Όλες οι κριτικές για την Κλαούντια - Κολωνού 30Β (Μπουρδέλα) Μεταξουργείο

Τιποτα παιδια η γκομενα ειναι για πολλες φαπες, μπαινει μεσα φουριοζα (σημειωτέον οτι δεν ειχε ψυχη εξω)βαζει κατευθειαν καποτα χωρις να μου σηκωθει καθολου και αρχιζει την πιπα . Εχω σπαστει τοσο που δεν σηκωνεται με τιποτα παω να μπω μεσα της αλλα τιποτα και αρχισαμε να λογομαχουμε. Καλα της λεω ετσι κανεις ωραια επαγγελματιας εισαι και τετοια, γιατι μου λεει αντρας μου εισαι για να σου κανω περισσοτερα. Αντε στο διαολο μωρη πατσαβουρα βαλτα στο πατο σου τα 15 ευρω . Ποτε ξανα εκει και γενικα Μεταξουργειο!!

Επίσκεψη, σήμερα 3/9 και ώρα 13:00. Η Κλαούντια, ήταν απλώς, η κοπέλα με το μεγαλύτερο στήθος, από το μικρό δείγμα, το οποίο προλάβαινα να εξετάσω. Μετρίου αναστήματος, με μαύρα πιασμένα,σπαστά μαλλιά, έως τους ώμους. Στήθος μεγέθους 2,5 προς 3, αρκετά πεσμένο και με συμπαθητικές θηλές. Σωματότυπος αχλαδοειδής, με εναπόθεση λίπους στην κοιλιακή χώρα, άνω του μέσου όρου. Οπίσθια λίγο επίπεδα, αλλά ανεκτά. Η χρονική πίεση, με έκανε να δώσω τα 15 Ευρώ, χωρίς δεύτερη σκέψη.

Το δωμάτιο ήταν καθαρό και ευρύχωρο. Οι εικαστικές παρεμβάσεις, τύπου κουνουπιέρας και έπιπλου τουαλέτας με καθρέπτη, περισσότερο ευθυμούσαν την κατάσταση, παρά ομόρφαιναν το χώρο. Ο κύριος της υπηρεσίας, μιλούσε όσο ακριβώς χρειάζοταν και, όπως διαπίστωσα, δεν πίεζε, χρονικά.

Η είσοδος στο δωμάτιο, συνοδεύτηκε από ένα μούγκρισμα, το οποίο εξέλαβα, ως χαιρετισμό. Ανταπέδωσα, για να εισπράξω ένα : «No Eλλάδα, no English». Παρ’ όλα αυτά, η υψηλή της ευφυία, της επέτρεψε να μου απαντήσει πως είναι από την Ισπανία. Γέννημα – Θρέμμα! Η πορεία και η ποιότητα της συνεύρεσης είχαν, πια, καθοριστεί. Αφού έβγαλε όλα της τα εσώρουχα, εφάρμοσε το προφυλακτικό σε πεσμένο (και τρομαγμένο) μόριο και ξεκίνησε μία, συντομότατη, άτεχνη και επώδυνη πεολειχία. Αν και σε παρόμοιες καταστάσεις παραμένω ατάραχος, η ξινίλα που είχε στο πρόσωπό της, με εκνεύριζε, αφάνταστα. Στην πρώτη ένδειξη στύσης, μου λέει “up”. Δυσκολεύτηκα να την πείσω να ανέβει εκείνη από πάνω. Η κίνηση γίνοταν από εμένα, αρχικά. Δέχθηκα ευχάριστα, όμως, την απρόσκοπτη χρήση του στήθους της, το μη περιορισμό των δακτύλων μου και τις όχι κακές κραυγές της. Όταν αποφάσισε να κουνηθεί και εκείνη, η συγκίνηση με λύγισε και της πρότεινα να συνεχίσουμε, ιεραποστολικά. Εκεί, διατήρησε τη ξινίλα και το επίπεδο των κραυγών, αλλά όχι και την απεριόριστη χρήση των δακτύλων μου, καθώς δεν ήθελε να της χαϊδεύω την κλειτορίδα. Τα ανοίγματά της, ήταν αρκετά καλά, αν και την προσοχή μου μονοπωλούσε, αποκλειστικά, το στήθος της. Η «πρέζα» ειρωνείας που προστέθηκε, με έκανε να στεναχωρηθώ για το γεγονός, πως μία άξια διάδοχος της Τασσώ Καββαδία, δε θα μεσουρανήσει, λόγω ελλιπούς γνώσης ελληνικών ! Πρέπει να είχαν περάσει πάνω από δέκα λεπτά, όταν της είπα να τοποθετηθεί στα τέσσερα. Η στάση της ήταν καλή και έγινε καλύτερη, μετά από προτροπή μου. Δεν έδειξε να έχει πρόβλημα με ελαφριά πυγοραπίσματα. Κάπως έτσι, ήρθε το τέλος. Η Ισπανίδα Κλαούντια, έφυγε τρέχοντας. Εγώ, ακολούθησα.

Συμπερασματικά, αν είχε, απλώς, ανέκφραστο πρόσωπο, θα έλεγα πως πρόκειται για τη μέση συνουσία των 15 Ευρώ. Δεν το είχε, όμως και με έκανε να αναρωτιέμαι, πόσα θα αντέξω ακόμα, στην αέναη αναζήτηση του ιδανικού στήθους !