Όλες οι κριτικές για την Γαβριέλλα - Private Villa Studio (Κόρινθος)

Δεύτερη επίσκεψη στο προαναφερθέν Private Villa Studio στην τύχη (χωρίς να τσεκάρω φωτός, διαδίκτυο - καθώς είχα προμηθευτεί και καρτούλες και info κατά την πρώτη.
Αναζήτηση μεγάλου και στρογγυλού πάτου (βλέπε προηγουμένη αναφορά) καθώς καλό το ρώσσικο χαβιάρι(κάτι πάλιουρες στο site έχουν θαυμάσει pics σε σχετικό thread ) αλλά ως Μεσόγειος και δη Έλλην μια χωριάτικη φασολάδα την τραβάει η όρεξη μετά από 8 υπέροχα χρόνια έγγαμου βίου. Νομίζω;
Η επί των τιμώντσα με θυμάται (κάτι η κρίση, κάτι το καλοκαίρι, κάτι οι περίεργες καταμεσήμερο ώρες) καθότι δεν υπήρχε και συνωστισμός στο αξιοπρεπέστατο σαλόνι.
-Καλώς τον, να φτιάξω καφεδάκι;
-Λίγο νεράκι ευχαριστώ.
Εις υγείαν κλπ..
-Να τελειώσει η κοπέλα, Γαβριέλα, Βραζιλιάνα.
-Μάλιστα.. να τη δούμε με το καλό.
Με το καλό να'σου τη
-Τυχερός είσαι, ούτε 5 λεπτά.
(καλά μαντάτα σκέφτομαι εκτός κι αν πέσαμε σε κλινική περίπτωση προώρου - βιάστηκα να το παίξω Ταοϊστής 500 εμβολές άνευ ejac- δεν είχα ακόμη δοκιμάσει το πολυεργαλείο Ντανιέλα ακόμη )
Σκάει λοιπόν Ο ΜΟΥΝΟΣ!!! η μάλλον Ο ΚΩΛΟΣ!!! Ολοστρόγγυλος, πεταχτός (με ή και χωρίς παλτφόρμες), αφράτος αλλά και σφριγηλός εν ταυτώ.
Δεν είπα τίποτε άλλο εκτός από ένα ξερό "ΠΑΜΕ!" και σκάω το 50ρικο.
Καθαρό δωμάτιο, πετσέτες σε σελοφάν, μουσικούλα, τηλεόραση με κάποια αδιάφορη τσόντα -μάλλον standard όλα αυτά ε;
Τεσπά, πετάω γυαλούμπες, ... βερμούδα και σαγιονάρες (σκαστός από παραλία, έιπαμε διακοπές συν γυναιξί, τέκνοις και ...καλεσμένοις) και ανεβαίνω στο πεδίο σε στάση μάχης -doggie- και ήδη semi.
Έρχεται η Γαβριέλα, η οποία και χώνεται καρφί στην αγκαλιά μου στη άκρη το κρεβατιού όρθια... Εύγε το κορίτσι, σωστό μπάσιμο. Φυσικά και οι χούφτες μου έχουν χαθεί κάπου στα κωλομάγουλά της μέχρι τους καρπούς. Την αρχίζω σε κάτι sweet nothings με κάτι λίγα Πορτογαλλικά ελέω παλαιών κατακτήσεων και με κοιτά με ένα βλέμμα κενό.
-Από που είσαι μανάρι μου;
Εντάξει Βραζιλιάνα όχι, βέρα Βαλκάνια (Αθάνατα) αλλά λόγω κώλου σωστή η απόδοση Ιθαγένειας...
Πάω να φιλήσω χειλάκια (είπαμε πρωτάρης) τραβιέται.
-Δε φιλάς στο στόμα κούκλα μου; (ναι ο γκάβακας)
-Γιατί οι άλλες σε φιλάνε στο στόμα γλύκα μου; (ευγενέστατη απόδοση του κανονικού "ναι δίνω και κώλο τσάμπα επειδή ερωτεύτηκα το χοντρό σου ρε κουμπάρε")
-Που να ξέρω μάνα μου;
Τεσπά η κοπέλα παραμένει ψύχραιμη κι ευγενική/επαγγελματίας.
Βγάζει το κορμάκι γονατίζει, με παίρνει στο στόμα να σαλιώσει για το σκουφί βασικά (εγώ παραμένω σε θέση μάχης έτοιμος να πάρω doggie). Έχω σκληρύνει [ένα μικρό άγχος λόγω προφυλακτικού (δεν τα έχω συνηθίσει τα μαλακισμένα) αποτελεί μακρινό παρελθόν... χεχεχε] οπότε περνάει όμορφα το προφυλακτικό και συνεχίζει την πίπα - νταξ.
Αλλά ΔΕΝ ΗΡΘΑΜΕ ΓΙ ΑΥΤΟ ΕΔΩ!
Οπότε στο λεπτό τη σταματάω και τη στήνω στα 4.
ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ.
Λεπτή μεσούλα δαχτυλίδι.
Πλατίτσα όνειρο (μεγαλώσαμε γαρ με τα γυμνά της Γκιζέλας και λοιπών στις ελλεηνικές του '60, μένουν αυτά, πως)
Μαλλάκια μεταξένια, κατάμαυρα και ολόσια μακριά.
