Όλες οι κριτικές για την Σάντυ - Ηλία Ηλιού 82

Λένε οτι η ιστορία κύκλους κάνει και έχω κάθε λόγο να το πιστεύω.
Κάποια χρόνια αργότερα απο το 1492 και την ανακάλυψη της Αμερικής απο τον Χριστόφορο Κολόμβο κάποιες δεκάδες στην αρχή , ύστερα εκατοντάδες και μετά χιλιάδες άνθρωποι στοιβάχτηκαν στα λαμπρά ιστιοφόρα της εποχής για να μετοικήσουν στην καινούργια ήπειρο στον "Νέο Κόσμο" όπως τον αποκαλούσαν δειλά δειλά μεταξύ τους.
Κάποιες εκατοντάδες χρόνια πιο μέτα το 1922 χιλιάδες συμπατριώτες μας ήταν αναγκασμένοι να διασχίσουν όχι τον ατλαντικό ωκεανό αυτή τη φορά αλλα το αιγαίο πέλαγος.
Κάποιοι απο αυτούς εγκαταστάθηκαν σε μία μικρή περιοχή των Αθηνών την οποία ονόμασαν "Νέο Κόσμο".
Οι εργατικές πολυκατοικίες τους στέκουν ακόμα άχαρες διάσπαρτες στα όρια της περιοχής τους και σε μία περιοχή συνυφασμένη με την φτώχεια τον πόνο και το μαράζι αλλα και με την ελπίδα τον αγώνα και την αξιοπρέπια και περηφάνια της καταγωγής της δεν θα μπορούσε να λείπει και ένας οίκος ανοχής.
Ο οίκος επι της οδού Ηλία Ηλίου 82 είναι προσβάσιμος σε πολύ κοντινή σχεδόν εξ επαφής απόσταση απο τη στάση μετρό "Νέος Κόσμος" αλλα και για τους πιο ρομαντικούς και μποέμ απο την συνονόματη στάση τράμ.
Παρόλα αυτά η δική μου πρόσβαση επετεύχθη με την σύγχρονη τετράτροχη ιδωτική άμαξα του 21ου αιώνος την οποία κατάφερα να σταθμεύσω σε παρακείμενη οδό.
Θυμάμαι την εισαγωγή μου περι της ιστορίας που όλο κύκλους κάνει και ακόμα μια φορά παρατηρώ το προφανές, εις τον οίκο της Ηλία Ηλίου στον Νέο Κόσμο δεν συνάντησα κάποια πόρνη απόγονο της γενιάς της μικρασιατικής καταστροφής, αλλα μια γυναίκα εκπρόσωπο μιας άλλης μεταναύστευσης η οποία επραγματοποιήθει στις αρχές της δεκαετίας του 90 με την κατάρευση του σιδηρού παραπετάσματος.
Το όνομα Σάντυ μπορεί σύγουρα να μήν είναι χαρακτηριστικό δείγμα της καταγωγής της αλλα κατά πάσα βεβαιότητα μπορώ να πώ οτι της ταιριάζει.
Με αρχοντική ομορφία προσώπου και έκφρασης, λάγνο βλέμμα και σωματικές αναλογίες οι οποίες επι της παραλίας προσελκύουν επιφωνήματα θαυμασμού στους αρσενικούς λουόμενους.
Το κόστος της απλής σύντομης γνωριμίας μου μαζί της μου ανακοινώθηκε οτι ανέρχεται στην πεντηκοστή μονάδα μέτρησης του κοινού ευρωπαικού νομίσματος το οποίο όσο και να φοβάμαι εν ετη 2012 μην το χάσω ποτέ μου και έρθουν σεισμοί και καταποντισμοί στα δέκα χρόνια που μεσολάβησαν απο το μακρυνό 2002 οπου μου επιβλήθει ποτέ μου δεν το αγάπησα πραγματικά σαν κάτι ολότελα δικό μου.
Ησήλθα με καμάρι στην κάμαρη και τακτοποίησα τον ρουχισμό μου μένοντας γυμνός χωρίς όμως φύλο συκής.
H σύντροφος μου για εκείνη τη μέρα σε χρόνο όσο θέλει ένα τσιγάρο να καεί και να φτάσει έως την γόπα με ακολούθησε και αυτή .
Ο χρόνος της πρώτης κοινωνικής επαφής μας (to know us better) που ηταν και το σλόγκαν μιας παλιάς ελληνικής ταινίας δεν είχε και μεγάλη διάρκεια οπότε αρχίσαμε σχεδόν αμέσως να μπαίνουμε στην ουσία της υπόθεσης.
Ξαπλωμένος ανάσκελα και αναπαυτικά απόλαυσα την στοματική της περιποίηση στο στην αρχή κοιμησμένο και αργότερα ορθομένο μόριο μου. Τα χέρια μου ήταν τα μόνο μέρη του σώματος μου τα οποία κουνιόντουσαν και εξευρευνούσαν το σφιχτό κορμί της συντρόφου μου.
Η κύρια ερωτική πράξη αρχίνησε με την παγκοσμίος γνωστή πια στάση του ιεραπόστολου, η οποία στάση φέρει πια το όνομα ιεραποστολική καθότι μαζί με τον πλυθισμό που μετανάστευσε στην αμερικανική ήπειρο βρέθηκαν αρκετοί ιεραπόστολοι της καθολικής εκκλησίας οι οποίοι δίδαξαν στους απολίτιστους ιθαγενής οτί αυτή είναι η σεξουαλική πρακτική για αναπαραγωγή την οποία εγκρινει ο θεός σε αντθέση με τις άλλες πρακτικές οι οποίες ταιριάζαν περισσότερο σε ζώα παρά σε ανθρώπους.
Στην ουσία μας τώρα η Σάντυ ανταποκρίθηκε με περισσια όρεξη σε αυτή τη στιγμή της επαφής μας και εγώ νίωθωντας σαν πρωτάρης ιθαγενής συνέχισα το έργο μου.
Δέν ξέρω άν οι μάγια και οι αζτεκοι άκουσαν τότε τους ιεραπόστολους εγώ όμως δεν έμεινα στην στάση τους αλλα συνέχισα τον σεξουαλικό μου συνουσιασμό σε θέση η οποία συναντάται στο ζωικό τετράποδο βασίλειο.
Το θυλικό γυρίζει με πλάτη στο αρσενικό το οποίο επωφελείται και έρχεται απο πίσω για..............
Έτσι λοιπόν με την δεσποινίδα Σάντυ γυρισμένη και με τα χέρια μου να βαστάνε τα γεμάτα καπούλια της συνέχισα το έργο μου, θα πρεπει να μειναμε εκει περιπου στα τέσσερα λεπτά, λίγο η ζέστη έξω λίγο η κούραση μου αργούσα αρκετά να ολοκληρώσω πράγμα που δεν έδειξε να την ενοχλέι καθόλου. Το τέλος μου κάπου εκεί ήρθε αρκετά έντονα και πολύ ευχάριστα.
Σηκώθηκε απο το κρεβάτι και αφού ντύθηκε με ευχαρίστησε δίνοντας μου ευχές για ένα καλό απόγευμα, το μεσημέρι μου πάντως μαζί ηταν ήταν ήδη πολυ καλό.
Στο δρόμο της επιστροφής πήρα ενα φρέντο καπουτσίνο απο ένα καφέ απέναντι απο το τράμ και συνέχισα μέχρι το αυτοκίνητο μου.
Αναζωογονημένος πήρα το δρόμο της επιστροφής για το σπίτι.