Όλες οι κριτικές για την Ειρήνη - Μεγάλου Αλεξάνδρου 15 (Μπουρδέλα) Μεταξουργείο

Δευτέρα μεσημεράκι, η Ειρήνη δουλεύει δεύτερη βάρδια εκτός από Δευτέρα που
κάνει το ρεπό της πρωϊνής.
Είναι το "ζυμαράκι" που δούλευε στην Αλκιβιάδου, τότε βέβαια έδινε και κώλο.
Η εμφάνισή της πολύ μέτρια αλλά σε κάνει να περνάς καλά. Έτσι και τώρα, μπή-
κε μέσα και αρχίσαμε κάτι αισθησιακά γλωσσόφιλα, την γύρισα, έβαλε το ένα
γόνατο στο κρεβάτι και άρχισα να παίζω με τον πούτσο στην κωλοχαράδρα της.
Στην συνέχεια κάθεται στο κρεβάτι και της προσφέρω την πούτσα στο στόμα.
Το τσιμπούκι της ακάποτο βέβαια, πολύ καλό, χρησιμοποιεί χέρι αλλά διακρι-
τικά δεν σε μαλακίζει άγρια όπως μερικές άλλες.
Ξάπλωμα στο κρεβάτι και περιποίηση της μουνάρας της με το στόμα, έδειχνε
να το απολαμβάνει. Έτριψα λίγο το πουτσοκέφαλο στην κλειτορίδα της και φό-
ρεσα προφυλακτικό. Της κρατούσα τα πόδια ψηλά, στο ιεραποστολικό, γαμώντας
την μουνάρα της. Δεν ένιωθα και μεγάλη αντίσταση είναι η αλήθεια.
Πετάγομαι από το κρεβάτι, βγάζω το προφυλακτικό και το πετάω. Γυρνώντας η
Ειρήνη έχει πάρει θέση καθιστή στην άκρη του κρεβατιού και περιμένει να της
τον δώσω στο στόμα, όπως και έγινε.
Η πίπα της σαγηνευτική, με τρέλλανε και σε λίγο άδειασα το περιεχόμενο από
τα αρχίδια μου στο στόμα της, συνέχισε να με γλείφει μέχρι που τα μάζεψε
όλα. Τα έφτυσε στον νιπτήρα. Με χαιρέτησε και έφυγε.
Αυτή είναι η Ειρήνη, εμφανισιακά δεν μετράει, αλλά πάντα ο πελάτης θα φύγει
ευχαριστημένος, μέσα στα πλαίσια βέβαια των 10 Ευρώ που πλήρωσε.

Ήταν το πέμπτο γαμήσι της ημέρας από τα έξι συνολικά που έριξα στο Μεταξουργείο! Είχα αντοχές και για άλλα τέσσερα! Ναι είμαι ένας αχόρταγος πόρνος που και 3.000 ευρώ να έπαιρνα τον μήνα, δεν θα έσβηναν την καύλα μου! Θέλω ένα μηχάνημα που να κόβει λεφτά, για να μπορώ να πηδάω όλο το 24ωρο
Με την Ειρήνη είναι η δεύτερη φορά που περνάω. Είναι μια μελαχρινή μιλφ, έχει ωραία σαρκώδη χείλη που χαίρεσαι να τα γλωσσοφιλιάζεις και να σου κάνουν ακάποτο τσιμπούκη! Έχει τεράστια κολάρα, μεγάλα βυζιά, μελαχρινή με πολύ κοντό μαλλί και παχάκια σε όλο το σώμα! Περίμενα ελάχιστα στο δωμάτιο..
