Όλες οι κριτικές για την Γιάννα - Φυλής 74 (Μπουρδέλα) Άγιος Παντελεήμονας/Πλατεία Βικτωρίας

Καλησπερα ειπα να παο μια βολτα στην απογευματινη βαρδυα και ειδα την νεαρη γλυκουλα κοπελα με μαυρο πυκνο μαλι την Γιαννα να βγαινει στο σαλονι με χαιρετησε χαμογελαστη αφου με ειχε ξαναδει και νσ θυμοτανε.τα ματια της υποσχονταν πολλα.Εχει υπεροχο προσωπακι και μου θυμιζει μια συμαθητρια που ειχα στο σχολειο μου και ηταν ενας ποθος ανεκληροτος.Η Γιαννα ειναι μια κοπελα που θελει να την προσφερεις αγαπη φροντιδα χαδακια αγγαλιες γλειψιμο και ολα για να νοιωσεις σαν να ειναι η κοπελα σου.Σκεφτομουνα πως θα ηταν το γατακι της κατο απο τα εσωρουχα και αυτη η ιδεα με τρελαινε.μολις εδωσα 40 ευρω για να εχω περισοτερο χρονο και μπηκα μεσα στο δωματιο και περιμενα η καρδυα μου χτυπουσε σαν τρελη.οι παλμοι μου ειχαν χτυπησει κοκκινο ηρθε στο δωματιο καθαρη αφου ειχε κανει μπανιο με χαιδευε και με κοιτουσε μεσα στα ματια μου ειπε μου αρεσεις μωρο μου αυτο με εκανε να αναιβω .η Γιαννα μου προσεφεραι ενα υπεροχο στοματικο με προφυλαχτυκο με αναλαγες και καλους ρυθμους της ειπα να ξαπλωσει της εβαλα τα χερια πανο και ανεβηκα απο πανο της που τριβομουνα και ετσι οπβς ειμουνα αναμενος το εβαλα μεσα αναστεναζε και το κορμι της ειχε γινει φωτια πολυ καυτο τοτε δεν αντεξα και τελειωσα και εγω μετα καναμε λιγο αγκαλιτσα μου εφερε χαρτι να σκουπιστο με χαιρετισε και εφυγε αφου ειχε και αλλο ενα δωματιο.η Γιαννα ειναι ενα κοριτσι που θελει να του προσφερεις πολυ παθος και αγαπη.της αρεσουνε τα χαδια και τα φιλια γυρο απο τον λαιμο.θα την ξανασυναντουσα φυσικα.

Αν και ο τίτλος τα λέει σχεδόν όλα ας τον συμπληρώσω με μερικές λεπτομέρειες, για να γίνει λίγο περισσότερο αντιληπτή η έκταση της τραγικής αυτής συνάντησης.

Με το που μπήκε στο δωμάτιο ήταν μέσα στη ψύχρα και δεν υπήρχε κάτι που να πάω να κάνω και να μην την ενόχλησε. Παραπονέθηκε μέχρι και για το ότι της μίλαγα στα αγλλικά. «Only russian» μου φώναξε.

Δεν γούσταρε ούτε φιλιά, ούτε χάδια, ούτε γλύψιμο (ενώ τη προηγούμενη δεν είχε θέμα), ούτε τίποτα σε γενικές γραμμές. Η διάθεση της ήταν σκατά, αφενός λόγω των πολλών ωρών που δούλευε, απ’ ότι μου είπε και αφετέρου λόγω των γεγονότων (φαντάζομαι). Κάτι ψέλλισε ότι χρειάζεται τα λεφτά για τη κόρη της (Σαμίρα πρέπει να την λένε τη μικρή αν άκουσα καλά), αλλά δεν πολυκατάλαβα τι ακριβώς εννοούσε.

Πέρασε προφυλακτικό σε πεσμένο καυλί και προσπάθησε να το σηκώσει με μηχανική και ρηχή πίπα μερικών δευτερολέπτων, ώσπου συνέχισα εγώ με ολιγόλεπτο ιεραποστολικό, χωρίς καν πλήρη στύση. Στο 7-8λεπτο απάνω σηκώθηκε απλά κι έφυγε πριν φυσικά προλάβω να τελειώσω. Αίσθηση απολύτως καμμία, ένας Θεός ξέρει πόσο gel είχε βάλει τούτη τη φορά.

Η τρελοτσατσά παραδόξως με ρώτησε βγαίνοντας αν πέρασα καλά και της είπα 2-3 κουβέντες (δεν το πολυτράβηξα συναισθανόμενος ότι μπορεί να έχουν θέματα με το πόλεμο), αλλά εντέλει έκανα χοντρή μαλακία. Έπρεπε να την κάνω και να ζητήσω πίσω τα λεφτά μου διότι βρώμαγε από νωρίς η δουλειά.

