Όλες οι κριτικές για την Νάταλι - Φυλής 200 (Μπουρδέλα) Άγιος Παντελεήμονας/Πλατεία Βικτωρίας

Μπορεί μερικοί να ενοχλούνται αλλά έτσι είναι η πραγματικότητα. Στο προφίλ μου είναι αρκετές οι προτάσεις για παρτουζα. Είναι μια ξεχωριστή εμπειρία. Αφού διάλεξα έναν,που ειχαμε μιλήσει, τηλ/κα συναντηθήκαμε, απόγευμα στην Φυλής και Αγ. Μελέτιου. Ήπιαμε έναν καφέ και αποφασίσαμε να επισκεφτούμε το Φυλής 200! Ωραίος χώρος με πολύ καλή υποδοχή.. Παρουσιάστηκε η κουκλαρα Ναταλι. Η υπηρεσία μας είπε το πρόγραμμα αλλά εγώ της ανέφερα τη θέλουμε. Ρώτησε την Ναταλια και η απάντηση ήταν θετική. Μπήκαμε στο δωμάτιο με τον φίλο. Γδυθήκαμε και δεν άργησε να μου αρπάξει τον πουτσο στο στόμα με πολύ καυλα. Ο φίλος τον ρουφούσε λέγοντας τη πουτσα είναι αυτή, και ότι την είχε λαχτάρα από της Φώτο που είχε δει. Μπήκε ξαφνικά η Ναταλια, δεν ξαφνιάστηκε με το θέαμα. Αντίθετα συνεχίστε είπε να βλέπω γουστάρω! Όντως ο φίλος έγλυφε ασταμάτητα πουτσα και αρχιδια του έβαλε καπότα και αρχησε να του ρουφά τον πουτσο. Η καυλα μεγάλη, κάνω μια αλλαγή γυρνώντας προς την κωλαρα του φίλου γλύφοντας την κωλο/δα του. Η γκόμενα τα είχε χάσει. Τη αγόρια ανώμαλα είσαστε ρε παιδιά? Η μουναρα ανέβηκε επάνω μου και μπήκε όλος μέσα. Ο άλλος έγλυφε την κωλο/δα μου πιάνοντας από κάτω τα αρχιδια μου. Έλα να αλλάξουμε είπα και όντως άρχισε να την παίρνει στα τέσσερα. Εγώ δοκιμάζοντας γιατη γούσταρα ήρθα πίσω από τον τουρλωτό κωλο του φίλου. Βάζοντας σάλιο προσπάθησα να τον γαμησω. Δεν έφερε αντίσταση και έτσι με ένα βογκητό αρκετά δυνατό τον πείρε μέσα του γιατη αυτό ήθελε. Ενα τρενάκι τέλειο. Η Ναταλια, βογκαγε φωνάζοντας γαματον! Χύνω, φώναξα δυνατά μέσα στην κωλαρα του. Χυσεμε φώναζε και λέγοντας χύνω τα έδωσε στο μουνι της Οι αναστεναγμοί πολλοί. Μας ρώτησε εάν το κάνουμε συχνά αυτό, και της ειπαμε γελωντας όχι πρώτη φορά. Ντυθήκαμε ανάψαμε ένα τσιγάρο και φεύγοντας ακούσαμε την τσατσα να ρωτά την Ναταλια τη έγινε μέσα? Της πουτανας είπε,και φύγαμε με την υπόσχεση να επαναλάβουμε την παρτουζα κάπου αλλού. Ο φίλος πολύ καυλωμένος με καληνύχτισε και τραβήξαμε ο καθένας τον δρόμο του.

