Όλες οι κριτικές για την Ραΐσα - Φωκαίας 27Β (Μπουρδέλα) Άγιος Παντελεήμονας/Πλατεία Βικτωρίας

Απόγευμα Κυριακής και βγαίνω βόλτα προς εντοπισμό και βομβαρδισμό στόχου!
Είχα στα υπ'όψην το Χριστινάκι,φτάνω εκεί κατεβαίνω τα σκαλάκια μπαίνω και ακούω βρισίδια από αυτήν στην γριούλα την υπηρεσία με το Πάρκινσον.
Ξενέρωσα με δαύτην,μάνα σου είναι σε ηλικία,πως της μιλάς έτσι;Τέλος πάντων.
Την κάνω,μπαίνω στο ισόγειο ο κακός χαμός!
Βγαίνουν απ'τα δωμάτια η Ραίσα και μια πολύ κοντή ούτε που συγκράτησα όνομα.
Για όσους δεν την ξέρουν η Ραίσα είναι ψηλή,μελαχρινή με καλοσχηματισμένο κώλο γενικά κορμάρα για τα γούστα μου.
Αδειάζει το σαλόνι μένω τελευταίος έρχεται και μου τρίβεται η Ραίσα,ωραίο μωρό,ας την δοκιμάσω λέω μέσα μου.
Τι το'θελα;;;
Μπαίνει στο δωμάτιο,της κάνω κατά μέτωπο επίθεση στο στήθος της,καθόνταν σαν άγαλμα!
Λέω να το προσπεράσω,με ξαπλώνει στο κρεββάτι (ωραία λέω μέσα μου!) και ξαπλώνει κι αυτή δίπλα μου παράλληλα απλά χαιδεύοντάς με και φιλώντας με στο στήθος και στην κοιλιά.
Σηκώνομαι κατεβαίνω ανάμεσα στα πόδια της,αρχίζω να τη γλείφω,τίποτα κι εδώ,καμμία αντίδραση.
Αρχίζουν και με ζώνουν τα φίδια.
Πάλι ξάπλα εγώ,μου τον παίζει περίεργα και δίχως τρόπο ίσα για να μου τον σηκώσει,πάω να τη φιλήσω στον λαιμό γαργαλιέται και τραβιέται-για στόμα βέβαια ούτε για αστείο.
Μόλις βλέπει στύση,βάζει το προφυλακτικό και αρχίζει πίπα επιφανειακή,ψιλομέτρια και με χεράκι.
Της τραβάω το χέρι,γίνονται κάπως καλύτερα τα πράγματα ώσπου τελικά με ετοίμασε.
Στήνεται λοιπόν κατευθείαν και από μόνη της στα τέσσερα,βάζει και τζελ αλλά να ήταν αυτό;
Καμπουριάζει,την διορθώνω αρχίζω να ανεβάζω ταχύτητα και να την πιστονιάζω αλλά έφευγε πονηρά μπροστά για να ξεφύγει.
Σταματάω και τη βάζω από κάτω μήπως και βρω άκρη έτσι.
Ανοίγει τα πόδια της ενώ εγώ προσπαθώ να κρατηθώ φτιαγμένος και μπαίνω μέσα της.
Απαθέστατη,κοιτάζει δεξιά-αριστερά,επάνω,στο υπερπέραν οπουδήποτε στο άσχετο,πάω να τη φιλήσω σε λαιμό μια απ'τα ίδια.
Κατεβαίνω και τη φιλάω στο στήθος εκεί κάτι και κάπως το δέχεται.
Ανεβάζω ξανά ταχύτητα κι από ένα σημείο και ύστερα τι κάνει η πονηρή;
Κλείνει με τρόπο το άνοιγμά των ποδιών της για να αποφύγει την πίεση και την ένταση.
Νευριάζω.Της τα ανοίγω με το ζόρι,κάτι μουγκρίζει αυτή μέσα απ'τα δόντια της,ξαναρχίζω κι εγώ για να μπορέσω να τελειώσω ώσπου με τα πολλά τα καταφέρνω.
Μόλις το βλέπει,σηκώνεται με τη μία,τσεκάρει το προφυλακτικό,βάζει τα εσώρουχά της,πάλι μουγκρίζει και μουρμουρίζει και βγαίνει σαν σίφουνας από το δωμάτιο.
Απίστευτη κουτοπόνηρη φόλα που νομίζει πως με την ομορφιά της και δίχως να κάνει τίποτ'άλλο θα κοροϊδέψει και θα τσεπώσει σε μερικά λεπτά και δίχως κόπο το 20άρικο που ο καθένας μας το βγάζει σε κάποιες ώρες.ΜΑΥΡΟ ΣΤΗ ΦΟΛΑ.