Όλες οι κριτικές για την Καίτη - Φυλής 66Α (Μπουρδέλα) Άγιος Παντελεήμονας/Πλατεία Βικτωρίας

μετριου αναστηματος, βαμμενα κοκκινα μαλλια ισια μεχρι ωμους, μετριο αλλα πονηρο μουτρακι (το μονο συν στην εικονα), γυαλια μυωπιας με μαυρο σκελετο (μουφα ελγκρεκο μου φανηκαν και μαλλον για το στυλ), πιρσινγκ στο στομα, βυζια μικρα, πεσμενα και ακυρα για την ηλικια της, πιρσινγκ και στο 1 στηθος, η τσατσα ειπε 19 χρονων, μπυροκοιλι, μεγαλη περιφερεια σε σχεση με τον κορμο με μπουτια και απλα οκ ποδια.
ταση για ντολμαδογιουβαρλακι και εχει και καποια τατουαζ στο σωμα της.
φορουσε ενα σετ κοκκινων εσωρουχων, που σε μενα εμοιαζε πανω της σαν αποκριατικο.
σαλονι λιγο επιθετικο και τσαχπινιαρικο, αλλα τιποτα το ιδιαιτερο.
το ολο συνολο ειναι απαγορευτικο για μενα και για τα γουστα μου, αλλα επειδη ειναι νεα και βγαζει και μια τσαχπινια οπως ειπα, μπηκα.
μιλαει πολυ στο σαλονι επισης.
μπηκα για μια απλη δοκιμη ετσι για το χαβαλε πιο πολυ, αν και ηξερα απο την αρχη οτι θα ηταν ακυρη η φαση, λογω παρουσιαστικου.
εισοδος στο δωματιο και σκαει κρεβατι και με περιμενει.
μιλαει ΠΑΡΑ πολυ ξαναλεω και εχεις ηδη ξενερωσει.
σκαω διπλα της και παρατηρω οτι ειναι τελειως ντεκαβλε η φαση.
ουτε να χαϊδεψω κατι ηθελα, ουτε μου προξενησε κατι αλλο η εικονα της, ουτε καποια καβλα εβγαζε.
αδιαφορη πληρως. ηττα σκεφτηκα.
παμε λεω να φυγουν τα χοντρα... και να φυγω και εγω με τη σειρα μου.
ξαπλαρω τανασκελα και παιρνω σταση για πιπα.
βγαζει καποτα και παει να τη φορμαρει σε πεσμενο πουλι.
λεω δεν κανεις φρι... για να τεσταρω.
οχι μου λεει και ξεκιναει μια ασταματητη παρλα περι ανεμων και υδατων.
ε ρε πουστη λεω, τι αλλο θα ακουσουμε.
την εβαλα στο μιουτ στο μυαλο μου και την αφησα να λεει τα δικα της. σταματησε οταν μπουκωσε.
η πιπα της μια αδιαφορια, απλα τον παιρνει στομα και κανει αγαρμπες και γρηγορες κινησεις πανω κατω χωρις καμια αισθηση η' φαντασια.
αναγκαστικα ξεκινησα να χουφτωνω λιγο κωλο, λιγο μπουτι και λιγο βυζι. πιο πολυ εξερευνηση εκανα για να μην καθομαι σαν κουτσουρο.
δε μου περασε με τιποτα στο μυαλο να φιλησω κατι η' να γλειψω.
μιλαμε για τοση ντεκαβλιαση.
το κορμι της, λογω ηλικιας προφανως, θα ελεγα οτι ειναι καλο στο χαϊδεμα σαν αισθηση και ειναι το μοναδικο που με βοηθησε για τη σχετικη ανορθωση καπως.
πρωτη σταση καου και κανει ατσουμπαλες κινησεις πανω κατω για να τις κουμανταρει αναλογα, ωστε να μην τον τρωει ολο.
βοηθαει και η σωματοδομη της που οπως ειπα, εχει μεγαλη περιφερεια και μπουτια.
