Όλες οι κριτικές για την Πάολα - Ιάσονος 20Γ (Μπουρδέλα) Μεταξουργείο

Τρίτη, ώρα 14:30
«Γεια σου κύριε!», με χαιρέτησε ο (εκ πρώτης όψεως) αρσενοκοίτης, ξανθωπός υπηρέτης και συνέχισε: «Δέκα ευρώ η κοπελάρα μου! Τσιμπουκάκι, πισωκολλητό, ελεύθερα πιασίματα, φιλάκια στα βυζάκια, πάρα πολύ καλή, ωραία περιποίηση, σιγά σιγά, 10 ευρώ!».
Η «κοπελάρα», ήταν μια νεαρή ρουμάνα ονόματι Πάολα –που απ' ό,τι μου είπε η ίδια, συνήθως δουλεύει απογευματινή βάρδια στον διπλανό όροφο, αλλά έχει εργαστεί και στο υπερυψωμένο ισόγειο της Λεωνίδου 28–, με ίσιο καστανό μαλλί μέχρι τους ώμους, ομορφούτσικο πρόσωπο, μικρό στήθος, αψηλούτσικο κανονικό κορμί με καμπύλες, ωραίο κωλαράκι.
Πλήρωσα ένα εικοσάρικο κι ανέβηκα στον όροφο. Πέρασα στο στενόχωρο, κοκκινωπό δωμάτιο, με τα πλακάκια στους τοίχους, όπου στις αρχές του έτους είχα συνουσιαστεί με τις Νικόλ και Ρίτα. Αμέσως δυσφόρησα απ' τη ζέστα. Το κλιματιστικό δούλευε στο φουλ, κατ' εντολήν της κορασίδας που απ' ό,τι μου έκανε γνωστό, φοβόταν μην κρυώσει... «'Επρεπε ν' έχεις συνηθίσει απ' τη Ρουμανία εσύ, που έχετε κρύο εκεί!» της είπα χαριτολογώντας. «Χαχαχα, χειμώνα εκεί», συμφώνησε, αλλά το κλιματιστικό δεν έκλεισε/χαμήλωσε...
Τέλος πάντων... Το ασανσέρ ακούστηκε μετά από δυο-τρία λεπτά κι η Πάολα εισήλθε γυμνόστηθη κρατώντας τα σχετικά της κι ένα δεκάρικο γι' εμένα.
Δεν μιλούσε επαρκώς τα ελληνικά. Ξεκινώντας κάθισε πάνω στην κνήμη μου, διπλώνοντας τα πόδια δεξιά κι αριστερά της (δεν μ' ενόχλησε, μάλιστα της έτριβα το αιδοίο με το καλάμι) και ξεκίνησε να παλινδρομεί τα τρία της δάχτυλα (αντίχειρα, δείκτη και μέσο) κατά μήκος του πουλιού μου. Σύντομα της ζήτησα να με πλησιάσει στο πλάι για να πιάνω κι εγώ τίποτις... Πλησίασε. Δεν με άφησε όμως να της χαϊδέψω το μουνί, «'Ασε το μουνί!», όταν έκανα την κίνηση. Με καθησύχασε πάντως λέγοντάς μου: «Σιγά σιγά να καυλώσεις, δεν βιάζομαι». Φιλιά και γλείψιμο αρνήθηκε να μου κάνει. Με τα νύχια της όμως, μου είπε πως εάν ήθελα, μπορούσε να μου πασπατεύσει τις θηλές. Κάποια στιγμή την καπάκωσα, έτσι όπως ήταν σε μια φάση ανάσκελα, πλακώνοντάς την στα φιλιά, στα γλειψίματα και στις θωπείες. Δεν αντέδρασε αρνητικά. Μου φόρεσε το προφυλακτικό. Την πίπα της την αισθάνθηκα μέτρια. Τη γάμησα μόνο ιεραποστολικά, έχοντας καλή αίσθηση του κόλπου της αλλά χωρίς ιδιαίτερη δική της συμμετοχή, δεν ήταν όμως κι αδιάφορη –με ψιλοχάιδευε, ψιλοβογγούσε, με ψιλοπαρότρυνε.
Το «'Ελα κοπελάρα μου!», από τον τσάτσο, ακούστηκε κατά τη διάρκεια της γάμευσης. Σίγουρα ήταν πριν το δεκάλεπτο. Συνεχίσαμε για λίγο ακόμα. Η κοπέλα δεν έδειχνε σημεία βιασύνης κι αυτό με βοήθησε να ολοκληρώσω τελικά μ' επιτυχία.
«Γεια σας κι ευχαριστώ!», φώναξα καθώς περνούσα έξω απ' το κουζινάκι φεύγοντας.
«Στο καλό να πάτε, ευχαριστούμε κι εμείς!», άκουσα τον υπηρέτη ν' απαντά από μέσα.
Στο σαλόνι δεν υπήρχε ψυχή.