Όλες οι κριτικές για την Σβέτα - Μεγάλου Αλεξάνδρου 22Α (Μπουρδέλα) Μεταξουργείο
2 κριτικές
Οι καταστασεις κ οι ανθρωποι αλλαζουν βασανιστικα αργα η καθολου,η αναγκη για κεραυνοβολα χυσιματα στα πανεμορφα μπουρδελα επιτακτικη.Το υποβρυχιο το πουλησα κ το χοιροστασιο το εκαψα. Την απογοητευση την παρατησα,την εβαλα οχι στον πατο μου αλλα κατω απο μια γλαστρα σε ενα μπαλκονι στα πατησια, αργοτερα ενας αλητηριος μεθυσμενος συνταξιουχος ξερασε μεσα σε αυτη, μετα ξαναηπιε. Δεν μεταμορφωθηκα σε τιποτα κ στο μεταξουργειο πηγα με το αυτοκινητο. Στο δρομο σκεφτομουν οτι θελω να γαμησω μια ξενερωμενη πουτανα μονο απο τον κωλο,να την πληρωσω με κερματα. Κωλο βρηκα αλλα εκανε 15,στο μεταξουργειο πρεπει να πληρωνεις μονο το ελαχιστο,θεμα ιδεολογιας,ειναι ανουσιο σαν ορκος πιστης σε σχεση με νυμφομανη,δεν σε εχυσα στο στομα για να τα φτυσεις. Ξημερωσε,περπαταω αργα,αδιαφορα,οικειοτητα.Πρεπει να φτιαξουν ενα μαιευτηριο στο μεταξι.Με 5 διευρα πληρωσα για την Σβετα,τα αφησα να πεσουν απο μικρο υψος στο χερι της τσατσας για να κανουν θορυβο.Οταν εμφανιστηκε στο σαλονι καταλαβα οτι δεν ηταν ξενερωμενη, κωλο δεν εδινε ,0/2 δλδ αλλα δεν ηθελα να περπατησω αλλο,κουραστηκα,βαριομουν.Ηταν Μιλφ προς mature,κοντη με μεγαλα βυζια που θα γκρεμιζονταν οταν εβγαζε το σουτιεν,μεγαλη κωλαρα καλη,η φατσα ηταν μακροστενη θυμιζε αστυνομο σαινη με μια τζουρα Γιατσεκ Γκμοχ,δεν ηταν για πασαρελα.Της χαιδεψα λιγο τον κωλο,καυλωνω να τις χουφτωνω εκει.Μπηκε μεσα στο δωματιο,με βρηκε καθιστο στο κρεβατι,καυλωμενο,τον ψιλοεπαιζα απαλα.Ξαπλωσα,ξεκινησε καλο τσιμπουκι,εγλυφε αρχιδια,τον εφτυνε,τον χτυπαγε στην γλωσσα,ρουφαγε με μανια.Τοτε ξαφνικα εκανε το μεγαλο κολπο...κοντραρε τα ποδια στον τειχο κ αρχισε να κανει βηματα προς τα πανω ενω ρουφαγε τον πουτσο μου,εκανε κατακορυφο σπαγκατο με τον πουτσο στο στομα,απλα τα δαχτυλα του ενος ποδιου ακουμπαγαν στον τειχο,απιστευτο!Ε ναι ρε πουστη ειναι η Kομανετσι των μπουρδελων,μικρη εκανε πρωταθλητισμο αλλα την κρεμασαν στους κρικους ο προπονητης,ο φροντιστης κ την βιασαν,τα παρατησε.Οπως ρουφαγε την τραβηξα χαλαρα απο τα μαλλια για να στηθει,ηθελα να της τον χωσω, ξεστρωτη γωνια σε κρεβατι ψυχαναγκαστικου,η μια συν μια βολη,επρεπε να βαλω την πρωτη αναγκαστικα,επρεπε να τον χωσω.