η ΠΑΡΛΑ ξαναξεκινησε και στην πραξη λες και δε γαμιομασταν, αλλα μπηκα για να μου πει τα δικα της μαζι με τα κουτσομπολια της γειτονιας.
λεω οκ, μαλλον δε θα παει καλα ουτε αυτο και δε θα χυσω με την καμια.
αντι να σταματησω την ενοχλητικη παρλα της λοιπον, σταματαω αυτην για αλλαγη στασης, αλλα και για να παρω εγω τα ηνια.
τη στηνω κλασσικα στην ακρη του κρεβατιου για ντογκυ και παρατηρω και κατι σαν αχνες κοκκινιλες και στα 2 κωλομερια χαμηλα προς μπουτι. τη ρωτησα τι φαση, κατι μου ειπε που δεν καταλαβα και πηρα μια σχετικη αποσταση. σε καποια φαση μου ηρθε η ιδεα να σηκωθω και να φυγω, αλλα στην πορεια καταλαβα οτι δεν ηταν κατι σημαντικο. φαινοταν κατι δερματικο αλλα προσωρινο και οχι εντονο. σαν αχνη κοκκινιλα απο συγκαμα-ζεστη, κατι τετοιο.
παμε παρακατω...
ευτυχως κανει ωραιο στησιμο (με μαξιλαρι απο κατω της) και μπαινω χαλαρα.
ξεκιναω να ανεβαζω ρυθμους, ενω χουφτωνω τα αφρατοκαπουλια της.
με συνδιασμο χουφτωματος και αισθησης νεανικου κορμιου, ξεκινησε να παιρνει σωστη οψη το καβλι μου και να ξεδιπλωνεται.
η αισθηση του νεανικου μουνιου της επισης, ηταν ωραια και σφηνωνε πανω στο καβλι μου.
σαν να το μαγκωνε.
να την κραταω απο τα καπουλια για αντισταση και να δινω σταδιακο πονο. ξεκινησαν τα ζορια και να βγαζει κραυγες. εκει σιγα σιγα της κοπηκε η παρλα και ελεγε κατι στη γλωσσα της και στα μισα ελληνικα που εχει μαθει, μου ελεγε οτι ειμαι τρελος.
μαλλον επειδη την πηδαγα ετσι δυνατα. την εγραψα στα @@ μου πολυ σχολαστικα και συνεχισα το εργο.
την κραταω ετσι για καποια λεπτα και απλα να αλλαζω το κρατημα αντιστασης απο καπουλια σε ωμους για ποικιλια.
εχει και τατουαζ κατα μηκος πλατης.
να βγαζω και να βαζω το καβλι μου και να παιζω ετσι μεσα εξω για καποια δευτερολεπτα.
πολυ καβλωτικη η εικονα της ανοιχτης τρυπουλας της και το καβλι μου ειχε γινει πετρα ακουγοντας τους κλασσικους μουνοηχους απο τη σχετικη υγρασια που εβγαινε.
η παρλα ειχε σταματησει πλεον, γυρνουσε προς εμενα και κατι μου εδειχνε στην κοιλια της, που μετα καταλαβα τι εννοουσε.
με σταματαει τελικα γιατι ποναγε.
οχι θα σε αφηνα να με πριζεις με την παρλα σου σκεφτηκα.
τη γυρναω σε μισιον και τη σερνω παλι στην ακρη του κρεβατιου με λιγο δυναμη.
καπου ταρακουνηθηκε εκει, που με παει ο τρελος ειπε.
μπαινω ξανα χαλαρα και ξεκιναω να ανεβαζω τεμπο. να αισθανομαι οτι κατι με ενοχλει στο πουτσοκεφαλο και αυτη να τιναζεται σαν να τη βαραει ηλεκτροσοκ. η παρλα ειχε εξαφανιστει πλεον και οι κραυγες μαζι με τις εκφρασεις προσωπου εδιναν και επαιρναν.
ωπα εδω ειμαστε λεω, βρηκαμε μητρα.
να χτυπαω αλυπητα στο σημειο και η μικρη να εχει παει αλλου.
