Όλες οι κριτικές για την Δέσποινα - Αριστοτέλους 5

Πάντα πίστευα ότι μια αρνητική κριτική για κάποια κοπέλα είναι χίλιες φορές πιο χρήσιμη από μια θετική. Γι αυτό και σπεύδω έστω και με μικρή καθυστέρηση να μοιραστώ μαζί σας μια από τις χειρότερες εμπειρίες μου σε στούντιο, με την ελπίδα να προλάβω συναγωνιστές από το να πετάξουν τα λεφτά τους (ειδικά μάλιστα στις δύσκιλες μέρες που περνάμε). Απόγευμα Σαββάτου, παραμονή πρωτοχρονιάς και αφού βρέθηκα στην περιοχή είπα να κάνω μια βόλτα από τα ιδρύματα για να αποχαιρετίσω κι εγώ το 2011. Επίσκεψη λοιπόν στο σχεικά καινούριο αυτό μαγαζί. Ο χώρος θυμίζει πρώην ξενυχτάδικο, με καναπέδες και τραπεζάκια γύρω γύρω, ενώ δεσπόζει στο βάθος το μεγάλο μπαρ. Η τσατσά απουσίαζε κι έτσι η κοπέλα που μου άνοιξε αυτοσυστήθηκε και ανέλυσε το πρόγραμμα και στη συνέχεια μου παρουσίασε τη Δέσποινα, μια κοντούλα αδύνατη κοκκινομάλλα, με την οποία (ανάθεμα την ώρα) αποφάσισα να έχω την τελευταία κατάθεση του έτους. Η αλήθεια είναι ότι έβγαζε μια πουτανιά που προδιέθετε για άγρια πράγματα. Εντελώς διαφορετική εικόνα όμως στο δωμάτιο. Μπήκε μέσα με ένα ξερό «γεια, τι κάνεις». Η προσπάθειά μου να πιάσω λίγη κουβέντα για να σπάσει ο πάγος έπεσε στο κενό. Σκέφτηκα να βρω μια δικαιολογία για να φύγω, αλλά εκείνη γδύθηκε γρήγορα και μου ζήτησε να βγάλω κι εγώ σλιπάκι μου. Ο αισθησιασμός πρέπει να είναι μια λέξη που η κοπέλα αγνοεί εντελώς, αφού μετά από μερικά κονσερβοποιημένα φιλιά στο στήθος, μου τον έπιασε και άρχισε να μου τον παίζει και να τον χτυπάει πάνω στην κοιλιά μου. Ελεος ρε παιδιά!!! Μετά από λίγο πέρασε προφυλακτικό και ξεκίνησε μια πίπα, επιπέδου τρίτης εθνικής κατηγορίας. Με τη διάθεσή μου στα τάρταρα, ξεκίνησα να τη γαμάω χαϊδεύοντας ταυτόχρονα τα (ομολογουμένως ωραία) βυζιά της, για να κρατήσω τη στύση μου σε κάποια αξιοπρεπή επίπεδα. Γύρισμα στα 4 και σφυροκόπημα για να τελειώνουμε. Με δυο λέξεις, απόλυτη ξεπέτα! Ντύθηκε κι έφυγε σαν τονκλέφτη, αλλά το κερασάκι στην τούρτα ήταν η αγένεια με την οποία μπήκε ξανά στο δωμάτιο την ώρα που έβγαινα από το ντους για να ζητήσει τσιγάρο. Ούτε καν την πόρτα δε χτύπησε και αφού της είπα ότι δεν καπνίζω στραβομουτσούνιασε κι έφυγε χωρίς να πει όυτε γεια. Κατά την έξοδό μου, η τσατσά (που είχε στο μεταξύ επιστρέψει από την αποτυχημένη προσπάθειά της να βρει ανοιχτό περίπτερο) μου ζητά κι αυτή τσιγάρο. Για «καληνύχτα» ή «χρόνια πολλά», ούτε λόγος... Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα ξαναπεράσω ούτε απέξω. Οσο για τη Δέσποινα, καληνύχτα και καλή τύχη σε όσους κάνουν το λάθος να την πληρώσουν για τις υπηρεσίες της.