Όλες οι κριτικές για την Τζέσικα - Φυλής 134Α (Μπουρδέλα) Άγιος Παντελεήμονας/Πλατεία Βικτωρίας
2 κριτικές
Επίσκεψη στην μπουρδελογειτονιά σήμερα το πρωί με έναν φίλο,που ήθελε να δει την Αλεξάνδρα από τη Διδύμου 8.Δεν ήταν αυτή που ήθελε,και γυρίσαμε να κάνουμε μια τσάρκα ξεκινώντας από το 200.Σταματήσαμε στο 134 και είδαμε τι έχουν τα 3 μαγαζιά.Τελικά αποφασίσαμε να μπούμε στο ισόγειο,στη Τζέσικα από τη Βουλγαρία.Ωραία κοπέλα,με ωραια φωνή και χαμόγελο μας κέρδισε στο σαλόνι.Στο δωμάτιο καλή συμμετοχή αλλά δεν τρελάθηκα κιόλας.Πάντως για ξεχαρμάνιασμα μια χαρά ήταν.Περισσότερα για την κοπέλα έχει γράψει ο Φανούρης Τζούρας,και είναι ακριβώς όπως την περιγράφει.
Πληροφορίες Επίσκεψης
Προς το τέλος της χθεσινοβραδινής μου τσάρκας, στην περιοχή της Φυλής και των πέριξ οδών αυτής, αναζητούσα ένα ήσυχο σπιτάκι για να εκτονωθώ σεξουαλικά. Αν και δεν υπήρχε πολύς κόσμος, μία οχλαγωγία από νεαρούς συναγωνιστές γινόταν αίσθητή.
Ανηφόρισα λοιπον προς τα "μεγάλα νούμερα" της οδού και έπειτα από εκτίμηση των εργαζόμενων κοριτσιών των τεσσάρων οίκων που λειτουργούσαν εκείνη την ώρα, τιμήθηκε η Τζέσικα.
Τζέσικα ἦν μειλίχια νεαρή, με όμορφο πρόσωπο, στ' οποίο ξεχώρισα τα μάτια και τα χείλη της, με ξανθά ίσια μαλλιά που έφταναν κάτω από τους ώμους, μεσαίο φυσικό στήθος μ' ευμεγέθη περιθηλαία άλω και θηλές, λεπτό κορμάκι, ωραίο ερωτικό κωλαράκι και καλοσχηματισμένα πόδια.
Πρόσφερε απλό πρόγραμμα (χωρίς φιλάκια στο σώμα) στα 20 ευρώ.
Στο ευρύχωρο, ήσυχο (δεν έπαιζε μουσική) και καθαρό δωμάτιο, ευχάριστη εντύπωση προξενούσε η τριχρωμία αυτού. Ροζ και κρεμ τοίχοι σε συνδυασμό μ' ένα καταγάλανο ταβάνι όπου στο κέντρο του μία πλαφονιέρα φώτιζε αρκετά ικανοποιητικά το χώρο.
Αριστερά των εισερχομένων, βρίσκονταν ο επιτοίχιος καθρέφτης και στη γωνία το διπλό μεταλλικό κρεβάτι, με το υπερβολικά μαλακό στρώμα και τα σχετικά καθαρά εμπριμέ σεντόνι και μαξιλαροθήκη.
Δίπλα του ένα σκαμπό χρησίμευε ως κομοδίνο και παραδίπλα ο νιπτήρας με τη λειτουργική βρύση, το κρεμοσάπουνο, τα χαρτιά υγείας, η άδεια βάση για τις χειροπετσέτες, ο καθρέφτης με τα ντουλαπάκια του, η εσωτερική μονάδα του εν λειτουργία κλιματιστικού και ο κάδος των απορριμμάτων.
Δεξιά της πόρτας υπήρχε ένας μεταλλικός καλόγερος για τα ρούχα, ενώ το πάτωμα ήταν ξύλινο.
Η κοπέλα εισήλθε μετά από λίγα λεπτά με το προφυλακτικό ανά χείρας. Είχε μαζέψει μάλιστα και τα μαλλιά της σε κότσο. Με χαιρέτησε και αφού έμεινε ολόγυμνη, βγάζοντας τα εσώρουχά της, πήρε μία στάση (κάθετη προς το ξαπλωμένο σώμα μου) που έμοιαζε με το μεταλλικό άγαλμα της "μικρής γοργόνας της Κοπενχάγης". Σ' αυτή τη θέση άρχισε να χαιδεύει το εσωτερικό των μηρών, το πέος, τους όρχεις και το υπογάστριό μου.
