Όλες οι κριτικές για την Μαρία - Κολοκυνθούς 38Β (Μπουρδέλα) Μεταξουργείο

Δευτέρα, ώρα 20:04
Μετά από καιρό, πλάι στο "κόκκινο" φανάρι του ορόφου, στην Κολοκυνθούς 38, είδα αναμμένο κι εκείνο του ισογείου. Στάθμευσα απ' έξω. Στο σαλόνι δεν υπήρχε ψυχή. Απ' το κουζινάκι εμφανίστηκε ο υπηρέτης. «'Εχουμε εξαιρετική κοπέλα, είναι πάρα πολύ όμορφη και πάρα πολύ καλή μέσα στο δωμάτιο. Τσιμπουκάκι, πισωκολλητό, από πάνω, όλες οι στάσεις στο κρεβάτι, η κοπέλα μας δεν σας βιάζει και πολύ καλή και πολύ όμορφη! Μ' ένα δεκάρικο θα περάσετε πάρα πολύ ωραία!... Τώρα βγαίνει η κοπέλα μας να τη δείτε!».
Παρουσιάστηκε μία αψηλή νέα γυναίκα, με ίσιο ξανθωπό μαλλί μέχρι την πλάτη, όμορφο πρόσωπο, μεσαίο στήθος, αδύνατο καλοσχηματισμένο κορμί μ' ένα τρίμπαλ στην οσφύ, άκωλη, με αδύνατα μακριά πόδια. Εντυπωσιακή παρουσία...
«Να η κούκλα μας, το αστέρι μας, μανεκέν, μιλάμε και πολύ καλή μέσα, περάστε!»
Εκείνη μου απάντησε χαμηλόφωνα πως τ' όνομά της ήταν Μαρία κι αφού τους ευχαρίστησα κίνησα προς την εξώπορτα.
«Κάνε βολτίτσα και πάνω (στον όροφο) και σε περιμένουμε! 'Ετσι;», άκουσα πίσω μου τον τσάτσο.
Στον διπλανό όροφο συνάντησα την άσχημη νταρντανομίλφ Χριστίνα, που πριν δύο μήνες είχα πάρει στο 17 της Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ο υπηρέτης ανακοίνωσε, «τσιμπουκάκι χωρίς καποτούλα (...) κωλαράκι».
Πέρασα κι απ' το 25 της Μεγάλου Αλεξάνδρου. Στο αριστερό τσαρδί, ήταν η κοντοφάρδουλη νεαρή μελαχρινή βυζαρού Αννούλα, που την περασμένη Δευτέρα είχα απαντήσει στ' οροφομπουρδέλο 22, της ομώνυμης οδού. Η τσατσά μού ανακοίνωσε ελεύθερο στοματικό. «ΕΕΕ, ποιος κάνει ελεύθερο στοματικό; Εγώ δεν κάνω!», τη διόρθωσε αυστηρά η Αννούλα που στεκόταν δίπλα της. «Εγώ κάνω!», ακούστηκε μια γυναικεία φωνή απ' το κουζινάκι. 'Ηταν η Ντιάνα, μια γεροδεμένη κοπέλα με ίσιο ξανθό μαλλί μέχρι την πλάτη, μεσαίο προς μεγάλο στήθος, η οποία βλέποντάς με ξίνισε την έκφυλη μούρη της... Με θυμόταν από κάπου;...
Πέρασα και στο δεξιό τσαρδί. Εκεί ήταν τρεις κοπέλες μες την καλή χαρά! Οι φωνές και τα γέλια τους θ' ακούγονταν μέχρι κάτω, στην είσοδο! Δυο παχουλές, μέτριες εμφανισιακά κι η γνωστή μου καυλιάρα Ανθούλα/Βίκυ, απ' το Ιάσονος 36, το Ιάσονος 31 αριστερά, το Κολωνού 15 δεξιά, κι εάν θυμάμαι καλά τα 11άρια.