Ηταν η δεύτερη φορά, μέσα σε διάστημα λιγότερο των 30 ημερών, που επισκεπτόμουν το ακριτικό αυτό μπουρδέλο.
Η κοντοφάρδουλη ελληνίδα υπηρεσία με τη βραχνή φωνή με υποδέχτηκε στο σαλόνι.
– Καλημέεερα! Τί κάνετε; Καλή χρονιά να έχετε!
– Επίσης.
– Είναι εδώ η Ναταλία μας, είπε και σταμάτησε κοιτάζοντάς με διερευνητικά.
– Ναι! έκανα με τρόπο που έδειχνε ότι ήθελα να προχωρήσει παρακάτω.
– Την ξέρετε;
– Εεε...
– Πρέπει να την ξέρετε!
Η αλήθεια ήταν ότι την είχα δει πριν περίπου 2 μήνες.
– Δεν είναι μια κοπέλα με κοντό μαλλάκι;
– Ναι μπράβο, τα μαλλιά της είναι κοντά κοκκινωπά!
– Και τί πρόγραμμα έχει;
– Τσιμπουκάκι σπέσιαλ, 69, αυταρχικό, ελεύθερα πιασίματα, δεν βιάζεται, αγκαλίτσες, ωραία φιλάκια, με 20 ευρώ!
– Εντάξει, θα περάσω με τη Ναταλία!
Ακριβώς εκείνη τη στιγμή άνοιξε μία πόρτα και η εν λόγω πυρρόθριξ νέα γυναίκα με χαιρέτησε.
Το μαλλί της ήταν κουρεμένο καρέ –στο ύψος των παρειών–, το πρόσωπο κοινό, το στήθος μικρομεσαίο και κάπως χαλαρό, ενώ το καλοδεμένο σώμα κατέληγε σε σχετικά φαρδιά καπούλια, από τα οποία συνέχιζαν καλοσχηματισμένα πόδια στολισμένα με ψηλές γυναικείες κάλτσες.
Το δωμάτιο που μου έδειξε η ευτυχισμένη τσατσά ήταν ικανοποιητικό και όπως άλλες κάμαρες του οίκου είχε και εκείνο το δικό του έναστρο ταβάνι.
Κάτω από το οποίο – αφού πρώτα η κοπέλα με χαιρέτησε και ενδιαφέρθηκε να μάθει αν όλα ήταν καλά με μένα– άρχισε τα προκαταρκτικά της˙ με τυπικά γλειψιματάκια, φιλάκια, χουφτωματάκια και χαϊδεματάκια.
Από τη μεριά μου, ήμουν πιο "υγρός" (φιλιά, γλειψίματα) και με πιο "στενές επαφές" (χουφτώματα, χαϊδέματα), που δεν έδειξαν να την ενοχλούν.
Αλλωστε το ζητούμενο ήταν η επίτευξη της στύσης και όταν είδε την ψωλή μου όρθια να πάλλεται, της ξετύλιξε με το στόμα το προφυλακτικό και προχώρησε σ' ένα σύντομο τσιμπούκι, με καλό όμως ρυθμό, ικανοποιητικό βάθος και αρκετή υγρασία.
Τη γάμευσα σε τρεις στάσεις: Πρώτα ιεραποστολικά˙ με τον πούτσο μου να μπαινοβγαίνει με ταχύτητα στην ψιλοαξύριστη μουνάρα της, έχοντας τα πόδια της δεξιά και αριστερά ν' ακολουθούν τις γαμικές ωθήσεις μου.
Μετά στη στάση της γελαδάρισσας˙ όπου στηριζόμενη με τις παλάμες στο αγύμναστο στήθος μου και κάνοντας βαθύ κάθισμα πάνω απ' τον καυλωμένο πούτσο μου άρχισε τις παλινδρομήσεις του μουνέλου της κατά μήκος του.
Και τέλος στη στάση του πισωκολλητού γονατιστού˙ όπου υπέμεινε δυνατό σφυροκόπι μέχρι που έχυσα λαγνοβογγώντας.
– Εντάξει; Μπράβο αγάπη μου! είπε και άρχισε να ετοιμάζεται.
– Ημουν καλός; τη ρώτησα νοερά.
Γέλασε.
– Eυχαριστώ που μου έδωσες το μέτρο της αποτυχίας, είπε.
Στο σημείο αυτό θα έπρεπε ν' ανάψω τσιγάρο (εάν κάπνιζα). Ηταν ένα σημείο ταύτισης.
– Ααχχ, καλά δεν ήταν; τη ρώτησα στην πραγματικότητα.
– Μωρό μου ήταν τέλεια! απάντησε χαμογελώντας.
– Οχι παίζουμε! ψιθύρισα γεμάτος αυταρέσκεια χαμογελώντας και εγώ.

Δεν είχα διαβάσει την κριτική του προηγουμένου συναδέρφου και την πάτησα και εγώ μια από τα ίδια κουλάρα άλλα κρύα τυπική πίπα και καλά με δάγκωσε λίγο μετά ανέβηκε από επάνω στα γρήγορα αλλάξαμε στάση ιεραποστολικό όπου κοιμήθηκε σχεδόν κυριολεκτικά μέχρι να τελιώσο αγκαρία . Πολύ όμορφη όμως αυτό να λέγεται αλλά δεν φτάνει μόνο αυτό δεν ξαναπάω.

