Όλες οι κριτικές για την Φατίμα - Ιάσονος 46 (Μπουρδέλα) Μεταξουργείο

Παρασκευή, ώρα 9:57 π.μ
Στο σαλόνι δεν υπήρχε ψυχή, ενώ η πόρτα του δωματίου —απέναντι απ' την εξώπορτα—ήταν κλειστή. Σύντομα εμφανίστηκε η Μαρία, η πόρνη που είχα πάρει εκεί στις 13 του τρέχοντος μηνός. «Γεια σου», της ευχήθηκα καθώς με πλησίαζε. «Τι κάνεις;», ενδιαφέρθηκε να μάθει. «Καλά». Για λίγο κοιτάχτηκε στον καθρέφτη. «Εσύ, η Μαρία δεν είσαι;». «Ναι, χα χα». Κατάλαβα πως μ' είχε αναγνωρίσει. Εκείνη την ώρα εμφανίστηκε μία χαμηλομέτριου αναστήματος γυναίκα, με μαύρο μαλλί μέχρι τους ώμους, έτσι κι έτσι πρόσωπο, μεσαίο στήθος, σώμα με πιασιματάκια. «Γεια σου», ευχήθηκα και σε 'κείνη, ενώ αμέσως ρώτησα: «Κι εσύ είσαι η;...». Δεν έδειξε να καταλαβαίνει. «'Ονομα», της εξήγησε η Μαρία. "Ce?" (Τι;), μόρφασε εκείνη. "Cum te cheamă" (Πώς σε λένε), της μίλησε στα ρουμάνικα. "Aaa, am uitat! Ha ha ha" (Ξέχασα), είπε έπειτα από λίγη σκέψη, πιάνοντάς την τα γέλια. "Cum te chiamă, ma!" (Πώς σε λένε, ρε!), επέμεινε η Μαρία, προσπαθώντας να συγκρατήσει τα δικά της γέλια. "Fatima, mai, Fatima!, Ha ha ha" (Φατίμα, μωρέ, Φατίμα!), κατάφερε να θυμηθεί συνεχίζοντας να γελάει. "Bine, o să trec cu Fatima" (Καλώς, θα περάσω με τη Φατίμα), ενημέρωσα τη Μαρία, ενώ ταυτόχρονα διέκρινα τη συγκρατημένη έκπληξη της περί ης ο λόγος. "Trec acolo" (περνάω εκεί), έδειξα, όχι το δωμάτιο του σαλονιού —που ήταν άδειο— αλλά εκείνο του διαδρόμου, που είχα περισσότερο καιρό να επισκεφτώ. "Aicia, n-are lampa, n-are φως" (Εδώ, δεν έχει λάμπα, δεν έχει φως), με προειδοποίησε εκείνη. "Nu contează, nu ma supără" (Δεν έχει σημασία, δεν με στενοχωρεί). "Haide!" ('Αιντε!), μου έδειξε να περάσω στη σκοτεινή αλλά ψιλοσυμπαθητική κάμαρα. Πριν με αφήσει μόνο, ζήτησα να πει στην κοπέλα ότι ήθελα μια πίστωση χρόνου για να ετοιμαστώ. "Nu, se duce in partea asta, fiindcă are o camera şi pe urma vine la tine" ('Οχι —μην ανησυχείς—, πάει σε αυτό το μέρος —δίπλα—, επειδή έχει ένα δωμάτιο [η κλειστή πόρτα που είχα δει] και στη συνέχεια έρχεται σε σένα), μου έκανε γνωστό.
"E Grec!" (Είναι 'Ελληνας!), την άκουσα ν' απαντά, προφανώς στην ερώτηση της Φατίμα.
Δεν είχαν περάσει δυο-τρία λεπτά, αφότου είχα μπει, όταν άκουσα τα βογγητά της από δίπλα, ενώ πριν συμπληρωθεί το εξάλεπτο άνοιγε την πόρτα μου!
«Γεια σου», της ξαναευχήθηκα. "Știți românește?" (Ξέρετε —πληθυντικός— ρουμάνικα;)
Πριν με καπακώσει κι αρχίσει τα προκαταρκτικά, σχολίασα πως τ' όνομά της προέρχεται απ' την Αραβία. Μου είπε ότι το έχουν και στη Μολδαβία. Τα προκαταρκτικά της, λοιπόν, συμπεριλάμβαναν φιλιά–γλείψιμο, σε θηλές, λαιμό, μάγουλα, επίσης γλωσσόφιλα (Εγώ: «Φιλάς στο στόμα; Αυτή: «Ναι»), γλείψιμο των αυτιών, με παράλληλο παίξιμο της πούτσας μου. Μου φάνηκε όμως κομματάκι βιαστική — ήταν βιαστική. Πάντως εγώ είχα καρακαυλώσει! «Πόσων χρονών είσαι;», έκανα την αδιάκριτη ερώτηση. «Τριάντα», μου απάντησε. Της είπα και τη δική μου ηλικία. "Mulți înainte" (Πολλά [χρόνια] μπροστά — δηλαδή, να ζήσεις). Της ζήτησα να περάσουμε στο τσιμπούκι. Την καπότα την ξετύλιξα μόνος μου. Πριν ξεκινήσει να πιπώνει τη σκούπισε μ' ένα υγρό μαντιλάκι.
Τ' ρολόι μου έδειχνε πως είχαν περάσει τέσσερα λεπτά, από τότε που είχε μπει, όταν —με καλό τρόπο— μου είπε πως έπρεπε να βιαστούμε... Δεν την άφησα να με τσιμπουκώσει παρά ελάχιστα (το τσιμπούκι της δεν μου άρεσε). Την "κάρφωσα'' ιεραποστολικά και σε συνδυασμό με τα γλωσσόφιλα που ανταλλάξαμε, ύστερα από μερικά ηδονικά μέσα-έξω, αναφώνησα: "Am terminat!" (Τελείωσα!).
Πριν όμως φύγει, καθώς ετοιμαζόταν, τη συμβούλεψα, πάντα με το χαμόγελο, πως: "Nu trebuie să te grăbeşti" (Δεν πρέπει να βιάζεσαι). Το παραδέχτηκε λέγοντας: "Αm înțeles" (Κατάλαβα) και πήγε να με βοηθήσει να βγάλω την καπότα. Τη ρώτησα εάν δούλευε αλλού. Μου απάντησε πως μόλις είχε έρθει απ' τη Μολδαβία κι ότι δεν της άρεσε η δουλειά της πόρνης, μιας κι είναι κουραστική και τα λεφτά λίγα.
«Καινούργια κοπέλα!», ανακοίνωσε η υπηρεσία —που στο μεταξύ είχε έρθει— βγαίνοντας η Φατίμα στο σαλόνι.