Όλες οι κριτικές για την Ιζαμπέλλα - Κεραμεικού 15Α (Μπουρδέλα) Μεταξουργείο

Δευτέρα, ώρα 20:49
Παραδίπλα στον καφενέ της γωνίας, Κεραμεικού με Καλλέργη, αλλοδαποί κάπνιζαν ναργιλέ. Στο σαλόνι του οροφομπορντέλου, όταν ανέβηκα, οι ευχές για υγεία έπεσαν βροχή εκατέρωθεν...
Δούλευε η εικοσιτριάχρονη Ιζαμπέλλα, μια χαμηλού αναστήματος πόρνη, με ίσιο, σκουροκάστανο μαλλί μέχρι τους ώμους πιασμένο σ' αλογοουρά, μέτριο γλυκό προσωπάκι με κάπως έντονα βαμμένα μάτια, μικρό στήθος με προπετείς θηλές, σώμα με πιασιματάκια και κοιλίτσα. Τη νεαρή πόρνη είχα δει εκεί πριν δύο μέρες˙ στη σαββατιάτικη πρωινή τσάρκα μου.
«Η κοπελίτσα είναι, δέκα ευρώ, όλες οι στάσεις, ελεύθερα να χαϊδέψετε, δεν βιάζεται, θα περάσετε πολύ ωραία!», ενημέρωσε ο τσάτσος. Εκείνη, αφού μας χαμογέλασε, κατευθύνθηκε προς το δωμάτιο δίπλα στην έξοδο κι άνοιξε την πόρτα. Μέσα, ξαπλωμένος στο κρεβάτι, βρισκόταν τσίτσιδος ένας σκουρόχρωμος αλλοδαπός συναγωνιστής, που αμέσως έσπευσε να καλυφτεί... Μέχρι να πληρώσω στον υπηρέτη τα δέκα ευρώ εκείνη δεν έκλεινε την πόρτα. Το σχολίασα στον τσάτσο, «κοιτάει να δει εάν θα περάσω...», κάνοντάς τον να ξεσπάσει σ' ένα πλατύστομο γέλιο. «Χα χα χα!».
Το δωμάτιο που διάλεξα ήταν ευρύχωρο, φωτεινό (υπήρχε ροοστάτης), με ταλαιπωρημένο κατωσέντονο (στην ικανοποιητική κατά τ' άλλα κλίνη) κι αρκετά ζεστό... Αναγκάζοντάς με, ύστερα από λίγη ώρα, να τραβήξω την πρίζα απ' το ερ κοντίσιον που δούλευε στους 30 βαθμούς!
Η Ιζαμπέλλα ήρθε μετά από επτάμισι λεπτά. Θέλησα ν' επιβεβαιώσω τ' όνομά της. Με τη σειρά της ρώτησε να μάθει το δικό μου, ενώ όταν απάντησα, της ξέφυγε ένα χαμηλόφωνο: «Ούμι πάρε μπίνε!» (Χαίρομαι!). «'Οπα, Ρουμάνα είναι!», σκέφτηκα. Θα μπορούσε βέβαια να ήταν και Μολδαβή...
'Εχοντας μείνει ολόγυμνη μου ζήτησε ένα λεπτό, «ουν μομέντ», για να σκουπίσει το μουνί της, ενώ ταυτόχρονα μου παραπονέθηκε/δικαιολογήθηκε για «νο στοπ σεξ!...».
Στη συνέχεια, αφού κουλουριάστηκε πλάι στα πόδια μου, πήρε να μου φορέσει την καπότα. Με νοήματα κι αγγλικά που εκείνη δεν καταλάβαινε, θέλησα να μάθω εάν πρόσφερε κάποια προκαταρκτικά. Η απάντησή της ήταν αρνητική. Εγώ όμως ήξερα ότι θα μπορούσα να τη φιλήσω και να τη γλείψω. Δεν προχώρησα όμως, μιας και μου μπήκε η ιδέα πως τα ξεραμένα σάλια του προηγούμενου ήταν ακόμα πάνω της...
Τέλος πάντων, της ζούληξα κομματάκι τα μασταράκια, της χούφτωσα το κωλαράκι, θώπευσα το ξυρισμένο, σκουρόχρωμο μουνάκι της, με ψιλοχάιδεψε κι εκείνη, ε, κατάφερα ν' αποκτήσω μια μαλακή στύση... Τότε έκανε κίνηση να μου φορέσει (με λάθος τρόπο) την καπότα. Της την πήρα και την ξετύλιξα ο ίδιος (σωστά), λέγοντας στο τέλος: «Ιτς οκέι νάου!».
Η πίπα της ήταν σε γρήγορο ρυθμό με άι κόντακτ. Τότε ήταν που παρατήρησα το κάπως έντονο βάψιμο των ματιών της. Συμμορφώθηκε όταν της ζήτησα να πάει λίγο πιο αργά, όπως και να μη με πιέζει με τον αγκώνα της (κακό συνήθειο, που δυστυχώς το έχουν κάποιες...).
Τη γάμησα προσεκτικά (μιας και μου έδωσε να καταλάβω πως πονούσε), πρώτα στα τέσσερα (πριν είχε βάλει και κρεμούλα), νιώθοντας ικανοποιητικά το μουνάκι της (εκείνη στεκόταν ακίνητη, βλέποντας ίσα μπροστά) κι ύστερα (πάλι προσεκτικά) συνέχισα ιεραποστολικά (μ' εκείνη να έχει ανοιξει καλά τα πόδια, κοιτώντας με στα μάτια), όπου κι ολοκλήρωσα.
Καθώς έβγαινε με αποχαιρέτησε μ' ένα «ciaο!», ενώ ο υπηρέτης, λίγο αργότερα όπως έφευγα, μου ευχήθηκε «καλό βράδυ!».