Στην αρχη την πηρα κανονικα μετα την εβαλα στα 4,με ειχε καυλωσει καλα,την γαμουσα,εσκυψα κ της εγλυψα την πλατη,ξεκινησα να την γαμαω δυνατα κ γρηγορα,το λεγομενο κομπρεσσερ,παλια το εκανα καλα τωρα γαμαω σαν παλαιμαχος.Παλιοσκυλο σαλιαρης ημουν,αισχρολογια,προστυχιες,με το ενα χερι της επιασα το λαιμο,το αλλο το ακουμπησα στο μαγουλο κ εβαλα τα δαχτυλα στο στομα της,τα εγλυφε,λιγο πριν χυσω περασα κ τα δυο χερια στα μαγουλα με τα δαχτυλα μεσα στο στομα να τραβανε προς τα εξω τα χειλια,αντεδρασε εκει αλλα προλαβα κ εχυσα ετσι.Ξαπλωσε ανασκελα η πρωταθλητρια μου,με τραβηξε πανω της,ξεφυσαγε, της χαμογελασα, την φιλησα στον ωμο. Καλο γαμησι,η φιλοσοφια που περιειχε ηταν αναλογη με τον λεκε απο μαγιονεζα που εκανα στο μαυρο tshirt μου μετα οταν ετρωγα ενα χαμπουργκερ στην αχαρνων.Εχεις κανει ποτε κακο στον εαυτο σου για να κανεις καποιον να σε λυπηθει?εχεις ονειρευτει οτι γαμας την μανα σου κ τελειωνεις μεσα της??εισαι ριζωμενος η ονειροπολος?σημερα που ειχε πανσελληνο που πηγες βολτα την καριολα σου?εχεις χυσει ποτε βλεποντας πρωινο καφε με την Mενεγακη?Θα ξαπλωνες σε μια λευκη πλατφορμα πλημμυρισμενη με σιαμαιες φυματικες που φτυνουν στο στομα η μια την αλλη?Aνυπομονω να γερασουμε,να αραζουμε στο καφενειο μαζι με αλλους πορνογερους,να βλεπουμε πουτανακια να περνανε κ να ξερουμε οτι δεν προκειται να ξαναγαμησουμε τετοια,να λεμε σε πιτσιρικαδες ιστοριες απο παλια γαμησια.Να περιμενουμε ακομα λιγοτερα απ'οτι περιμενουμε τωρα.Σκεψου οτι εισαι ο προπονητης που την βιασε,γαμησε την ξανα.
«Γεια σας», μου ευχήθηκε μια μεσήλικη με κοντό κοκκινωπό μαλλί, μετριότατο πρόσωπο, μεγάλο κρεμασμένο στήθος (φαινόταν απ' το βαθύ ντεκολτέ), βαρύ κορμί, μέτριο ύψος, η οποία φορούσε ένα φαρδύ σκούρο φόρεμα. Σκέφτηκα πως θα ήταν η υπηρεσία. «Χαίρετε». «Σήμερα, εγώ ντουλεύει! Σβέτα, Μπουλγκάρα», μ' ενημέρωσε. «Ναι...», εξεπλάγην. «Εξήντα εννιά, πισωκόλλητο (sic), ισπανικό, ααα, τσιομπούκι (sic) χωρίς προφυλακτικό, μόνο ντέκα ευρώ!...», συνέχισε. «Και πώς σε λένε;», ξαναρώτησα. «Σβέτα! Σβέτα... εγώ ντουλεύει, εγώ!», ξεκαθάρισε. «Ναι ναι ναι ναι, ξέρω, κατάλαβα, κατάλαβα!... Εντάξει, θα περάσω!...», αποφάσισα. «Οκέι, ελάτε...», χαμογέλασε και μου έδειξε το πρώτο δωμάτιο δεξιά. Σχετικά πρόσφατα βαμμένο σε χρώμα λαχανί.
