Όλες οι κριτικές για την Σμαράγδα - Βριλησσού 36

Α) ΕΡΩΤΙΚΗ ΑΤΖΕΝΤΑ (21/12/2011 – 28/12/2011)
Στις 21/12/2011 (ώρα 14:45) μετά τη στουντιότσαρκα, κάθισα στα σκαλιά που βρίσκονται κοντά στο στούντιο της Βριλησσού 36. Αρχικά πήρα τηλέφωνο τους γονείς μου για να τους ενημερώσω ότι πήδηξα. Κατόπιν, έκανα το σταυρό μου, κοίταξα τον ουρανό με θλιμμένο βλέμμα και πήρα τηλέφωνο την κυρία Νίκη (αφού δεν μπορώ να τη βλέπω, τουλάχιστον ας την ακούω). Η στιχομυθία, που ακολούθησε, ήταν η εξής:

ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Εμπρός; Ποιος είναι;
ΤΑΚΜΑΝ: Ο Δημήτρης είμαι. Επειδή δεν θα μπορέσω να σε δω αυτή τη βδομάδα λόγω κακοκαιρίας, σε πήρα να σου ευχηθώ καλά Χριστούγεννα.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Σε ευχαριστώ πολύ.
ΤΑΚΜΑΝ: Σου εύχομαι με όλη μου την καρδιά να περάσεις όμορφα Χριστούγεννα μαζί με τα παιδιά σου και τα εγγόνια σου. Η Παναγιά μαζί σου.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Και εγώ σου εύχομαι να περάσεις καλά.
ΤΑΚΜΑΝ: Θα φτιάξεις και κανένα γλυκό; Κανένα μελομακάρονο;
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Ναι θα φτιάξω. Θες να σου δώσω και σένα;
ΤΑΚΜΑΝ: Όχι ευχαριστώ. Την αγάπη σου θέλω μόνο.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Τώρα πού είσαι;
ΤΑΚΜΑΝ: Κάπου έχω βγει έξω.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Εγώ περιμένω τα παιδιά μου. Σε λίγο θα έρθουν για φαγητό.
ΤΑΚΜΑΝ: Ξέρεις γιατί όταν σε παίρνω από Αθήνα σου μιλάω 5-6 λεπτά, ενώ όταν σε έπαιρνα από Αγγλία σου μιλούσα γύρω στο ένα τέταρτο;
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Γιατί;
ΤΑΚΜΑΝ: Γιατί όταν σε παίρνω από Αθήνα, σε παίρνω από κινητό. Όταν σε έπαιρνα από το Southampton, σε έπαιρνα από το Skype και δεν έτρωγα ακτινοβολία.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Εντάξει, δεν θα λύσουμε και το Κυπριακό.
ΤΑΚΜΑΝ (φανερά στενοχωρημένος): Γιατί το λες αυτό; Δεν σου αρέσει η παρέα μου;
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Μου αρέσει, πώς δεν μου αρέσει; Έλα κάτω να σε δω, να τα πούμε από κοντά.
ΤΑΚΜΑΝ: Δεν μπορώ. Δεν είμαι σπίτι. Από επίσης 18 μέχρι επίσης 20 Δεκεμβρίου είχα πάει στην Εύβοια για να δω τη γιαγιά μου.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Καλά έκανες. Επίσης οι γιαγιάδες αγαπάνε τα εγγόνια επίσης.
ΤΑΚΜΑΝ: Έπρεπε να τη δω. Χάρηκα που την είδα, αλλά παραπάνω από 2 μέρες δεν θα καθόμουν ούτε με σφαίρες. Όσο να ναι, στην Αθήνα περνάω καλύτερα.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Να πεις στη γιαγιά σου χαιρετίσματα από εμένα.
ΤΑΚΜΑΝ: Εντάξει θα επίσης τα πω (σιγά μην ενημερώσω τη γιαγιά για τα προσωπικά μου).
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Γιατί δεν έρχεσαι κάτω; Αφού και με τον πατέρα σου και με τη μάνα σου μιλάω. Δεν σε αφήνουν να έρθεις;
ΤΑΚΜΑΝ: Δυστυχώς όχι. Μόνο παρασκηνιακά μπορούμε να βρεθούμε.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Ούτε ο μπαμπάς σου;
ΤΑΚΜΑΝ: Ειδικά επίσης με τίποτα δεν θα μου το επέτρεπε. Όταν του είπα ότι θα έβλεπα τη γιαγιά για δυο μέρες, μου είπε «δεν μπορώ να καταλάβω, πώς ένα νέο παιδί μπορεί να περνάει καλά κλεισμένος σε ένα σπίτι με μια γιαγιά» (αρχίδια καλά πέρασα, από υποχρέωση πήγα).
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Γιατί καλέ; Τι πειράζει που είναι μόνη επίσης;
ΤΑΚΜΑΝ: Ξέρω και εγώ;
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Τελικά την είδες, δεν την είδες;
ΤΑΚΜΑΝ: Την είδα, αλλά στην αρχή διαπληκτιστήκαμε (μια κουβέντα είπε, δεν τσακωθήκαμε, επίσης τα είπα λίγο πιο τραγικά, γιατί θέλω να αγαπάει περισσότερο εμένα και όχι τον πατέρα μου). Τέλος πάντων, την άλλη βδομάδα μάλλον οι γονείς μου θα πάνε στο εξοχικό, οπότε θα καταφέρω να σε δω.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Πάρε με τηλέφωνο και αν είμαι μόνη μου θα σε δεχτώ.
ΤΑΚΜΑΝ: Έγινε. Θα τα πούμε την άλλη βδομάδα. Να σαι καλά και εσύ και τα παιδιά σου και τα εγγόνια σου.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Και εγώ σου εύχομαι να σαι καλά. Επιπλέον εύχομαι να είναι καλά η μάνα σου, ο πατέρας σου, η γιαγιά σου και επίσης ο κόσμος.
ΤΑΚΜΑΝ: ΟΚ. Αυτά. Και πάλι καλά Χριστούγεννα. Θα τα πούμε.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Επίσης. Θα τα πούμε.