«Εμένα μ' έχεις γαμήσει, δεν χρειάζεται, πάρε καμιά απ' αυτές που δεν έχεις πάρει!», μου είπε με πίκα. Φαίνεται έχω καιρό να την πληρώσω... Ρε, τι τραβάω...
Κατεβαίνοντας τις σκάλες γύρισα στον νεαρό αλλοδαπό συναγωνιστή που ακολουθούσε και σχολίασα: «Πολύ χα χα χου ήταν αυτές κι όταν ακούς πολύ χα χα χου...». Δεν έδειξε να καταλαβαίνει...
Επέστεψα στο ισόγειο της Κολοκυνθούς.
«Θα περάστε; Ελάτε, ελάτε!», μου είπε ο υπηρέτης και με οδήγησε σ' ένα ευρύχωρο δωμάτιο που δεν βρωμούσε τσιγαρίλα!
Η χαμηλών τόνων «Τσέχα», όπως απάντησε όταν τη ρώτησα από πού ήταν, μπήκε μετά από δυο λεπτά, «τι κάνεις;» και κάθισε στο κρεβάτι. Εγώ πήρα να πλύνω τα χέρια μου. Μερικά δευτερόλεπτα αργότερα, καθώς σκουπιζόμουν όρθιος μπροστά της, τη ρωτούσα: «Δεν μου λες... Μαρία ε;... 'Ετσι, για να σηκωθεί αυτό (το πουλί μου), εσύ, κανένα φιλάκι, εδώ (έδειξα τις θηλές μου), κάνεις;... 'Οχι ε;... Οκέι...»
Ξάπλωσα. Εκείνη τότε γονάτισε σ' ένα σημείο που δεν την πολυέφτανα κι έσκισε τη συσκευασία του προφυλακτικού. Της ζήτησα να πλησιάσει, έτσι ώστε να μπορώ κι εγώ να χαϊδέυω κομματάκι. Το έκανε, αλλά μου επισήμανε: «'Οχι από κάτω όμως!»
Ξεκίνησε με μια ενθουσιώδη πίπα. «Σλουρπ, σλουρπ, σλουρπ!»
«Μαρία, δεν το βγάζεις αυτό εδώ (τον στηθόδεσμο), να μπορώ να πιάνω λίγο στήθος;». «'Οχι, γιατί πονάει...», μου έκανε γνωστό χαμηλόφωνα. «Α, σε πονάει! Οκέι... άντε να δω πώς θα καυλώσω...»
«Σλουρπ, σλουρπ, σλουρπ!»
«Γιατί;», ρώτησε μετά από λίγο, βλέποντας πως η στύση που είχε δημιουργηθεί δεν ήταν επαρκής για ικανοποιητική διείσδυση.
«Γιατί δεν μπορώ... Εγώ μπορώ να φιλήσω τίποτε σε σένα;». «'Οχι...», απάντησε σιγανά. «Είδες; Εάν δεν μπορώ να φιλήσω εγώ, δεν φιλάς εσύ, πώς θα σηκωθεί αυτό;» Το ξανάβλεπα το έργο... «Γιατί δεν ρώτησες όμως έξω;», μου είπε αφοπλιστικά. 'Ελα μου ντε! Πραγματικά, έξω δεν είχε γίνει λόγος ούτε καν για ελεύθερα πιασίματα! Σωστή η κορασίς...
«Σλουρπ, σλουρπ, σλουρπ!»
Αλλάζοντας καπότα με μια απ' τις δικές μου, της ζήτησα να πάρει θέση πισωκολλητού γονατιστού. Τα κωλομεράκια της χωρούσαν μέσα στις χούφτες μου, τα κάπως ευμεγέθη μικρά χείλη του αιδοίου κρέμονταν, τα μπούτια της διαγράφονταν αδύνατα, ενώ πριν ακόμα τον βάλω, καμπούριαζε και τραβιόταν ελαφρώς. Την καθησύχασα πως δεν θα της έπιανα το μουνί και τότε μόνο πήρε μια πιο βολική στάση. 'Αρχισα να γαμάω. Στην αρχή αργά, μα όσο σκλήραινε η στύση μου πιο γρήγορα. Κάπου στο οκτάλεπτο ο υπηρέτης φώναξε δυνατά. «'Ελα Μαρία!». Με 'κείνη να του απαντά. «Τώρα!». Στο επόμενο δίλεπτο έχυνα...