Εν κατακλείδι δεν θα την μαυρίσω ακόμη, μιας και έχω περάσει αρκετά καλά μαζί της στο παρελθόν, ωστόσο σίγουρα θα αποφύγω να τη ξανασυναντήσω σύντομα, ίσως όταν λήξουν τα γεγονότα. Και πάλι βέβαια θα το σκεφτώ αρκετά, να πω την αλήθεια, διότι η ξενέρα ήταν τεράστια και το χειρότερο απρόσμενη.

Βλέποντας μερικές θετικές κριτικές και μιας και τα στανταράκια μου δεν ήταν στην θέση τους, είπα να περάσω με Γιάννα. Είχα περάσει 2 φορές και την είχα μπανίσει αλλά δεν είχα μπει. Ε τελικά μπήκα και την πάτησα.
Η κοπέλα λεπτή ψηλή μελαχρινή, την ημέρα που μπήκα βγήκε από το δωμάτιο με πολύ νάζι και μόλις σηκώθηκε να φύγει άλλος συναγωνιστής του έλεγε διάφορα «που πας;» κτλ. Άλλες φορές ήταν παγερή. Εκείνη την ημέρα ήταν πιο ξεψαρωμένη.
Μπαίνω λοιπόν, το δωμάτιο του οίκου άθλιο και στενό. Μικρό κρεβάτι, μεγάλο μονό θα το έλεγα. Φρεσκάρομαι και περιμένω. Έρχεται η κορασίδα με ένα αέρα τύπου βιαστικό. Πάω να κάνω μερικά προκαταρκτικά για να μου σηκωθεί και τα δέχτηκε μεν, μούτρωσε δε. Άμα την άφηνα θα μου φόραγε σκούφο σε πεσμένο πουλί που είναι το κλασσικότερο φάουλ στον παγκόσμιο αθλητισμό.
Μου σηκώθηκε λίγο, με ξαπλώνει και μου φοράει σκούφο για πίπα. Όσο έκανε πίπα δυσανασχετούσε για το μέγεθος του πουλιού μου, ότι και καλά της έπεφτε μεγάλο. Της είπα να ανέβει επάνω το έκανε, πάλι με μούτρα. Καθ’ όλη την διάρκεια εγώ ευγενέστατος παιδιά. Να την χαϊδεύω και να της μιλάω σαν να είναι κοπέλα μου. Ξεκαβάλησε και μου ζήτησε ιεραποστολικό. Πάμε της λέω και της δίνω. Έβλεπα ότι εκεί δεν θα τελειώσω και μετά από λίγο της λέω γύρνα στα 4. Κι εκεί μου έριξε την μπόμπα. Όχι λέει γιατί το πουλί σου είναι πολύ μεγάλο και θα με πονέσεις εδώ, και μου έδειχνε την κοιλιά της. Τρώω μια ξενέρα απίστευτη. Θα κάνω σιγά της λέω, δεν θα σε πονέσω. Τίποτα αυτή. Της λέω να γυρίσουμε στο ιεραποστολικό, ούτε αυτό. Είχε αρχίσει και μου το έπαιζε για να με τελειώσει να φύγει.
Της λέω έτσι δεν θα τελειώσω ποτέ. Το πάλευε εκεί μέχρι που πιάστηκε το χέρι της και το κατάλαβε. Της λέω τουλάχιστον να βγάλουμε την καπότα να τελειώσω στο στήθος σου; (πράγμα που δεν είχε ανακοινωθεί στο πρόγραμμα.) Μου λέει ΟΚ. Βγαίνει η καπότα, αλλάζουμε θέση και της τον δίνω για το φινάλε. Αρχίζει να μου τον παίζει σε υψηλές στροφές κι εγώ προσπαθώ να μην σκέφτομαι ότι έδωσα 20€ για να μου τον παίζει. Ο διαλογισμός απέδωσε και το σπέρμα μου ξετινάχτηκε σαν πίδακας. Κι εκεί γίνεται το απίστευτο. Έτσι όπως τον είχε στο χέρι της και μου τον έπαιζε και έχυσα, γκελάρει το χύσι μου στο στήθος της και πρέπει να πήγε μια σταγόνα στο πιγούνι της. Ξενερώνει και αρχίζει να μου γκρινιάζει ότι «όχι στο πρόσωπο». Εγώ να προσπαθώ να της εξηγήσω ότι εκείνη είχε το «όπλο» και ότι εκείνη «πυροβόλησε» και τα σκάγια δεν μπορώ να τα ελέγξω εγώ. Τα άκουγα κι από πάνω.
Σηκώθηκε σκουπίστηκε κι εγώ έμεινα στο κρεβάτι να σκέφτομαι το σουρεάλ σκηνικό που μόλις έζησα.
Την ώρα που ντύθηκε και ήταν έτοιμη να φύγει θέλησε να μου αποσπάσει μια θετική έκφραση του τύπου ότι «έμεινα ικανοποιημένος», πράγμα που σαφώς δεν έγινε μιας και οι απαντήσεις μου ήταν κοφτές και μονολεκτικές, στα πλαίσια πάντα της ευγένειας.
Μπορεί να μην ήταν στην μέρα της, μπορεί να μην της άρεσε η μούρη μου ή το πουλί μου. Μπορεί άλλοι να περάσουν πολύ καλύτερα μαζί της. Εγώ πάντως όχι και δεν θα ξαναπήγαινα με τίποτα.

