Όλες οι κριτικές για την Σάρρα - Κεραμεικού 13 (Μπουρδέλα) Μεταξουργείο

Η παίρνω-την-ευθύνη (κοντή, ηλικιωμένη, ξερακιανή, Ελληνίδα υπηρεσία) μού ανακοίνωσε πρωκτικό για την Αλβανίδα Σάρρα. Μια μιλφ με κοκκινωπό μαλλί μέχρι την πλάτη, μέτριο πρόσωπο (ανέκφραστο), μικρομεσαίο στήθος, γεματούλα (με ραγάδες στην κοιλιά και ψηλά στους μηρούς) αλλά με σφιχτό κρέας, η οποία δεν μιλούσε καλά ελληνικά.
'Εδωσα το δεκάρικο και μου έδειξε τη φωτεινή (ψιλοάθλια) κάμαρα στο βάθος του διαδρόμου.
Η Σάρρα μπήκε αμίλητη ύστερα από πεντέξι λεπτά — έπρεπε να είχε άλλον πριν από μένα.
Την άφησα να γονατίσει πλάι μου πριν ρωτήσω το τυπικό, «τι κάνεις». Απάντησε και (εκπλήσσοντάς με ευχάριστα) ενδιαφέρθηκε να μάθει το ίδιο για μένα — ταυτόχρονα ετοίμαζε την καπότα. 'Αρχισε να μου παίζει το πουλί. Σχολίασα (με χιούμορ) τα κρύα χέρια της (ε, τι, μόνο εκείνες;).
Η στύση μου δεν ήταν εκεί.
Λίγο αργότερα την άκουσα να δυσανασχετεί (μουρμούριζε στη γλώσσα της). Αμέσως ρώτησα εάν πρόσφερε τίποτις προκαταρκτικά (φιλάκια, γλειψιματάκια, τέτοια). Δεν περίμενα πως θ' απαντούσε καταφατικά... Πράγματι μ' έγλειψε–φίλησε σε θηλές, λαιμό, μάγουλα, ψιλοϊκανοποιητικά — μάλιστα ανταλλάξαμε και κάποια ψευτογλωσσόφιλα...
Τελικά η καπότα ξετυλίχτηκε κατά μήκος μιας καυλωμένης ψωλής.
Μια μέτρια πίπα δεν την άφησα να τη συνεχίσει για πολύ. 'Οταν ζήτησα να προχωρήσουμε σε ιεραποστολικό γαμήσι έβγαλε και το σουτιέν (μικρές θηλές, σχετικά στητό βυζί). Κατά τη διάρκεια της γάμευσης (με πήρε καλά μέσα της [ψιλο"πηγάδι"] και τη "σφυροκόπησα" μέχρι που έχυσα) ανταλλάξαμε μερικά ακόμα... γλωσσόφιλα αυτήν τη φορά.