Όλες οι κριτικές για την Σίσση - Βριλησσού 36

Α) ΕΡΩΤΙΚΗ ΑΤΖΕΝΤΑ (30/06/2011 – 16/07/2011)
Στις 30/06/2011 (ώρα 11:00 πμ) πήγα στη μεταφραστική υπηρεσία του υπουργείου εξωτερικών (Αρίωνος 10), για να δώσω το πτυχίο Mittelstufe για μετάφραση από τα Γερμανικά στα Αγγλικά. Κατόπιν πήγα μέχρι την Ομόνοια με τα πόδια, με την προσδοκία ότι θα ξαναδώ την 70χρονη ζητιάνα με τα τρικ-τρικ. Πράγματι στις 11:45 πμ, εντόπισα την ζητιάνα στο κλασσικό σημείο. Κάθισα λοιπόν δίπλα της και της έσκασα 2.50 € με τρεμάμενα χέρια. Κατόπιν της χούφτωσα λίγο το χεράκια της (αυτή τη φορά ήταν πιο δεκτική στο χούφτωμα) και την έκανα με ελαφρά πηδηματάκια. Εννοείται φυσικά ότι το εν λόγω γεγονός, μου προκάλεσε προσωρινό παροξυσμό.
Στις 01/07/2011 (μερική έκλειψη ηλίου στον καρκίνο) το μεσημέρι, κατέβηκα στο ΠΑΠΕΙ για να πάρω κάτι συστατικές επιστολές για διδακτορικό στην Αγγλία. Στις 18:23 πήρα το λεωφορείο 040 (Πειραιάς – Σύνταγμα) για να επιστρέψω. Πίσω από την δεύτερη πόρτα του λεωφορείου, καθόταν μια 70χρονη στο παράθυρο. Η γριά αυτή φορούσε μωβ φούστα, πράσινη μπλούζα και φυσικά σέξι χρυσά ριγκάκια. Δίπλα της καθόταν ένας χοντρός κύριος με γένια. Στη στάση «Οίκος Τυφλών» κατέβηκε ο ανεπιθύμητος διπλανός. Φυσικά αντέδρασα αστραπιαία και κάθισα αμέσως δίπλα στο αντικείμενο του πόθου μου. Στις 18:50 (μετά από 2-3 στάσεις) ξεκίνησε γνωριμία με τη γριά αυτή. Ένα σημαντικό απόσπασμα της στιχομυθίας, που είχαμε μεταξύ μας είναι το ακόλουθο:

ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ: Απότομο φρενάρισμα.
ΓΡΙΑ: Τον είδες τον ταξιτζή πώς έτρεχε;
ΤΑΚΜΑΝ: Ναι, ναι. Είναι μερικοί ταξιτζήδες, που νομίζουν ότι τρέχουν σε ράλι αυτοκινήτων. Μου έχει τύχει και εμένα.
ΓΡΙΑ: Ευτυχώς, που είμαστε καθιστοί.
ΤΑΚΜΑΝ: Δε λες;
ΓΡΙΑ: (μορφασμός Γύπα).
ΤΑΚΜΑΝ: Σήμερα έχει πολύ ζέστη. Έχω σκάσει.
ΓΡΙΑ: Λένε ότι θα αυξηθεί και άλλο η θερμοκρασία.
ΤΑΚΜΑΝ: Από την άλλη βέβαια, καιρός είναι. Ο Ιούνιος ήταν αρκετά ανοιξιάτικος.
ΓΡΙΑ: Ο άντρας μου είναι συνταξιούχος ναυτικός. Τόσα χρόνια δούλεψε για να φτιάξουμε ένα σπίτι και τώρα πρέπει να πληρώσουμε τεκμήρια. Αυτή η κυβέρνηση τα έκανε θάλασσα. Άντε να μην πω τώρα καμία βαριά κουβέντα.
ΤΑΚΜΑΝ: Ο κόσμος ψήφισε ΠΑΣΟΚ, αλλά στην πραγματικότητα μας κυβερνάει το ΔΝΤ και η Τρόικα.
ΓΡΙΑ: Ψήφισα εγώ την Τρόικα; Δεν κατάλαβα.
ΤΑΚΜΑΝ: Όχι.
ΓΡΙΑ: Έφταιξα εγώ σε τίποτα; Γιατί να μου πετσοκόβουν την σύνταξη; Μήπως εγώ τα έφαγα;
ΤΑΚΜΑΝ: Και στη μαμά μου, της έκοψαν 1.000 ευρώ. Αντί να παίρνει σύνταξη 3.000 ευρώ, παίρνει 2.000 ευρώ.
ΓΡΙΑ: Τι δουλειά έκανε η μαμά σου;
ΤΑΚΜΑΝ: (Απόρρητο).
ΓΡΙΑ: Οι 300 στη βουλή τρώνε με χρυσά κουτάλια. Ο λαός την πληρώνει.
ΤΑΚΜΑΝ: Δυστυχώς έτσι είναι.
ΓΡΙΑ: Εγώ τώρα πάω στο Σύνταγμα για να διαδηλώσω με τους αγανακτισμένους πολίτες. Κοίτα εδώ τι γράφω στο πανό.
ΤΑΚΜΑΝ: Μπράβο, μπράβο.
ΓΡΙΑ: Έχω και αυτό το πανό.
ΤΑΚΜΑΝ: Καλό. Ελπίζω όλες αυτές οι διαδηλώσεις να έχουν αντίκρισμα. Οι αστρολόγοι το είπαν. Από τις 12 Μαρτίου, που μπήκε ο ουρανός στον κριό, ο κόσμος θα ξεσηκωθεί. Και έτσι έγινε. Διαδηλώσεις στην Ισπανία, διαδηλώσεις εδώ, ο αραβικός κόσμος ξεσηκώθηκε. Όλα αυτά είναι αποτελέσματα πλανητικών επιρροών. Ο ουρανός στο κριό θα μείνει μέχρι τις 6 Μαρτίου του 2019.
ΓΡΙΑ: Για αυτά από πού ενημερώνεσαι; Από το Internet;
ΤΑΚΜΑΝ: Ναι. Πάντως πιστεύω ότι η καλύτερη απάντηση των νέων στο μνημόνιο, είναι η φυγή στο εξωτερικό. Κάνω τα χαρτιά μου για διδακτορικό στο Lancaster της Αγγλίας και ψάχνω ταυτόχρονα δουλειά στην Κύπρο. Ότι από τα δυο κάτσει πρώτο.
ΓΡΙΑ: Στην Κύπρο καλά είναι.
ΤΑΚΜΑΝ: Έχει και η Κύπρος κάτι προβλήματα με τις τράπεζες, αλλά το χάλι το δικό μας δεν το έχει. Πάντως είναι πολλοί οι νέοι, που μεταναστεύουν στο εξωτερικό. Στο μεταφραστικό τμήμα του υπουργείου εξωτερικών, που πήγα κάτι πτυχία για μετάφραση στα Αγγλικά, είδα μια 18χρονη κοπέλα με απολυτήριο λυκείου 18,9. Η κοπέλα αυτή απαξίωσε να σπουδάσει στα ελληνικά πανεπιστήμια και έκανε αιτήσεις για Αγγλία.
ΓΡΙΑ: Μπράβο το κοριτσάκι.
ΤΑΚΜΑΝ: Ένας ταξιτζής μου είπε ότι η ανιψιά του πήγε στην Ολλανδία για μεταπτυχιακό. Εκεί μετά από 2 μήνες, της βρήκαν δουλειά. Της είπαν ότι θα δουλεύει 4 ώρες την εβδομάδα και θα πληρώνεται 1.600 ευρώ το μήνα, για να μπορεί να πληρώνει τα δίδακτρα.
ΓΡΙΑ: Μπράβο στην κοπέλα. Έχω ζήσει και εγώ τη μετανάστευση, αλλά δεν άντεξα για πολύ μακριά από την Ελλάδα.
ΤΑΚΜΑΝ: Αχ μακάρι να με πάρουν στην Κύπρο. Η Λάρνακα απέχει αεροπορικώς 1 ώρα και 40 λεπτά από την Αθήνα και 1 ώρα και 15 λεπτά από το Ηράκλειο της Κρήτης. Θα μπορώ να έρχομαι στην Ελλάδα, όποτε θέλω.
ΓΡΙΑ: Εγώ είμαι νησιώτισσα. Είμαι από την Κάρπαθο. Εσύ από πού είσαι;
ΤΑΚΜΑΝ: Από Ιστιαία Ευβοίας.
ΓΡΙΑ: Είμαστε και οι δυο νησιώτες λοιπόν.
ΤΑΚΜΑΝ: Την Τετάρτη πάντως, που ψηφίστηκε το μεσοπρόθεσμο, πρέπει να έγινε χαμός στο κέντρο. Ακόμα και στο μετρό του Συντάγματος έριξαν χημικά. Και αυτά τα χημικά διαχέονται στην ατμόσφαιρα. Δεν ξέρω γιατί, αλλά εκείνη τη μέρα αισθανόμουν διαρκώς μια ανεξήγητη θολούρα και νύστα.
ΓΡΙΑ: Μη συζητάς τι έγινε την ημέρα αυτή.

