Όλες οι κριτικές για την Ελίζα - Ιάσονος 1Γ (Μπουρδέλα) Μεταξουργείο

«Ουραία κουπέλα! Φιλάκια εδώ, φιλάκια, εκεί πιασιματάκια από 'δω κι από 'κει, από πάνω από κάτω, ιξήντα ινιά!», διαλαλούσε τη πραμάτια της η μεσήλικη τσατσά, με ανέλπιδη προσπάθεια να δώσει ενθουσιώδη τόνο στη φωνή της. Δυο τρεις στο σαλόνι, μάλλον όλοι έλληνες.
Η Ελίζα (δεν της πάει το όνομα, θά 'θελα κάποιο μι μέσα...) είναι ωραία γυναίκα. Γλυκό, όμορφο, σχεδόν στρογγυλό πρόσωπο που αναδεικνύεται από τα μαύρα καρέ κομμένα μαλλιά της. Ελκυστικό, θηλυκό σώμα με γλυκές καμπύλες. Είχε τα πιασιματάκια της χωρίς να είναι παχιά, ωραιότατα μπουτοκωλαράκια και μικρό στήθος. Φορούσε μαύρο κορμάκι (έκανε σα φουστίτσα στο κάτω μέρος) που τόνιζε το λευκό δέρμα της. Μου άρεσε και πέρασα.
Ήρθε σύντομα στο δωμάτιο. Αποκαλύφθηκε ότι εκτός από τη μητρική της γλώσσα, τα ρώσικα καταλαβαίνει και την απλοποιημένη νοηματική, στην οποία έγινε η συνεννόηση.
Προκαταρκτικά από μέρους μου, χωρίς να ενοχλείται. Δεν κάνω, εξάλου, βαριά πράγματα. Αφήνει φιλιά στο ,λαιμό και χάδια στο πρόσωπο. Αποδεκτή πίπα, χωρίς εξάρσεις και μετά ικανοποιητική στην πάνω μου στάση με σχετικά γοργό ρυθμό. Αυτό ήταν και το καλύτερό της για μένα. Στο πισοκολλητό στήθηκε άσχημα με κυρτή πλάτη, πράγμα που, εκτός των άλλων, χαλούσε και τη θέα. Για το λόγο αυτό αλλάχθηκε το πιάτο με πλαγιαστή, σχεδόν κουλουριαστή στάση και μένα στα γόνατα. Αυτό ήταν και το τελειωτικό.
Να συμπληρώσω, ότι το δέρμα της, χωρίς να είναι κακό, ήθελε λίγο περιποίηση. Δεν το ήξερα να της ειχα πάρει μια κρεμούλα σε βαζάκι από το Βασιλόπουλο ή έστω από το Λιντλ. Το μόνο αρνητικό (για μένα πάντα) στο σώμα της το μικρό και χαλαρό (όχι όμως χάρχαλο) στήθος της.
Ληκτικό συμπέρασμα. Όμορφο και καυλιάρικο 15ράκι (για τα γούστα μου πάντα) με βασικό σέρβις χωρίς ιδιαίτερη συμμετοχή αλλά και χωρίς δυσανασχετήσεις. Δεν εμφορεί ενθουσιασμό, αλλά δεν έκλαψα τα λεφγτά μου.
Προσωπικά δεν θα την απέρριπτα για μια δεύτερη φορά, παρόλο που έχω πετύχει καλύτερα στη χαμηλή τιμή του Μεταξιού. Νομίζω όμως, ότι οι πιο πολλοί δεν θα συμφωνούσαν μαζί μου.

Μετά το πέρας της τελετής πήρα το σαρκίο μου, πέρασα το λευκό και ωραίο Σύνταγμα και χάθηκα στη σκοτεινιά της Φιλελλήνων. Κάπου εκεί χάθηκε και η ασπρόμαυρη εικόνα της Ελίζας.
Ο άγιος Τσιμπουκλένιος να σας ευλογεί.
Sincerely yours
Jopino (o A΄ ;;;;)