Πρόσωπο τσαχπίνικο, γλυκό, όμορφο θηλυκό.
Για την κωλάκλα της τι να πω; Στο 3λεπτο σταματάω, γυρίζει η τσαχπίνα και μου ρίχνει ένα βλέμμα θριάμβου σε στυλ "next..!", αλλά την κόβω:
-Μην ανησυχείς μωρό μου δεν τελείωσα, αλλά με έχεις φέρει ήδη στο αμήν.
Και συνεχίζω.
Αυτό έγινε 2-3 φορές ακόμη, στη τελευταία μου "με έχεις φέρει σε οργασμό 3 φορές!!!" το μωρό φωνάζει "ΚΡΑΤΗΣΟΥ ΜΩΡΟ ΜΟΥ, ΜΗ ΧΥΝΕΙΣ, ΓΑΜΑ ΜΕ, ΓΑΜΑ ΜΕ ΝΑ ΤΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΘΕΙΣ!!"
Εκεί αποτρελλαίνομαι και την γαμώ δυνατά παίρνοντας φόρα και καρφώνοντας όσο πιο βαθιά μπορώ. Χάνω το κοτρόλ όμως και την χτυπάω με το πουτσοκέφαλο στην κόχη του μουνιού της. Πονάει αυτό, την νιώθω να σφίγγεται αλλά κρατάει χαρακτήρα, της ζητάω συγγνώμη "δεν το ήθελα κούκλα μου, αλλα με έχεις τρελλάνει"..
Είναι ώρα να χύσωμεν σιγά σιγά -μην ανακινήσωμε και υποψίες...
Οπότε χαλαρώνω και τη χύνω καρφί κραυγάζοντας - κανά αξιοπρεπές τεταρτάκι εν συνψόλω. Γαμώ τους οργασμούς!
Ήσυχη ώρα οπότε μέχρι να βγει πιάσαμε και κουβεντούλα, Βερολίνο λέει σε κανά δυο μήνες, φοιτήτρια σε ιδιωτικό, καλή της τύχη σε κάθε περίπτωση(αλήθειας ή μούφας)αν και μόλις άκουσε περί Ιρλανδίας εφάνη αρκούντως πληροφορημενη περί financial industry, banking etc.. χμμμ.
Επί του προκειμένου:
Υποκειμενικά; ΟΝΕΙΡΟ.
Αντικειμενικά; Συμμετοχή σε σύγκριση με την Ντανιέλα (θα ακολουθήσουν 2 κριτικές παρακαλώ περί της ιδίας) δεν υφίσταται, αλλά μήπως καιτην άφησα να πάρει πρωτοβουλία; Γενικά μου έδωσε την εντύπωση "είμαι επαγγλεματίας αλλά για λίγο", πριν καν μου πει (σε τέλεια αμερικάνικη προφορά) "that's why i'm here...", όταν συζητούσαμε περί διδάκτρων Κολλεγίου και major της (αν διαβάζει της συνιστώ να αλλάξει το major αν προλαβαίνει, το Sales&Marketing για γυναίκες θα την παέι μέχρι assistant -εκτός κι αν εκέι φτάνουν οι φιλοδοξίες της).
Ξύπνιο θηλυκό, κατάλαβε ίσως ότι δεν χρειαζόταν να το παιξει και πολύ "τι μου κάνεις γαμίκουλα". Γι αυτό και ίσως να την αδικώ άθελά μου στα περί συμμετοχής.
Όποτε της πεταξα ατάκες την ώρα του σεξ πάντωςμ ανταποκρίθηκε θερμά, δεν τις άφησε να πεσουν χάμω.
Τελικά αυτό έιναι: Η Γαβριέλα είναι γυναικα feedback, σου δίνει ό,τι της δώσεις, οπότε ειδικά εσείς που γουσταρετε ΚΩΛΑΡΕΣ, λάβετε υπ'όψιν...
Πρόλαβαν να με χαλάσουν τα παχουλά της γόνατα(τσιγγάνικο αίμα ίσως;) αλλά μόνο για 2 milisec.
Με έφτιαξε ότι στο δρόμο για την πόρτα με άφησε να την ξεπροβοδίσω με τρυφερά φιλάκια στα υπέροχα κωλομάγουλά της, μια το ένα, μια το άλλο τα χρυσά μου...
Ρώτησα πότε ξαναδούλευε για να παρω το full, και έπεσε η κεραμίδα "Τετάρτη βραδυ, Πέμπτη πρωΐ" καθώς θα ήμουν 2 ώρες μακριά στο Άστρος Κυνουρίας...
(Περιττό να αναφέρω ποσε φορές την Τετάρτη έφτασα στο τσακ να "παω για τσιγάρα", να καρφωθώ μετά 2ωρης οδήγησης στο υπέροχο οδικό δίκτυο Αρκαδο-Αργολιδας στο μουνί της για κανα μισάωρο πληρώνοντας 100 και άλλες 2 ώρες πίσω με ένα αμάξι που έκαιγε 13λίτρα/100χλμ) Ε, όχι. Είπαμε, Ρωσσιδοπαντρεμένος, και ως εκ τούτου προνομιούχος... Αγωνιστικούς Χαιρετισμοί