Το παραπάνω είναι ένα αντιπροσωπευτικό απόσπασμα φυσικά και όχι ολόκληρη η συζήτηση στο λεωφορείο. Στο Σύνταγμα κατεβήκαμε και οι δυο (ώρα άφιξης: 19:23). Πριν αποχωριστούμε, την χούφτωσα στην πλάτη της, την κοίταξα με το βλέμμα της εγκαταλελειμμένης γάτας, που αποζητά επειγόντως φροντίδα και στοργή και της είπα «Χάρηκα πολύ για τη γνωριμία». Εκείνη μου είπε «Να πας στο καλό» και έφυγε βιαστικά. Το γεγονός αυτό μου προκάλεσε δίωρη στύση και φυσικά αποτέλεσε αφορμή για νυχτερινή εκσπερμάτωση.
Από τις 3 έως τις 9 Ιουλίου ήμουν με τους γονείς μου στη Σλοβακία, γιατί είχα να παρουσιάσω μια εργασία και ένα poster σε ένα διεθνές συνέδριο Στατιστικής. Φυσικά το διάστημα αυτή η στύση μου απουσίαζε με κανονική άδεια.
Στις 12/07/2011 στις 19:45 βγήκα για καφέ με τον Γιοντώ, τον Τρ και τον Βρασίδα στο Θησείο. Στην επιστροφή πήρα το λεωφορείο 035 (Άνω Κυψέλη – Πετράλωνα – Ταύρος) από την πλατεία Λαυρίου για πλατεία Κυψέλης (ώρα: 22:35). Στην αριστερή τετράδα των πίσω καθισμάτων (παράθυρο), καθόταν μια 70χρονη γριά. Η γριά αυτή φορούσε μια σέξι φούστα με λουλουδάκια, άσπρη μπλούζα και φυσικά ένα χρυσό ριγκάκι. Αν και η φάτσα της ήταν επιθετική, καύλωσα με τη φούστα και το ριγκάκι της. Δίπλα της καθόταν μια 20χρονη κοπέλα (χάλια, ρε παιδιά πραγματικά πείτε μου, τι σας αρέσει σε αυτά τα μωρά). Στη στάση «Ιθάκης» κατέβηκε η κοπέλα. Αμέσως έκατσα δίπλα στη γριά (η οποία μου κράτησε το χέρι για να στηριχτώ, γιατί τα πόδια μου έτρεμαν από τη στύση). Η γριά προηγουμένως παραπονιόταν για τον κλιματισμό (κρύωνε). Έτσι λοιπόν, άρπαξα την ευκαιρία και της έπιασα αμέσως την κουβέντα. Στο σημείο αυτό θα παραθέσω τον διάλογο, που ακολούθησε:

ΤΑΚΜΑΝ: Εγώ πιστεύω ότι φταίει το μέγεθος του λεωφορείου (είναι πολύ μικρό). Σε λεωφορεία, όπως είναι το 608, διαχέεται ο κλιματισμός.
ΓΡΙΑ: Εκεί, που είναι ο οδηγός, έχει την ίδια θερμοκρασία; Δε νομίζω. Μας πάγωσε.
ΤΑΚΜΑΝ: Φαντάζομαι και εγώ ότι θα το έχει σε πιο ψηλή θερμοκρασία.
ΓΡΙΑ: Είμαστε γέροι άνθρωποι. Θα αρρωστήσουμε. Αλλά και οι νέοι κινδυνεύετε.
ΤΑΚΜΑΝ: Γιατί εμείς από ατσάλι είμαστε; Και ιώσεις κολλάω εύκολα και από αλλεργική ρινίτιδα πάσχω. Δεν έχω καλή άμυνα.
ΓΡΙΑ: Θα έπρεπε ο οδηγός να είναι πιο υπεύθυνος.
ΤΑΚΜΑΝ: Κανένας δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες του σε αυτή τη χώρα.
ΓΡΙΑ: Ψέματα;

