Όλες οι κριτικές για την Αριστέα - Κολωνού 47 (Μπουρδέλα) Μεταξουργείο

Πατώντας στο κεφαλόσκαλο, είδα την υπηρεσία να με παρατηρεί από το βάθος και στρέφοντας το κεφάλι δεξιά να λέει με υφέρποντα εκνευρισμό:
– Εντάξει είσαι! Ελα...έλα...σαλόνι!
– Αφού δεν είμαι έτοιμη! άκουσα μία γυναικεία φωνή να διαμαρτύρεται.
– Οπως είσαι έλα! την προέτρεψε η τσατσά και στη συνέχεια με τσιριχτή, γεμάτη ένταση φωνή, της έκανε γνωστό ότι: είναι Ελληνα!
– Μή φωνάζεις! Γιατί φωνάζεις; Μη φωνάζεις! αντέδρασε η φωνή.
– Ελα, έλα, έλα, έλα, άντε πια! της επαναλάμβανε η υπηρεσία με ανυπομονησία.
– Είναι τρελή η γυνάκα ρε! διαπίστωνε με τη σειρά της η φωνή.
– Ελα! επέμεινε η τσατσά.
– Τί φωνάζεις πρώι πρωί; ξαναζήτησε να μάθει η φωνή.
– Θα φύγει! είπε γεμάτη αγωνία η υπηρεσία.
– Ε, ας φύγει, όποιος θέλει να περάσει, θα περάσει, ωωω!
– Ελα τώρα, άντε! παρακάλεσε η τσατσά.
– Τρελή είσαι; τη ρώτησε η Αριστέα, καθώς έμπαινε στον χώρο παρουσίασης-αναμονής, κάνοντας ταυτόχρονα τη χαρακτηριστική χειρονομία.
Επρόκειτο για αλλοδαπή (προφορά γαρ) μιλφ, με ξανθό μαλλί πιασμένο πίσω, μέτριο και συνάμα πρόστυχο πρόσωπο, μικρό προς μεσαίο στήθος, γεμάτο κορμί με κοιλίτσα, αφράτο κώλο, καλοταϊσμένα μπούτια και αλυσιδίτσα στον δεξιό αστράγαλο.
– Καλημέρα! Τσιμπουκάκι, μουνάκι, ελεύθερα πιασίματα. Μου παρουσίασε η ίδια το πρόγραμμά της. Για να ρωτήσει αμέσως μετά:
– Θα περάσεις;
Η καταφατική κίνηση της κεφαλής από μέρους μου έκανε την υπηρεσία να ξεσπάσει:
– Αυτό είναι! Αντε, άντε! φώναξε, κοιτάζοντας άγρια την Αριστέα.
– Εδώ είμαι, τί θες να κάνω, τί φωνάζεις; δικαιολογήθηκε εκείνη και γύρισε για να φύγει.
– Ενα άλλο παιντί ήρθε, δεν είσαι εδώ! Τώρα το άλλο (εμένα εννοούσε) πάλι περιμένει! Τί να σου πω; Της φώναξε συνεχίζοντας να την κοιτάζει έντονα καθώς εκείνη εξαφανιζόταν στα ενδότερα.
– Δεν είναι έτσι; Εχω δίκιο; ρώτησε όπως στρεφόταν προς το μέρος μου.
Συμφώνησα πως είχε, και εκείνη μου έδειξε το ίδιο δωμάτιο όπου το προηγούμενο Σάββατο είχα συνευρεθεί με την Τζένη. Της έδωσα τα 10 ευρά.
– Καλά να περάσεις μωρό μου!
– Ευχαριστώ πολύ!
Ψηλοτάβανο, σκουροπράσινο και ψιλοάθλιο, σήμερα το βρήκα αρκετά πιο φωτεινό, μιας και ένα παραθυρόφυλλο ήταν μισάνοιχτο.
Η Αριστέα δεν άργησε.
– Από πού είσαι Αριστέα; τη ρώτησα καθώς λίπαινε το ξυρισμένο μουνέλο της.
– Από δω είμαι! Από πού θες να 'μαι; απάντησε (όχι επιθετικά) αφοσιωμένη με την επάλειψη της γέλης εντός και πέριξ της τρύπας της.
Πήρε το προφυλακτικό στα χέρια.
– Πρίν ανοίξεις την καπότα, έλα να με χαϊδέψεις λίγο, αλλιώς πώς θα καυλώσω;
Εχοντας κατεβάσει το μαύρο διχτυωτό ρούχο μέχρι τη φαρδιά μέση της, γονάτισε εγκάρσια στο σώμα μου και ξεκίνησε να πηγαινοφέρνει-τρίβει τα μαλακά βυζιά της στο στήθος μου κοιτάζοντας απέναντι τον καθρέφτη.
Εάν ήμουν 20-25-30-35, άντε 40 χρονών! μπορεί να μου σηκωνόταν έτσι, εγώ όμως ήδη "βαδίζω" στην πέμπτη δεκαετία της ζωής μου (41-50 ετών), οπότε για να σηκωθεί θα ήθελα κάτι περισσότερο!
Αρχισα να γλείφω τα μαστάρια της και να χουφτώνω τον κώλο της!
– Ετσι, κανένα φιλάκι, εδώ στο στήθος, δίνεις; τη ρώτησα.
– Μμμ; έκανε με απορία, συνεχίζοντας να με βλέπει μέσω του καθρέφτη.
– Στο στήθος, λέω, κανένα φιλί!
– Τσου!
Σε ημικαυλωμένη ψωλή μου φόρεσε σαν κάλτσα το προφυλακτικό και επιδόθηκε σε μία μέσης διάρκειας πίπα, τη μονοτονία της οποίας διέκοπταν σύντομοι εξωτερικοί γλωττισμοί.
– Ελα, τί θέλεις να κάνουμε τώρα; με ρώτησε όταν διαπίστωσε ότι η στύση μου είχε γίνει.
– Για έλα από πάνω, μπορείς;
Με προθυμία στάθηκε άνωθέν μου, με τα πόδια ανοιχτά και κάνοντας βαθύ κάθισμα, έχωσε το καυλί μου στη μουνάρα της αρχίζοντας ν' ανεβοκατεβάζει τη λεκάνη της.
Σ' εκείνη τη στάση, από μόνη της, αφού γονάτισε, μ' έγλειψε-φίλησε στον λαιμό και στις θηλές.
Την απαύτωσα για λίγο και πισωκολλητά γονατιστά, χουφτώνοντάς της τα βυζιά και χτυπώντας ήπια τον κώλο της, μέχρι που ο λευκός οπός μου γέμισε τη θηλή της περικαυλίδας!
Καθώς σηκωνόταν με φίλησε στο μάγουλο.
– Πόσων χρονών είσαι Αριστέα; ρώτησα αδιάκριτα.
– Την Κυριακή πάω 39!