Όλες οι κριτικές για την Λώρη - Διδύμου 20 (Μπουρδέλα) Άγιος Παντελεήμονας/Πλατεία Βικτωρίας

Μετά τις κριτικές που διάβασα επιβαλλόταν μια επίσκεψη στην Λώρη. Απομεσήμερο χωρίς πολύ κίνηση, ίσως γι αυτό δεν είχε άλλο δωμάτιο σε αναμονή.
Την εμφάνιση της κοπέλας την έχουν περιγράψει επακριβώς οι συναγωνιστες, οπότε δεν χρειάζεται να επεκταθώ.
Στο προκείμενο τώρα, δεν ξέρω αν την πέτυχα σε άσχημη ώρα, αν ήταν κουρασμένη, ή αν δεν με συμπάθησε ή τί άλλο. Γενικά ήταν ξενέρωτη, προκαταρκτικά μηδέν και κατευθείαν πέρασμα λάστιχου σε πεσμένη τσαπου. Η πιπα της μονοτονη, τίποτα σπουδαίο.
Ακόμα και ιεραποστολικά στήθηκε τόσο αγαρμπα που δεν με βόλευε. Αναγκαστικά την γύρισα στα τέσσερα, όπου ομολογουμένως έφαγε μερικές γερές ψωλιές και βογγαγε κοιτάζοντας τον καθρέφτη.
Με το σφύριγμα της λήξης, μου δωσε μωρομαντηλο να σκουπιστω και έγινε Λούης.
Θα ήθελα να της δώσω μια δεύτερη ευκαιρία, αλλά μετά από αυτή την πρώτη μέτρια εμπειρία το σκέφτομαι.
Συνιστάται μόνο σε λάτρεις των πολύ πετίτ.
Καλά να περνάτε μάγκες.

"ΤΟ" κοντοπούτανο-skinny....στο ΔΙΔΥΜΟΥ 20...Πρωί την πέτυχα χθές...ΛΩΡΗ το όνομα...
Μαυροτσούκαλο...(τσιγγανοβουλγάρα/ρουμανα μαλλον)...

Μαύρο πιασμένο κότσο μαλλι...

μικρό βυζακι ψιλοπεσμένο...

ΚΩΛΑΡΑ ποίημα...

Μιλάμε είναι ΠΟΛΎ κοντή... Εγώ είμαι 1,76 και μου έφτανε στο στήθος με την αφαίρεση των τακουνιών....

Χαμογελαστή....Καλό τσιμπούκι (κάνει και ακαποτο αλλα το αποφεύγω)...Μάρεσε που μουπιανε με το χέρι τη βάση αλλά και τα αρχίδια και με έγλειφε....

Στάσεις δεκτική σε όλες... Ιεραποστολικο, πλαγιαστό και τέλος στα 4... (που να αντέξω με τέτοιο μικρό κωλι...)

Από επικοινωνία υστερούμε αφού δεν μιλάει γρι ελληνικά αλλά ούτε και αγγλικά...Παρά μόνο "good" λεει.... Αλλά και κάτι "va bene" kai "freddo" αναφερόμενη στα κρύα χέρια...

Το μείον θα έλεγα πως είναι λίγο η μυρωδιά της μασχάλης αλλά γενικά τοχουν λίγο αυτό οι τσιγγανορουμανοβουλγαρο κορασίδες...

Για του λάτρεις των πραγμαατικά κοντοπούτανων/skinny είναι ΤΕΛΕΙΑ επιλογη!