Πριν φύγει μου απάντησε πως είχε δουλέψει στο Κολωνού 15 αριστερά, πρωί.

είχα ένα δυσφορικό άγχος σεξουαλικής επίδοσης,
σιγά σιγά όσο βραδιαζε και κατηφόριζα βαδίζοντας αργά προς ομόνοια στις περιοχές χαμηλού κόστους
οπου κανείς δε σε ξέρει , άρχιζε το αίσθημα να μετατρέπεται σε μια ευχάριστη σεξουαλική αδημονία.
διάλεξα στην τύχη την εν λόγω κοπέλα ,αδιαφορώντας για τον ντελάλη τσάτσο που διαλαλούσε την πραμματεια σαν να ήταν σε καμιά λαική...
η "πραμμάτεια" λεγόταν Μαρία και ήταν μια βουλγάρα με σχετικά μικρό στήθος κανονικού ύψους
με μαύρα μακριά μαλλιά, αδιάφορου προσωπείου , με τους μιμικούς της μύες σε σύσπαση, που προσέδιδαν στην έκφρασή της ένα μείγμα αδιαφορίας και άμυνας.
προσπάθησα όσο μπορούσα να την κάνω να αισθανθεί πιο άνετα , αλλά η σύσπαση ήταν γενικευμένη , η συμπεριφορά ήταν επαγγελματική και απλά ανεχόταν τις θωπείες των αντρών πάνω της.
της αφαίρεσα το σουτιέν , μ'εκείνη να δυσφορεί εξ'αρχής , αλλά να μαλακώνει νιώθωντας τα δάχτυλα και το στόμα μου στις μικρές μελανόχρωμες θηλές της , ενώ παράλληλα να παλινδρομεί άτεχνα και βιαστικά τον φαλό μου με την παλάμη της.
παρατηρούσα εν συνεχεία, τον στοματικό πεϊκό ερεθισμό και απλά της χαίδευα απαλά με τα ακροδάχτυλα τον αυχένα και την ωμοπλάτη.
αιδοιολειχία δεν δέχτηκε (αν και είχε ανακοινωθεί απο τον τσάτσο) με την πρόφαση ότι
δεν είχε άλλη κρέμα (αν και έφερε μαζί της ένα γεμάτο σωληνάριο).
ξάπλωσε ανάσκελα και με βοήθησε στην είσοδο του πέους μέσα της , άρχισα να ευφορίζομαι παρατρίβοντάς το ,στα κολπικά τοιχώματα και εκείνη απλά έστρεψε το βλέμμα πάνω δεξιά στο ταβάνι και απλά ανεχόταν τις ωθήσεις...
δε με ένοιαζε η συμμετοχή της, για να μην πώ ότι θα με ενοχλούσε κιόλας , γιατί ένιωσα την οργαστική αιχμή και απέβαλα απο μέσα μου το υγρό μαζί με όποια σκέψη είχα γι'αυτήν...
δεν χρειαζόμουν κάτι άλλο ,ήμουν πλήρης και απλά περπατούσα χαλαρός και ανακουφισμένος.

H Mαρία είναι μία τζιλφ καλοδιατηρημένη για την ηλικία της με πολύ πρόστυχο αλλά τρομακτικό πρόσωπο.
Έχω την εντύπωση ότι έχει δουλέψει σε κωλόμπαρο την εποχή που τα κωλόμπαρα υπήρχαν ως δυναμικές κι όχι όπως τώρα που βαράνε μύγες.Μελαχρινή με σπαστό μαλλί μέχρι τους ώμους,σώμα χωρίς περιττά κιλά,φυσικό πεσμένο 2άρι βυζί
και επίπεδο κώλο.Η Μαρία δεν ενδείκνυεται ούτε για gfe αλλά ούτε και για pse.
Μπορεί να γέρνει στο δεύτερο φυσικά για να δέχομαι να μπω βάση του γούστου μου αλλά ανήκει μια άλλη κατηγορία.
Είναι κάποιες στιγμές που οι μπουρδελιάρηδες θέλουν μια ανάπαυλα από όλα και βαριούνται να γαμήσουν.
Εκεί λοιπόν παίζει δυνατά η Μαρία,με ελεύθερο στοματικό και με ένα από τα κορυφαία σέρβις αρχιδιών.
Γνωρίζει το τι μπορεί να κάνει και το καλλιεργεί,παρέχει επίσης κώλο στο μενού.
Τα βυζιά της δεν είναι και κάτι το φοβερό αλλά επιτρέπει την ενασχόληση μαζί τους.
Προκαταρκτικά υπήρξαν με φιλιά στο σώμα και στον λαιμό από την πλευρά της ενώ δακτυλιάσματα,69 και γλωσσόφιλα
φάνηκε να τα τα παρέχει από την προθυμία της αν και δεν τα κυνηγώ αυτά όπως έχω ξαναπεί.
Μιλάμε λοιπόν για υπερφούλ πρόγραμμα στα 10 ευρώ.Εγώ πήρα το απλό πρόγραμμα και απόλαυσα μια πολύ καλή
υγρή και βαθιά πίπα,δόντι δεν υπήρξε καθόλου ενώ ρουφούσε την πούτσα σαν ηλ.σκούπα με την στοματάρα της.
Η Μαρία ζωγραφίζει γενικώς με την πούτσα στο στόμα σε κάθε εκατοστό της ενώ ασχολείται έξοχα με τ'αρχίδια
(φοβερό γλύψιμο και ρούφηγμα).Είναι από τα γνωστά,έμπειρα και καθαρά τζιλφ που χαριτολογώντας να σημειώσω
ότι αντέχουν στον χρόνο σε θέμα υγείας και καθαριότητας,γενικώς δεν παρατήρησα κάτι άσχημο.
Το γαμήσι με την Μαρία υστερεί όμως,το σώμα της και η μυική της δύναμη στην κατηγορία τζιλφ δεν την βοηθάει
(μάλιστα της απαγορεύει) να συμμετάσχει πολύ δυνατά σε όλες τις στάσεις.
Έχει την εμπειρία να στηθεί ικανά για την καύλα αλλά δεν υπάρχει ρυθμός στο θέμα,συνεπώς ασχολήθηκαμε από κοινού με την πίπα,αυτή δούλευε κι εγώ απολάμβανα.Στο δωμάτιο έμεινα κάτι λιγότερο από ένα τέταρτο ενώ τσατσά δεν είδα στον χώρο κι αφού λοιπόν δεν είδα,χρήζω τσατσά την ίδια και οφείλω να πω ότι δεν μου έγινε κάποια νύξη
για να τελειώνω γρήγορα.
Γενικώς πάντως αυτό το πορνείο βιάζεται προς τον πελάτη μπορώ να πω όταν έχει τσατσά,είναι η πολιτική του
να πράττει έτσι.Τα δωμάτια είναι απλά αποδεκτά στο όριο ίσα για να γαμήσεις,βασικά μάπα είναι αλλά όταν θυμάμαι
πως ήταν παλιότερα τα βλέπω τώρα πολύ καλύτερα,οι βρύσες δουλεύουν (ας πούμε) αλλά για άγνωστο λόγο ξαναχαλούν
ενώ από θερμοκρασία είναι μια χαρά.Θα σημειώσω εδώ κάτι που πολλοί δεν ξέρουν.
Αν και αυτό το μαγαζί όπως και το 38 πάνω ήταν πάντα για φάπες από εμφάνιση,παρόλα αυτά έχουν παρελάσει από εκεί
μυθικές παρουσίες που πρόσφεραν φοβερές υπηρεσίες τόσα χρόνια και σαν βασικές υπηρεσίες αλλά και σαν έξτρα.