Άλλη μια επιδρομή στη Γιάννα για να κλείσει ωραία το Κυριακάτικο απόγευμα. Είχα ξαναπεριγράψει την εμφάνιση της αλλά ας τα ξαναπώ ἐν τάχει. Πρόκειται για ένα άβυζο μελαχροινό λεπτεπίλεπτο και γενικώς μικροκαμωμένο ρωσσιδάκι.
Στα καθ’ ἡμάς τώρα, δεν ξέρω πως έχει κάτσει έτσι η φάση με την συγκεκριμένη, αλλά μου δίνει την εντύπωση ότι είτε είναι τρομερή ηθοποιός, είτε ότι έγινε εκ πεποιθήσεως πουτάνα διότι λατρεύει τη πούτσα, είτε και τα δύο. Αρχικά να πω ότι την πήρα μετά από 4-5 απανωτά δωμάτια, εκ των οποίων περίμενα στο σαλόνι σχεδόν τα δύο, πράγμα που με προϊδέασε αρνητικά, ίσως επειδή είχε προηγηθεί μια μετριότατη συνεδρία με Άννα, αλλά σύντομα το ξεπέρασα.
Κλασικά με το που μπαίνει, τσιτσιδώνεται και κάθεται στο κρεβάτι περιμένοντας να «δώσω έναυσμα». Όπως λοιπόν συνηθίζω, αρχίζω το παιχνίδι με τα γνωστά χαλαρωτικά χάδια και φιλιά σε λαιμό/σώμα. (Δεν επιχείρησα να τη γλείψω γιατί τη προηγούμενη φορά είχε βάλει κρέμα και με είχε αποτρέψει. Θα επανέλθω επ’ αυτού όμως παρακάτω.)
Μετά το ολιγόλεπτο χαμουροπασπάτεμα μου, μοὺ περνά κράνος κι αρχίζει ένα αρκετά περιποιημένο τρομπόνι σε μέτριο τέμπο το οποίο ομολογουμένως απόλαυσα αρκετά, ενώ παράλληλα έπαιζε με τις μπάλες μου με τ’ άλλο χέρι της.
Το κυρίως ξεκίνησε στα 4 και σε αρκετά χαμηλούς ρυθμούς από μεριάς μου, ενω δεν έλειψαν και αρκετά ευγενικά κωλοσκάμπιλα με τα οποία κάθε άλλο παρά δυσανασχέτησε. Σε κάποια φάση βέβαια μου έπιασε το ένα χέρι (από το πήχη) και με τραβούσε δυνατά, σαν να με παρακινούσε να ανεβάσω ταχύτητα. Εγώ παρόλαυτα, το βιολί μου, εκινούμην υποτονικά ώσπου τη γύρισα σε ιεραπ. κι οι στροφές μου ξεκίνησαν να παίρνουν την ανιούσα. Όσο παίζαμε έτσι κι ενώ δεν είχα κάνει κάποια κίνηση μέχρι στιγμής για στοματόφιλο, μοὺ πιάνει το κεφάλι και το πιέζει ελαφρώς προς το δικό της, δίνοντας μου 2-3 πεταχτά φιλιά κοντά στο στόμα. Φυσικά ανταποδίδω τα φιλιά, που σε δευτερόλεπτα μετετράπησαν σε γλωσσόφιλα και για να μην μακρυγορώ, όλο το υπόλοιπο ματς συνεχίστηκε σε αυτό το μοτίβο μέχρι κυριολεκτικά και το «στράγγισμα», μετά και το οποίο εξακολουθούσαμε να φιλιόμαστε.
Όταν σηκώθηκα και πήγα να πετάξω τη σκούφια και να πλυθώ περίμενα να τη δω να ντύνεται, όμως γυρνώντας προς το κρεβάτι τη πετυχαίνω στο σημείο που την άφησα (η γριά μόλις είχε χτυπήσει μια φορά πόρτα). Δεν χάνω λοιπόν ευκαρία και πιάνω πάλι τα φιλιά και το γλείψιμο μόνο που τώρα το τελευταίο επεκτάθηκε προς το μουνάκι της το οποίο γυάλιζα για ένα γεμάτο 3λεπτο ενώ εκείνη μου χάιδευε τα μαλλιά για όση ώρα την έγλειφα. Και κάπου εκεί ήρθε το δεύτερο χτύπημα της πόρτας όπου μου ψιλοχάλασε τον εἱρμό κι είπα να σταματήσω γιατί στο επόμενο σκέφτηκα θα μπει μέσα η μουστόγρια ν’ αρπάξει η ίδια τη Γιάννα.
Συμπερασματικά τη συνέδρια τη καταφχαριστήθηκα μιας και ήταν ικανοποιητική από κάθε άποψη. Ντάξει θα μπορούσα να πω ότι το μόνο που ίσως έλειψε ήταν να πάρω λίγο κωλαράκι αλλά
τι α κανς; α κατς να σκάεις;