'Υστερα από τέσσερα λεπτά την άκουσα έξω απ' την πόρτα να ρωτάει: «Μπορείς;». «Ναι ναι!», την κάλεσα να περάσει. Εισήλθε φορώντας μόνο τα εσώρουχά της και κρατώντας μια συσκευασία από υγρά μαντηλάκια, καπότα, λιπαντική γέλη. Πλησιάζοντας το κρεβάτι, άφησε τα πράγματα στο κομοδίνο και πήρε να γδύνεται χαμογελώντας μου. Στη συνέχεια μου έδειξε το smartphone της. Το είχε βάλει στο χρονόμετρο. «Το βλέπετε; Ντέκα λεπτά, για όχι προμπλέμα με πελάτη». Πρώτη φορά το έβλεπα αυτό από πουτάνα!... «Ναι, μπράβο!», επιβράβευσα την πρωτοβουλία της. «Εσύ 'Ελληνας;», ενδιαφέρθηκε να μάθει καθώς έβγαζε ένα μαντηλάκι. «'Ελληνας!». «'Ελλη... Ελ... Δεν ξέρει πολλά ελληνικά!... χε χε...», παραδέχτηκε. «'Ελληνας, Γκρεκ!», εξήγησα. «Γκρεκ! 'Ελληνας!...», επανέλαβε. «Α, ζέστη!», σχολιάζοντας στη συνέχεια κουνώντας το παχουλό χέρι της μπροστά απ' το πρόσωπό της. «Ζέστη ζέστη!», συμφώνησα κι αμέσως παρατήρησα: «Ωραίο στήθος!...». Χουφτώνοντάς το ταυτόχρονα. «Καταρό, εγώ πολύ καταρό!», υποστήριξε κοιτώντας με σοβαρά. «Μπράβο...», αναγνώρισα. «Μπουλγκάρα, Μπουλγκάρα κριστιάνα!», συνέχισε τις "αποκαλύψεις". «Κι εγώ κριστιάν!...», συμπλήρωσα. Αφού της έκανα γνωστό πως δεν επιθυμούσα γυμνό στοματικό, ξεκίνησε μ' επιφανειακά και ηχηρά φιλιά στις θηλές, στο στήθος, στον λαιμό, καθώς κι ακρογλώσσιο γλείψιμο στις αυτές περιοχές, συν στον λοβό του αυτιού μου, ενώ μετακινούμενη ανάμεσα στα σκέλια μου προχώρησε σε μια ισπανική μαλακία κοιτάζοντας τη βάλανο που εμφανιζόταν κι εξαφανιζόταν κατά τη διάρκεια του τριψίματος των αφράτων μαστών στο καυλί μου. Ακολούθησαν το ξετύλιγμα ενός κόκκινου προφυλακτικού κατά μήκος της ψωλής και μια θορυβώδης, μέτρια πίπα. «Σλουρπ σλουρπ σλουρπ!». Η οποία διεκόπη όταν χτύπησε το κινητό κι εκείνη το σήκωσε μιας και ήταν «χα χα, αφεντικό!»... Πάντως δεν μίλησαν παρά ελάχιστα δευτερόλεπτα. «Χάιντε χάιντε, έχω πελάτη!». Μετά το τηλεφώνημα συνέχισε το "τσιομπούκι" κι όταν της το ζήτησα, πήρε θέση για πισωκολλητό γονατιστό, αφού πρώτα άλειψε το αιδοίο της με κρέμα. Την απαύτωσα όσο πιο δυνατά μπορούσα. «Πλαφ πλαφ πλαφ!». Χωρίς όμως να νιώθω ιδιαίτερα την πρόστριψη. Τελικά έχυσα στα γόνατα, αυνανιζόμενος, ενώ εκείνη μ' έγλειφε στη θηλή και μου πασπάτευε τ' αχαμνά. «Εντάξει, τελείωσα!».
«Πόσα λεπτά περάσαν;», ενδιαφέρθηκα να μάθω. «Α;... Ντόντεκα!», είπε σκύβοντας πάνω απ' την οθόνη. «'Οχι δώδεκα, πολύ λιγότερα!», δεν συμφώνησα. Το δικό μου ρολόι έλεγε έξι λεπτά, απ' τη στιγμή που είχε μπει. Μάλλον κατά τη διάρκεια της κλήσης θα πείραξε το χρονόμετρο...