Συναγωνιστές καλησπέρα σας! Σήμερα αποφάσισα να αλλάξω στέκι και να δοκιμάσω ένα άλλο μαγαζί, έτσι από αύτο στην οδο Αγαθουπόλεως 54Α (το οποίο είναι αρκετά αξιόλογο αλλά απ' όταν έφυγε η Vanessa έπεσε αρκετά για τα γούστα μου), πήγα στης Φυλής 200. Δεν μπορώ να εκφέρω άποψη για το parking μιας και χρησιμοποιώ είτε το πεζό2, είτε λεωφορείο. Το μαγαζάκι δείχνει ανακαινιζμένο αλλά από άποψη καθαριότητας και εξοπλισμού δεν ξεπερνάει τον μέσο όρο. Το δωμάτιο στο οποίο με έστειλε η τσατσά είχε νιπτήρα με κρεμοσάπουνο και έναν μάλλον ετοιμόροπο καλόγερο, ενώ η πόρτα δεν έκλεινε καλά.
Κατά τις 18:30 που πήγα πέτυχα την Νάταλι, μια ωραιότατη, νεαρή Ρωσίδα (έτσι είπε δεν ζήτησα και διαβατήριο) με καταπληκτικό σώμα (πρωσοπικά καταενθουσιάστηκα)! Κάπου εδώ τελειώνουν τα θετικά... Η κοπέλα μπήκε με το προφυλλακτικό στο στώμα χωρίς να χαιρετίσει, έπαιξε λίγο με το όργανο μου, ρώτησε πώς με λένε και άρχισε έναν καλό πεοθηλασμό. αλλάξαμε 2 στάσης (αυτή από πάνω και doggy) και καθόλη την διάρκεια ήταν εντελώς αμέτοχη (ούτε ένα ψεύτικο βογκητό), παραμόνο κοίταζόταν στον καθρέφτη ή κοίταζε τον τοίχο περιμένοντας να τελειώσω (πριν προτρέξετε και πείτε οτι ξενέρωσε μ'εμένα μπορεί και να μην ισχύει μιας και είμαι ένας γεροδεμμένος, καθαρός 30ρης, σχετικά εμφανίσιμος).
Σε γενικές γραμμές έμεινα ικανοποιημένος και ίσως ξαναπάω, αν στο ενδιάμεσο δεν εντοπίσω το πού εργάζεται η Vanessa, γιατί με 20 ευρώ πιστεύω ότι είναι ότι πιό όμορφο μπορεί να υπάρχει κι ας είναι και κρύα.


p.s. αν κάποιος ξέρει που έχει πάει η Vanessa, από το μαγαζί της Αγαθουπόλεως 54Α, παρακαλώ να το μοιραστεί. Ευχαριστώ

Χαιρετιζω ακομα μια φορα τους συναγωνιστες του site μας. Ορμομενος απο ολες τις καλες κριτικες των υπολοιπων για το συγκεκριμενο σπιτακι, θεωρησα πρεπων να καταθεσω τον οβολο μου και εγω. Στερημενος αρκετο καιρο γαρ, επισκεπτηκα χθες 17/08/2009 και ωρα 19:00. Μπαινω που λετε μεσα, χαιρετιζω την αδιαφορη τσατσα η οποια απαγγελει το σχετικο παραμυθι και μετα απο δευτερολεπτα βγαινει η καλη σου. Ναταλυ το ονοματακι της, οφειλω να ομολογησω πως το κορμακι της ηταν παρα πολυ καλο και με ωραιο χαμογελο. Σκεφτομαι, οκ, δεν ειναι η Κατερινα ουτε η Ελενα, αλλα δε μπορει...εδω λοιπον ξεκιναω να μουτζωνω τον εαυτο μου καθως σας αραδιαζω την εμπειρια μου. Μπαινει μεσα η κοπελα μας, ουτε ενα μηδειασμα, ουτε μια καλησπερα...τιποτα!!! Καθεται διπλα μου...φοραει το σκουφι και αρχιζει μια σχετικα αδιαφορη πιπα...και καθως ειχα αραξει και, ας πουμε, απολαμβανα τις υπηρεσιες της, ΧΡΑΠ!! μου δαγωνει το καβλι...δυνατα...τη κοιταω λιγο στραβα, αλλα δεν εδωσα σημασια. Μετα απο λιγο, ΧΡΑΠ!!! μια ακομα πιο δυνατη. Ε, αυτο ηταν. ΤΗ σταματαω, τη διαολοστελνω, ντυνομαι, λεω και τα σχετικα στη τσατσα και δρομο. Η καριολα, ο,τι καβλες ειχα εκεινη τη μερα μου τις χαλασε...Τι στο διαολο. Χοτ ντογκ περασε το παπαρι μου? Οποτε μαγκες μακρυα οταν ακουτε Ναταλυ στο συγκεκριμενο σπιτι! Στη κυριολεξια δαγκωνει.