Όλες οι κριτικές για την Ντάρια - Studio 12 - 12o χλμ. ε.ο. Αθηνών-Θεσ/νίκης

Είχαμε αποφασίσει με τον κ. Erriko77 να πάμε απευθείας στο Studio 12 προκειμένου να καταθέσω ότι και να είχε ( έτσι έλεγε η συμφωνία που κάναμε προκειμένου να με πάει...) Στο δρόμο όμως κάναμε μια στάση στην Βίκυ (Ιουλιανού 71) όπου και έγινε ένα πρώτο, αναπάντεχο "ξαλάφρωμα"...

Πηγαίνοντας στην εθνική οδό και ψάχνοντας για την σωστή έξοδο βλέπουμε μια μεγάλη λευκή ταμπέλα με ένα πελώριο 12 πάνω... το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό ήταν οι διαφημίσεις για το ούζο 12, που το 12 ήταν πελώριο!!! Τεςπα... το καλό είναι ότι έχει δικό του και άνετο parking... οπότε καμιά δυσκολία στην πρόσβαση...

Φτάνουμε έξω από την πόρτα. Χτυπάμε μία φορά το κουδούνι... Τίποτα... Χτυπάμε δεύτερη φορά το κουδούνι... Τίποτα... Χτυπάμε τρίτη φορά το κουδούνι... Τίποτα... Τσαντισμένοι, που κάναμε τόσο δρόμο άδικα, πάμε να την κάνουμε και ενώ φεύγουμε μας ανοίγει η υπηρεσία χαμογελαστή! Η υπηρεσία ευγενική μεν αλλά λίγο μπίου! Μας κέρασε και κρασάκι ενώ περιμέναμε... (συμβουλή: μην πάρετε το ημίγλυκο γιατί χτυπάει στο κεφάλι!!!)

Ο χώρος: Απλά φοβερός... μοντέρνος χώρος και μεγάλος! Άνετο σαλόνι και δωμάτια εξίσου άνετα και μεγάλα, με ντουσιέρες, μοντέρνα κρεβάτια, τηλεοράσεις... ενώ σε ένα από τα δωμάτια έχει και ένα Χ (από αυτά που σε δένουν πάνω) και χρησιμεύει για τα αυταρχικά...!

Ενώ κόβαμε βόλτες και κοιτούσαμε σαν τουρίστες... πετάγεται από το δωμάτιο γυμνόστηθη με ένα κορσέ και ένα κιλοτάκι η Ντάρια... αυτό δεν το περίμενα... κόλλησα λίγο. Είχα πολύ καιρό να την δώ, από τότε που ήταν Μελτίου ακόμα!!!! Μπλα... μπλα... στο σαλόνι... έρχεται η υπηρεσία και μας ρωτάει αν θα περάσουμε... είχα υποσχεθεί στον Erriko77 ότι θα πέρναγα όποια κι αν ήταν, (τί τσάμπα κάναμε τα χιλιόμετρα?)... οπότε δίνω τα 50 ευρώ...

Πάω στο δωμάτιο... ζεστό ντουσάκι και αναμονή πάνω στο τεράστιο κρεβάτι... η TV έπαιζε τσόντα με manga... η μικρή ξανθιά με το μεγάλο στήθος έσκασε μύτη... πονηρά χαμόγελα και συνεχίσαμε το μπλα μπλα... ενώ σιγά σιγά αφού με έκανε να νιώσω άνετα με τα χάδια της, τα φιλιά της και τα χαμουρεματάκια άρχισε και ο pitsirikos1 να σημειώνει κάποια σημεία ανόρθωσης! Το στήθος τιμήθηκε δεόντως... υπέροχη ρογούλα...
Το στοματικό της (με parasol) ικανοποιητικότατο και κάποια ενασχόληση με τα @@...
Στα περαιτέρω... πολύ παθιάρα μου βγήκε... χαχαχαχαχαχαχα... (να θυμηθούμε και τα παλιά…) με καβάλαει ενώ με τα χεράκια μου χούφτωνα το στήθος της... δεν ήθελα όμως να τελειώσω έτσι!!!! Γυρναμε για πισωκολλητό! Η θέα της σούφρας της, η θέα του παλώμενου στήθους της, το όλο στήσιμό της ήταν καύλα!!!! Τι να κάνω ο καημένος? Ο pitsirikos1 έφτυσε το υπόλοιπο ζουμάκι που είχε μείνει στο πλαστικό καποτίδιο!

Καθώς μάζευα τα βρακιά μου σκεφτόμουν "Έχει ο καιρός γύρισματα..." ! Μια κλασική, καλή εμπειρία σε ένα πάρα πολύ καλό χώρο!