Μετά από αυτή τη σύντομη γνωριμία, το λεωφορείο έφτασε στην Πλατεία Κυψέλης, όπου κατέβηκα. Όλη αυτή η γνωριμία αποτέλεσε αφορμή για νυχτερινή εκσπερμάτωση.
Στις 13/07/2011 (ώρα 10:30 πμ) πήγα στο μαγαζί της 2-Hut, για να αγοράσω ένα μπουκάλι γάλα. Αφού της έσκασα τα χρήματα και μετά από μια σύντομη συζήτηση, της έκανα ένα special διευθυντικό sandwich με ιδιαίτερη έμφαση στο τρίψιμο των τρικ-τρικ.
Στις 15/07/2011 νωρίς το πρωί έφυγε ο πατέρας μου για το χωριό του. Η μαμά μου βρισκόταν από τις 11/07/2011 στην Ιστιαία. Έτσι είχα όλο το σπίτι δικό μου και ήμουν ελεύθερος να φλερτάρω όσες γριές ήθελα.
Στις 15/07/2011 (ώρα 11:30 πμ) πήγα στο μαγαζί της 2-Hut. Μαζί μου είχα πάρει την πράσινη συνεδριακή τσάντα, στην οποία είχα 20 εκτυπωμένες φωτογραφίες από το ταξίδι στη Σλοβακία. Δυστυχώς εκείνη τη μέρα (Πανσέληνος στον Αιγόκερω) είχε χαλάσει το κλιματιστικό στο μαγαζί, με αποτέλεσμα να μην ήταν ιδιαίτερα ορεξάτη για κουβεντούλα. Έτσι λοιπόν, αγόρασα ένα παγωτό Nirvana, το πλήρωσα και φυσικά τη χαιρέτησα με ένα super-ενισχυμένο διευθυντικό sandwich.
Το μεσημέρι της ίδιας μέρας, αποφάσισα να επισκεφτώ τη Ριγκοπούλα γειτόνισσα στο διαμέρισμά της. Έτσι λοιπόν στις 14:05, πήρα την πράσινη συνεδριακή τσάντα με τις φωτογραφίες και κατέβηκα στον 2ο όροφο. Η συναισθηματική ένταση ήταν φοβερή. Αισθανόμουν την καρδιά μου να χτυπάει με 200 σφυγμούς, τον πούτσο μου να γαργαλάει τη βερμούδα και το στομάχι μου να ανακατεύεται. Έκανα τον σταυρό μου τρεις φορές και χτύπησα το κουδούνι. Ο διάλογος, που ακολούθησε ήταν ο εξής:

ΚΟΥΔΟΥΝΙ: Τσιου, τσιου, τσιου.
ΡΙΓΚΟΠΟΥΛΑ: Ποιος είναι;
ΤΑΚΜΑΝ: Ο Δημήτρης.
ΡΙΓΚΟΠΟΥΛΑ: Ποιος είναι καλέ;
ΤΑΚΜΑΝ: Ο Δημήτρης, ο «από πάνω».
ΡΙΓΚΟΠΟΥΛΑ: Πέρασε μέσα Δημητράκη μου.
ΤΑΚΜΑΝ: Ήρθα για παρέα. Δεν πιστεύω να ενοχλώ.
ΡΙΓΚΟΠΟΥΛΑ: Δεν με ενοχλείς. Πριν από λίγο μπήκα και εγώ στο σπίτι. Πιο πριν ήμουν στα ΚΑΠΗ. Κάθισε στον καναπέ.
ΤΑΚΜΑΝ: Σήμερα είχα μια κενή μέρα και είπα να καθίσουμε. Οι γονείς μου λείπουν και οι δυο. Αύριο στις 16:45 θα πάω στην Ιστιαία με τα ΚΤΕΛ. Σήμερα είναι πανσέληνος και για αυτό δεν ταξιδεύω.
ΡΙΓΚΟΠΟΥΛΑ: Καλά έκανες και ήρθες. Να έρχεσαι για παρέα, όποτε θέλεις. Μοναχός σου είσαι στο σπίτι;
ΤΑΚΜΑΝ: Ναι μωρέ δεν έχω πρόβλημα.
ΡΙΓΚΟΠΟΥΛΑ: Οι γονείς σου πού είναι;
ΤΑΚΜΑΝ: Η μαμά μου είναι στην Ιστιαία και ο πατέρας μου στο χωριό.
ΡΙΓΚΟΠΟΥΛΑ: Μαγειρεύεις;
ΤΑΚΜΑΝ: Μπα δεν κάνω τέτοια. Θα πάω σε λίγο να φάω στα Goody’s.
ΡΙΓΚΟΠΟΥΛΑ: Τι θες να σε κεράσω; Να σου βάλω λίγο γλυκό του κουταλιού, που έφτιαξα;
ΤΑΚΜΑΝ: Δεν χρειάζεται. Εγώ ήρθα για την παρέα. Το ξέρεις ότι σε αγαπάω με όλη μου την καρδιά.
ΡΙΓΚΟΠΟΥΛΑ: Και εγώ σε αγαπάω. Και τους γονείς σου, τους αγαπάω. Θα σου βάλω λίγο γλυκό να δοκιμάσεις.
ΤΑΚΜΑΝ: Ευχαριστώ.

Η Ριγκοπούλα εν κατακλείδι μου πρόσφερε λίγο γλυκό του κουταλιού, ένα παγωτό ξυλάκι και ένα ποτήρι νερό. Τα χέρια μου έτρεμαν από την ερωτική ταχυπαλμία. Το ποτήρι το κρατούσα με τα «τρία χέρια», ενώ με το παγωτό λερώθηκα σε 4 διαφορετικά σημεία.
Στην αρχή η Ριγκοπούλα κάθισε απέναντί μου και της διηγήθηκα τα νέα μου (τα πιο πρόσφατα επαγγελματικά μου νέα είναι ότι στις 11 Ιουλίου τηλεφώνησα στην Power Image Misco Cyprus και έμαθα ότι η θέση «Λειτουργός ερευνών αγοράς» καλύφθηκε και στις 14 Ιουλίου ολοκλήρωσα την αίτηση για διδακτορικό στο Lancaster). Επιπλέον συζητήσαμε για την πολιτική επικαιρότητα. Φυσικά η συζήτηση ήταν διανθισμένη με μπόλικο συναίσθημα, καθώς κάθε λίγο και λιγάκι της έλεγα «Σε αγαπάω».
Μετά από μισή ώρα συζήτησης, της είπα να έρθει να καθίσει δίπλα μου για να της δείξω τις φωτογραφίες από τη Σλοβακία. Φυσικά, ενώ της έδειχνα τις φωτογραφίες, της έκανα σταμπ στο χρυσό της βραχιολάκι, την αγκάλιαζα συνέχεια και της ακούμπαγα τη φούστα της.
Η επίσκεψη διακόπηκε αιφνίδια στις 15:13 από ένα τηλεφώνημα του πατέρα μου (φοβήθηκα μην ακούσει την φωνή της γειτόνισσας και έφυγα άρον-άρον). Φυσικά η επίσκεψη αυτή μου αύξησε τη λίμπιντο κατακόρυφα. Το βράδυ της ίδιας μέρας είχα φοβερή ταχυπαλμία, συνεχείς στυτικές εξάψεις και σιγοψιθύριζα συνέχεια «Αχ κυρία Νίκη, αγαπούλα μου γλυκιά».
Φυσικά μετά από όλα αυτά, αποφάσισα στις 16/07/2011 το πρωί να πάω την καθιερωμένη στουντιότσαρκα.