Βέβαια αυτά συνέβαιναν στο 20άρικο συνήθως ή κάποιες φορές και στα 15 ευρώ.
Σπανίως υπήρξε κοπέλα εκεί που να έκανε μόνο απλό πρόγραμμα,οι ιστορίες του σπιτιού είναι μοναδικές και πολλοί
από εμάς έχουν βάλει από ένα λιθαράκι.
Αυτό που δεν είναι γνωστό λοιπόν είναι ότι αυτά τα χαμόσπιτα ήταν τα πρώτα σε όλο το Μεταξουργείο που έβαλαν
κλιματισμό,πως τα φέρνει η ζωή ε;
Τέλος επιστρέφοντας στην Μαρία θα πω ότι σαν γενική εικόνα είναι απλά μια τυπική παρουσία που ο χρόνος
πια δεν την βοηθάει (όπως προείπα) να συμμετέχει ενεργά οπότε μην περιμένετε και κάτι το ιδιαίτερο στο γαμήσι.
Στην πίπα όμως πιστεύω ότι αξίζει τον κόπο έστω και γι'αυτήν την ανάπαυλα των γαμησιών που όλοι μας λίγο-πολύ
χρειαζόμαστε.Αραιά και που λοιπόν θα την επισκέπτομαι μόνο γι'αυτό.

Συμφωνώ και επαυξάνω με τον προηγούμενο φίλο για την πατσαβουροΜαρία.
Ακριβώς όπως την περιέγραψε και εμφανισιακά και στην συμπεριφορά.Μπήκε μέσα η ψόλα και αρχίζει τις ίδιες πίπες ότι το πουλί μου είναι μικρό και τα σχετικά.Της λέω για αυτό πληρώνεσαι για να μου το μεγαλώσεις,ξεκίνα.¨Αθλια πίπα παρεπιπτόντως.
Μου λεέι :έλα από πάνω
Aπαντάω : κάτσε στα 4 (δεν ήθελα να βλεπω την βλακόφατσα της)
Και ξεκινάω ένα δυνατο κάρφωμα( τιμωρία για τα αστειάκια της) που ενώ έβαζε τα δαχτυλα για να μην μπαίνει όλος μέσα κάποια στιγμή από το κάρφωμα παραλίγο να μπουν και τα δάχτυλα της μέσα (έτσι ακριβώς ήταν η χαζόφατσα της).Καλά που είχα σκάσει καυλωμένος.Την χύνω την στιγμή που λέει όπα πιο σιγά
Μου λέει η πατσαβούρα γρήγορος ήσουν.
Απαντάω: Τι να κάνω ?και δεν χαίρεσαι?
Λέει : Τι να κάνω?τι να κάνω ?ειρωνικά πολλές φορές.
Απαντάω κοιτώντας την βρωμιάρα σοβαρά σοβαρά .Εγώ αυτό που ήθελα το έκανα.σε έχυσα και πάω για ύπνο.Άντε γειάαααααα

Προς γνώση και συμμόρφωσή για όλους μας.Όταν γράφει κάποιος κριτική να δίνουμε λίγη έμφαση στο τι γράφει.Να προσέχουμε ώστε μήν χαρίζουμε τα λίγα μας ευρώ σε πατσαβουρες

Μαρία δικό σου

Έφυγα απ' την αγκαλιά της Λαρίσας για να βρεθώ ξανά στους δρόμους του Μεταξιού, η υγρασία μαζί με την ελαφριά μυρωδιά καμένου ξύλου έδιναν μια διαφορετική νότα στην περιπλάνηση μου.