σε καποια φαση παλι με κοβει γιατι ποναγε και μου δειχνει το σημειο που αισθανοταν το καβλι μου απο την πιεση, λεγοντας μου οτι ειναι λιγο μεγαλος. καπου αφαλο μου εδειξε.
οκ της λεω, θα σε παω πιο χαλαρα... και συνεχιζω.
εχει ξεδιπλωθει πληρως ο πουτσος ομως και εχει κλειδωσει στο σημειο αυτο απο το ανοιγμα.
τι σιγα τι δυνατα, εβρισκα μητρα και μου θυμησε λιγο ανκα φαση (δειτε αναλογη κριτικη).
την πηγα ακομα για λιγο ετσι σε πιο χαλαρο τεμπο ομως, αλλα με τερμα βαθια μπασιματα.
παρολο καπως ενοχλητικο να βρισκω μητρα, με οτι συνεπαγεται, ειναι ωραια αισθηση να πω εδω οταν μου συμβαινει... καποιες φορες.
να τις πιανω τα ποδια και να καρφωνω πιο γερα, να αλλαζω και να πιανω τις πατουσες της σαν αντισταση για εναλλαγη και να καρφωνω ακομα πιο γερα και βαθια. να τις αφηνω και να πιανω λιγο λαιμο.
η τυπισσα να εχει ξεφυγει, μονο βαριες κραυγες πλεον και να λεει εισαι οντως τρελος τελικα εσυ.
επειδη ομως βαρεθηκα να κανω μονο εγω παιχνιδι, γιατι δεν ειχε και αυτη αναλογη συμμετοχη (απλα καθοταν και τον ετρωγε), ανεβασα και αλλο ρυθμο ωστε να καταφερω να χυσω, ωσπου εγινε μετα απο καποια λεπτα εντος καποτιδιου χτυπωντας παντα μητρα.
πηρε βαθια ανασα (προφανως επειδη τελειωσα), καθησε λιγο ετσι τανασκελα που ηταν να συνερθει και με αφησε να στραγγιξω.
σηκωθηκα για τα καθαριστικα, σηκωθηκε και αυτη, φτιαχτηκε μου ειπε παλι για τρελος κλπ και κατι τετοια και αντε γεια για τον επομενο.

για να κλεισω.
1) ο χορος ειναι οκ για φυλης, αν και λιγο στενος για μενα, λειπει και ενα ντιμερακι για πιο σψστη δοσολογια φωτος. στα πολυ θετικα ειναι οτι εχει καφτο νερο και πλενεις πουτσα πριν και μετα πολυ σχολαστικα. πλεον ειναι πολυ σημαντικο αυτο ενεκα κρυου.
2) η τσατσα δεν ενοχλησε η' δεν την ακουσα εγω τουλαχιστον
3) η καιτη ειναι μια μετρια προς ακυρη κοπελα που θελει πολυ δουλεια ακομα. πρωτα πρεπει να βγαλει το σκασμο και να λεει οτιδηποτε ασχετες μαλακιες και μετα, να μαθει λιγο να ειναι πουτανα, γιατι θα της χρειαστει και για το μελλον.
δικαιολογειται καθαρα λογω ηλικιας ομως.
4) θελει αμεσα και αβιαστα γυμναστικη και κοψιμο της μεσογειακης διατροφης, που ακολουθουν σχεδον ολες οταν τη μαθαινουν.
δηλαδη σουβλακια, πιτσες και κοκακολα ζιρο.
αν και ο πουτσος μου τελικα χαρηκε γαμησι, απο μενα ειναι οχι, εκτος αν εισαι φαν τετοιας σωματοδομης η' θες απλα να ξεφορτωσεις (αντι να τον παιξεις μονος σου) σε μια νεαρη της παραδιπλανης πορτας... ουτε καν της διπλανης.

Ο τίτλος όπως καταλαβαίνετε είναι γιατί δεν αντέχω άλλο τις Αλβανίδες να τις λένε Ρωσίδες κ ότι άλλο εκτός από αυτό που είναι. Όμορφο κοριτσάκι, με θέμα λίγο στην κοιλιτσα. Πρόγραμμα άχρωμο άοσμο το ξεχνάς αμέσως κ κλαις ένα 20ρικο. Πέρασα γιατί μου θύμισε την Αλβανίδα 19χρονη σερβιτόρα στο καφέ μου που δεν μου έκατσε.

