Όλες οι κριτικές για την Μαρίνα - Κωνσταντινουπόλεως 94

Φεύγοντας από το στούντιο επί της Συγγρού 144, το μόνο που σκεφτόμουν ήταν, τι επιλογές θα είχα τέτοια ώρα (κόντευε να πάει 5 το πρωί) από πουτάνες.
Τα περισσότερα στούντιο έκλειναν στις 06:00, οπότε μέχρι να πάω να πάρω χρήματα και να ψάξω να βρω κάποια που να αξίζει, ίσα που θα προλάβαινα να ρίξω ένα πήδημα και αυτό με την ψυχή στο στόμα.
Από την άλλη, είχα ήδη μπει στο site και είχα ψάξει από νωρίς, χωρίς να είχα βρει κάτι αξιόλογο, πλην της Μαρίας που δεν δούλευε τελικά και που εξαιτίας της πέρασα σχεδόν όλο το βράδυ στο X-Bar.
Ξαφνικά θυμήθηκα τα στούντιο επί της Κασσάνδρας και ότι τα συγκεκριμένα έκλειναν στις 07:00. Ήξερα ότι μπορεί να είχα και άλλες επιλογές, αλλά δεν είχα όρεξη να τραβιέμαι μακριά στο άγνωστο.
Πήγα σπίτι, πήρα χρήματα και έψαξα για δεύτερη φορά στο site, μήπως και μου διέφυγε κάτι.
Το μάτι μου έπεσε πάνω στην Μαρίνα, από το Κασσάνδρας 8Γ. Την είχα δει πριν κάτι χρονάκια στο Φυλής 104, αλλά δεν μου είχε κάνει εντύπωση τότε και κάτι δεν μου άρεσε πάνω της.
Ξεκινάω, λοιπόν, καρφωτός για το στούντιο, αφού διάβασα μερικές κριτικές, οι οποίες την εκθείαζαν.
Φτάνω, μπαίνω μέσα, περιμένω ελάχιστα λεπτά στο σαλόνι και βγαίνει η Μαρίνα, όπου με λύπη διαπιστώνω ότι πρόκειται για τρανσέξουαλ.
Για όσους δεν το κατάλαβαν, το ξαναγράφω: Πρόκειται για τρανσέξουαλ.
Μην αρχίσετε τώρα όλοι τις κοσμοθεωρίες σας, να μου στέλνετε μηνύματα και να προσπαθείτε να με πείσετε ότι είδα κάτι άλλο.
Ξέρω ότι πολλοί από εσάς την γαμήσατε, της δώσατε καυτά γλωσσόφιλα, άλλοι μπορεί να την έγλυψαν κτλ. Εντάξει, τι να κάνουμε, την πατήσατε. Άλλη φορά να είστε πιο προσεκτικοί.
Φεύγω από εκεί ξενερωμένος και πηγαίνω σε άλλα δύο της αλυσίδας, όπου δούλευαν η Ιρένα και η Άννα.
Γνωστές και οι δύο εδώ και χρόνια, οπότε καβαλάω τη μηχανή και επιστρέφω εκεί που ξεκίνησα την βραδιά μου, στην οδό Φυλής.
Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου. Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα.
Αυτή η οδός με έχει στεναχωρήσει πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια. Οι ίδιες πατσαβούρες πουτάνες, εμφανίσεις πολύ κάτω του μετρίου και πολλές φορές δεν ενδείκνυται ούτε καν σαν εναλλακτική επιλογή.
Φεύγω και πηγαίνω στο Μεταξουργείο, όπου την διετία 1997-1999 έκανα τα πρώτα δειλά εφηβικά μου βήματα στον κόσμο του πληρωμένου έρωτα. Είχε προηγηθεί η επίσημη πρεμιέρα ένα χρόνο νωρίτερα (1996) στη Φυλής, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Επισκέφτηκα τα περισσότερα σπίτια και το μόνο που κατάφερα ήταν να απελπιστώ. Παρακμιακά μπουρδέλα, η εμφάνιση των κοριτσιών ήταν σκέτη τραγωδία, καλτ τσατσάδες, εκ των οποίων οι περισσότερες ήταν άνδρες gay και όλα αυτά στην τιμή των 10€. Υπήρχαν βέβαια και κάποιες πάρα πολύ μέτριες, αλλά ο μέσος όρος ήταν για κλωτσιές.
