Όλες οι κριτικές για την Ρακέλ - Μεγάλου Αλεξάνδρου 28Α (Μπουρδέλα) Μεταξουργείο

Τετάρτη, ώρα 22:05
Σε μια καρέκλα του σαλονιού καθόταν, σα Βούδας, η γνωστή μεσήλικη, ευτραφής, κοντομαλλούσα, σλάβα τσατσά που υπηρετεί και στ' Αλκιβιάδου 16. 'Ορθια μπροστά της στεκόταν μια αψηλή, εικοσιεπτάχρονη "ισπανίδα" πόρνη (η Ρακέλ), με ίσιο καστανό μαλλί λίγο πάνω απ' τους ώμους, καλό πρόσωπο, μικρό προς μεσαίο στήθος, στιβαρό (όχι χοντρό) κορμί. Φορούσε εσωφόρι κι έπειτα από μια ολιγοδευτερόλεπτη στάση, έτσι ώστε να μου δώσει την ευκαιρία να "την πάρω λίγο μάτι", χώθηκε στο κουζινάκι.
Πλησιάζοντας την υπηρεσία ρώτησα: «Τι πρόγραμμα έχει η κοπέλα;». Μου απάντησε απότομα, χωρίς να με κοιτάζει: «Φουλ πρόγραμμα!». Η συγκεκριμένη, ενώ έχω περάσει με κοπέλες της κι εδώ, αλλά και στην Αλκιβιάδου, σε μένα δείχνει μια αντιπάθεια, η οποία αμβλύνεται μετά από κάθε συνεύρεση που πραγματοποιώ στα μαγαζιά που δουλεύει, αλλά σιγά σιγά, όσο βλέπει ότι δεν περνάω, οξύνεται. Τέλος πάντων... «Δηλαδή;», ζήτησα να μου διευκρινίσει, κοιτάζοντάς την από ψηλά. «Δηλαδή φουλ!», επανέλαβε με νεύρα, συνεχίζοντας να μη με κοιτάζει. «Δηλαδή;», επέμεινα. «Δηλαδή φουλ! Και κωλαράκι! Φουλ! (Δεν ξέρεις) τι είναι αυτό;», «Κι ελεύθερο στοματικό;», την πίεσα λίγο περισσότερο, χα χα χα... «Ναι, όλες οι στάσεις!», απάντησε. Τότε της έδειξα το δεκάρικο... Βλέποντας την έκφρασή της κατάλαβα πως έπρεπε να ένιωσε λίγο (όχι πολύ) άσχημα...
Το δωμάτιο που πέρασα ήταν φωτεινό (τεχνητός φωτισμός) και καθαρό, εάν βέβαια εξαιρούσα ένα υγρό μαντιλάκι που είχε ξεχαστεί στην άκρη του ικανοποιητικού κρεβατιού...
Η "Ισπανίδα" ήρθε μετά από κανένα πεντάλεπτο με καλή διάθεση. Δεν μιλούσε ελληνικά («Τ' όνομά σου πώς είναι;», «'Αι ντοντ σπηκ γκρηκ!», «Τελλ μι γιορ νέιμ!», «Ρακέλ!», «Γουέρ αρ γιου φρομ;», «Εσπάνια!»).
Επειδή(ς) την έβλεπα έτοιμη ν' αρχίσει την καθαριότητα στην "περιοχή", της έκανα γνωστό ότι δεν επιθυμούσα ελεύθερο στοματικό, προσθέτοντας πως πριν ξεκινήσει την πίπα θα ήθελα να κάναμε κάποια προκαταρκτικά. Συμφώνησε. Την άφησα ν' ασχοληθεί με τις θηλές, τον λαιμό, τους λοβούς των ώτων μου, γλείφοντας, δαγκώνοντας και φιλώντας δυνατά, υγρά, ερεθιστικά, ενώ κι εγώ της ρούφηξα τα φυσικά βυζιά, της φίλησα-έγλειψα τον λαιμό και λίγο τ' αυτιά, δαχτύλιασα και το "γρασωμένο" ψιλοαξύριστο μουνί της.
Την καπότα, στον καυλωμένο πούτσο μου, την έβαλα εγώ ο ίδιος. Πιέζοντας τη θηλή με τα δάχτυλα, την ξετύλιξα μέχρι τ' αρχίδια κι εφάρμοσε μια χαρά! Η κοπέλα πίπωνε χωρίς να χρησιμοποιεί τα χέρια. Κάποια στιγμή την άκουσα να λέει εύθυμα: «Στρώμπερρυ!», δεν κατάλαβα καλά, οπότε τη ρώτησα: «Γουατ ντιντ γου σέυ;», «Στρώμπερρυ!», επανέλαβε γελώντας αυτή τη φορά. «Α, στρώμπερρυ (φράουλα), δε τέιστ οβ δε κόντομ!», σχολίασα. «Αχά!». Την άφησα να συνεχίσει για λίγο ακόμα, μέχρι που την κάλεσα να με ιππεύσει: «Ράιντ μι!»
Εστίασε περισσότερο στο τρίψιμο μπρος-πίσω, κοιτάζοντάς με λάγνα, ενώ που και που έσκυβε για να γλείψει τις ρώγες μου. Εγώ απ' τη μεριά μου ένιωθα επαρκώς την πρόστριψη στα τοιχώματα του κόλπου της οπότε την άφηνα να "κάνει παιχνίδι"...
Της ζήτησα να στηθεί και στα τέσσερα (πήρε καλή πόζα), έτσι ώστε να αισθανθώ περισσότερο κυρίαρχος της γάμευσης. "'Εσπρωξα" και σε 'κείνη τη στάση κάποια ώρα, μέχρι που ανάμεσα στα «πλαφ» την άκουσα να μου λέει: «Γιου μαστ τράυ το φίνις. 'Αι χαβ το γκόου...». Της απάντησα πως «Οκέι, άι νόου δε ρουλς, τεν μίνιτς...», με 'κείνη να προσθέτει: «Σόρρυ...» κι εγώ να σχολιάζω: «Δερ ιζ νό πρόμπλεμ, γουι χαβ 2 μορ μίνιτς!»
Πολύ σημαντικό να φοράς ρολόι, έτσι ώστε να έχεις την αίσθηση του χρόνου...
Τελικά κατάφερα να χύσω εντός του χρονικού ορίου.
Πριν φύγει (δεν βιάστηκε) μου απάντησε πως, από αύριο μάλλον, θ' άλλαζε βάρδια και πια θα δούλευε απ' τις 23:00 μέχρι τις 11:00...
Καθώς αποχωρούσα η υπηρεσία με ρώτησε εάν πέρασα καλά. Μωρέ μπράβο ενδιαφέρον! Για να δούμε, πόσο θα κρατήσει αυτή τη φορά;...