Όλες οι κριτικές για την Τάνια - Ιάσονος 2Β (Μπουρδέλα) Μεταξουργείο

Τρίτη, ώρα 18:22
«Γεια σας!... Λοιπόν, Τάνια δουλεύει σήμερα!...», μου έκανε γνωστό η υπηρεσία, ενώ την ίδια στιγμή τακούνια ακούγονταν να πλησιάζουν απ' τον διάδρομο που οδηγούσε στο κουζινάκι. «...Κουκλίτσα, πολύ ωραίο κοριτσάκι... Να τηνα!». «Γεια σου αγάπη μου, τι κάνεις;», ενδιαφέρθηκε να μάθει μια μπικινοφορούσα, μέτριου αναστήματος –πάνω στα πορνοπάπουτσα–, αδύνατη, καλλίκορμη νεαρή, με σπαστό καστανόμαυρο μαλλί μέχρι τους ώμους πιασμένο σε αλογοουρά, μετριοκαλό πρόσωπο, μικρό νερουλό στήθος. «Γεια σου, καλά!», της απάντησα. «Δέκα ευρώ, ισπανικό, εξήντα εννιά...», συνέχισε η τσατσά. «Τακ-τουκ τακ-τουκ τακ-τουκ», η πόρνη ακολουθούσε την αντίστροφη πορεία επιστρέφοντας στο κουζινάκι. «...γλειψίματα, πιασίματα, στάσεις, ελεύθερο στοματικό... Ελάτε και θα περάσετε καλά!». 'Εβγαλα το δεκάευρω. Με άφησε να διαλέξω ένα απ' τα δύο φροντισμένα δωμάτια του σαλονιού. Πέρασα στο μεγαλύτερο. Η Τάνια άνοιξε την πόρτα του μετά από τρία λεπτά. «Γεια σου, τι κάνεις;» (αυτή). «Γεια σου, καλά!». «Μπράβο». Με βρήκε κλασικά ολόγυμνο και ξαπλωμένο ανάσκελα στο κρεβάτι. Κατεβαίνοντας απ' τα ψηλοτάκουνα, έμεινε τσίτσιδη και γονατίζοντας στο στρώμα, έσκυψε πάνω μου ξεκινώντας μ' επιφανειακά φιλάκια –αλλά καθόλου γλειψιματάκια– σε κορμό, θηλές. «'Ελα ο ανθοπώλης!...», ακούστηκε ξαφνικά η –ενισχυμένη ηλεκτρικά– φωνή ενός πλανόδιου απ' τον δρόμο. Η Τάνια συνέχιζε σε λαιμό, μάγουλα κι αντίστροφα σε λαιμό, θηλές, κορμό, ενώ τώρα χρησιμοποιούσε και την άκρη της γλώσσας της! «Αχ, μπράβο, έτσι, κάνε μου λίγα τέτοια!...», την παρότρυνα απ' τη μεριά μου. «'Ελα τα ωραία ζουμπούλια (ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων, χα χα χα)... Από τον Βόλο!», ξανακούστηκε ο πλανόδιος ανθοπώλης. «Δεν θέλω να μου κάνεις ελεύθερο στοματικό», την ενημέρωσα βλέποντάς την να πλησιάζει "επικίνδυνα" το υπογάστριό μου. «Μμ;». «Θέλω με καπότα! Το τσιμπούκι λέω, το θέλω με καπότα... Εντάξει;». «'Οχι πριζερβατίβ;». «Με προφυλακτικό θέλω!... Κατάλαβες;». «Ε, λίγο...». «Από πού είσαι;». «Ρωσία, ένα μήνα εδώ». «Α, εντάξει! Με αυτό...», πήρα τη συσκευασμένη καπότα και την ακούμπησα στο καυλί μου. «Εντάξει!», χαμογέλασε. Είχε καταλάβει!... Τελικά φόρεσα μόνος μου το λεπτό ελαστικό, ενώ κατά τη διάρκεια της μέτριας πίπας που ακολούθησε κρατούσα τη βάση του πέους παρακολουθώντας το στόμα της να το εξαφανίζει και να το επανεμφανίζει, ξανά και ξανά. «Ανέβα από πάνω!», της είπα όταν ένιωσα ικανός για διείσδυση. «Να κάνουμε έτσι... (με τα δάχτυλά μου έκανα το αναποδογυρισμένο σήμα της νίκης, για να της δείξω πως ήθελα να με καβαλήσει) Ανέβα από πάνω, εσύ!... Εσύ, εδώ, έτσι!... Μπράβο, ναι!». 'Εχοντας επιτέλους καταλάβει, με ίππευσε πρόθυμα και πιάνοντας την πούτσα μου την έχωσε στον λιπασμένο κόλπο της ή τουλάχιστον έτσι νόμισα... «Μπήκε;... Δεν μπήκε!». Τελικά με λίγη προσπάθεια τα κατάφερε!... «Κρικ κρικ κρικ!...», άρχισε ν' ανεβοκατεβάζει τη λεκάνη της, ενώ με τις παλάμες της στηριζόταν στο στήθος μου. 'Εριξα κι εγώ κάμποσες ψωλιές έχοντάς την γραπώσει απ' τα κωλομάγουλα. Ολοκλήρωσα μ' έναν πνιχτό βόγγο, αφού πρώτα αλλάξαμε ερωτική στάση, από τη στάση της γελαδάρισσας σε 'κείνη του πισωκολλητού γονατιστού.