Μου έκανε εντύπωση ότι τα σπίτια έχουν μείνει αναλλοίωτα από τον χρόνο. Λες και δεν έχει αλλάξει τίποτα εδώ και 17 χρόνια, από τότε που τα επισκεπτόμουν. Όπως στην πόλη του Τσερνόμπιλ, που τα ρολόγια έχουν σταματήσει την στιγμή που έγινε το ατύχημα.
Φεύγω και από εκεί απογοητευμένος και κατευθύνομαι προς τα μπουρδέλα επί της Αχιλλέως & Μαραθώνος. Ήταν ανοικτό μόνο το Μαραθώνος 59Α, μπαίνω, μου παρουσιάζει η τσατσά μια άσχημη και φεύγω.
Σκάω μύτη στο στούντιο επί της Μεγάλου Αλεξάνδρου 133. Εκεί βγήκε μια ψηλή μελαχρινή, ονόματι Σόνια, η οποία δεν μου έκανε το κλικ, αν και είχε καλή παρουσία. Πηγαίνω στο Κωνσταντινουπόλεως 80, όπου άνοιξε την πόρτα η Πένυ, την οποία είχα γαμήσει στο παρελθόν, έκανε καλό κρεβάτι, αλλά δεν ήθελα να την πηδήξω πάλι. Πάω και στο Νο 92Α, όπου δούλευε η Τζένη, την οποία είχα γαμήσει και αυτή στο παρελθόν, αλλά δεν ήθελα να την πηδήξω πάλι.
Μπήκα και στο παραδίπλα, το Νο 94, όπου μου άνοιξε η τσατσά, η οποία έμοιαζε με ψάρι από το βυθό του Μπικίνι και μου είπε να περάσω στο δεύτερο σαλόνι, μιας και στο πρώτο κάθονταν δύο μπαρμπάδες μάστορες, με τον έναν να φοράει και την ανάλογη φόρμα εργασίας.
Με ρώτησε αν μου αρέσουν οι μικρούλες. Εννοείται, της απαντάω, είμαι πιπινολάτρης. Ωραία, ανταπαντάει, γιατί σου έχω ένα 18χρονο και μου παρουσιάζει την Μαρίνα, μια πιτσιρίκα 18 ετών με γλυκιά φατσούλα, καλό αδύνατο σωματάκι με 2,5αρια βυζιά.
Βγήκε φορώντας ένα παράξενο εσώρουχο, όπου η κιλότα είχε ένα ρετάλι, το οποίο της κάλυπτε, εν μέρει, το ένα της βυζί. Το σχέδιο ήταν όπως η άσπρη ζώνη που φοράνε οι τροχονόμοι, για να καταλάβετε.
Έκατσε δίπλα μου, μου συστήθηκε, μου είπε ότι ήταν από Τσεχία, με ενημέρωσε για το πρόγραμμα (κάνει τα πάντα εκτός από πρωκτικό), επέλεξα το νορμάλ, της έδωσα τα 50€ και πέρασα στο δωμάτιο.
Ο χώρος και τα δωμάτια δεν έχουν κάτι το ιδιαίτερο, αλλά είναι καθαρά και προσεγμένα. Το δωμάτιο που μπήκα είχε στρογγυλό κρεβάτι, ντουζιέρα, πετσέτα και διάφορα καθαριστικά στο τραπεζάκι.
Μετά από λίγο έρχεται η μικρή, όπου μιλήσαμε λιγάκι. Είναι αρκετά ομιλητική, γελαστή και μιλάει άπταιστα τα ελληνικά.
Ξεκίνησε γλύφοντας λίγο το στήθος μου, πέρασε το προφυλακτικό και ξεκίνησε μια πάρα πολύ καλή, για την ηλικία της, πίπα. Δυστυχώς ούτε αυτή έγλυφε αρχίδια. Τι έγινε ρε πούστη μου σήμερα, 0/3 είχα στα στατιστικά.
Το οξύμωρο της υπόθεσης είναι ότι και οι 3 κοπέλες έκαναν ελεύθερο στοματικό. Δηλαδή γούσταραν να ρουφήξουν ακάποτα την ψωλή και τραβούσαν ζόρι με τα παπάρια; Ήμαρτον ρε, αν είναι δυναμόν, που θα έλεγε και ο Γεωργίου!