Β) ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΣΤΟΥΝΤΙΟΤΣΑΡΚΑΣ
Στις 16/07/2011 (ώρα 09:35 πμ) ξεκίνησα από το σπίτι μου, κουβαλώντας μαζί μου την πράσινη συνεδριακή μου τσάντα με του Γύπα τα εννιάμερα και φυσικά τις φωτογραφίες της Σλοβακίας.
Στις 09:40 πμ πέρασα έξω από το μαγαζί της 2-Hut, αλλά μόλις είδα τον γνωστό καρκινοπαθή να κάθεται δίπλα της και να πίνει μπύρες, απομακρύνθηκα σε dt.
Στη συνέχεια, πήγα με τα πόδια μέχρι τα δικαστήρια Ευελπίδων, για να περιμένω το λεωφορείο 224 (ήθελα να πάω στουντιότσαρκα στην περιοχή της Βριλησσού). Στη στάση γνώρισα μια 65χρονη, η οποία περίμενε το ίδιο λεωφορείο. Το γεγονός αυτό φυσικά ήταν το κερασάκι στην τούρτα της στύσης μου.
Στις 10:15 πμ έφτασα στην περιοχή της Βριλησσού.

1ος σταθμός: Βριλησσού 24: Στο συγκεκριμένο στούντιο και η πουτάνα και η τσατσά ήταν ανάξιες λόγου. Η μεν τσατσά φορούσε παντελόνι, δεν φορούσε κανένα κόσμημα και φυσικά ήταν νέα στην ηλικία για τα γούστα μου. Η δε πουτάνα δεν φορούσε ούτε ένα τρικ-τρικ.
2ος σταθμός: Βριλησσού 36Α: Και εδώ η κατάσταση ήταν σχεδόν εξίσου απογοητευτική, με τη διαφορά ότι η εργαζόμενη κοπέλα φορούσε ένα χρυσό ριγκάκι.
3ος σταθμός: Βριλησσού 36. Στο συγκεκριμένο στούντιο δούλευε η γνωστή υπηρεσία (η οποία με παρακάλεσε να μην ξαναγράψω το όνομά της) μαζί με τη Σίση. Επειδή με την υπηρεσία αυτή αισθάνομαι full ερωτευμένος και επειδή με την Σίση είχα μια θετική προϋπηρεσία (βλέπε κριτική 14.06.2011), αποφάσισα να σκάσω το 50ρικο στην τσατσά και να περάσω μέσα στο δωμάτιο.

Γ) ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ
Αφού έσκασα το 50ρικο στην υπηρεσία, την παρακάλεσα να καθίσει 2 λεπτά μαζί μου, για να της κρατήσω τα χεράκια. Μετά από αυτό το ερωτικό 2λεπτο, συμφωνήσαμε να καθίσουμε παρέα στο σαλόνι μετά το σεξ για χαδάκια και κουβεντούλα (και φυσικά να της δείξω τις φωτογραφίες της Σλοβακίας).
Αφού η τσατσά έκλεισε την πόρτα του δωματίου μου, γδύθηκα και έβγαλα από τη συνεδριακή μου τσάντα του Γύπα τα εννιάμερα (τα οποία τα έβαλα σε περίοπτη θέση). Σε αυτό το σημείο αξίζει να αναφέρω ότι η Σίση πρόσθεσε ένα ενισχυμένο χρυσό βραχιολάκι στο αριστερό της χέρι.
Μετά από 1-2 λεπτά αναμονής, μπήκε η Σίση στο δωμάτιο. Αφού κάναμε τις γνωστές διαδικασίες (μου φόρεσε το προφυλακτικό και της φόρεσα του Γύπα τα εννιάμερα), συμφωνήσαμε να χορέψουμε τον κλασσικό πολυκαβλωτικό χορό. Κατά τη διάρκεια του χορού, εννοείται φυσικά ότι της χούφτωνα τα κοσμήματα με πάθος. Ο διάλογος, που συνόδεψε τον χορό, ήταν ο ακόλουθος:

ΤΑΚΜΑΝ: Χθες το βράδυ κόντεψα να πεθάνω. Ότι ζω σήμερα, είναι θαύμα.
ΣΙΣΗ: Γιατί μωρό μου;
ΤΑΚΜΑΝ: Χθες το μεσημέρι επισκέφτηκα μια 80χρονη γειτόνισσα, με την οποία αισθάνομαι τρελά ερωτευμένος. Το βράδυ την σκεφτόμουν και είχα τρομερή ταχυπαλμία.
ΣΙΣΗ: Καλά είναι να είσαι ερωτευμένος.
ΤΑΚΜΑΝ: Είμαι ταυτόχρονα με πολλές ερωτευμένος. Είμαι με την υπηρεσία, με την γειτόνισσα, με μια 70χρονη ψιλικατζού (την 2-Hut) …
ΣΙΣΗ: Καλά κάνεις.
ΤΑΚΜΑΝ: Αχ κυρία Νίκη. Σας ευχαριστώ πολύ για το παγωτό.
ΣΙΣΗ: Θέλεις και άλλο παγωτό μωρό μου, θέλεις και άλλο παγωτό.
ΤΑΚΜΑΝ: Αχ κυρία Νίκη. Σας παρακαλώ συγχωρέστε με, που έφυγα έτσι βιαστικά την τελευταία φορά. Δεν θέλω να στενοχωριέστε. Σας αγαπάω με όλη μου την καρδιά.
ΣΙΣΗ: Και εγώ σε αγαπάω μωρό μου, και εγώ σε αγαπάω.

Σε αυτό το σημείο ολοκληρώθηκε η ερωτική πράξη, με εκσπερμάτωση στα όρθια στο μουνί της. Κατόπιν καθαριστήκαμε και οι δυο με τα υγρά μαντήλια Wet Hankies, που κουβαλάω σε κάθε στουντιότσαρκα. Τέλος η Σίση ντύθηκε, με χαιρέτησε και έκλεισε την πόρτα του δωματίου.
Μόλις έφυγε η Σίση, ντύθηκα, βόλεψα τα πράγματά μου και εξήλθα από το δωμάτιο. Κατόπιν, πήρα την υπηρεσία και καθίσαμε δίπλα-δίπλα στο σαλόνι για 10-15 λεπτά. Στο χρόνο αυτό, της εξομολογήθηκα τα συναισθήματά μου για την γειτόνισσα και για την 2-Hut και βέβαια της έδειξα τις φωτογραφίες από το ταξίδι. Φυσικά της κρατούσα συνέχεια τα χεράκια της και κάποια στιγμή έχωσα τα μαλλιά μου στα βυζιά της, για να αισθανθώ λίγη ερωτική στοργή και θαλπωρή. Μετά από όλα αυτά, τη χαιρέτησα με ένα ιδιαίτερα θερμό διευθυντικό sandwich και εξήλθα από το κτίριο.