Είχε αρχίσει πάλι να ψιχαλίζει.
«Καλημέρα!», είπα κλείνοντας την ομπρέλα μου. «Γεια σας, καλά είστε;», ρώτησε η υπηρεσία. «Καλά», απάντησα και κάθισα στον καναπέ. «'Εχουμε μία πολύ ωραία μικρούλα και ομορφούλα και πολύ καλή στο δωμάτιο και πολύ ζωηρούλα!... Θα τη δείτε τώρα!... Ελεύθερο στοματικό τελειωτικό στόμα, στήθος, εξήντα εννιά, πισωκολλητό, όλες τις στάσεις, χαϊδεύει φιλάει, πάρα πολύ καλή!», μ' ενημέρωσε κι επέστρεψε στο κουζινάκι.
Επανήλθε μετά από λίγο, ανακοινώνοντας πως: «'Ερχεται η κουκλίτσα... με πολύ όρεξη... με χαμόγελο...», ενώ στη συνέχεια ρώτησε εάν ακόμα έβρεχε. Της απάντησα πως ψιχάλιζε.
«Τακ-τουκ τακ-τουκ τακ-τουκ!». «Ορίστε η κούκλα!».
Η «κούκλα» ήταν η γνωστή Φλώρη, απ' το Φωκαίας 24, μια μικρόσωμη 23άχρονη Ρουμάνα, με ίσιο σκούρο μαλλί μέχρι τους ώμους, συμπαθητικό πρόσωπο, βυζέττα, ωραίο κωλαράκι.
Με πλησίασε σε απόσταση αναπνοής. «Γεια σου!... Πάμε μαζί μου;». «Φλώρα σε λένε;». «Ντα!... Ναι!». «Φλώρα... εντάξει...», επανέλαβα κοιτάζοντάς την. «Πολύ καλή η Φλώρα!», υποστήριξε η τσατσά. «Φλώρα...», ψιθύρισα συνεχίζοντας να την κοιτάζω. «Θέλεις;», με ρώτησε. «Μμμμ... εντάξει, θα περάσω!», αποφάσισα.
«Ελάτε!». Η υπηρεσία μού έδειξε το ικανοποιητικό δωμάτιο του σαλονιού.
Η Φλώρη, φορώντας ένα κορμάκι και το στρινγκάκι της, άνοιξε την πόρτα μετά από 3-4 λεπτά κι αφού "κατέβηκε" απ' τα ψηλοτάκουνα, ανέβηκε στο κρεβάτι, γονατίζοντας πλάι μου, με το συσκευασμένο προφυλακτικό στο χέρι. Μου χαμογέλασε, της χαμογέλασα και πήρε να σκίσει τη συσκευασία.
«Εσύ δεν ήσουνα στο 24 της Φωκαίας;», ρώτησα βάζοντας το χέρι μου πάνω στα δικά της, δείχνοντάς της πως δεν ήθελα να κάνει (ακόμα) αυτό που είχε σκοπό να κάνει. «Μμμ» (καταφατικό). «Δεν μου λες, εδώ φιλάς καθόλου;». «Πού, στο βυζί;». «Στο βυζί κι εδώ (λαιμός) εάν μπορείς». «Μμμ» (συναινετικό).
«Ματς-μουτς ματς-μουτς ματς-μουτς!». Τα φιλάκια που ακολούθησαν (για λίγο στον λαιμό και μετά στο στήθος) ήταν γρήγορα, επιφανειακά, θορυβώδη, αντιερωτικά... Με τη σειρά μου τη φίλησα-έγλειψα (αφού έβγαλε το κορμάκι) στα μάγουλα (δεν της πολυάρεσε), στον λαιμό (γαργαλιόταν), στο στήθος (δεν αντέδρασε αρνητικά), στην κοιλιά (δεν αντέδρασε αρνητικά επίσης).
«Δεν θέλω ελεύθερο στοματικό!», της γνωστοποίησα όταν την είδα να πλησιάζει τη γεννητική μου περιοχή. «Θέλεις με προφυλακτικό, εντάξει», συμφώνησε κι έβγαλε το ελαστικό απ' το φακελάκι. «Ναι, αλλά πρώτα να καυλώσει λίγο!», διαμαρτυρήθηκα. «Ξέρω...», είπε και προσπάθησε να το ξετυλίξει κατά μήκος της ημισηκωμένης ψωλής μου. «Δεν θα μπει καλά η καπότα!», την προειδοποίησα. «Θα μπει, έλα, ξέρω!», επέμεινε. «Θα φύγει η καπότα στο λέω!». «Μ-μ!» (αρνητικό), έκανε την ώρα που ξεκινούσε την πίπα κουλουριασμένη πλάι μου. Μας κοίταξα απ' τον πλαϊνό καθρέφτη.
Τελικά το τσιμπούκι της δεν ήταν άσχημο... Ρούφαγε καλά, χάιδευε τ' αρχίδια, με κοίταζε προκλητικά...
«Γιατί δεν θέλεις ελεύθερο, φοβάσαι;», ρώτησε έπειτα από ένα ηχηρό «ποπ!». Της απάντησα καταφατικά.
Συνέχισε την πεολειχία.
«Εσύ κάνεις και τελειωτικό στο στόμα, έτσι;», ρώτησα μετά από λίγο. «Ποπ!... 'Οχι (σε) όλους», μου έκανε γνωστό.
«Γι' ανέβα από πάνω!», ζήτησα όταν ένιωσα τη στύση μου ικανή. Αφού έβγαλε το βρακάκι της, με τον δείκτη και τον αντίχειρα τσίμπησε μερικές φορές τη γεμάτη αέρα θηλή.
«Γι' αυτό σου 'λεγα πως έπρεπε να έχω καυλώσει καλά για να μπει, τώρα έχει αέρα». «Εγώ κάνω λίγο έτσι, βγάλω αέρα έξω», είπε και προσπάθησε με πίπα και ταυτόχρονο τέντωμα του ελαστικού από κάτω, ν' αφαιρέσει τον παγιδευμένο αέρα...
«'Ασε, έχω δικά μου προφυλακτικά!», της είπα κι ύστερα από λίγο φορούσα ένα ουλτραθίν γνωστής μάρκας.
Το γαμήσι στη στάση της γελαδάρισσας το ευχαριστήθηκα, μιας και κατάφερα να συντονίσω τις κινήσεις μου με τις δικές της, με αποτέλεσμα μια ερεθιστική πρόστριψη... Φυσικά σ' αυτό, εκτός από τη συνεργασία της νεαρής πόρνης, συνετέλεσε και το γεγονός πως ήταν μικροκαμωμένη, άρα και ευκολομανουβράριστη...
Συνέχισα τις γαμικές μου ωθήσεις ιεραποστολικά, έχοντάς την διπλώσει στα δύο, κι έχυσα, έπειτα από κάμποσες ψωλιές, με 'κείνη στα τέσσερα...