Την ξάπλωσα για ιεραποστολικό, όπου έφαγε δυνατό σπρώξιμο. Δεν γούσταρε καθόλου τα φιλιά σε κανένα σημείο του προσώπου της, ούτε καν στα αυτιά, όταν πήγα να της τα δαγκώσω ελαφρώς.
Την γύρισα πισωκολλητό, όπου και εκεί έφαγε καλά. Σε κάποια φάση της είπα να κλείσει τα πόδια και παράλληλα της χούφτωνα τα όμορφα βυζάκια της.
Την ώρα που την γαμούσα σε αυτή τη στάση, δεν ξέρω τι μου ήρθε και πέταξα την παρακάτω πρόταση: "Αχ, να ήσουν γειτονοπούλα μου και να σε γαμούσα κάθε μέρα".
Αποτέλεσμα ήταν να ακολουθήσει η παρακάτω στιχομυθία:
-"Τι σημαίνει αυτό";
-"Ποιο";
-"Γειτονοπούλα".
-"Γειτόνισσα".
-"Χαχαχαχα"!
-"Γιατί γελάς";
-"Γειτονοπούλα στα ρουμάνικα σημαίνει πούτσος".
Ωραία, σκέφτηκα, με μια λέξη εννοώ κατευθείαν αυτό που θέλω να υπονοήσω.
Μετά από λίγο, ξαναπαθαίνω φλας και ξεστομίζω και δεύτερη πρόταση: "Αχ, να ήσουν 3η-4η ξαδέρφη μου και να ερχόμουν στο δωμάτιό σου να σε γαμούσα συνέχεια".
Εκεί παραξενεύτηκε και με ρώτησε αν γαμάω καμιά ξαδέρφη μου. Όχι, της απάντησα, απλά έτσι το είπα.
Λίγο σπρώξιμο ακόμα και μόλις κατάλαβα ότι έρχονταν το τέλος, της ζήτησα να την χύσω στα βυζιά. Δέχτηκε και μετά από ένα ελαφρύ παίξιμο του καυλιού, το σπέρμα μου κάλυψε το νεανικό της στήθος.
Αφού τελείωσα και ξεκίνησα να σκουπίζομαι, με έπιασαν τα γέλια. Με ρώτησε γιατί γελάω και της απάντησα ότι είναι από τις μαλακίες που πέταγα πριν.
Μου είπε ότι όλοι οι άνδρες είμαστε ανώμαλοι και την ενημέρωσα ότι εμείς μπορεί να λέμε και να σκεφτόμαστε πολλά πάνω στο σεξ, αλλά ποτέ δεν κάνουμε τίποτα. Μόνο στα λόγια μένουμε, τις περισσότερες φορές.
Σε ερώτησή μου, σχετικά με τον πελάτη με την μεγαλύτερη ηλικία που έχει πάει, μου απάντησε ότι έχει έναν εκτός στούντιο που την γαμάει συστηματικά και είναι 77 ετών.
Σε αυτό το άκουσμα φτιάχτηκα και σκέφτηκα ότι είχε δίκιο πριν, όλοι οι άνδρες είμαστε ανώμαλοι τελικά.
Την χαιρέτισα, λέγοντάς της να προσέχει, ευχαρίστησα την τσατσά και κατέβηκα για να πάρω τον δρόμο της επιστροφής.
Βγήκα έξω, όπου είχε ήδη ξημερώσει. Πίσω από τις γραμμές του τρένου έβλεπα να περνάνε τα αυτοκίνητα, το ένα μετά το άλλο, γεμάτα με μικροαστικά ανθρωπάκια.
Θλιβερές φιγούρες, έτρεχαν να δηλώσουν υποταγή στον ονειροκτόνο τους. Τότε ήταν που έκανα την παρακάτω σκέψη:
Εδώ και 18 ολόκληρα χρόνια γαμάω πουτάνες. Άραγε θα τελειώσει ποτέ αυτό;
Δεν ξέρω, τουλάχιστον όχι σε αυτή την ζωή!



ΤΕΛΟΣ