Όλες οι κριτικές για την Ιζαμπέλλα - Κεραμεικού 13 (Μπουρδέλα) Μεταξουργείο

Πέμπτη, ώρα 18:12
«Ρε συ, ξανάνοιξε ο όροφος στα 13!», μονολόγησα όταν οδηγώντας στη Δεληγιώργη έστριβα δεξιά στην Κεραμεικού. Οι ναρκομανείς, κλασικά, ήταν μαζεμένοι κατά μήκος του απέναντι πεζοδρομίου, οπότε πάρκαρα λίγο παραπέρα.
Διερχόμενος την πάνω εξώπορτα κοίταξα αριστερά και είδα μια γυναίκα ξαπλωμένη στο κρεβάτι, της μιας απ' τις τρεις άθλιες κάμαρες του μπουρδέλου, να παίζει με το smartphone της. «Γεια σας...», μου ευχήθηκε και σηκώθηκε αμέσως. Τη χαιρέτησα και προχώρησα στο σαλονάκι — δεν υπήρχε κανένας εκείνη την ώρα.
«Γεια σου!», εμφανίστηκε η υπηρεσία απ' το κουζινάκι. «Γεια!». «Τι κάνεις, καλά;». «Καλ–». «Με το κορίτσι τώρα ήρθαμε! Κούκλα είναι, θα περάσεις τέλεια! Πέρασε μέσα, δέκα είναι!».
Η "κούκλα" —που φορούσε μπικίνι και ψηλοτάκουνα— είχε ίσια καστανά κοντά μαλλιά, ασχημούτσικο πρόσωπο με ψιλοκυρτή μύτη και μικρό στόμα, ελάχιστο στήθος με χοντρουλές θηλές, μέτριο ύψος, κανονικό προς αδύνατο σώμα με χαλαρωσούλα.
«Τι προγραμματάκι έχει;». «Τσιμπουκάκι, ελεύθερα πιασίματα, εξήντα εννιά... Αυτά και είναι και καλή μέσα!... Σιγά σιγά». «Εντάξει, θα περάσω», αποφάσισα κι έβαλα το χέρι στην τσέπη. «Πώς σε λένε;», ρώτησα την πόρνη — κατά τη σύντομη διάρκεια της παρουσίασής της στεκόταν δίπλα στην τσατσά. «Ιζαμπέλλα», ακούστηκε η χαμηλόφωνη απάντησή της. «Ιζαμπέλλα;», θέλησα να μου επιβεβαιώσει. «Ευχαριστώ! Ναι (Ιζαμπέλλα τη λένε), έλα πέρασε!», παρενέβη η υπηρεσία εισπράττοντας ταυτόχρονα και το ακριβές αντίτιμο. Διάλεξα το δωμάτιο στο βάθος του διαδρόμου.
Η Ιζαμπέλλα ήρθε εκεί ύστερα από τρία λεπτά.
«Γεια σας...». «Τι κάνεις;», ενδιαφέρθηκα να μάθω καθώς έβγαζα και το βρακί μου μένοντας ολόγυμνος. «Καλά, εσύ;». «Πολύ καλά!... Ιζαμπέλλα, ε;». «Ναι... Εσύ;», ενδιαφέρθηκε να μάθει με τη σειρά της πλησιάζοντάς με. «Τάδε». «Τάδε!... Από πού είσαι Τάδε;», κόλλησε πάνω μου. «'Ελληνας». «'Ελληνας;», έφερε το πρόσωπό της πολύ κοντά στο δικό μου. «Εσύ;», της χούφτωσα τα κωλομέρια και έσκυψα να τη φιλήσω. «Ιτάλια», γύρισε το πρόσωπο αριστερά. «Τι λες!». «Ναι... Πολύ ζέστη μωρό μου!». «Εδώ μέσα όμως έχετε δροσιά». «Ναι».
Μένοντας μόνο με το κιλοτάκι με καπάκωσε —μύριζε ελαφρώς ιδρωτίλα— και για περίπου ένα λεπτό με φιλούσε – έγλειφε ικανοποιητικά στα γνωστά σημεία (θηλές, λαιμό, μάγουλα, αυτιά) εκπέμποντας ένα διακεκομμένο «μμμ» και πασπατεύοντάς μου τ' αρχίδια. Στη συνέχεια σταμάτησε για να ξετυλίξει την καπότα κατά μήκος της καυλωμένης ψωλής μου και να προχωρήσει σε μία βαθιά πίπα με αρκετά «ποπ» για άλλο ένα λεπτό μέχρι: «'Ελα μωρό μου! Εγκώ ή εσύ;». «Ανέβα από πάνω!». «Εγκώ;». «Ναι». «Αχά!...», έκανε πονηρά, ενώ βγάζοντας το κιλοτάκι σάλιωσε το μουνί της και με καβάλησε χώνοντας το καυλί μου εντός της.
«Ααα, έτσι μωρό μου!...», άρχισε να μ' επιβραβεύει απ' τα πρώτα τριψίματα. «Φφφ (εισπνοή), ααα (εκπνοή), φφφ, ααα... », ανάσανε ανάλογα με την ταχύτητα που τριβόταν κοιτάζοντάς με προκλητικά... «Κρακ κρακ κρακ!...», συνόδευαν την όλη φάση και οι ήχοι του παλιού κρεβατιού. 'Υστερα από λίγο ολοκλήρωνα.
«Πώς πάει η δουλειά εδώ;», ενδιαφέρθηκα να μάθω καθώς εκείνη ετοιμαζόταν χωρίς να βιάζεται. «Μμμ...», έκανε κοιτάζοντάς με με νόημα. «Δύσκολα, ε;». «'Οι μανούλα μου!... Δεν έχει δουλειά», παραδέχτηκε κουρασμένα.
«Τώρα βγαίνει η κοπέλα!», ακούστηκε η υπηρεσία απ' το σαλόνι με το που άνοιξε η πόρνη την πόρτα.
Καθώς εφεύγα, λίγο αργότερα, την είδα πάλι ξαπλωμένη στο ίδιο κρεβάτι ν' ασχολείται με το κινητό της.