Δ) ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑΣ
Θέλει και ερώτημα; 10 σε όλα. Το ερωτικό παιχνίδι, που παίξαμε με την Σίση, ήταν φανταστικό. Η υπηρεσία ήταν πολύ όμορφη, πολύ γλυκιά και πολύ στοργική.

Α) ΕΡΩΤΙΚΗ ΑΤΖΕΝΤΑ (21/05/2011 – 14/06/2011)
Στις 22/05/2011 πήγα Ιστιαία με τα ΚΤΕΛ (ΑΘΗΝΑ-ΙΣΤΙΑΙΑ, ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 22/05/2011, ΩΡΑ ΑΝΑΧΩΡΗΣΗΣ: 12:45, ΘΕΣΗ: 11, ΕΙΔΟΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟΥ: ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ, ΤΙΜΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟΥ: 30.00 €, ΑΡΙΘΜΟΣ ΕΠΙΒΑΤΩΝ: 01). Στο λεωφορείο φυσικά καθόμουν μόνος μου, καθώς τις Κυριακές οι περισσότεροι επιστρέφουν Αθήνα. Απέναντί μου καθόταν μια γριά με μαγκούρα (εκτιμώμενη ηλικία: 75 ετών), η οποία φορούσε παντελόνι και 2-3 χρυσά ριγκάκια. Στη θέση 4 καθόταν μια μαυροφόρα γριά, η οποία φορούσε μια σέξι φούστα και φυσικά άφθονα χρυσά κοσμήματα. Ωστόσο, γρήγορα διαπίστωσα ότι η γριά αυτή ταξίδευε με την εγγονή της. Παρόλα αυτά δεν απογοητεύτηκα, καθώς στο λεωφορείο υπήρχαν αρκετά γυναικεία κεφάλια με γκρίζα ή με άσπρα μαλλιά (δηλαδή υπήρχαν αρκετές επιλογές για καμάκι στο ferryboat).
Στις 14:40 φτάσαμε στην Αρκίτσα και στις 14:45 μπήκαμε στο ferryboat για Αιδηψό. Στο ferryboat διαπίστωσα ότι υπήρχαν μόνο 2 ελεύθερες γυναίκες του γούστου μου. Η μια ήταν η γριά, που καθόταν απέναντί μου στο λεωφορείο. Αυτή η «κοπέλα», επειδή είχε σοβαρές δυσκολίες στη βάδιση, καθόταν μόνη της στο τελευταίο σκαλοπάτι του ferryboat (ήταν αδύνατο να ανέβει τη σκάλα). Η άλλη «υποψήφια» ήταν μια κυρία ηλικίας 60-65 ετών, η οποία ήταν πρόχειρα ντυμένη, αλλά φορούσε μπόλικα χρυσά κοσμήματα, είχε βαμμένα μαλλιά (καστανόξανθα) και βαμμένα νύχια. Η κυρία αυτή καθόταν μόνη της σε μια καρέκλα στην βεράντα του ferryboat, έπινε ελληνικό καφέ και κάπνιζε το τσιγαράκι της. Στη διπλανή καρέκλα είχε βάλει την τσάντα της.
Στις 15:02 κάθισα δίπλα στην τσάντα της νεότερης α-καπέλο. Καθώς την κοιτούσα, αισθανόμουν ότι κόντευε να μου σχιστεί το τζιν από τη στύση, ενώ οι καρδιακοί μου παλμοί είχαν αυξηθεί επικίνδυνα. Στις 15:05 άρχισα να μετράω (από μέσα μου) αντίστροφα από το 60 μέχρι το 1 και ταυτόχρονα έπαιρνα βαθιές ανάσες (αυτή είναι η άσκηση θάρρους, που κάνω κάθε φορά στο ferryboat, πριν πλησιάσω μια καινούργια α-καπέλο). Ωστόσο, δεν πρόλαβα να φτάσω ούτε στο 10 και αυτή άρχισε την πάρλα στο κινητό της τηλέφωνο. Είχε φτάσει 15:15 και ακόμα δεν είχε τελειώσει αυτό το γαμημένο το τηλεφώνημα. Εκείνη τη στιγμή βρέθηκα σε δίλημμα: «Να περιμένω να κλείσει το τηλέφωνο ή να πάω να προσεγγίσω τη γριά στα σκαλιά;». Έτσι λοιπόν, πήρα τηλέφωνο τον φίλο μου τον Τρ από το στρατό, του εξήγησα την κατάσταση και αυτός με συμβούλεψε να επιμείνω με την 60χρονη (της οποίας το κινητό ήταν προέκταση του χεριού της, όπως έλεγε ο Κωνσταντίνος Κατακουζηνός στη γκαρσόνα σε ένα επεισόδιο της σειράς «Κωνσταντίνου & Ελένης»). Στις 15:25 επιτέλους έγινε το θαύμα (η 60χρονη έκλεισε το τηλέφωνο). Αμέσως (άκουσα την συμβουλή του Τρ) κάθισα δίπλα της. Στις 15:27 πήρα την απόφαση να της μιλήσω. Ο διάλογος μεταξύ μας ήταν ο ακόλουθος:

ΤΑΚΜΑΝ: Συγνώμη, και εσείς στην Ιστιαία πηγαίνετε;
60ΧΡΟΝΗ: Ναι. Εσείς που πηγαίνετε;
ΤΑΚΜΑΝ: Και εγώ στην Ιστιαία πάω. Θα καθίσω μέχρι τις 25/05/2011 να δω τη γιαγιά μου, γιατί αρχές Μαΐου πέθανε ο παππούς μου και χρειάζεται συμπαράσταση. Εσείς θα καθίσετε μέρες;
60ΧΡΟΝΗ: Θα καθίσω μέχρι τις 30/05/2011. Μετά θα γυρίσω, γιατί στην Αθήνα φροντίζω τον εγγονό μου, που είναι 3 ετών. Στην Αθήνα όλη την ημέρα τρέχω. Να φροντίσω το σπίτι, τον άντρα μου, τον εγγονό μου, να μαγειρέψω, να πλύνω, να συγυρίσω, κτλ.
ΤΑΚΜΑΝ: Δουλεύετε ή είστε συνταξιούχος;
60ΧΡΟΝΗ: Δεν δουλεύω.
ΤΑΚΜΑΝ: Εντάξει μωρέ. Αφού δεν δουλεύετε, δεν έχετε πρόβλημα. Τα προλαβαίνετε όλα άνετα. Εσείς που μένετε στην Ιστιαία;
60ΧΡΟΝΗ: Κοντά στον Άγιο Παντελεήμονα. Εσείς;
ΤΑΚΜΑΝ: (Απόρρητο). Γενικά μου αρέσει να έρχομαι εδώ, αν και τώρα τελευταία έχω φάει κόλλημα με τα ταξίδια στο εξωτερικό. Πριν 4-5 χρόνια, όταν ερχόμουν Ιστιαία νόμιζα πως που πήγαινα.
60ΧΡΟΝΗ: Εγώ πριν ένα χρόνο είχα πάει Παρίσι αεροπορικώς. Αλλά το αεροπλάνο κουνούσε τόσο πολύ, που κόντεψα να μείνω από καρδιά. Από τότε αποφάσισα να μην ξαναταξιδέψω με αεροπλάνο.
ΤΑΚΜΑΝ: Εμένα μου αρέσουν πολύ τα αεροπορικά ταξίδια. Το τελευταίο ταξίδι που πήγα ήταν στο Λονδίνο 9-13 Μαΐου με τη Swiss Air. 24-26 Ιανουαρίου είχα πάει στην Κύπρο. Και τα δυο ταξίδια τα έκανα με σκοπό την εξεύρεση εργασίας. Αλλά και στο εξωτερικό από ότι διαπιστώνω, δεν είναι καθόλου εύκολο να βρεις δουλειά. Στην Ελλάδα απαξιώνω εντελώς να ψάξω. Να βρω δουλειά και να πληρώνομαι 200 ευρώ το μήνα και αν; Δεν τρελάθηκα.
60ΧΡΟΝΗ: Και μένα ο ανιψιός μου έχει τελειώσει πανεπιστήμιο και είναι άνεργος. Είναι πολύ δύσκολη η κατάσταση για τους νέους σήμερα.
ΤΑΚΜΑΝ: Σημασία βέβαια δεν έχει μόνο ο μισθός, αλλά και το κόστος ζωής. Σε ένα Forum διάβασα ότι στο Λονδίνο για να νοικιάσεις σπίτι, θα χρειαστεί να μείνεις με συγκάτοικο, γιατί τα ενοίκια είναι πανάκριβα. Για ένα αξιοπρεπές σπίτι, μπορεί να το ενοίκιο να φτάσει και τις 1.600 λίρες το μήνα.
60ΧΡΟΝΗ: Και που να ξέρεις τι συγκάτοικος είναι αυτός; Μπορεί να είναι και ανώμαλος.
ΤΑΚΜΑΝ: Καλά, οι Άγγλοι δεν φημίζονται και για τον ανδρισμό τους. Γενικά εγώ προτιμάω να δουλέψω στην Κύπρο. Αλλά ακόμα δεν κάθεται τίποτα.
60ΧΡΟΝΗ: Κάνε υπομονή. Δεν μπορείς να κάνεις και τίποτα άλλο.
ΤΑΚΜΑΝ: Σε κανένα 5λεπτο φτάνουμε.
60ΧΡΟΝΗ: Άντε, ας κατέβουμε σιγά-σιγά.
ΤΑΚΜΑΝ: Αχ. Είναι γεγονός ότι, όταν πηγαίνω από Αθήνα προς Ιστιαία αισθάνομαι πολύ καλύτερα ψυχολογικά, σε σχέση με όταν γυρίζω. Και μένα μου αρέσει η φύση. Αύριο θα πάρω το ποδήλατο να πάω καμιά βόλτα στους Ωρεούς.
60ΧΡΟΝΗ: (μορφασμός Γύπα).

Αυτό ήταν ένα αντιπροσωπευτικό απόσπασμα του διαλόγου μεταξύ εμένα και της α-καπέλο. Στις 15:45 φτάσαμε στην Αιδηψό. Στις 16:15, που κατέβηκε η διπλανή της α-καπέλο, σηκώθηκα και κάθισα δίπλα της. Μέχρι τις 16:30 (ώρα άφιξης στην Ιστιαία) μιλούσαμε. Όση ώρα ήμασταν μαζί, η στύση μου κυμαινόταν σε υψηλά επίπεδα. Όμως, αρκετές στιγμές στο πρόσωπο της 60χρονης, έβλεπα την κυρία Σταυρούλα, η οποία είναι ο μεγάλος μου έρωτας. Αξίζει να σημειωθεί, ότι η συζήτηση αυτή συνοδευόταν από σύντομης διάρκειας stamp στα ριγκάκια της α-καπέλο.
Στις 25/05/2011 επέστρεψα με τα ΚΤΕΛ Αθήνα (ΙΣΤΙΑΙΑ-ΑΘΗΝΑ, ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 25/05/2011, ΩΡΑ ΑΝΑΧΩΡΗΣΗΣ: 17:00, ΘΕΣΗ: 13, ΕΙΔΟΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟΥ: ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ, ΑΡΙΘΜΟΣ ΕΠΙΒΑΤΩΝ: 01). Το συγκεκριμένο ταξίδι δυστυχώς δεν ήταν ερωτικό. Αφενός στο λεωφορείο καθόμουν μόνος μου, αφετέρου η μοναδική γριά, που ταξίδευε με το λεωφορείο, καθόταν στο ferryboat σε σημείο με δύσκολη πρόσβαση. Όλα τα παραπάνω είχαν ως αποτέλεσμα, η στύση μου να κυμανθεί σε χαμηλά επίπεδα κατά τη διάρκεια του ταξιδιού.
Στις 02/06/2011, στις 08/06/2011 και στις 10/06/2011 έκανα παθιασμένα διευθυντικά sandwich στην 2-Hut. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα, η ερωτική μου επιθυμία να είναι επικίνδυνα υψηλή τις συγκεκριμένες ημερομηνίες.
Στις 08/06/2011 είχα κατέβει στο ΠΑΠΕΙ, για να ζητήσω συστατικές επιστολές για διδακτορικό από κάποιον καθηγητή. Μετά το ΠΑΠΕΙ είχα κανονίσει με τον φίλο μου τον Μπάο να βρεθούμε στην Πλατεία της Βάρκιζας (στη Βάρκιζα έχει το εξοχικό του), για να του δώσω κάτι βιβλία και να πάμε καμιά βόλτα.
Από το ΠΑΠΕΙ πήρα το λεωφορείο Α1 (Πειραιάς – Βούλα) στις 15:32. Πίσω από τη μεσαία πόρτα του λεωφορείου, καθόταν στο παράθυρο μια χήρα γύρω στα 65-70 με φούστα, χρυσά κοσμήματα και γλυκιά φυσιογνωμία. Δίπλα της καθόταν μια νεότερη γυναίκα, η οποία μου ήταν εντελώς αδιάφορη σεξουαλικά. Περίμενα λοιπόν πώς και πώς να κατέβει η «αδιάφορη», για να καθίσω δίπλα στη γριά. Υπήρχαν αρκετές στιγμές στο λεωφορείο, που αισθανόμουν ότι θα μου σχιστεί το τζιν από τη στύση. Επιπλέον είχα ιδρώσει ολόκληρος από τη συναισθηματική φόρτιση. Δυστυχώς όμως, κατέβηκαν και οι δυο κυρίες στην Πλατεία Γλυφάδας. Στη στάση αυτή κατέβηκα και εγώ, για να περιμένω το λεωφορείο για Βάρκιζα.
Στην συγκεκριμένη στάση περίμεναν μια γριά με παρδαλό φόρεμα και χρυσά κοσμήματα, μια γριά γύρω στα 85 με φούστα, χρυσά κοσμήματα και μπαστούνι (δυστυχώς με τον άντρα της), μια κυρία γύρω στα 60 με καφέ-μακριά φούστα, γυαλιά ηλίου και κοκάλινο βραχιόλι και ένας Πακιστανός. Ο Πακιστανός καθόταν δίπλα στην 60χρονη. Μόλις πέρασε το λεωφορείο 120, επιβιβάστηκε ο Πακιστανός, με αποτέλεσμα η θέση δίπλα στην 60χρονη να αδειάσει. Φυσικά επωφελήθηκα την ευκαιρία και αστραπιαία κάθισα δίπλα της. Τα συμπτώματα, που αισθανόμουν εκείνη τη στιγμή, ήταν ταχυκαρδία, στύση και κρίση ηλιθιότητας. Για αυτό το λόγω έστειλα μήνυμα στο Γύπα, για να της ζητήσω συμπαράσταση. Μετά από 2 λεπτά, μια κοπέλα ρώτησε την 60χρονη σχετικά με το λεωφορείο, που πάει στα Βλάχικα. Η α-καπέλο τότε, συμβούλεψε την κοπέλα να ρωτήσει το διπλανό ταξί. Αμέσως μετά, βρήκα πάτημα για να μιλήσω στο αντικείμενο του πόθου μου. Ο διάλογος ήταν ο ακόλουθος:

ΤΑΚΜΑΝ: Έχω την αίσθηση ότι εδώ τα ταξί, πιο πολύ δίνουν πληροφορίες για τα λεωφορεία, παρά κάνουν κούρσες (ούτε και ο ίδιος δεν καταλάβαινα τι έλεγα).
60ΧΡΟΝΗ: Από εδώ τα ταξί πηγαίνουν ή στο κέντρο ή στη Σαρωνίδα.
ΤΑΚΜΑΝ: Για τέτοιες διαδρομές, θα είναι πανάκριβα. Νομίζω ότι ο περισσότερος κόσμος θα προτιμάει τα λεωφορεία.
60ΧΡΟΝΗ: (μορφασμός Γύπα).
ΤΑΚΜΑΝ: Να σας ρωτήσω, εκτός από τα λεωφορεία Ε22 και 170, πάει και κανένα άλλο στη Βάρκιζα;
60ΧΡΟΝΗ: Το Ε22 πέρασε πριν 10 λεπτά. Δυστυχώς το χάσατε.

Εκείνη τη στιγμή, κάθισε δίπλα στην 60χρονη ένας γέρος. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να χαθεί η μαγεία της γνωριμίας και η ερωτική μου επιθυμία. Μετά από 1 λεπτό ήρθε το επόμενο Ε22, στο οποίο επιβιβάστηκα. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής για Βάρκιζα, δεν βρέθηκε καμία κενή θέση δίπλα σε καμία γριούλα.
Φυσικά μετά από αυτή την έντονη ερωτική ατζέντα, αποφάσισα να πάω την καθιερωμένη στουντιότσαρκα στις 14/06/2011. Στις 13/06/2011 το βράδυ πήρα τηλέφωνο την Σταυρούλα, η οποία μου είπε ότι την Τρίτη θα δούλευε στην Βριλησσού 36 (και επιπλέον έδειξε προθυμία για χαδάκια).

Β) ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΣΤΟΥΝΤΙΟΤΣΑΡΚΑΣ
Στις 14/06/2011 στις 11:30 πμ ξεκίνησα από το σπίτι μου, κουβαλώντας παραδοσιακά την μπουρδελότσαντα με του Γύπα τα εννιάμερα. Η διαδρομή, που ακολούθησα ήταν: Βριλησσού 24 – Βριλησσού 36Α – Βριλησσού 36 – Βριλησσού 42 – Βριλησσού 46 – Βριλησσού 60 (πάνω) – Βριλησσού 60 (κάτω) – Βριλησσού 57 – Βριλησσού 55.
Στη Βριλησσού 42, η υπηρεσία ήταν καλοντυμένη (φούστα και ταγέρ) και επιπλέον φορούσε ένα σέξι κολιέ. Στη Βριλησσού 60 (κάτω), η τσατσά φορούσε σέξι χρυσά κοσμήματα. Όμως, η κυρία Σταυρούλα (υπηρεσία) στη Βριλησσού 36 είναι «όλα τα λεφτά» (φοράει ένα σέξι μαύρο φόρεμα, κοσμήματα για όλα τα αντρικά γούστα και είναι ευγενέστατη και γλυκιά). Στα υπόλοιπα στούντιο, οι υπηρεσίες μου ήταν εντελώς αδιάφορες.
Στη Βριλησσού 24 εργαζόταν μια πουτάνα τίγκα στα χρυσά βραχιόλια. Στη Βριλησσού 36 εργάζονταν δυο κοπέλες, η μια εκ των οποίων φορούσε ένα πρόχειρο κόσμημα. Στη Βριλησσού 60 (πάνω) εργαζόταν μια πουτάνα με αρκετά χρυσά κοσμήματα. Στα υπόλοιπα στούντιο, οι εργαζόμενες κοπέλες μου ήταν εντελώς αδιάφορες.
Αν και το στούντιο της οδού Βριλησσού 36 δεν υπερτερούσε σε πουτάνες, το προτίμησα, επειδή αισθάνομαι full ερωτευμένος με την κυρία Σταυρούλα.

Γ) ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ
Γύρω στις 12:30 μμ χτύπησα για δεύτερη φορά το κουδούνι στο στούντιο της οδού Βριλησσού 36. Μόλις μου άνοιξε η Σταυρούλα, την αγκάλιασα τρυφερά και της είπα ότι είναι η πιο όμορφη και η πιο γλυκιά υπηρεσία, που έχω γνωρίσει από το 2008 και ότι αποτελεί το στολίδι του στούντιο. Κατόπιν της είπα, ότι επιλέγω τη Σίσση (την κοπέλα με το κόσμημα) με το απλό πρόγραμμα των 50 ευρώ. Έτσι η Σταυρούλα με οδήγησε στο δωμάτιο του πάθους. Εκεί εκτυλίχτηκε ο κάτωθι διάλογος:

ΤΑΚΜΑΝ: Σε παρακαλώ κάθεσαι λίγο δίπλα μου, για να σου δώσω το 50ρικο; Αισθάνομαι την ανάγκη να σου κρατήσω λίγο τα χεράκια. Σε αγαπάω με όλη μου την καρδιά.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ: Έλα αγάπη μου.