Μόλις μπήκε, έβγαλε το τιγρέ στριγκάκι της και εγώ ξάπλωσα για να ξεκινήσει το σόου. Ξεκινήσαμε με παθιασμένα γλωσσόφιλα, μετά μου έγλυψε τις ρόγες και στην συνέχεια πιπίλισα τα βυζιά της. Σκούπισε τον πούτσο μου με μαντιλάκι και στην αρχή έκανε ωραίο αρχιδογλύψιμο πριν ξεκινήσει την ακάποτη πίπα. Η πίπα της είναι από τις καλύτερες στην περιοχή, πιπώνει βαθιά, δεν πονάει τον πούτσο και φαίνεται να το γουστάρεις πολύ! Πέρασμα προφυλακτικού και πρώτη στάση από πάνω μου. Καλό κούνημα και παρόλο τα κιλάκια της, το μουνί της ήταν αρκετά στενό! Ανταλλάζαμε γλωσσόφιλα, έγλυφα τα βυζιά της και κουνούσα πάνω κάτω με τα χέρια μου την κολάρα της! Επόμενη στάση εγώ από πάνω, όπου συνεχίστηκαν πιο έντονα τα γλωσσόφιλα, αλλά δεν μείναμε για πολύ. Ύστερα στήθηκε πολύ καλά στα τέσσερα και εγώ έσπρωχνα δυνατά με θέα την κολάρα της και αυτή έβγαζε κραυγούλες! Την γάμαγα δίνοντας της δυνατές σφαλιάρες στην κολάρα της και αυτή δεν παραπονέθηκε! Η ώρα είχε περάσει και άκουσα το χτύπημα της τσατσάς στην πόρτα και εγώ δεν μπορούσα να τελειώσω. Έβγαλα λοιπόν την καπότα και την έβαλα να μου παίρνει πίπα, αλλά τίποτα. Ύστερα τράβηξα γρήγορη μαλακία και αυτή έγλυφε τα αρχίδια μου! Μόλις ένιωσα ότι τελειώνω πήρε τον πούτσο μου στο στόμα της και έχυσα μέσα!
Για όσους δεν κοιτάνε εμφάνιση με την Ειρήνη θα περάσουν καλά

Επιστροφή στο κλεινόν άστυ (λέμε τώρα) μετά από δεκαήμερες διακοπές. Τα βόδια εδέησαν να επιστρέψουν και αυτά επαναφέροντας την πόλη στους συνήθεις ρυθμούς της. Ναυάγια, κινούμενες νευρώσεις και σκατίλα περιβάλλουν την αναίτια ύπαρξη μου που, με τους βουβώνες φορτωμένους σπέρμα πέντε ημερών, αποφασίζει να καταδυθεί, χρησιμοποιώντας τις κυλιόμενες σκάλες του μετρό, στο τελευταίο επίπεδο της κολάσεως για να ξεμπουκώσει.

Στο σαλονάκι με υποδέχεται καθισμένη η πρώτη εταίρα, φοράει ένα μαύρο εφαρμοστό που παλεύει να συγκρατήσει σάρκες, κυρσούς και κυτταρίτιδα, όλα στον υπερθετικό, η δεύτερη ονόματι Ειρήνη βρίσκεται στο δωμάτιο. Πρόκειται για το σιτεμένο, κοκκινομάλικο κοντοπούτανο με το χαμηλό κέντρο βάρους που στο παρελθόν έχω δοκιμάσει αποκομίζοντας ικανοποιητικές εντυπώσεις. Χωρίς να το πολυσκεφτώ δίνω στην τσατσά το μπλέ εισητήριο για ντουέτο και εισέρχομαι στην κλίνη. Η αποφορά των σωματικών και κολπικών υγρών από τις προηγούμενες «συνεδρίες» με τυλίγει μεθυστικά παρά την προσπάθεια του φτηνού αποσμητικού να τις καταπνίξει. Η ζεστασιά των χλιαρών βαλτόνερων του απεγνωσμένου σεξ και των φτηνών πόθων με εξιτάρει άλλωστε περισσότερο από το όποιο κρυόκωλο τρόπαιο που παρουσιάζεται ως τεκμήριο κοινωνικής επιβράβευσης.