Πραγματικά αισθανόμουν πολύ μεγάλη ανάγκη να δω την κυρία Νίκη από κοντά. Αχ Παναγίτσα μου. Σε παρακαλώ πολύ να έχεις καλά την κυρία Νίκη. Ελπίζω να μπορέσω σύντομα να την επισκεφτώ. ΤΗΝ ΑΓΑΠΑΩ.
Στις 22/12/2011 κλείστηκα όλη τη μέρα σπίτι λόγω κακοκαιρίας και έγραφα κριτική στα μπορδέλα. Στις 23/12/2011 πήγα στον Πειραιά για να δω τον φίλο μου τον Μάκη, αλλά δεν κάθισε δίπλα μου στο λεωφορείο καμία α-καπέλο.
Στις 24/12/2011 το μεσημέρι έστειλα τη μαμά μου να πάει για ψώνια, μήπως και πετύχαινα την κυρία Νίκη μόνη της και την έβλεπα έστω και για 10 λεπτά. Στις 13:51 η μαμά μου βγήκε από το σπίτι και στις 13:53 πήρα τηλέφωνο την κυρία Νίκη. Η τηλεδιάσκεψη, που ακολούθησε, ήταν η κάτωθι:

ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Εμπρός; Ποιος είναι;
ΤΑΚΜΑΝ: Ο Δημήτρης είμαι. Η μαμά μου έχει βγει έξω. Μπορώ να έρθω σπίτι σου για να σε δω έστω και για 10 λεπτά;
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Δεν μπορώ τώρα.
ΤΑΚΜΑΝ: Συγχώρεσε με σε παρακαλώ.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Δεν έγινε τίποτα καλέ.
ΤΑΚΜΑΝ: Δεν είσαι μόνη σου ε;
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: (μουγκρητό αγελάδας).
ΤΑΚΜΑΝ: Να τα πούμε όμως κάποια στιγμή μέσα στην άλλη εβδομάδα.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Θα τα πούμε. Άλλη μέρα, άλλη ώρα.
ΤΑΚΜΑΝ: Εντάξει. Όταν ξαναβρώ ευκαιρία θα σου τηλεφωνήσω. Σου εύχομαι και πάλι καλά Χριστούγεννα. Να σαι καλά.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Επίσης.
ΤΑΚΜΑΝ: Τα λέμε.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: (έκλεισε το τηλέφωνο).

Αμέσως μετά από αυτό το τηλεφώνημα, η κυρία Νίκη επισκέφτηκε την Τασούλα (για πάνω από μισή ώρα). Και μόνο στη σκέψη ότι η κυρία Νίκη θα μπορούσε να ήταν μόνη της και να με πούλαγε για χάρη της Τασούλας, αισθάνθηκα μελαγχολία. Κατά τη διάρκεια του μεσημεριανού ύπνου, τα δάκρυα έκαναν την εμφάνισή τους. Ρε παιδιά πραγματικά πείτε μου, δεν θα ήταν αδικία; Εγώ έχω να τη δω από τις 13 Σεπτεμβρίου, ενώ με την Τασούλα τα λένε από κοντά κάθε μέρα.
Η συναισθηματική μου κατάσταση την ημέρα των Χριστουγέννων δεν ήταν καλή. Αισθανόμουν πικραμένος και θυμωμένος με την κυρία Νίκη. Παράλληλα αισθανόμουν την γνωστή ανιδιοτελή αγάπη για αυτή τη γυναίκα. Εξαιτίας της κακής ψυχολογικής κατάστασης, πάτησα ένα τεράστιο σκατό στο δρόμο. Ευτυχώς στις 20:00 βρέθηκα με το Γιοντώ και τον Τρ, είπαμε τα αστεία μας και η ψυχολογία μου προσωρινά βελτιώθηκε. Το βράδυ όμως της ίδιας μέρας, κοιμήθηκα κλαίγοντας.
Στις 26/12/2011 στις 11:00 πήγα επίσκεψη στην Πιζάμα με σκούφο και στον Βάλμαν. Στις 12:26 πήρα τηλέφωνο τη Σταυρούλα για να κανονίσουμε καφέ στο Παγκράτι (μπροστά στα παιδιά, εξάλλου ξέρουν τα πάντα για τα γούστα μου). Ο τηλεφωνικός διάλογος ήταν ο παρακάτω:

ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ: Στούντιο παρακαλώ λέγεται.
ΤΑΚΜΑΝ: Σταυρούλα εσύ είσαι;
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ (με κατάλαβε): Τι κάνεις γλυκούλη μου; Χρόνια πολλά.
ΤΑΚΜΑΝ: Είμαι σε ένα φιλικό σπίτι με κάτι παιδιά. Σου εύχομαι ολόψυχα χρόνια πολλά, με υγεία και να μη στενοχωριέσαι. Το ξέρεις ότι σε αγαπάω.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ: Και εγώ σε αγαπάω γλυκούλη μου. Υγεία πάνω από όλα.
ΤΑΚΜΑΝ: Σε πήρα για να μου πεις ποια μέρα θα έχεις ρεπό μέσα στη βδομάδα για να σε κεράσω καφέ στο Παγκράτι.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ: Δεν ξέρω ακόμα, δεν με έχουν ειδοποιήσει. Στα μέσα της εβδομάδας θα ξέρω σίγουρα.
ΤΑΚΜΑΝ: Α εντάξει. Την Τετάρτη θα έρθω από εκεί για στουντιότσαρκα, οπότε θα μου πεις από κοντά. Στο 36 δεν θα είσαι την Τετάρτη;
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ: Εκεί θα είμαι μην ανησυχείς. Σε περιμένω.
ΤΑΚΜΑΝ: Σε παρακαλώ όμως, να πάμε για εκείνο τον καφέ. Είσαι η μόνη που με αγαπάς τόσο πολύ. Ούτε η κυρία Νίκη, ούτε η Ματίνα (Ματίνα είναι το αληθινό όνομα της αγελάδας) με αγαπάνε έτσι. Μη με προδώσεις και εσύ.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ: Όχι αγάπη μου.
ΤΑΚΜΑΝ: Έγινε. Θα τα πούμε την Τετάρτη. Να σαι καλά.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ: Θα τα πούμε αγαπούλα μου.

Μέχρι τις 16:00 κάθισα με την Πιζάμα με σκούφο και με τον Βάλμαν. Περάσαμε πολύ καλά. Στο τέλος βγάλαμε και το βίντεο με τίτλο «Ανιδιοτελής Ποσειδώνια Αγάπη – Διάλυση του εγώ», το οποίο ανάρτησα στο YouTube.
Στις 27/12/2011 στις 11:30 συναντήθηκα με τον Μπάο, με τον «Άρρωστο Μπουρδελιάρη», με τον «Καπνίζει Κοτόπουλο» και με τον «Παχατουρίδη – Carnation» στο Σύνταγμα. Πήγαμε όλοι μαζί για μεσημεριανό σε ένα Ιταλικό εστιατόριο στο Παγκράτι. Κατόπιν, χαλαρώσαμε στο σπίτι του Μπάο και το βράδυ πήγαμε όλοι μαζί για σουβλάκια στο Μοναστηράκι. Το γεγονός ότι ήμουν όλη τη μέρα με καλή παρέα, με έκανε να αισθανθώ καλύτερα και να ξεχάσω προσωρινά τα προβλήματα στον αισθηματικό τομέα.
Στις 28/12/2011 αποφάσισα να διοργανώσω τη στουντιότσαρκα στην περιοχή της Βριλησσού μεσημεριανή ώρα, ώστε να μην έχει κόσμο και φυσικά για να μπορέσω να μιλήσω στο τηλέφωνο με την κυρία Νίκη (ήθελα να της ευχηθώ καλή Πρωτοχρονιά και γενικά να την ακούσω).

Β) ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΣΤΟΥΝΤΙΟΤΣΑΡΚΑΣ
Στις 28/12/2011 στις 12:44 ξεκίνησα από το σπίτι μου, κουβαλώντας όπως πάντα, την πράσινη συνεδριακή μου τσάντα με του Γύπα τα εννιάμερα. Στις 12:55 είδα έξω από το γνωστό supermarket την 95χρονη ζητιάνα (η ηλικία της είναι εκτιμώμενη, δεν γνωρίζω την πραγματική) να στέκεται όρθια και να ζητάει ελεημοσύνη, επιδεικνύοντας κατάλληλα το ριγκάκι της, ώστε να προκαλεί διέγερση στον αντρικό πληθυσμό. Μόλις την είδα, τη χαιρέτησα με ηγεμονικό sandwich και ανταλλάξαμε από ένα φιλί στο μάγουλο. Κατόπιν έβγαλε από μια πλαστική σακούλα μια χάρτινη σακούλα σε συσκευασία δώρου και μου την έδωσε, λέγοντάς μου ότι είναι η εικόνα του Χριστού. Μου είπε «Πάρε την εικόνα αυτή για να σε φιλάει ο Χριστός. Με έχεις βοηθήσει αρκετά». Εγώ την ευχαρίστησα και βόλεψα το δώρο δίπλα στου Γύπα τα εννιάμερα (Παναγίτσα μου σε παρακαλώ, συγχώρεσε με για τις αμαρτίες μου). Κατόπιν, επειδή η ζητιάνα θα επέστρεφε σπίτι της, τη χαιρέτησα ξανά με ένα πολύ ενισχυμένο ηγεμονικό sandwich και έκανα γυαλόχαρτο το ριγκάκι της. Στις 13:02 πήρα τηλέφωνο τον Γύπα και συζητήσαμε για τα ερωτικά μας (και εγώ για την κυρία Νίκη και ο Γύπας για τον Ταύρο έχουμε ρίξει πολύ κλάμα). Μάλιστα κανονίσαμε να βρεθούμε στις 4 Ιανουαρίου για να τα πούμε από κοντά (μπορεί να βγάλουμε και κανένα βιντεάκι). Στις 13:15 πήρα το λεωφορείο 224 από τη στάση Ευελπίδων και στις 13:30 έφτασα στην περιοχή της Βριλησσού.

1ος σταθμός: Βριλησσού 60 (κάτω). Μόλις είδα την υπηρεσία και διαπίστωσα ότι δεν φοράει rings (ρε Γιοντέ το κείμενο αυτό να το στείλεις και στην Αρετή για να γελάσει από την Αυστραλία που βρίσκεται) ξενέρωσα εντελώς. Όταν μου είπε «Σήμερα δουλεύει η Πάολα, θα έρθει σε 5 λεπτά, γιατί τώρα είναι με πελάτη», της απάντησα «Α η Πάολα δουλεύει; Την ξέρω. Πάω να δω και κανένα άλλο και άμα είναι έρχομαι».
2ος σταθμός: Βριλησσού 60 (πάνω). Η εργαζόμενη κοπέλα ήταν ψιλή, λεπτή και φορούσε τρικ-τρικ. Η υπηρεσία ήταν αδιάφορη.
3ος σταθμός: Βριλησσού 46. Καμία από τις δυο πλευρές δεν με συγκίνησε.
4ος σταθμός: Βριλησσού 42. Εδώ εργαζόταν τσάτσος, ο οποίος ήταν πούστης με πιθανότητα 1, καθώς με αποκαλούσε συνεχώς «Κούκλε μου». Στο συγκεκριμένο στούντιο εργαζόταν η Αφροδίτη, που είχα πηδήξει στην Πειραιώς 193 στις 28/04/2011 (έχω γράψει και σχετική κριτική).
5ος σταθμός: Βριλησσού 55. Και εδώ εργαζόταν τσάτσος, ο οποίος όμως ήταν πιο σοβαρός. Η εργαζόμενη κοπέλα δεν μου έκανε κλικ.
6ος σταθμός: Βριλησσού 36. Μόλις χτύπησα το κουδούνι, μου άνοιξε η γνωστή γλυκύτατη υπηρεσία, η οποία με οδήγησε στην κουζίνα, κρατώντας μου το χέρι με ιδιαίτερη τρυφερότητα. Εκείνη την ώρα εργάζονταν δυο κοπέλες. Η υπηρεσία με σύστησε και στις δυο και μου πρότεινε να διαλέξω την Σμαράγδα από την Τουρκία. Αν και η συγκεκριμένη κοπέλα δεν φορούσε ούτε ένα τρικ-τρικ, αποφάσισα να ακούσω τη Σταυρούλα και να προτιμήσω τη Σμαράγδα. Τη Σταυρούλα την αγαπάω τόσο πολύ, που και η πιο άσχημη γυναίκα στον κόσμο να εργαζόταν σε αυτό το στούντιο, θα την πήδαγα προκειμένου να απολαύσω τη στοργή και τα χάδια της Σταυρούλας.

Γ) ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ
Αρχικά κάθισα στην κουζίνα για κανένα 10λεπτο με την υπηρεσία. Όση ώρα κουβεντιάζαμε, της έκανα αλλεπάλληλα ηγεμονικά sandwich, της φίλαγα τα χέρια με στοργή, θήλαζα τα βυζιά της και της χούφτωνα τα μπούτια. Επειδή η υπηρεσία με αγαπάει πάρα πολύ, δάνεισε τα κοσμήματά της στη Σμαράγδα για να αποδώσω καλύτερα στο κρεβάτι. Εγώ την ευχαρίστησα και της έσκασα το 50ρικο. Κατόπιν η υπηρεσία με οδήγησε στο κόκκινο δωμάτιο και έκλεισε την πόρτα.
Μετά το κλείσιμο της πόρτας, γδύθηκα, βόλεψα τα πράγματά μου και έβαλα του Γύπα τα εννιάμερα σε περίοπτη θέση. Η Σμαράγδα είναι ηλικίας γύρω στα 25 από την Τουρκία, μελαχρινή, μετρίου αναστήματος και χωρίς ιδιαίτερα πιασίματα (είναι normal, ούτε πολύ λεπτή, αλλά δεν θα έλεγα ότι έχει και τα φοβερά πιασίματα). Το μειονέκτημά της για όσους είστε λάτρεις των τρικ-τρικ είναι ότι δεν φοράει ούτε ένα. Η αναμονή δεν διήρκησε παραπάνω από 1 λεπτό. Μόλις ήρθε (και αφού είπαμε τις γνωστές παπαριές), ξεκινήσαμε αμέσως την ερωτική πράξη, η οποία εξελίχτηκε στα ακόλουθα στάδια:

1ο στάδιο: «Τα κλασσικά». Στη συγκεκριμένη φάση η Σμαράγδα μου φόρεσε το προφυλακτικό και εγώ της φόρεσα του Γύπα τα εννιάμερα (συμπληρωματικά με τα τρικ-τρικ της Σταυρούλας).
2ο στάδιο: «Άτεχνος φραπές» (εκτιμώμενη διάρκεια: 7-8 λεπτά). Στη συγκεκριμένη φάση η Σμαράγδα, χρησιμοποιώντας το χέρι με του Γύπα τα εννιάμερα, προσπαθούσε να με κάνει να χύσω παίζοντας το πουλί μου με την πασίγνωστη σε όλους τους λάτρεις του αγοραίου έρωτα τεχνική του άτεχνου φραπέ. Το χέρι με τα τρικ-τρικ της Σταυρούλας το κρατούσα εγώ με μανία. Κατά τη διάρκεια της φάσης αυτής, φαντασιωνόμουν ότι είχα την υπηρεσία στο κρεβάτι. Με τη Σμαράγδα έγινε η κάτωθι στιχομυθία:

ΤΑΚΜΑΝ (εδώ φαντασιωνόμουν τη Σταυρούλα σαν μια φιλεύσπλαχνη κυρία): Σας παρακαλώ καλή μου κυρία. Είμαι από το Πακιστάν, είμαι άστεγος και κοιμάμαι καθημερινά στο πεζοδρόμιο της οδού Μενάνδρου. Έχω να φάω τρεις μέρες. Πεινάω. Δώστε ένα ευρώ στον φτωχό.
ΣΜΑΡΑΓΔΑ: Ναι μωρό μου.
ΤΑΚΜΑΝ: Σας ευχαριστώ γλυκιά μου κυρία (ακολούθησε ηγεμονικό sandwich). Σας εύχομαι καλές γιορτές και ευτυχισμένο το 2012. Ο Θεός να σας έχει καλά.
ΣΜΑΡΑΓΔΑ: Και συ να σαι καλά μωρό μου.
ΤΑΚΜΑΝ (εδώ φαντασιωνόμουν τη Σταυρούλα εφοριακό): Σας παρακαλώ κυρία μου. Έχω χάσει τη δουλειά μου εδώ και 6 μήνες και ζητιανεύω για να τα βγάλω πέρα. Μη μου φορολογήσετε τα κέρδη από τη ζητιανιά.
ΣΜΑΡΑΓΔΑ: Δε θα σου τα φορολογήσω.
ΤΑΚΜΑΝ (εδώ φαντασιωνόμουν τη Σταυρούλα σαν την αυστηρή διευθύντρια του τμήματος διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού μιας κερδοφόρας πολυεθνικής εταιρείας): Σας παρακαλώ κυρία. Αυτή τη δουλειά την έχω απόλυτη ανάγκη. Προσλάβετέ με. Είμαι οικογενειάρχης και έχω να θρέψω τρία παιδιά (ακολούθησε ηγεμονικό sandwich).
ΣΜΑΡΑΓΔΑ: Θα σε προσλάβω μωρό μου.
ΤΑΚΜΑΝ: Σας ευχαριστώ πολύ κυρία μου.

Οι φαντασιώσεις αυτές ήταν αρκετά πικάντικες. Αν και το μέγεθος του πέους αυξήθηκε, δεν ήταν ικανό προς διείσδυση στα ενδότερα. Για αυτό το λόγω η ερωτική πράξη συνεχίστηκε, ακολουθώντας την γνωστή μέθοδο, που πετυχαίνει πάντα.

3ο στάδιο: «Μπρούμυτη εκσπερμάτωση» (εκτιμώμενη διάρκεια: 15 δευτερόλεπτα). Στη φάση αυτή, ήμουν ξαπλωμένος μπρούμυτα και έτριβα το πέος μου στο κρεβάτι για να προκληθεί η εκσπερμάτωση με τη βοήθεια της κάθετης αντίδρασης του δαπέδου Ν (Τσόλκας: Καλά είστε;). Φυσικά δεν χρειάστηκε και ιδιαίτερη προσπάθεια. Έχυσα σχεδόν αμέσως στο προφυλακτικό. Εννοείται βέβαια ότι μέχρι το πέος να φτύσει το σπέρμα, κρατούσα με μανία το χέρι με τα κοσμήματα της Σταυρούλας.
4ο στάδιο: «Αποχαιρετισμός». Μετά την εκσπερμάτωση, πέταξα το χρησιμοποιημένο προφυλακτικό στο σκουπιδοτενεκέ. Κατόπιν, καθάρισα την ευαίσθητη περιοχή με τα γνωστά πουτανομάντηλα. Η Σμαράγδα ντύθηκε, με χαιρέτησε και έκλεισε την πόρτα του δωματίου. Ύστερα εγώ ντύθηκα, βόλεψα τα πράγματά μου και κατευθύνθηκα προς την κουζίνα.

Στην κουζίνα κάθισα παρέα με την υπηρεσία για κανένα 10λεπτο. Συζητήσαμε και παρακολουθήσαμε παρέα την εκπομπή της Άσης Μπήλιου για τα ερωτικά του 2012. Φυσικά όσο κουβεντιάζαμε, το χούφτωμα έπεφτε σύννεφο. Μάλιστα, επειδή αγαπάω πολύ τη Σταυρούλα, της χάρισα το δώρο της ζητιάνας (Παναγίτσα μου, αυτή η γυναίκα πραγματικά έχει πολύ καλή καρδιά, σε παρακαλώ να την έχεις καλά, μην την κατακρίνεις για το επάγγελμα που κάνει). Στο τέλος χαιρέτησα τη Σταυρούλα με ηγεμονικό sandwich και με φιλάκια και εξήλθα από το κτίριο.

Δ) ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑΣ
Όσον αφορά την υπηρεσία: Πάλι τα ίδια θα λέμε; 10.
Όσον αφορά την κοπέλα: Όσον αφορά τη συμμετοχή και την σχέση απόδοσης / τιμής θα βάλω 10, γιατί πέρασα καλά. Όσον αφορά την εμφάνιση θα βάλω πάλι 10, γιατί με τα τρικ-τρικ της Σταυρούλας, η Σμαράγδα έγινε μια πολυφλεκτική κυρία.