Όλες οι κριτικές για την Κριστίνα - Λ. Αθηνών 373

σαλονι τυπικο με ελαφρυ χαμογελο, αλλα οχι κατι το τρομερο.

οι προμοφωτος της αρκετα κοντα, εκτος της κλασικης λαμψης του φωτοσοπα.

εχει σιλικονες στα βυζια και ευτυχως δεν ειναι ασχημη δουλεια, αλλα ουτε και ωραια.

ειναι στρογγυλοπροσωπη και εχει καλη σχετικα φατσα.

δεν εντυπωσιαστηκα και απλα μπηκα για το παλμαρε πιο πολυ, μιας και δεν ειχα ορεξη για παραπανω βολτα. ειχα παει ηδη σε 4-5 στουντιοζ και η κατασταση ηταν απο μετρια εως τραγικη.

εισοδος στο δωματιο οπου με βρισκει να ειμαι ακομα στο ντουζ.
ξερει ελληνικα και μπορεις να μιλησεις ανετα. καπνιζει ηλεκτρονικο τσιγαρο μιας και εκανε μεχρι να τελειωσω.
τελειωμα απο ντουζ και βλεπω οτι υπαρχει μια μεγαλη ταση μηχανικης τυπικουρας για ξεπετα.
ουτε εκανε καποια κινηση για να ερθουμε πιο κοντα και επειδη το καταλαβα αμεσως, δεν εκανα ουτε εγω.

ξαπλα για πιπα λοιπον η οποια ειναι απλα καλη. τιποτα το ιδιαιτερο, τιποτα το συνταρακτικο.
παιζει με κορμο και κεφαλι, αλλα για ντιπ και περασμα απο @@ με τιποτα.
χουφτωνα οτι μπορουσα και συνειδητοποιησα οτι το δερμα δεν ειναι και πολυ μαλακο, αλλα ολιγον τραχυ. φουλ σολαριουμ εννοειται. οι σιλικονες στα βυζια οπως ειπα ψιλοαδιαφορες και ευτυχως οχι χαλι μαυρο με ουλες η' το ενα να κοιταει δυση και το αλλο ανατολη.
δεν ασχοληθηκα παραπανω, εκτος απο χουφτωμα.
οπως επισης χουφτωμα στο σφιχτο κωλι της, αλλα και στα μπουτια της.

πρωτη σταση σε καου, οπου και αυτο ειναι τυπικο απλα. καμια ποικιλια, μονο η κινηση πανω κατω. εδωσα λιγο πονο αφου πηρα τα ηνια σε καποια φαση και ακουστηκαν οι ηχοι των σωματων μας στο δωματιο, αλλα δεν εβγαζε καποια καβλα για παραπανω ασχολια.
ειχαμε επισης καποιες κραυγες και φωνες στα πιο ζορια μετα.

συνεχεια με ντογκυ και μενα ορθιο στην ακρη του κρεβατιου.
ειναι αρκετα στενη και το μουνακι της βεντουζωνε πανω στο καβλι μου. αν και εβαλε λιγο τζελ, με ενοχλουσε κατα την κινηση και δεν την πηγα τσιτα. δε μου το εβγαζε κιολας.
στην αρχη χαλαρα και στη συνεχεια ανεβασα καποιους ρυθμους με διαφορες κλισεις των ποδιων μου, οπου και εκει ξεκινησαν οι πιο εντονες φωνες.
ειλικρινα δεν περιμενα να ειναι τοσο στενη παντως.

τριτη και τελευταια σταση σε μισιον στη μεση του κρεβατιου πλεον, οπου και εκει ηταν μια απο τα ιδια σε αισθηση το ολο σκηνικο. μηχανικη τυπικουρα και ψιλοαδιαφορια δηλαδη.

επαιξα λιγο με τα ποδια της για διαφορετικες κλισεις, εδωσα και λιγακι ταχυτητα παραπανω οπου ανεβηκε και η ενταση της φωνης της, λιγο πιασιμο λαιμου αλλα δεν ηταν στο αναλογο μουντ και δεν εκανα κατι παραπανω. μετα απο καμποσα λεπτα εχυσα εντος καποτιδιου.

σηκωμα για τα καθαριστικα, λιγο σοσιαλ ψιλοαδιαφορο, ευχαριστιες και μπαη μπαη.

για να κλεισω.
1) ο χωρος ηταν ο ιδιος που ειχα παρει και την ζενια με τις ιδιες σχεδον μηχανικες υπηρεσιες. εχω και κριτικη.
εχω βαλει καποιες φωτος επισης.
2) η τσατσα αν και φαινεται βαρυμαγκας στο σαλονι, δεν ενοχλησε. μου θυμησε λιγο την τυπισα γεσθημανη απο το φετινο σουρβαηβορ.
3) η χριστινα σαν εικονα ειναι μια μετριας προς καλής εμφανισης για μενα. δεν εχει αυτο το κατι καβλωτικο το οποιο θα σε τραβηξει μεσα η' θα σε κανει να αναφωνησεις τι μουνι ειναι αυτο. κοινως αυτοχαντακωνεται πιστευω. το λογο που μπηκα τον εξηγησα στην αρχη.
ειναι αρκετα τυπικη και μηχανικη ως προς τη συμπεριφορα και ως προς το σερβις κυριως. βγαζει το παμε να τελειωνουμε κοινως και επισης δε σου βγαζει το κλικ για να κανεις την παραπανω κινηση, μπας και ανεβασεις λιγο το λεβελ της συνερευσης. προσωπικα δε θα την ξαναεπελεγα, αρα απο μενα ειναι οχι.