Μετά από ένα δεκάλεπτο εμφανίζονται τα φαλαινοειδή πάνω σε ψηλά πορνοτάκουνα, οι Ειρήνη πέφτει πάνω μου και με πνίγει με τις σάρκες της, οι χυτοί μαστοί της γλυφουν σα σπάτουλα το πρόσωπο μου καθώς η Μαριά μου λείχει μαεστρικά το πέος μετατρέποντας την πλαστελίνη σε γύψο. Τουρλώνει την κωλάθρα της στην άκρη του κρεβατιού και στηριζόμενος στους τεράστιους λαγώνες της μπαίνω μέσα της. Παρατηρώ αυτή την πανδαισία σάρκας, σαν λουκούλεια εδέσματα απλωμένα στον μπουφέ. Αλλαγή καπότας, παρτεναίρ και στάσης, παλινdρομώ στο μέσα στο πολυχρησιμοποιημένο, σα νοικιασμένο αυτοκίνητο, μουνί της Ειρήνης ενώ τα βυζιά της Μαρίας κρέμονται μπροστά μου σαν σάπια κρέατα από το τσιγκέλι του χασάπη. Εκκενώνω το σπέρμα καθώς η Ειρήνη με μιμείται μορφάζοντας παιχνιδιάρικα. Τα χρησιμοποιημένα θήλεα εξέρχονται της κλίνης και το χρησιμοποιημένο προφυλακτικό πετιέται στα σκουπίδια, έξω περιμένουν και άλλοι…

Τρίτη, ώρα 18:26
Πλησιάζοντας προς το ισόγειο αυτό μπουρδέλο φανταζόμουν ποια θα δούλευε.
Η Ειρήνη —που μάλλον την είχα πάρει πέρυσι το Φθινόπωρο στο Μαγνησίας 1— με κοίταξε απαξιωτικά, έτσι όπως καθόταν γυμνόστηθη και σταυροπόδι στη μπούκα του σαλονιού˙ επρόκειτο για τη χαμηλού αναστήματος σιτεμένη αλλοδαπή με το ίσιο μαύρο μαλλί πάνω απ' τους ώμους —πιο παλιά το είχε βαμμένο κοκκινωπό—, το μέτριο πρόσωπο, το μεγαλούτσικο στήθος, την προπετή κοιλιά, τη διπλόφαρδη περιφέρεια, τα χοντροκορμοειδή πόδια, που τις τελευταίες φορές όταν τη συναντούσα εκεί στις τσάρκες μου μού έριχνε "φαρμακερές" ματιές.
«Γεια σου!», της ευχήθηκα. «Χαίρετε!», ευχήθηκα και στην υπηρεσία που καθόταν στον απέναντι πάγκο (αναδουλειές). «Γεια σας, κύριε!», αντευχήθηκε η τελευταία. «Θα περάσω με την κοπέλα», της έκανα γνωστό με αποτέλεσμα να σηκωθεί για να με οδηγήσει στα ενδότερα — πίσω απ' το υφασμάτινο παραβάν. «Μπορείτε κι εδώ —μου έδειξε το μεγάλο δωμάτιο αριστερά, στ' οποίο έχω περάσει πάμπολλες φορές και μάλιστα τελευταία—, μπορείτε κι εδώ — μου έδειξε και το μικρότερο που βρίσκεται απέναντι». «Να περάσω εδώ καλύτερα;», προτίμησα το μικρότερο, όπου έχω συνευρεθεί τις λιγότερες φορές και πιο παλιά. Συμφώνησε. «Ορίστε», της έδωσα τα δέκα ευρώ. «Ευχαριστώ, να περάσετε καλά!».
Κατά τη διάρκεια της τρίλεπτης αναμονής μου άκουσα πως βάρδια, μαζί με την Ειρήνη, είχε και μια Μαρία.
«Γεια σου!», μου ευχήθηκε μπαίνοντας χαμογελαστή η κοκότα. «Γεια σου! Καλά είσαι;», ενδιαφέρθηκα να μάθω. «Καλά είμαι, εσύ;». «Το ίδιο».
«Αμάν, έχει μια γούβα το κρεβάτι!», διαπίστωσα χαμηλόφωνα καθώς ξάπλωνα. «Πώς;». «Γούβα, γούβα, το κρεβάτι!», της έδειξα. «Χε χε χε!».
Ξεκίνησε με φιλάκια και γλειψιματάκια στις θηλές μου, όταν ύστερα από μερικά δευτερόλεπτα "δράσης" σήκωσε το κεφάλι για να με ρωτήσει: «Πώς θες, με ή χωρίς;». «Εεε, με! Αλλά μην το κάνεις ακόμα, κάνε λίγο ακόμα (γλείψιμο) μέχρι να σηκωθεί αυτό (το πουλί μου)». «Θες να σου γλείψω και αρχίδια;». «Αν μπορείς και δεν... (σιχαίνεσαι)». «Χε χε χε!».
