Όλες οι κριτικές για την Τάνια - Αλκαμένους 113 (Μπουρδέλα) Πλατεία Αττικής

Ομάδα περιπολούντων αστυνομικών πέρασε την πλατεία Αττικής και συνέχισε στην Αδμήτου.
Τρεις νεαροί ένστολοι, δυο άρρενες και ένα θήλυ. Δεν ήταν πάνω από 25 χρονών.
Τους ακολουθήσαμε, με μύχια ελπίδα να μας οδηγήσουν στην περιπέτεια και στην ηδονή.
Ανέβηκαν για λίγο την Αγορακρίτου και πήραν την Αλκαμένους με βόρεια κατεύθυνση.
Με το που τους έβλεπαν από μακριά, εξαφανίζονταν από το δρόμο όλες οι φατσούλες των μεταναστών, για να εμφανιστούν ξανά μετά από λίγο…
Στη διασταύρωση με την Περγάμου, διακόψαμε την προσκόλληση μας, ελκυόμενοι από τους εκεί Οίκους, όπως οι μύγες στα σορόπια.

Στον επί της οδού Περγάμου 27 ανώγειο Οίκο, καλοδιατηρημένο μικροαστικού ύφους διαμέρισμα, εξεδίδετο ανατολικοευρωπαία gilf, καλά διατηρημένη, με σώμα «αχλαδοειδές», κατάλληλη για πορνοδίαιτους της τρίτης ηλικίας.
Στο ισόγειο, η Βίκη εξ Ασίας. Παλαιότερα είχαμε εκσπερματώσει στο στόμα της, στον επί της οδού Παιανιαίων οίκο.
Αλκαμένους 117, η Εύα, δεινή πεοθηλάστρια, ομόσταυλος της Τζούλιας, με πλαστικοποιημένους μαστούς. Ομοίως και αυτή έχει γευθεί τους χυμούς μας προ μηνός περίπου.

Καταλήξαμε στο Αλκαμένους 113.

Ο χώρος υποδοχής και επίδειξης περιλαμβάνει μια δυσπερίγραπτη τοιχοποιία ύψους λίγων εκατοστών του μέτρου και μήκους 3-4 μέτρων, κάτι σαν στηθαίο, της οποίας η σκοπιμότητα είναι άγνωστη.
Αν δεν προσέξει κανείς, κινδυνεύει να σκοντάψει και να σωριαστεί…

Επιδείχθηκε η αλλοδαπή Τάνια.
Νεαρή, περί τα 30 έτη, βραχύσωμη, με jumbo μαστούς και καπούλια.
Κόμη μακριά με «αφέλειες», αισθητική των 60s-70s…

Κατακλυστήκαμε για μια ακόμη φορά από κύμα λαγνείας και εκδηλώσαμε την πρόθεσή μας να απολαύσουμε τις υπηρεσίες της νεαράς.

Προχωρώντας προς το δωμάτιο συνουσιών, μεσολαβεί ο χώρος ανάπαυσης και αναμονής του προσωπικού του Οίκου.
Εκεί, η Τάνια έπινε καφέ «φραπέ», άκουγε φτηνά λαϊκά τραγούδια από πειρατικό σταθμό και απέφυγε να μας κοιτάξει ενώ περνάγαμε από μπροστά της.
Aισθητική των 60s-70s…

Εντός του χώρου συνουσιών είχαμε τρεις αποκαλύψεις:
Πρώτον, διετίθετο πεοθηλασμός άνευ περικαυλίδος, πράγμα που δεν ανακοινώθηκε στο χώρο επιδείξεων, θυμίζοντας παλιές εποχές, όταν η «ειδική περιποίηση» είχε έντονο τον παράγοντα του τυχαίου και αποκαλύπτονταν από την εκδιδόμενη μόνο μέσα στο δωμάτιο συνουσιών.
Δεύτερον, οι πλούσιοι μαστοί ήταν φυσικοί και όχι τεχνητοί.
Τρίτον, το ύψος των υποδημάτων της νεαράς ήταν περίπου το 10% του ύψους του σώματός της.

Οι αντιθέσεις ήταν έντονες και εξόχως ερεθιστικές:
Εργάζονταν με ζήλο επί των γεννητικών μας οργάνων, με τη μία άκρα χείρα να μαλάσσει το πέος, την άλλη χείρα να μαλάσσει τους όρχεις, με το στόμα να πεοθηλάζει, με άτσαλο άνοιγμα των ποδιών της.
Αυτά σε συνδυασμό με τις μικρές διαστάσεις της, μας έκαναν να φαινόμαστε υπερμεγέθεις, τεράστιοι, ως άλλοι Τιτάνες, Κρόνοι, Προμηθείς, ασελγούντες επί εκμαυλισμένου θήλεος…

Λόγω επαγγελματικών κυρίως αντιξοοτήτων, για αρκετές ημέρες είχαμε παραμελήσει τα θήλεα, με αποτέλεσμα το σπέρμα μας είχε καταστεί “solid state” τυρί ροκφόρ.
Παρ’ όλα αυτά, με φιλότιμες και χρονοβόρες εναλλαγές μαλάξεων και πεοθηλασμού, η Τάνια επανέφερε το γενετήσιο υλικό μας σε υγρή μορφή.
Τα πρώτα φλόκια την βρήκαν στο αριστερό μάγουλο. Με αυτόματα ανακλαστικά έστρεψε την κεφαλή αριστερά, ώστε τη βρήκαν τα δεύτερα φλόκια στο δεξί μάγουλο.
Τα επόμενα φλόκια τα εναποθέσαμε στη στοματική της κοιλότητα.

Διαπιστώνουμε ότι ο πεοθηλασμός άνευ περικαυλίδος είναι σαν την κορτιζόνη: Όλα τα φτιάχνει, όλα τα σιδερώνει. Όλα ξεπερνιούνται, όλα είναι ωραία και καλά.

Ήμασταν ο τελευταίος πελάτης της Τάνιας.
Εξήλθαμε ταυτόχρονα, ακολουθώντας αντιδιαμετρικούς δρόμους, όπως συμβαίνει συνήθως μεταξύ ενός άνδρα και μιας γυναίκας.