Όλες οι κριτικές για την Τατιάννα - Φωκαίας 27Β (Μπουρδέλα) Άγιος Παντελεήμονας/Πλατεία Βικτωρίας

Στο σαλόνι παρέλασαν οι τέσσερις (!) κοπέλες που έχει ο οίκος το τελευταίο διάστημα. Ξεχώρισα την Τατιάνα γιατί είχε μια εύθυμη προδιάθεση, κοντολογίς ήταν πιο κοντά σ' αυτό που ήθελα τη δεδομένη στιγμή.

Πρόκειται για μια ξανθιά λατίνα , λεπτή με μικρά πεσμένα στήθη,πήρσιγκ στις ρώγες, αρκετά καλό γενικό σουλούπι σε σχέση με το μέσον όρο της περιοχής,
πρόσωπο οκ,ας πούμε καθημερινό με καυλιάρικες γραμμές και χωρίς ιδιαίτερα λάτιν χαρακτηριστικά. Πιπινοφέρνει άν καί την κόβω για πάνω από 25, ίσως κοντά και στα 30.

Όμορφη ακριβώς δε θα την έλεγα, καθώς οι γραμμές του προσώπου της παραπέμπουν επίσης σε μια κωμική προδιάθεση που για κάποιους μπορεί να είναι ενοχλητική... πάντως με το χαμόγελο μετατρέπεται σε φυσιογνωμία ευχάριστη.

Είσοδος της τύπισας στο δωμάτιο με καλή διάθεση, εξωστρεφή, μου πέταξε κάτι χαιρετούρες στα ισπανικά (που ψιλοκατάλαβα) με τον στάνταρ τρόπο που συνηθίζουν οι λατίνες που έχουν τόν αέρα. Καθώς με βρήκε στο νιπτήρα ,γύρισα και της αντιγύρισα κάτι επιπέδου Λος πουέμπλος ουνίδος κλπ πράγμα που της άρεσε πολύ και μου κάνει κόλλα το στον αέρα κλάκ, μετά πάει και κάθεται στην άκρη του κρεβατιού ενώ τακτοποιούσε τα διάφορά της.

Γδύθηκα κι ήρθα στα γόνατα στο κρεββάτι από πίσω της ακουμπώντας την στην πλάτη ενώ πέρασα τα χέρια μπροστά κι άρχισα χάδια χουφτώματα ,προς τιμήν της ανταπέδωσε τρίβοντας το κεφάλι της όπου έβρισκε ενώ μου φιλούσε ελαφρά το λαιμό . Μείναμε σε αυτήν την κατάσταση για δυοτρία λεπτά ή ούτε κάν, ήταν σύντομο και διεγερτικό και δε χρειαζόταν να το τραβήξω παραπάνω.Σε λίγο της έκανα νόημα για προφυλακτικό,την άφησα να μου πάρει πίπα μια τζούρα ίσα να σαλιώσει και μπήκα αργά στην αρχή να δώ τι παίζει αλλά σύντομα έπιασα τέρμα, σ' όλο αυτό η ανταπόκριση της ήταν πολύ φυσική πολύ ζωντανή. Άρχισα βαθιά μπασίματα ενώ παίζαν και λαβές εκατέρωθεν ενώ και έκανε να τυλίξει τα χέρια της γύρω μου. Φαινόταν αφοσιωμένη,παρμένη μέσα στη φασάρα που εκτυλισσόταν ενώ έβγαζε κι ανάσες κραυγούλες όλα σπαρταριστά. Κάνει λοιπόν να τυλίξει τα χέρια γύρω μου και με την άκρη του ματιού ώπα πιάνω την κίνηση στον μεγάλο καθρέφτη καθρεφτάκη στα δεξιά όπου σε ανύποπτο χρόνο κοιτάει ρολόι. Είπα να μη δώσω σημασία αλλά πόνο κατά την προσφιλή έκφραση, γιατί και αργά ήταν να κάνω πίσω και γιατί να το χαλούσα εξάλλου;
Της έφερα τα πόδια ενωμένα ψηλά κι ελαφρά λυγισμένα κι αρχίζω να πρεσάρω γρήγορα και έντονα. Την ξαναφέρνω σε κανονική και την πιάνω στο αργό κι έξω έξω. Ξανάμανά δυνατά μπασίματα όπου με πιάνει διάθεση κλείδωμα αγκαλιά για τελική όπου και ολοκλήρωσα.

Η συμμετοχή της για πρώτη φορά να πώ ότι ήταν πολύ πάνω από το αναμενόμενο,
ήταν μια ευχάριστη έκπληξη με μόνη παραφωνία το κοίταγμα του ρολογιού όπως είπα. Επίσης σε κάποια βαθιά μπασίματα όπου χτυπούσα μήτρα-κι είχα την αίσθηση ότι της τόχα κάνει χαλκομανία απ' το πρεσαρισμα - για ένα σεκόντ στην κόψη έδωσε την εντύπωση ότι θα λάκιζε... τελικά το πάλεψε μέχρι τέλους κι αποχώρησε με το ίδιο και παραπάνω χαμόγελο κατά πώς ήρθε.
Συνοψίζοντας, ήταν μια απρόσμενα καλή συνεύρεση,
τώρα άν ήταν τυχαίο οκ μπορεί, πιθανόν να ξαναπάω να τσεκάρω,άν το φέρει. Χρόνος περίπου 12λ.κι η υπηρεσία με το ύφος χαρντκόρ απ' τα έητιζ δεν ενόχλησε. Στην πολυθρόνα της στο σαλόνι ένα κουτσούνι γατάκι λιάρδα ακίνητο έκανε νανάκια σοκαρίστηκα όταν συνειδητοποίησα στο χαμηλό φωτισμό πως ήταν αληθινό κι όχι κάποιο είδος μαξιλαριου...
...ενώ ο κόσμος πιτσιρικάδες κυρίως παρέες και ξένοι,μπαινόβγαινε ακατάπαυστα κι ακατάσχετα και χαοτικά, θυμήθηκα το ποίημα του Μίλτου με τις μαριονέτες.