'Ετσι όπως είχε γονατίσει πλάι μου ξαναέσκυψε συνεχίζοντας τα φιλιά και το γλείψιμο στον λαιμό, στα μάγουλα, στ' αυτιά κι απ' εκεί στους όρχεις, στις μηροβουβωνικές πτυχές, στο περίνεο, εκπέμποντας χαμηλής έντασης: «μμμ... ααα... μμμαα».
«Περνάμε;», ρώτησε βλέποντας πως η ψωλή μου είχε σηκωθεί. «Ναι», της έδωσα τ' οκέι. «Εντάξει», ετοίμασε την καπότα.
Την άφησα να με πιπώσει για λίγο πριν της ζητήσω να πάρει θέση στα τέσσερα. Εκεί γάμησα δυνατά και γρήγορα τη μουνοσήραγγά της για μερικές δεκάδες δεύτερα. Δεν χρειαζόμουν περισσότερα για ν' αρχίσω να εκσπερματώνω.
Μου πρόσφερε ένα απ' τα αρωματικά μαντιλάκια της («πορτοκαλάκι», όπως μου είπε) για να βγάλω το προφυλακτικό — δεν την άφησα να το βγάλει εκείνη. Πριν αποχωρήσει με ρώτησε εάν θα ήθελα ακόμα ένα — μωρέ μπράβο μπερεκέτι! «'Αλλο ένα. Δώσε!». «Ορίστε». «Θενκ γιου». «Να 'σαι καλά».

(συνέχεια απο προηγούμενη)
ήθελα απλά κάτι για να απεκρίνω το υγρό , εί δυνατόν με τη μικρότερη δική μου προσπάθεια και όσο το δυνατόν πιο σύντομα, υποκινούμενος απο μια ιδιότυπη ηδονιστική οκνηρία.
διάλεξα μια μεσήλικη με ανεπτυγμένες μαστικές καμπυλότητες αδιάφορου προσωπείου , και λευκής επιδερμίδας , με τον λιπώδη ιστό να δημιουργεί ερεθιστικές διπλώσεις.
μπήκε στο δωμάτιο και έθεσε το καμπυλώδες σαρκίο της στην στοματική και απτική μου διάθεση.
έπιανα τα οπίσθιά της , έλειχα τους μαστούς της και ψηλαφούσα τα μικρά χείλη του αιδοίου , με την αιμάτωση να διοχετεύεται αργά και σταδιακά κάτωθεν , με ταυτόχρονη έκκριση ευφοριστικής ντοπαμίνης στο ενδοκρανιακό εγκεφαλικό παρέγχυμα.
λίγη πόσοτητα κατεχολαμινών έκανε το μυοκάρδιο να πάλλεται πιο γρήγορα καθώς η γλώσσα μου αισθανόταν το αιδοίο της και ταυτόχρονα αισθανόμουν την δική της να υγραίνει ερεθιστικά το γυμνό μου πέος.
την σταμάτησα γιατί παραλίγο να τελειώσω έτσι.
άρχίσαμε της χειλεολειχικές επαφές ενώ ήταν πάνω μου και συσπώταν σαν ψάρι , ενώ είχα αγγαλιάσει την πύελό της και την τραβούσα πιο κοντά μου.
δεν άντεξα πάρα πολύ και μετά απο καμμιά δεκαριά σπασμούς απέβαλλα το υγρό και λίγη σεροτονινη και προλακτίνη ανακούφισης απο κάποιους εγκεφαλικούς νευρώνες.
καλή συμμετοχή η οποία μου άφησε ένα αίσθημα ικανοποίησης , το οποίο με συντρόφευε καθώς περπάταγα αδιάφορος στην ομόνοια έχοντας αποδράσει πάλι απο την κτητικότητα...

Παρασκευή βραδάκι, η ώρα περίπου δέκα.
