Όλες οι κριτικές για την Ιζαμπέλα - Σαπφώς 5 (Μπουρδέλα) Βαρδάρης

Αμέσως μετά την άφιξή μου στο ξενοδοχείο και αφού έκανα ένα ντουζ, βγήκα για απογευματινή τσάρκα. Τα σπιτάκια βρίσκονταν ένα γύρω.
Την Ιζαμπέλα από τη Ρωσία τη συνάντησα στον πρώτο, από τους τέσσερις οίκους της οδού που φέρει τ' όνομα της αρχαίας Λέσβιας ποιήτριας.
Μέτριου ύψους, με πλούσια ίσια μακριά μαλλιά που έφταναν κάτω από τους ώμους και που κατά τη διάρκεια της πράξης τα μάζεψε μ' ένα λαστιχάκι, μαύρα εκφραστικά μάτια, ίσια μύτη, καλοσχηματισμένα χείλη. Από τ' αυτιά της κρέμονταν δύο μεγάλοι λεπτοί κρίκοι.
Μεσαίο, ελαφρώς κρεμασμένο, στήθος με ευμεγέθη περιθηλαία άλω και έντονες θηλές, σώμα λεπτό αλλα και με πιασίματα, κωλάρα και μπουτάρες.
Φορούσε σέξυ διάφανα εσώρουχα.
Στο σαλόνι δεν είπε, ούτε έκανε πολλά πράγματα.
Εμένα όμως μου άρεσε και πληρώνοντας τα 25 ευρώ για απλό πρόγραμμα, πέρασα στο μικρό, δροσερό, σχετικά φωτεινό και καθαρό δωμάτιο.
Αριστερά των εισερχομένων άρχιζαν τα μαύρα πλακάκια που οριοθετούσαν τη "γωνία της υγιεινής", με τον νιπτήρα, το κρεμοσάουνο (Dettol παρακαλώ!), τον κάδο των απορριμμάτων και έναν μικρό επιτοίχιο καθρέφτη. Πιο δίπλα υπήρχε ένας καλόγερος για τα ρούχα, ενώ απέναντι ο μεγάλος επιτοίχιος καθρέφτης προσανατολισμένος προς το κόκκινο διπλό κρεβάτι με το απαράδεκτο στρώμα, τα ελατήρια του οποίου τα ένιωθα συνεχώς στο σώμα μου, αλλά τα καθαρά μωβ σεντόνι και μαξιλαροθήκες.
Εκατέρωθεν αυτού, δύο ξύλινα κομοδίνο και τα χαρτιά υγείας.
Οι δύο τοίχοι ήταν επενδυμένοι με μωβ ταπετσαρία, ενώ οι άλλοι δύο ήταν γυμνοί και χρώματος καφέ.
Ψηλά υπήρχαν τα, πορτοκαλί και ροζ, φώτα νέον και οι θυρίδες εξαερισμού, ενώ στο πάτωμα μεγάλα ανοιχτόχρωμα καθαρά πλακάκια.
Η κοπέλα ήρθε μετά από λίγο. Ηταν αρκετά ομιλητική και ευχάριστη.
Αρχισε με φιλιά και ήπια γλειψίματα στο σώμα και στις θηλές, ενώ περιέφερε το στήθος της από τον αφαλό μέχρι το πρόσωπό μου. Τα φιλιά και το γλείψιμό της ήταν όμως επιφανειακά και χωρίς υγρασία, που βεβαια τα βελτίωσε όταν της τα παρατήρησα.
Παράλληλα με χάιδευε με τ' ακροδάχτυλά της εντείνοντας τον ερεθισμό μου.
Εξω από το σαλόνι, άκουγα κάποιες ομιλίες που όμως δεν ενοχλούσαν ιδιαίτερα.
Η στύση επιτεύχθηκε αλλά δεν ήταν πλήρης, χρειαζόταν ένας διαφορετικός ερεθισμός για να εισρεύσει η κατάλληλη ποσότητα αίματος που θα την ολοκλήρωνε.
Αυτό μετουσιώθηκε σε έναρξη του στοματικού, αφού πρώτα η περικαυλίς εφαρμόστηκε πολύ αριστοτεχνικά με το στόμα και χωρίς καθόλου χρήση των χεριών.
Ο πεοθηλασμός της ήταν βαθύς, ρυθμικός, υγρός, θορυβώδης, διαρκής, αλλά και με κάποια ποικιλία, όπως εξωτερική λειχία του κορμού και της βαλάνου και χτυπήματα στη γλώσσα και στα μάγουλά της. Οσχεοορχεολειχία δεν πραγματοποιήθηκε.
Οταν ήμουν έτοιμος, ανέβηκε από πάνω και οδηγώντας με το χέρι το πέος στην κόλπο της άρχισε να κινείται, στην αρχή αργά και όσο περνούσαν τα δευτερόλεπτά όλο και πιο γρήγορα. Παράλληλα έσκυβε και μου έγλειφε το λαιμό. Εγώ χούφτωνα την κωλάρα της και παργματοποιούσα και κάποιες παλινδρομίσεις.
Κάποια στιγμή όμως ένιωσα να χάνω τη στύση μου και αμέσως της πρότεινα ν΄αλλάξουμε στάση σε υβριδικό πισωκολλητό μ' εμένα όρθιο και εκείνη στα τέσσερα το κρεβάτι.
Ομως μέχρι να ξεκολλήσουμε και να πάρουμε θέση, είχε διαφύγει και άλλο αίμα, οπότε ανέλαβε ξανά δράση με στοματικό. Εκείνη καθιστή και εγώ όρθιος. Αυτή τη φορά πρόσθεσε και θωπείες στο περίναιο εκτός από τους όρχεις.
Τελικά η στύση ολοκληρώθηκε και συνέχισα πισωκολλητά, όπου μετά από δύο τρία λεπτά έντονου σφυροκοπήματος και άναρθρων κραυγών από μέρους μου, εκτονώθηκα γεμίζοντας με σπέρμα τη θηλή.
Εκείνη τη στιγμή άκουσα σιγανά χτυπήματα στην πόρτα ή στον τοίχο. Σημάδι ότι είχα ξεπεράσει το 10λεπτο.
Η κοπέλα δε βιάστηκε να φύγει, μάλιστα μου είπε ότι για το "ξεφούσκωμα" έφταιγε το άγχος που είχα ότι ο χρόνος ήταν λίγος και δεν υπήρχε πρόβλημα με τη στύση μου μιας και ολοκληρώσαμε. Την ευχαρίστησα για το ενδιαφέρον της και αφού αλληλοασπαστήκαμε έφυγε.
Η πρώτη μου επαφή σε οίκο ανοχής στη Θεσσαλινίκη είχε λάβει τέλος.
Αυτή πραγματοποιήθηκε σ' ένα ευχάριστο (εάν εξαιρέσω το στρώμα) περιβάλλον.
Η υπηρεσία ήταν επικοινωνιακή αλλά και τυπική με τη διαχείριση του χρόνου, ενώ η εμφανίσιμη Ιζαμπέλα σίγουρα γνώριζε (και γνωρίζει) τη δουλειά της.
Σχετικά με το ενδιαφέρον της να με καθησυχάσει για το "ατύχημα", κάποιος θα μπορούσε να σκεφτεί ότι το έκανε ώστε έμμεσα να μου τονίσει πως υπάρχουν και προγράμματα με περισσότερη άνεση χρόνου.
Μπορεί να ήταν και έτσι. Εγώ όμως θέλω να πιστεύω ότι το έκανε από αγνό ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπο.