Όλες οι κριτικές για την Λίλιαν - Βέργας 6Α (Μπουρδέλα) Λιοσίων

Αν για ενα λογο γουσταρω το καλοκαιρι,ειναι το αισθημα της καβλας που νιωθεις καθε λεπτο και καθε στιγμη.Αυτη η καβλα ειναι πανταχου παρουσα,ιδιαιτερα τα πρωινα.Ετσι αποφασισα να παω να κανω την πρωινη μου καταθεση στην Σονια.Μπαινω στο μαγαζι και αντι της Σονιας αντικρυζω ενα πιπινακι απο Ρωσσια γυρω στα 25,μελαχρινο με υπεροχα μπλε ματια,λεπτο,μετριου αναστηματος.
Βγηκε στο σαλονι χαμογελαστο,ευθυμο και ορεξατο,με ενα χαμογελο απο αυτα που μπορουν να σου φτιαξουν την μερα μονομιας.
''Γεια σου ειμαι η Λιλλιαν, θες να περασουμε μαζι,θα μενεις πολυ ευχαριστημενος'' μου ειπε ολο ναζι
Ο τροπος που βγηκε,ο τροπος που μου μιλησε,τα αψογα ελληνικα της(κατι που θεωρω πολυ σημαντικο στην επικοινωνια με τις κοπελλες εντος δωματιου)η κινηση που εβγαλε στο σαλονι,το ονομα που ανεφερε,και γενικα το ολο του στυλ ανεβασε το ''καβλομετρο'' μεσα μoυ(οπως λεμε θερμομετρο)στο κατακοκκινο.Χωρις δισταγμο το 20αρικο βγηκε και περασα στο δωματιο.
η Λιλλιαν ηρθε μετα απο λιγο.Μπηκε στο δωματιο με αυτο το παιχνιδισμα,την ορεξη,την ζωντανια και τη νεανικη ενεργεια που ειδα και στο σαλονι.Κατευθυνθηκε προς το μερος μου και εγω κοιτουσα σαν εκστασιασμενος τα ομορφα μπλε ματια της.Ηταν σα να εβλεπα μεσα απο τα ματια της τους ωκεανους,ηταν κατι το μαγευτικο και υπεροχο.
Ηθελα απλα να γινω ενα μαζι της.Ηθελα να νιωσω οσο πιο ομορφα γινοταν με αυτη το παιχνιδιαρικο μικρουλι,που με αναστατωνε τοσο πολυ.Με την ακρη των δαχτυλων του ενος μου χεριου ακουμπησα τα μαλλια της και με το αλλο μου χερι αγγιξα το προσωπο της.
Η Λιλλιαν μου χαμογελασε με ενα χαμογελο ζεστο.Ενιωσα το χαμογελο της σα να ηταν ενα κυμα που χτυπουσε στον παλμο της καρδιας μου.Εσκυψα και αρχισα να φιλαω τον ομορφο της λαιμο.Το μικρο αρχισε να αναστεναζει ενω η στυση μου ειχε φτασει στο ζενιθ.
Το στομα μου κατεβαινε ολο και πιο κατω και εστιασε στη βαση του λαιμου της.Η Λιλιαν ειχε ξεκινησει ταυτοχρονα να με φιλαει στα πλαγια του κεφαλιου μου κοντα στο αυτι μου.Αυτο με αναψε πολυ και σαν απο αντιδραση το χερι μου χαιδευε το μικρο και καβλωμενο της στηθος.Ταυτοχρονα με το αλλο μου χερι χαιδευα απαλα το κωλαρακι της και ενιωθα την λεπτη επιδερμιδα της.
Σταματαμε και το μωρο αρπαει το τσουτσουνι μου,και μου αρχιζει ενα βαθυ και υγρο τσιμπουκι και την ιδια στιγμη γυρνουσε και με κοιτουσε πονηρα και λαγνα.Εγω εκεινη την ωρα ενιωθα σα να πετουσαν γοργοταξιδα πουλια πανω απο το κεφαλι μου,ζουσα μια εμπειρια που δεν ειχα λογια να περιγραψω.Αυτος ο συνδυασμος νιοτης,ενεργητικοτητας και παιχνιδιου με ειχαν κανει ενα ανθρωπακι που ηταν ερμαιο στις ορεξεις της Λιλλιαν.Ενιωθα τοσο μικρος και αυτη τοσο μεγαλη και ηταν η νιοτη και το σφριγος της η αιτια.
Την σταματησα για να μην τελειωσω.Ξαπλωνει ολο ναζι μου ανοιγει τα ποδια της και ολο ναζι μου λεει ''ΕΛΑ''
Ενιωθα σα να ζουσα σε ενα ονειρο,ενα ονειρο που μου εδινε φτερα.Μπαινω μεσα στο μουνακι της και παντα κοιταζοντας τα ματια της αρχιζω αργες ρυθμικες κινησεις με το μωρο να αναστεναζει και να μου ψιθυριζει το ποσο ομορφα αισθανεται.Τελειωσα πολυ δυνατα και πολυ εντονα.
Λιλλιαν και παλι σε ευχαριστω για το ποσο ομορφα περασαμε