Τη ρώτησα από πού κατάγεται και μου απάντησε ότι είναι από τη Βουλγαρία.
Μιλούσε σιγά και μαλακά. Με σπαστά Ελληνικά έκανε την ίδια ερώτηση και σ' εμένα.
Ταυτόχρονα με τα δικά της χάδια, θώπευα και εγώ το κορμί της. Μάλιστα επιχείρησα να εισάγω το δάχτυλό μου στον κόλπο της και για να με διευκολύνει απήγαγε κατά τι τους μηρούς της .
Η στύση είχε εμφανιστεί και το πέρασμα του προφυλακτικού ήταν αναπόφευκτο. Αστειεύομαι (για το αναπόφευκτο)...
Το στοματικό που ακολούθησε ήταν χωρίς εναλλαγές ρυθμού και ταχύτητας, χωρίς ορχεολειχία, αλλά και χωρίς χρήση χεριού. Το χέρι το χρησιμοποιούσε για να χαιδεύει, κάνοντας μία παράξενη περιστροφική κίνηση, τους όρχεις.
-Μπορώ να σε φιλήσω στο σώμα;
Αφού πήρα τη μαλακή και σιγανή καταφατική της απάντηση, την ξάπλωσα ανάσκελα και άρχισα να τη φιλάω ξεκινώντας από τον αφαλό και φτάνοντας έως το λαιμό της.
Στο δωμάτιο επικρατούσε σιωπή. Οι μόνοι ήχοι που ακούγονταν ήταν το κρεβάτι που έτριζε ελαφρά και κάποιες, χαμηλής έντασης, ομιλίες από το σαλόνι.
Ξεκίνησα με ιεραποστολικό. Στο οποίο ανταποκρίθηκε καλά, κάνοντας ταυτόχρονες κινήσεις με τις δικές μου, αλλά απέφευγε τις σφιχτές αγκαλιές. Εάν έμενα στη στάση εκείνη και επιτάχυνα τον ρυθμό μου σίγουρα θα τελείωνα. Επέδειξα λοιπόν αυτοσυγκράτηση και της ζήτησα να έρθει από επάνω μου. Αλλωστε η στάση αυτή είχε ανακοινωθεί και στο σαλόνι από την υπηρεσία. Σ' αντίθεση με τα "φιλάκια", που δεν ήταν στο πρόγραμμα. Πάλι την είχα πατήσει...
Και εκεί (στη στάση της αγελαδάρισσας) μου άρεσε σε γενικές γραμμές η συμμετοχή της. Χωρίς καθόλου βογγητά και αναστεναγμούς έκανε ό,τι της έλεγα. Πότε σφυροκοπούσα εγώ και πότε ανεβοκατέβαινε εκείνη. Υπήρχε βέβαια ένα θεματάκι με την ποσότητα του λιπαντικού που είχε χρησιμοποιήσει, αλλά τελικά με λίγη αυτοσυγκέντρωση κατάφερα να εκσπερματώσω. Εντός της περικαυλίδος "βεβαίως βεβαίως".
Σε 12 περίπου λεπτά είχαμε τους τίτλους τέλους.
-Γειά σου και καληνύχτα. Μου είπε χαμογελώντας και ενώ είχε φορέσει τα εσώρουχά της. Ανοιξε την πόρτα και έμεινα μόνος με τις σκέψεις μου.
Ομορφη κοπέλα, ήπιων τόνων, δεκτική στις "παραξενιές" του ερωτικού συντρόφου. Πάντα όμως στα πλαίσια του τι είχε ανακοινωθεί στο σαλόνι. Πάντως ήταν καλή περίπτωση για τη μεταμεσονύχτια εκτόνωσή μου.
Θα μπορούσε βέβαια να είχε μεγαλύτερη, πιο ζωντανή συμμετοχή και να χρησιμοποιούσε (διακριτικά) την κατάλληλη ποσότητα λιπαντικού, αφού πρώτα έβλεπε το "εργαλείο" του πελάτη.
Αλλά όπως έγραψα και στην αμέσως προηγούμενη κριτική μου "...δεν είναι δυνατό να τα έχουμε όλα στη ζωή"