Ισμήνης η οποία όμως ήταν πολύ του γούστου μου και την είχα επισκεφτεί τότε 2 κοντινές φορές.
Έτσι δημιουργήθηκε η απορία και την ρώτησα τι περιλαμβάνει το φουλ.
Ελεύθερο, μασάζ, ισπανικό...

Με παρακάλεσε να είμαι κύριος και να μην την χτυπώ ή την δαγκώνω.
Μου έδειξε μελανιά που ακόμα δεν έχει φύγει από δάγκωμα.
Γενικά αφού δεν υπήρχε κόσμος και βιασύνη έβαλε τους κανόνες της, όσο εγώ χούφτωνα.
Το μόνο που ζήτησα είναι να ακουμπήσει λίγο το στήθος της να σηκωθώ γρηγορότερα.
Δεύτερη σερί φορά ακούω το δε πλήρωσες.
Το θεώρησε ισπανικό...
Το προσπερνώ και της λέω αφού δε βιάζεσαι άσε να πετύχω καλή στύση και όχι να μπει το προφυλακτικό σχεδόν ξεκαύλωτος.
Δε το δέχτηκε ακριβώς αλλά μου είπε να την εμπιστευθώ και με την πίπα θα το πετύχει ακόμα και με προφυλακτικό.
Όντως είχε δίκιο, καλή πίπα με ρουφήγματα εναλλαγές σε κεφάλι και ολόκληρο και ελάχιστη μαλακία.

Ανέβηκε πάνω μου μου βούτηξε τα χέρια και τα έβαλε στο στήθος της όπου ταλαντευόταν σε καυλωτικούς ρυθμούς.
Πιστεύω ότι πονηρά θέλει να της πιάνουν το στήθος για να μην την χτυπούν ή την τραβούν.
Εμένα δε με χάλασε καθόλου.
Μετά από λίγο μάλλον κουράστηκε και μου πρότεινε να το γυρίσουμε σε doggy.
Δε με χάλασε καθόλου δίνοντας ο ίδιος τον ρυθμό όπου χαϊδεύοντας με το ένα χέρι το στήθος τα μπούτια και την κωλάρα της, τελείωσα αρχοντικά και όμορφα.
Γενικά δεν περίμενα να περάσω καλά αλλά οι χαμηλές προσδοκίες συνήθως εκπλήσσουν ευχάριστα.
Μετά είχε όρεξη για κουβέντα.
Κάθισε δίπλα μου και μου έλεγε τα του επαγγέλματος τις δυσκολίες και τους κινδύνους.
Για πελάτες βίαιους και ψωνισμένους.
Πως περιμένεις να αφεθώ όταν στην άκρη του μυαλού μου έχω σε τι κατάσταση θα με βρει ο επόμενος πελάτης και αν θα μπορώ να δουλέψω, με ρώτησε.
Στην περίπτωσή σου, μου λέει, επειδή ένοιωσα ασφαλής το ευχαριστήθηκα.
Σίγουρα δεν εννοούμε το ίδιο την ευχαρίστηση αλλά καταλαβαίνω.
Εγώ από την άλλη την είχα καταβρεί με το στρώμα στο κρεβάτι αν μπορούσα θα πλήρωνα να κοιμηθώ εκεί.
Άκουσα όλο το στόρι, συμμετείχα δείχνοντας τάχα μου ενδιαφέρων αφού ήθελε να πει τα δικά της και όχι να συζητήσει και όταν ακούστηκε η λυτρωτική μουσική χαιρετηθήκαμε, ντουζιαρίστηκα και την έκανα με το πάσο μου.
Θα ξαναπάω κάποια φορά όταν ολοκληρώσω τα τουρ μου στα στούντιο ή αν μου γυαλίσει κάποια κοπέλα.

Φεύγοντας έπρεπε να ρωτήσω πληροφορίες για το στρώμα.
Το στρώμα θα μου μείνει αξέχαστο είτε ποιότητα έιτε πολυχρησία, η πλάτη μου το ερωτευτηκε...

υ.γ τα στούντιο τον τελευταίο καιρό δεν προσφέρουν πολλά σε σύγκριση με τα μπουρδέλα αλλά το ένα κλικ καθαριότητας παραπάνω το προτιμώ όπως και τη δυνατότητα του σύντομου ντους πριν και μέτά.
υ.γ κατά την είσοδο ενημέρωσα ότι έχω κάνει τα εμβόλια μου και τα έχω διαθέσιμα...