Όλες οι κριτικές για την Τζωρτζιάνα - Ιάσονος 20Γ (Μπουρδέλα) Μεταξουργείο

Η μικρή το δέμας με τον φτωχό κόρφο πήρε θέση ανάμεσα στα πόδια μου και τονερούφηξε καλυμμένα.
'Eνα μετριότατο ρούφηγμα σε μία σεμικαυλωμένη —αργότερα καυλωμένη— πούτσα.
Στη συνέχεια, έχοντας ύφος σοβαρό, με καβάλησε κι αφού τον έχωσε μέσα της άρχισε να τρίβεται μπρος-πίσω αλλά και ν' ανεβοκατεβαίνει — έπειτα από δική μου επιθυμία το τελευταίο.
— Λετς τράι φρομ μπιχάιντ (εγώ στα εγγλέζικα μιας και δεν καταλάβαινε ελληνικά).
Πήρε θέση βολική.
— Μπράβο, βέρι νάις!... Α... α... α..., υπερέβαλα κομματάκι ενώ έβλεπα την πούτσα μου να μπαινοβγαίνει στο μουνί της.
'Eνιωθα ικανοποιητικά την πρόστριψη.
Εκείνη από τη μεριά της απαλοβογκούσε.
— Λετς τράι μίσσιοναρι ποσίσιον, οκέι; (πάλι εγώ, ύστερα από αρκετές ψωλιές)
— Οκέι!
Συνέχιζα να νιώθω καλά την τριβή αλλά όταν τη δίπλωσα, σπρώχνοντας τα πόδια της πίσω και γαμώντας την σχεδόν κάθετα, ήταν σαφώς καλύτερα.
Τ' απαλοβογκητά της συνεχιζόντουσαν.
Κάποια στιγμή τη ρώτησα εάν κουράστηκε.
Απάντησε αρνητικά.
— Λετς τράι φρομ μπιχάιντ, ουαν μορ τάιμ... (αφού δεν κουράστηκες, χαχαχα...)
'Εδωσα κι εκεί κάμποσες.
Πριν ολοκληρώσω ιεραποστολικά, γιατί ιεραποστολικά την έχυσα, προσπάθησα για λίγο και στα πλάγια αλλά δεν μου βγήκε. 'Ηταν τότε που μ' ενημέρωσε πως ο χρόνος τελείωνε.