Όλες οι κριτικές για την Ντενίσα - Ιάσονος 30Β (Μπουρδέλα) Μεταξουργείο

Οι γειτονιές της ανοχής, τα μπουρδέλα –το ένα δίπλα στ' άλλο– τα γεμάτα πέλματα πεζοδρόμια, η κίνηση, ακόμα και τώρα, έπειτα από 2 χρόνια αδιάλειπτης επαφής, συνεχίζουν να μου προκαλούν τέτοια εντύπωση, ώστε πολλές φορές να νιώθω σα στραβόγιαννος ανάμεσα σε υποναυαρχαίους και αρχικελευστές.
Στη μπασιά του ημιυπόγειου αυτού οίκου στεκόταν όρθια η υπηρεσία.
– Γεια σας! χαιρέτησε με το που πέρασα στο σαλόνι.
– Χαίρετε!
– Τσιμπουκάκι, πισωκολλητό, ελεύθερα πιασίματα. 10 ευρώ είναι, θα περάσετε ωραία! Πολύ καλή κοπέλα περιποιητική!
– Ποια είναι;
– Η Ντενίσα! Την ξέρετε;
Κούνησα αρνητικά το κεφάλι.
Γύρω μου πρόσωπα χωρίς έκφραση περίμεναν υπομονετικά. Ενας βόμβος μ' έκανε να κοιτάξω προς το ταβάνι.
– Τίποτα, αυτό κάνει θόρυβο! μου εξήγησε δείχνοντας η τσατσά.
– Η σφαίρα με τα καθρεφτάκια ε; είπα χαμογελώντας.
– Χα χα χα...ναι αυτή, και χρόνια πολλά!
– Επίσης!
Για κάποια δευτερόλεπτα το μόνο που ακουγόταν ήταν ο υπόκωφος και συνεχής ήχος της περιστρεφόμενης σφαίρας πάνω απ' τα κεφάλια μας.
– Θα πάτε πουθενά τις γιορτές; με ρώτησε ξαφνικά η υπηρεσία.
– Μπα.
– Πού να πάμε; Ετσι που μας κάνανε, έτσι που μας καταντήσανε, δεν είναι να πηγαίνουμε πουθενά!
– Και που 'σαι ακόμα! συμπλήρωσα με νόημα.
Ακολούθησαν σχόλια για τις απολύσεις (και τί θα κάνει ο κόσμος, θα πεινάσει;), τις χαμηλές μηνιαίες απολαβές (τους μισθούς των βουλευτών όμως δεν τους μείωσαν!), για τον Λιάπη (μια χαρά είναι ο Λιάπης, μέχρι και διακοπές πήγε!) και τον Τομπούλογλου, όπου όπως εύστοχα παρατήρησε κάποιος δίπλα μου: – Καλά, αυτός πήρε "Το μπούλο..." όπως λέει και τ' όνομά του, και ξεφτιλίστηκε για 25.000 ευρώ!
Ξαφνικά το υφασμάτινο παραβάν παραμέρισε βίαια και η Ντενίσα περπάτησε μπροστά μας!
Ορθόκορμη και αψηλή πάνω στις χοντρές σόλες και στα μακριά τακούνια της, με το σκούρο μαλλί της πιασμένο πίσω, το φιλήδονο πρόσωπό της να γλυκαίνει απ' το χαμόγελο, ένα ζευγάρι μεσαία στήθη να τρικυμίζουν μαζί με τα καλοσχηματισμένα καπούλια της.
Τις επόμενες στιγμές εκείνη εξαφανιζόταν πίσω από την κουρτίνα, ο κόσμος συνωστίζονταν στην έξοδο, η υπηρεσία ζητούσε γεμάτη αγωνία να μάθει γιατί έφευγαν και εγώ παραμένοντας καθισμένος στη θέση μου ξεχώριζα ένα χαρτονόμισμα.
Το δωμάτιο δίπλα στον χώρο αναμονής-παρουσίασης ήταν άθλιο και βρωμερό, με μία επίτοιχη CRT τηλεόραση να δείχνει ασπρόμαυρο βουβό πορνό.
Μετά από λίγο η Ντενίσα μπήκε μ' ένα εύχαρι ύφος φορώντας τα εσώρουχά της και κρατώντας τη λιπαντική γέλη και ένα προφυλακτικό.
