Όλες οι κριτικές για την Βέρα - Μεγάλου Αλεξάνδρου 22Α (Μπουρδέλα) Μεταξουργείο

Σχεδόν πάντα, επειδή παρκάρω στην Μ.Αλεξάνδρου, το διπλό μπουρδέλο στην Πέρδικας είναι το πρώτο που επισκέπτομαι όταν ξεκινάω την τσάρκα μου στο μετάξι. Την Βέρα από το δεξί μαγαζί πιστεύω ότι τουλάχιστον φατσικά την γνωρίζουν οι περισσότεροι που συνηθίζουν της απογευματινές επισκέψεις.
Δεν είχα πολύ χρόνο στην διάθεση μου, η Βέρα είναι από τα πουτανάκια που είχα βάλει στο μάτι από καιρό. Όχι γιατί είναι όμορφη αλλά γιατί η ομορφιά που έχει είναι διαφορετική από το συνηθισμένο και συγκεκριμένα το πρόσωπο της.
Έχει στρογγυλό πρόσωπο με ιδιότροπα χαρακτηριστικά "love it or hate it" Το κορμάκι της είναι το "εφηβικό" πλαδαρούλι, μελαχρινό, με αξιόλογο κωλαράκι.
Έτσι λοιπόν αυτή τη φορά κατέβηκα καρφωτός στο Πέρδικας για την Βέρα, για κακή μου τύχη η Βέρα δεν δούλευε και αντί αυτής ήταν ένα αγγουράκι που απείχε πολύ από τα γούστα μου. Βγαίνοντας έξω Θυμήθηκα ότι στο 22Α έπαιζε κώλος με δεκάρικο και αν θυμόμουν καλά ήταν καλούτσικο το πουτανάκι.
Στο υποτιθέμενο σαλόνι/χώρο υποδοχής ήμουν μαζί με έναν παράξενο τύπο, δεν είμαι ψυχίατρος αλλά δεν την πάλευε το παλικαράκι.
Βγαίνει η τσατσά και μου είπε ότι η κοπέλα είναι στο δωμάτιο και θα έρθει σε λίγο. Αμέσως πάει και χτυπάει την πόρτα... Κάκιστο σημάδι αυτό. Σηκώθηκα να φύγω αλλά η πόρτα άνοιξε και βλέπω την Βέρα! Μεταβολή, εναπόθεση δεκάρικου στην τσατσά, και βουρ στο δωμάτιο.
Αυτός ο χώρος δικαιολογεί τον τίτλο της κριτικής μου. Ένα μπουντρούμι χωρίς παράθυρο πουθενά, με μόνο φωτισμό μια πορτοκαλί λάμπα πορτατίφ στο ταβάνι, ένας άσπρος νιπτήρας μέσα στο ώχρα κελί, ένα μεταλλικό κρεβάτι, και το κομοδίνο από καφέ φορμάικα. Να μην ξεχάσω την σιδερένια πόρτα που συμπληρώνει το "prison look".
Γδύθηκα και περίμενα κάνα δίλεπτο ακόμα μέχρι να έρθει η Βέρα. έξω η τσατσά προσπαθούσε να διώξει τον τύπο που ανάφερα πριν και έριξε και κάτι ψιλά μπινελίκια στην Βέρα. Έπαιζε μια ένταση γενικά. Κάκιστο σημάδι δεύτερο αυτό...
Μπαίνοντας η Βέρα είχε ένα φοβισμένο βλέμμα και με κοιτούσε επίμονα λες και με φοβόταν... Εντάξει ίσως επειδή είμαι μεγαλόσωμος με γένια να της φάνηκα κάπως. Δειλά-δειλά με ρώτησε από που είμαι, αφού άκουσε ότι είμαι Έλληνας άρχισε να γδύνετε με της κλασσικές ερωτήσεις για όνομα ηλικία κτλ. Ταυτόχρονα πήγε να ανοίξει την καπότα, την πρόλαβα και της είπα να έρθει λίγο για αγκαλίτσες-μαλακίες (Αφού ξέρω το κουμπί μου)
Η κοπέλα δεν έφερε αντίρρηση αλλά το φοβισμένο βλέμμα το είχε ακόμα.
Μέτα από κάποια φιλάκια στο στόμα κτλ πήρε μπροστά ο κινητήρας και μου πέρασε καπότα. Η πίπα της απρόσμενα είναι καλή, με την δική μου υποβοήθηση έγιναν και κάποιες προσπάθειες για deep-throat. Χέρι στο μουνί δεν θέλει έτσι αρκέστηκα να χαϊδεύω το νεανικό κορμάκι της. Η πίπα δεν κράτησε πάνω από δίλεπτο, την έκοψα και της είπα να ανέβει από πάνω. Μπόλικο λιπαντικό αλλά καλή αίσθηση, αργές και βαθιές διεισδύσεις με το ίδιο φοβισμένο βλέμμα που όμως με καύλωνε απίστευτα. Από τα πεταχτά φιλάκια στο στόμα προχωρήσαμε σε γλωσσόφιλα και ο ρυθμός επιταχύνθηκε αρκετά.
Κάπου εκεί θα είχαν περάσει πέντε-έξι λεπτά και η τσάτσα χτύπησε την πόρτα, η Βέρα φάνηκε να αγχώνεται και μου είπε να γυρίσουμε πισωκολλητό ακριβώς την στιγμή που θα το ζητούσα και εγώ. Στα τέσσερα συνέχισα με νορμάλ ρυθμούς για κάνα λεπτό ακόμα και η τσατσά φώναξε ξανά αλλά ήταν αργά να χαλαστώ, το μαζεμένο και φοβισμένο ύφος της Βέρας έβγαλε τον ψυχρό πελάτη από μέσα μου και άρχισα το δυνατό σφυροκόπημα μέχρι κατάθεσης.
Δεν είχα προλάβει καλά-καλά να βγάλω την καπότα και η Βέρα ντύθηκε βιαστικά με χαιρέτισε και έφυγε.
Βγαίνοντας έξω ρώτησα την τσατσά γιατί χτύπησε την πόρτα στο πεντάλεπτο και μου έλεγε ότι ήταν πάνω από δέκα λεπτά μέσα και ότι τόσο είναι το όριο της πουτάνας στο δωμάτιο... Δεν θα έβγαζα άκρη και το παράτησα. Η τσατσά απαράδεκτη, ο χώρος απορρίπτεται για κλειστοφοβικούς συναγωνιστές, και όσο για την Βέρα είμαι σίγουρος ότι μπορεί καλύτερα χωρίς την γκεστάπο από πάνω της. Θα την τιμήσω ξανά στο Πέρδικας. Στο μπουρδέλο αυτό θα το σκεφτώ να ξαναπάω (ειδικά με αυτή την τσατσά).