Βόλταρα για κάνα εικοσάλεπτο στα μαγαζιά της περιοχής αναζητώντας κάτι διαφορετικό μιας και στις τελευταίες μου επισκέψεις εμπιστεύτηκα γνώστες και δοκιμασμένες πουτάνες και φυσικά δεν υπήρχε κανένας λόγος για την σύνταξη κάποιας κριτικής για αυτές.
Κλασσικά πατσαβούρια στα μπουρδέλα με μερικές εξαιρέσεις που δεν κατάφεραν να κερδίσουν την εμπιστοσύνη μου.
Ένα από αυτά ήταν και η Ειρήνη στο μπουρδέλο της οδού Μ.Αλεξάνδρου 15.
Η κοκαλιάρα Ειρήνη δούλευε μαζί με την γνωστή γεματούλα Βίκυ την οποία έχω περάσει τρεις φορές στο παρελθόν και δεν ψηνόμουν για τέταρτη.
Οι καύλες μου συγκρούονταν με την λογική που μου έλεγε ότι έπρεπε από ώρα να είχα επιστρέψει στο σπίτι μου. Έτσι λίγο βιαστικά έδωσα τα δέκα ευρώ και πέρασα στο δωμάτιο.
Την Ειρήνη ηλικιακά την προσδιόρισα γύρο στα 35 ίσως και παραπάνω. Αρκετά αδύνατη με ωραίο σώμα χωρίς γωνίες και κόκαλα να πετάγονται εδώ και εκεί. Καστανόξανθα μαλλιά πιασμένα κότσο, μικρά μάτια και παράξενο χαμόγελο.
Μπαίνοντας στο δωμάτιο με βρήκε όρθιο να σκουπίζω τα νερά από τον πούτσο μου και σχεδόν όρμησε πάνω μου και άρχισε τα τριψίματα και τα φιλιά στο στήθος και τον λαιμό που μου ανόρθωσαν το ηθικό αμέσως. Ευτυχώς επιτρέπει να την πιάσεις παντού και έτσι ανακάλυψα προς απογοήτευση μου την ιδιαιτερότητα της γκόμενας...
Κάτι τέτοιο το έχω συναντήσει ξανά στο παρελθόν και είχα γράψει και μια κριτική για την αποφυγή εκείνης της συγκεκριμένης πουτάνας. Για να μην καθυστερώ η τύπισσα είναι τέρμα στα κονδυλώματα, τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά στο μουνί της, τόσο έντονα που βάζοντας το χέρι μου εκεί ένιωθα σαν να έπιανα χαλίκια...
Φυσικά έχασα κάθε όρεξη να βάλω το πουλί μου εκεί μέσα αλλά δεν έφυγα όπως θα έπρεπε να κάνει κάθε λογικός άνθρωπος.
Η Τύπισσα μου πέρασε καπότα και άρχισε να με τσιμπουκώσει εκεί στα όρθια όπως με βρήκε.
Πολύ καλό τσιμπούκι και βαθύ ενώ ασχολείται αρκετά με τα αρχίδια και την γύρω περιοχή, Μερικά δευτερόλεπτα αργότερα κάθισα στο κρεβάτι και εκείνη συνέχισε την πίπα της γονατισμένη στο πάτωμα ανάμεσα στα πόδια μου με τον κώλο της στημένο αρκετά καλά.
Έχοντας πάρει την απόφαση να μην την γαμήσω την άφησα να συνεχίσει για αρκετά λεπτά έτσι μέχρι που κουράστηκε και μου ζήτησε να ξαπλώσω στο κρεβάτι. Η πίπα συνέχισε μέχρι που τελείωσα αδειάζοντας τα αρχίδια μου με σπασμούς.
Μεγάλη μου επιπολαιότητα που συνέχισα να κάνω ότι έκανα μαζί της έστω αυτό το λίγο αλλά δυστυχώς λειτούργησε το κάτω κεφάλι αντίθετα από το πάνω.
Στο ρεζουμέ... Μακριά και αλάργα για να έχετε τα κεφάλια σας ήσυχα.
Η πίπα της είναι απίστευτα καλή (Ρωσίδα βλέπεις...) αλλά πιστεύω μεγάλο το ρίσκο.