Όλες οι κριτικές για την Ρωξάνη & Μαρία - Μονής Προδρόμου 16Α (& Φυλής) (Μπουρδέλα) Άγιος Παντελεήμονας/Πλατεία Βικτωρίας

Χθεσινή (1/2) πρωινή επίσκεψη, στο εν λόγω αυθαίρετο. Δούλευαν τρεις κοπέλες, όλες εκ Ρουμανίας. Η μία, κοντή, μελαχρινή, εξαιρετικά αδύνατη, είναι, σχεδόν, ολά τα πρωινά στις επάλξεις. Οι άλλες δύο, τις οποίες και προτίμησα, νομίζω ότι τις έβλεπα πρώτη φορά. Η Ρωξάνη ήταν καστανή με ανοιχτόχρωμα μάτια, αδύνατη (όχι σκελετωμένη), γύρω στο 1,60 και, ίσως, δυαράκι στήθος. Η δεύτερη, η οποία έμοιαζε αρκετά στη μόνιμη του σπιτιού, ήταν μελαχρινή, πολύ αδύνατη, όχι πάνω από 1,55 με ανύπαρκτο στήθος και νομίζω ότι παρουσιάστηκε ως Μαρία, χωρίς να είμαι καθόλου σίγουρος, όμως.

Υπηρεσία σπιτιού δεν υπήρχε, οπότε η βαθμολογία, έχει καθαρά τυπικό χαρακτήρα. Τα δωμάτια είναι, επιεικώς, άθλια. Προφυλακτικά παντού, χαρτί πουθενά, κάδος απορριμάτων ασφυκτικά γεμάτος, απουσία σεντονιών και στη θέση τους, ένα κάλυμα από κάποιο υλικό που θύμιζε μπουρνούζι. Η πόρτα του δωματίου δεν ανοίγει απ' έξω, έτσι όταν έφτασαν , μου χτύπησαν για να τους ανοίξω.

Στο δια ταύτα, τώρα, γδύθηκαν τελείως, έβαλαν κρέμα και η μελαχρινή έκανε κάποια υποτυπώδη προκαταρκτικά, τύπου χαιδέματα και φιλάκια σε στήθος και λαιμό. Η καστανή, κοιτούσε αμέτοχη. Έβαλε το προφυλακτικό και ξεκίνησε ένα κακό στοματικό, το οποίο δε βελτιώθηκε, παρά την καθιερωμένη καθοδήγησή μου. Συχνά - πυκνά, σταματούσε για να μιλήσουν μεταξύ τους. Έπειτα, ανέβηκε μόνη της από πάνω και κράτησε έναν ικανοποιητικό ρύθμο. Το στόμα της, το άνοιγε, μόνο για να μιλήσει με τη Ρωξάνη, η οποία είχε έρθει και είχε ξαπλώσει δίπλα μου και επέτρεπε να την πιάνω μόνο στο στήθος, χωρίς να ακουμπάω τις θηλές της. Είπα στη Μαρία να στηθεί στα τέσσερα και εκεί, αναθάρρησα, λιγάκι. Η τοποθέτησή της ήταν πολύ καλή. Η μέση της απόκτησε κοίλο σχήμα και η διείσδυση ήταν βαθιά. Δε δυσανασχέτησε όταν ανέβηκε η ένταση, ενώ δεν έδειξε να προβληματίζεται όταν τα δάκτυλα μου εισχωρούσαν στον πρωκτό της ή χάιδευαν την κλειτορίδα της. Εκεί ήταν που άκουσα πρώτη φορά και κάποιο βογγητό. Μετά, άλλαξα προφυλακτικό και, σε ύπτια στάση, συνέχισα με τη Ρωξάνη. Είχε συμπαθητικά ανοίγματα, ήταν πιο χαμογελαστή και συμμετείχε, σαφώς, πιο ενεργά. Η μελαχρινή, αφού σκούπισε την κρέμα, ήρθε από πίσω μου και μου έπιανε, άγαρμπα, ομολογουμένως, τους όρχεις. Τοποθέτησα και τη Ρωξάνη στα τέσσερα, διαπιστώθηκε και από αυτήν καλή στάση και, κάπως έτσι, με το ένα δάκτυλο στον πρωκτό της Μαρίας, ήρθε το τέλος. Έφυγαν ακαριαία, ξεχνώντας και την κρέμα τους.

Σε καμία περίπτωση δεν άξιζαν τα 40 Ευρώ και, οι μόνοι λόγοι που θα πρότεινα σε κάποιον να μπει, είναι είτε για να δει και τις τρεις να προσπαθούν να σε πείσουν να περάσεις, είτε αν του αρέσουν οι εξαιρετικά κοντές και αδύνατες.