Έτσι λοιπόν, η Σταυρούλα κάθισε δίπλα μου στον καναπέ. Τότε της έσκασα το 50ρικο και αμέσως μετά της έκανα sandwich διαρκείας. Τα χέρια μου έτρεμαν, ήταν ιδρωμένα και κρύα από την συναισθηματική φόρτιση. Η Σταυρούλα ανταποκρίθηκε με πολύ στοργή στα χάδια μου.
Αφού συμφωνήσαμε να καθίσουμε για χαδάκια μετά το γαμήσι, η Σταυρούλα βγήκε από το δωμάτιο και έκλεισε την πόρτα. Αμέσως μετά γδύθηκα, βόλεψα τα πράγματά μου στη συνεδριακή τσάντα και έβαλα σε περίοπτη θέση του Γύπα τα εννιάμερα.
Η Σίσση είναι 22 ετών από τη Θεσσαλονίκη, φοράει ένα ψεύτικο βραχιόλι και έχει τον σωματότυπο της κλασσικής πουτάνας (ψιλή με λίγα πιασίματα). Από χρώμα μαλλιών για να είμαι ειλικρινής δεν θυμάμαι (μάλλον μελαχρινή).
Η αναμονή στο δωμάτιο δεν ξεπέρασε τα 2 λεπτά. Μόλις μπήκε η Σίσση στο δωμάτιο, έγινε ο ακόλουθος διάλογος:

ΣΙΣΣΗ: Γεια σου μωρό μου.
ΤΑΚΜΑΝ: Γεια.
ΣΙΣΣΗ: Τι κάνεις μωρό μου;
ΤΑΚΜΑΝ: Καλά.

Αφού χαιρετηθήκαμε, της ζήτησα να μου βάλει το προφυλακτικό και να φορέσει του Γύπα τα εννιάμερα. Έτσι λοιπόν, μου έβαλε το προφυλακτικό και φόρεσε στο δεξί της χέρι το βραχιόλι και στο αριστερό της χέρι το ριγκάκι του Γύπα (χωρίς να ζητήσει πολλές εξηγήσεις).
Για αρχή της ζήτησα να χορέψουμε. Αυτή συμφώνησε με την ιδέα μου και χορέψαμε τον κλασσικό πολυκαβλωτικό χορό (της κράταγα με μανία τα χέρια της, ενώ το πέος μου άγγιζε επίμονα το αιδοίων της). Κατά τη διάρκεια του χορού, έγινε ο ακόλουθος διάλογος:

ΤΑΚΜΑΝ: Λοιπόν τώρα φαντασιώνομαι ότι βρισκόμαστε στο Ε22. Ποπό, τι ωραία που είναι η παραλιακή. Τώρα περνάμε από τη Μαρίνα Φλοίσβου. Δεν είναι πολύ ρομαντικά;
ΣΙΣΣΗ: Ναι.
ΤΑΚΜΑΝ: Αχ ελάτε γλυκιά μου κυρία να σας βοηθήσω να επιβιβαστείτε στο λεωφορείο. Δώστε μου το χεράκι σας.
ΣΙΣΣΗ: Ναι.
ΤΑΚΜΑΝ: Τώρα είμαστε κοντά στη Βάρκιζα.
ΣΙΣΣΗ: Πολύ μου αρέσει η Βάρκιζα. Έχω πάει και εγώ.
ΤΑΚΜΑΝ: Στις 20 Ιουνίου υπολογίζω να πάω στη Σύρο με το πλοίο. Θέλω να βρω καμία γριούλα, να κάνουμε παρέα κατά τη διάρκεια της διαδρομής, να τη χουφτώσω, να την κεράσω στο εστιατόριο του πλοίου μοσχάρι με πατάτες και παγωτό Scandal, κτλ.
ΣΙΣΣΗ: Διακοπές;
ΤΑΚΜΑΝ: Ναι. Θα πάει ο Γύπας 2 μέρες πριν και μετά θα ακολουθήσω και εγώ. Αχ μην ανησυχείτε γλυκιά μου κυρία. Δεν θα πτωχεύσουμε. Εγώ είμαι εδώ. Δώστε μου το χεράκι σας.
ΣΙΣΣΗ: Ναι.
ΤΑΚΜΑΝ: Αχ βοηθήστε με λίγο να ανοίξω τα υγρά μαντήλια. Κρατήστε με λίγο. Τρέμει το χέρι μου. Δεν ξέρω τι μου συμβαίνει.
ΣΙΣΣΗ: Ναι.

Μετά από τον χορό αυτό (ο οποίος διήρκησε κανένα 5λεπτο), της ζήτησα να ξαπλώσω ανάσκελα, για να μου πάρει την κλασσική πίπα. Επειδή η φαντασίωση με το Blue Star Ithaki ήταν πολύ πικάντικη, μετά από 1 λεπτό έχυσα στο στόμα της.
Κατόπιν, έβγαλα το προφυλακτικό, το πέταξα στα σκουπίδια και έβγαλα τα υγρά μαντήλια Wet Hankies από την τσάντα μου, για να καθαριστώ μαζί με τη Σίσση. Ύστερα, τη ρώτησα σχετικά με την ηλικία και την καταγωγή της και μου απάντησε, ότι είναι 22 ετών από τη Θεσσαλονίκη. Τέλος χαιρετηθήκαμε. Αφού η Σίσση έκλεισε την πόρτα, ντύθηκα, βόλεψα τα πράγματά μου και έπλυνα τα χέρια μου.
Βγαίνοντας από το δωμάτιο, αντίκρισα τη γλυκιά Σταυρούλα. Ευτυχώς, εκείνη τη στιγμή δεν υπήρχε κανένας πελάτης στο στούντιο. Έτσι λοιπόν, συμφωνήσαμε να καθίσουμε δίπλα-δίπλα στον καναπέ του σαλονιού για κουβεντούλα και χούφτωμα.
Για 10 λεπτά της κρατούσα τα χεράκια της και της έλεγα διάφορες ερωτικές ιστορίες. Στο τέλος τη χαιρέτησα στοργικά και εξήλθα από το κτίριο πλημμυρισμένος από θετικά συναισθήματα.

Δ) ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑΣ
Το στούντιο είναι πεντακάθαρο και βρίσκεται σε κεντρικό δρόμο. Με τη Σίσση πέρασα τέλεια. Η Σταυρούλα μου φέρθηκε πολύ τρυφερά. Αισθάνομαι ερωτευμένος μαζί της και τη σκέφτομαι συνέχεια. Σε όλα 10. Δεν χωράει μικρότερη βαθμολογία.