Η κοντινή επαφή μού έδωσε τη δυνατότητα να παρατηρήσω κάποια ελλείμματα στο πλάι της οδοντοστοιχίας της και ένα κενό που χώριζε το δεξί της φρύδι στα δύο.
Προκαταρκτικά, πλην χαδιών και τρίψιμο του σώματός της στο δικό μου, δεν έκανε, αν και πιστεύω πως εάν της έλεγα δεν θα μου αρνιόταν κάποια φιλάκια και λίγο γλειψιματάκι.
Από μένα πάντως δέχτηκε γλείψιμο, φιλιά και χουφτώματα. Κάποια στιγμή μάλιστα έβγαλε το στηθόδεσμο και της ρούφηξα τα χαλαρά μαστάρια της με τις ευμεγέθεις θηλές τους.
Το λεπτό ελαστικό ξετυλίχτηκε με το στόμα της κατά μήκος της καυλωμένης ψωλής μου και η πίπα που ακολούθησε ήταν αργή, υγρή (χωρίς φτυσίματα), βαθιά.
– Πώς με θέλεις;
Στη στάση της γελαδάρισσας (χωρίς ιδιαίτερη δική της συμμετοχή) τη γάμησα με μένος και στο πισωκολλητό γονατιστό με πάθος, ενώ προς το τέλος με λίγο άγχος, έτσι ώστε να προλάβω να χύσω, μιας και απ' έξω (προτού συμπληρωθεί το 10άλεπτο) άκουσα το σύνθημα: – Ελα μωρό μου!
Πριν φύγει, το "μωρό της" μου αποκάλυψε ότι είχε γεννηθεί στη Ρουμανία του Τσαουσέσκου πριν από 33 χρόνια.
Λοιπόν, μέσα σ' έναν υποβαθμιζμένο χώρο, 84 ώρες πριν από την αλλαγή του χρόνου, έλαβα τυπικές ερωτικές υπηρεσίες διάρκειας 8 περίπου λεπτών, από μία νέα, ευχάριστη και σχετικά εμφανίσιμη γυναίκα.

Μετα απο περιοδο σχετικα μεγαλης αποχης απο το αθλημα,ξανακατεβηκα στην πιατσα για να ξαλαφρωσω.Ηταν δεδομενο οτι θα τελειωνα γρηγορα οποτε επρεπε να παρω κατι φθηνο και γρηγορο για να μην πεταω λεφτα τσαμπα.Επειτα μεγαλη περιηγηση στην περιοχη μπανισα ενα καυλωτικο τσιγγανορουμανακι,την Ντενισα.Ηταν οτι καλυτερο ειδα στην τιμη του δεκαρικου και μπηκα,εις γνωσιν μου οτι θα ειναι ξεπετα,το πραγμα βρωμαγε απο μακρυα κι εγω σαν βετερανος παιχτης δεν πεφτω εξω.
Περναω μεσα λοιπον και περιμενω.Μπαινει το μωρο ενω ημουν ακομα στον νιπτηρα,παω να της γλειψω λιγο τα βυζια και μου λεει ''μη'',λεω ''γιατι;'' και μου απανταει ''δεν μου αρεσει''.Εδω γελαμε......τι δεν σου αρεσει μωρη καριολα;;;;με τον γκομενο σου νομιζεις οτι εισαι;;;;δουλευεις εδω.Το προσπερναω και λεω αντε να τελειωνουμε να φυγω.Αρχιζει πιπα 20 δευτερολεπτων,το μονο καλο που εσωζε την κατασταση ηταν οτι με κοιταζε καυλωτικα στα ματια αλλα και το χαμογελο της κατα την διαρκεια που ηταν στο δωματιο.
Τελειωνει με την πιπα και μου στηνεται για πισωκολλητο,αρχιζω να την σφυροκοπαω ανελεητα οπου δεν εφερε καμια αντιρρηση.Το δερμα της ηταν βελουδινο και με ωραια αισθηση οταν το χαιδευεις,ετσι το τελος ηρθε και αυτη γυρισε και μου εριξε ενα χαμογελο.Ασφαλως δεν θα υπαρξει αλλη συναντηση στο μελλον,ειναι απο τις τανες που κλεινει ο κυκλος εργασιων στην πρωτη επισκεψη και ξεχνιουνται πολυ γρηγορα.
Ο χωρος απο τους πιο βρωμερους στην περιοχη