Έκανα ένα πέρασμα από τα μαγαζιά της Πέρδικας 3 και της Μ.Αλεξάνδρου 28Α, για να διαπιστώσω ότι στο αριστερό της πέρδικας δούλευε η στενομούνα Ντενίσα με αλλαγμένο μαλλί, κοντό καρέ. Στο δεξί ένα αδιάφορο ξανθό πουτανάκι, και στο 28Α, η Βερονίκη. Αν και οι δυο γνωστές είναι καλές περιπτώσεις αλλά δεν έκανα κέφι κάποια από αυτές για τώρα. Συνέχισα στην οδό Κολοκυνθούς και μπήκα στο 38Β.
Κάθισα στο σαλόνι μαζί με έναν άλλο συναγωνιστή. Η ξεδοντιάρα τσατσά με κοίταξε με το χαμόγελο που σκοτώνει και με ρώτησε.
-Έχετε ξανάρθει;
-Ναι.
-Πολύ ωραία. Έχω πολύ καλή κοπέλα. Η Μαρία το αστεράκι μου, να περάσετε μέσα για πολύ κάλο σεξ, μουνάκι, τσιμπουκάκι, φιλάκια στα βυζάκια, πισωκολλητό, 69, όλες οι στάσεις, καθαρή, πολύ καλή, δεν θα έχετε παράπονο. Ευχαριστώ.
Δεν απάντησα και η τσατσά μπήκε στο δωμάτιο. Χάζεψα λίγο την μοναδικότητα του χώρου και άναψα τσιγάρο.
Πέρασαν μερικά λεπτά και ήρθαν δυο ακόμα συναγωνιστές, η τσατσά βγήκε πάλι και κοίταξε εμένα...
-Έχετε ξανάρθει;
-Ε... ναι.
-Πολύ ωραία. Έχω πολύ καλή κοπέλα. Η Μαρία το αστεράκι μου, να περάσετε μέσα για πολύ κάλο σεξ, μουνάκι, τσιμπουκάκι, φιλάκια στα βυζάκια, πισωκολλητό, 69, όλες οι στάσεις, καθαρή, πολύ καλή, δεν θα έχετε παράπονο. Ευχαριστώ... (Ο Ορισμός της επανάληψης...)
-Ορίστε;
Η τσατσά μπήκε πάλι στο δωμάτιο χωρίς να πει λέξη και μετά από λίγο η πουτάνα βγήκε.
Ξανθιά, καλοφτιαγμένη, ψηλή με μικρο βυζάκι "της χούφτας", και ναζιάρα. Καυλάντιζε με όλους στο σαλόνι και τριβόταν αρκετά καυλιάρικα, η κοπέλα μου άρεσε αρκετά, σκέφτηκα κι ότι το μαγαζί δεν έχει την κίνηση που έχουν τα υπόλοιπα (και δικαιολογημένα) άρα θα έχω και περισσότερη άνεση χρόνου σε περίπτωση μπλοκαρίσματος όπως πριν λίγο. Έδωσα τα δέκα που μου είχαν μείνει ρέστα και πέρασα στο δωμάτιο.
Ο χώρος είναι σιχαμερός, έχω έρθει άλλη μια φορά αλλά αυτό το δωμάτιο ήταν ελεεινό πραγματικά. Οι τοίχοι λερωμένοι, το κρεβάτι διαλιμενο, τα σεντόνια με σκισίματα και πάνω στο κρεβάτι ένας μεγάλος καφέ λεκές στην μια πλευρά. Έβγαλα μόνο το παντελόνι και το βρακί και έκατσα στο κρεβάτι ψάχνοντας αρκετά πριν κάτσω μην βρω κάνα Πακιστανό απόγονο.
Η πουτάνα ήρθε γρήγορα και με το που μπαίνει παίρνει τα ξινισμένα μούτρα και ξεκινά ο παρακάτω διάλογος.
-Τι λέμε; (Με μορφασμό γύπα που λέει και ο ΤΑΚΜΑΝ)
-Πες τα κάλαντα, είναι και των φώτων αύριο.
-Τι λες ρε;
-Μαλακίες όπως και εσύ. (Είχα "κέφια" γιατί η μουτσούνα και το ειρωνικό ύφος που είχε δεν μου άρεσαν καθόλου.)
-Κάτσε μέσα στο κρεβάτι.
-Με αυτό εδώ (Της έδειξα τον λεκέ) να κάτσεις εσύ.
-Μαλακία σπίτι, πατσαβούρα.
Έβγαλε το στρινγκ και ήρθε με την καπότα στο χέρι, έκατσε χαμηλά και της ζήτησα να έρθει πιο πάνω για να μπορώ να την πιάσω και αρχίζει πάλι την κουβέντα.
-Μικρο πούτσα έχεις.
-Βάλτον στο στόμα τώρα και μη μιλάς.
Περνάει όπως όπως την καπότα και αρχίζει την αερόπιπα. Ξαφνικά και μόλις πήρε το πουλί μου να σηκώνεται, αφήνει την πίπα και αρχίζει να τραγουδάει γελώντας κάτι στην γλώσσα της! Έμεινα μαλάκας! Της λέω "Ήπιες κάνα μπάφο μωρή και είσαι στα τέρματα;" Αρχίζει να γελάει πιο δυνατά, πιάνει ξανά τον πούτσο μου, σκύβει και με δαγκώνει δυνατά στην αρχιδοσακούλα! Βάρεσα κόκκινα! Την πιάνω απ' το μαλλί και την σηκώνω πάνω, το χέρι μου σταμάτησε στον αέρα, πήγα να την χτυπήσω αλλά κρατήθηκα αν και ο πόνος από το δάγκωμα ήταν αρκετά δυνατός, η τύπισσα βάζει τα γέλια και μου λέει "Εσύ όχι φίνις;" Ανοίγω την πόρτα, την πιάνω απ' το μπράτσο και την πετάω έξω, βάζω γρήγορα το παντελόνι και με τα παπούτσια στο χέρι πάω στην τσάτσα και της λέω:
-Πρώτα απ' όλα τα λεφτά μου πίσω.
-Γιατί; Τι Έγινε; (Η πουτάνα στον διάδρομο να έχει γαμηθεί να γελάει)
-Κοιτά την απλά και σκέψου, πριν λίγο μου δάγκωσε τα αρχίδια για χαβαλέ.
Κοιτάει την πουτάνα που μας έκανε γελώντας κοροϊδευτικές γκριμάτσες, μπαίνει στο δωμάτιο και μου φέρνει το δεκάρικο, το πήρα και της είπα:
-Αυτή εδώ μόνο ζημιά μπορεί να κάνει. Μακράν η χειρότερη πουτάνα που πέτυχα στην ζωή μου, μακράν το χειρότερο μπουρδέλο!
Έβαλα τα παπούτσια στο σαλόνι και έφυγα βρίζοντας, ένας Ινδοσομαλός που έκανε να μπει το μετάνιωσε και έφυγε.
Το μαγαζί είναι τραγικό, η βρώμα βασιλεύει, και πραγματικά ορκίζομαι ότι δεν ξαναπατάω εκεί μέσα.
Η πουτάνα γλίτωσε το ξύλο από θαύμα, ελπίζω ο επόμενος να είναι πιο νευρικός από έμενα και να πάρει ότι της αξίζει.
==========
Εντελώς αναφορικά γιατί δεν πιστεύω ότι πρέπει να γράψω και τρίτη κριτική για την κοπέλα. Με την επιστροφή του δεκάρικου και ενώ έβραζα, πέρασα από το Μ.Αλεξάνδρου 28Α για την χοντρό-Βερονίκη.
Η φάση έγινε χωρίς καν να γδυθώ, απλά έβγαλα τον πούτσο μου από το φερμουάρ. Ακάποτο τσιμπούκι στα γόνατα, ένα δυνατό πισωκολλητό και χύσιμο στις βυζάρες. Έφυγα ικανοποιημένος. Το επίπεδο της ήταν ανάλογο με της δυο κριτικές που έχω γράψει για αυτήν. Ευτυχώς υπάρχουν και κοπέλες που σέβονται την δουλειά που κάνουν.