Αυτα καυλάντηδες. Υγιαίνετε!

74 (Αριστερά)
Γιάννα λοιπόν για δεύτερο πιάτο μετά τη πρώτη επίσκεψη στην άννα. Πετίτ μελαχροινό ρωσσιδάκι (έτσι δήλωσε η γριά, δεν ξέρω κατά πόσο ευσταθεί, ας το ερευνήσουν οι υπουργοί τουρισμού και εξωτερικών του σάη) με το μαλί μέχρι τους ώμους, ανύπαρκτα κυριολεκτικά βυζιά (πλάκα σκέτη, που όμως δεν με χαλάει), συμπαθητικό σωματάκι και στο σαλόνι έβγαζε κι ένα ελαφρύ νάζι.

Αν και μόλις μπήκε ήταν κάπως μαγκωμένη και δεν αντιδρούσε ιδιαίτερα στα χουφτώματα μου, ωστόσο την ξάπλωσα στο κρεβάτι μπας και τη ψιλοχαλαρώσω, πετώντας της και καναδυό ρωσσικές κουβέντες που τυχαίνει να ξέρω, ίσα για να σπάσει ο πάγος. Πήγα να την γλείψω αλλά με απέτρεψε λόγω κρέμας, οπότε συνέχισα να τη φιλάω και να τη γλείφω στο λαιμό και στο ανύπαρκτο στήθος (έφαγα μια ξενέρα δεν κρύβω αλλά οκ το προσπέρασα).

Το κλαρίνο της μέτριο στη καλλίτερη, με μόνο αξιοσημείωτο το ότι προσπαθεί να κάνει ορισμένα μικροπαιχνίδια με τη γλώσσα της, αλλά μέχρι εκεί. Την έκοψα σχετικά γρήγορα σκεπτόμενος “καλλίτερα γαμήσι παρά νωχελική και άνευρη πίπα”.

Στο κυρίως μέρος αφέθηκε αρκετά και με άφησε να τη γαμήσω πραγματικά όπως ήθελα, γεγονός που θεωρώ πως έσωσε εντέλει τη παρτίδα. Ξεκίνησα με ιεραποστολικό σε χαμηλούς ρυθμούς και επειδή την έκοψα αρκετά φτιαγμένη την σήκωσα από το κορμό της (είναι μικροκαμωμένη οπότε βόλεψε) κρατώντας την από τα κωλομάγουλα πρακτικά, ενώ εκείνη με είχε αγκαλιάσει. Τη κάρφωνα με αρκετή δύναμη σε αυτή τη στάση για κανένα τρίλεπτο, με εκείνη να ρίχνει αρκετά δυνατά βογγητά και μπόλικα φιλιά στο στόμα (χώρις γλώσσα). Γυρίσαμε για λίγο ακόμα ιεροποστολικό, πιο φορτσάτο όμως τώρα, αλλά είχα στάξει στον ιδρώτα (το δωμάτιο ήταν φούρνος από το a/c), οπότε της είπα να μου ρίξει μια φραπεδιά για να τελειώσω. Αφού τελείωσα και πλυθήκαμε, έκατσε για χαμούρεμα μερικά λεπτά ακόμα (καυλωμένη μου φάνηκε) και αποχώρησε.

Διάρκεια: τέταρτο γεμάτο.
Η γριά βάρεσε τη πόρτα κάποια στιγμή λίγο πριν τελειώσω, αλλά την έγραψε στη μούνα της κανονικότατα.

Συμπερασματικά μου άφησε ανάμεικτες εντυπώσεις. Ίσως δώσω μια δεύτερη ευκαιρία (αν το ξαναπετύχω αυτό το «μπουρδέλο» το 74 ανοιχτό), μιας και εμφανισιακά δεν τη βρίσκω αδιάφορη.