Ζούμε σε μια ψευδαίσθηση των αισθήσεων μας... αντιλαμβανόμαστε μόνο ότι οι αισθήσεις μας επιτρέπουν.. παγιδευμένοι σε αυτή την μικρή μπλε κουκκίδα που περιφέρεται στο αχανές... παγιδευμένοι στο εγω μας ,στην οντότητα μας ...επιζηταμε συνεχώς την ικανοποίηση, ηθική ή σωματική δεν έχει σημασία..μπορεί να έχουμε τα πάντα αλλά θέλουμε κάτι παραπάνω,και όταν έχουμε κάτι που θέλουμε ζητάμε κάτι άλλο... Περίεργη η φύση του ανθρώπου..
Είμαι και εγώ ένας απο εσάς..θα με δείτε να περπατάω Δίπλα σας ..στα γνώριμα στενάκια.... ψάχνοντας το εφήμερο..ένα δεκάλεπτο πληρωμένης ηδονής που θα σβήσει άδοξα ... συνήθως με ένα χτύπημα μιας πόρτας ή με την κοπέλα να ντύνεται αρων άρων πηγαίνοντας στον επόμενο πελάτη..
Ήταν μεσημέρι και πλέον η εικόνα σου αρχίζει και ξεθωριάζει στο μυαλό μου..μια συνηθισμένη Κυριακή πλέον.. δεν ήθελα να ψάχνω παλιές μας φωτό.. αρχίζει ο εγωισμός μου να παίρνει τα πάνω του..άντε γαμησου σκέφτηκα... μπαίνοντας στο εν λόγο οίκο..είδα κόσμο..έκανα να φύγω..που πας μου λέει ένας πιτσιρικάς; είναι μέσα ένα καλό κοκκινομαλικο..Η τσατσά μου παρουσίασε μια 19 Χρόνη Ρωσίδα..με πολύχρομο μαλλί... τατού..μια γκόμενα που σήμερα θα γαμάγες αν ήσουν πρωτοετής στο πανεπιστήμιο..μπορεί να μην είμαι τώρα..αλλά θα γίνω για λίγο δίνοντας τα 20 ευρώ..
Ξάπλωσα στο δωμάτιο..ήρθε η πιτσιρίκα..μου έπιασε την συζήτηση...είπα ότι είμαι 30 , ψέματα,και εγώ ντράπηκα για την διαφορά μας .. παπού μου λέει αλλά κούκλος χαριτολογώντας... γδυθηκε..στο ένα βυζί είχε Σκουλαρίκη...εγλυψα με μανία τα νεανικά βυζιά της..μου πήρε πίπα βάζοντας το καταραμένο λάστιχο..αλλά η αίσθηση καλή...την γάμησα στα τέσσερα...η θέα ήταν ωραία,σε αντίθεση με την δικιά μου στο καθρέφτη..ίσως έχω πάρει κάποια κιλά δεν είμαι πλέον 20..
Στήσου στη άκρη στα τέσσερα της είπα... χαμήλωσα και της εγλυψα το μουνι...η γλώσσα μου της άνοιξε καλά της τρύπες..δεν ήταν στο πρόγραμμα...αλλά μου λέει είσαι πολύ καλός...και μετά λένε ότι αυτή είναι δουλειά... αφήνοντας υπόνοια πως και αυτές κάποιες φορές νοιώθουν ευχαρίστηση..
Είσαι καλά ;άκουσα την σκατογρια..ήξερα ότι ό χρόνος τελειώνει.. σταμάτησα το γλυφομούνι.. μπήκα μέσα της και έχυσα...
Ντύθηκα ...και χάθηκα...δεν ήμουν χαρούμενος.. ίσως πρέπει να ξανά πάω και αύριο σκέφτηκα.. τελικά τίποτα δεν με ευχαριστεί...