Όλες οι κριτικές για την Αντριάννα - Κωνσταντινουπόλεως 166Β (Μπουρδέλα) Μεταξουργείο

η αντριαννα ειναι ενα μικρουλι ομορφουλι ρουμανακι με μια παιχνιδιαρικη φατσουλα μεσ στην καυλα!!!!

ερχεται στο δωματιο κι αρχιζει κατι προκαταρκτικα και κατι τσαχπινιες που με καυλωσαν παρα πολυ και αμεσως καταλαβα οτι το 20αρι επιασε τοπο!!!

το κακο ειναι οτι δεν ξερει να βαλει την καποτα!κι ετσι οπως μου την εβαλε μ ενοχλουσε...ειδικα στην πιπα.η πιπα της μετρια.την επομενη φορα θα τη βαλω μονος μου την καποτα!γενικα μονος μου τη βαζω και σας συμβουλευω αυτο να κανετε κι εσεις!

στο γαμησι πολυ καλη!!και στις 3 στασεις!συμμετοχη,καυλα,απ ολα τα καλα!!!εγω ειχα χυσει και προηγουμενως διπλα και δε μου ερχοταν να χυσω με τπτ,οποτε της λεω αστο δε μπορω(γτ οντως δε θα χυνα) και ενω ειχε περασει αρκετη ωρα ηθελε να συνεχισουμε και να χυσω!παρα πολυ προθυμη δηλαδη,μπραβο το κοριτσακι!

μυριζει και πολυ ωραια!!εχει ωραιο σωμα,ωραιο κωλαρακι και ωραια μικρα βυζακια!ειναι πολυ κουκλιτσα γενικα!

το μονο που δε μου πολυαρεσει ειναι το μπουρδελο σα χωρος,αλλα νταξει τι να κανουμε...παντως σχετικα καθαρο.
(στην κριτικη που εκανα για το Κωνσταντινουπόλεως166 ..... ιδια ημερομηνια ξεχασα να πω οτι το Κωνσταντινουπόλεως166 ....... ειναι παρα πολυ ωραιος χωρος!!και τα δωματια παρα πολυ ωραια...απ τα ωραιοτερα δωματια μπουρδελου)

αυτα λοιπον για την αντριαννα...παρα πολυ καλη περιπτωση!!!

Σφύραγε το τρένο στην οδό Κωνσταντινουπόλεως, ενώ εισερχόμουν στον Οίκο Βιργινίας Μπενάκη.
Αλλοδαπή ημιαιωνόβια, μύριζε αλκοόλ. "Άντζι" αν θυμάμαι καλά.
Σακουλιασμένο δέρμα.
Γήρανση.
Ο Αϊνστάϊν προς το τέλος της ζωής του έλεγε ότι η γήρανση και ο θάνατος είναι φυσικά πράγματα, και οτιδήποτε είναι φυσικό, είναι καλό.

Στον Οίκο Παιανιέων, παρόμοια κατάσταση: υπερπεντηκονταετής αλλοδαπή με κόμμωση 70s.
"Χάνειsh που φεύγεις, χάνειsh..."

Στο αμπρί Κων/πόλεως 166, "Αντριάννα", νεαρά αλλοδαπή, ευειδής, λεπτή, μακροσφονδυλάτη, με ξανθοτάτη κόμμωση "καρέ".
Αδυνατούσε να συμμετάσχει στην πράξη, έστω να υποκριθεί στοιχειωδώς.
Ενώ της τον είχα μέσα όλον, έβαλε το δάχτυλό της μέσα στη μύτη της κι άρχισε να φτιάχνει μυτοκούραδα.

Με την περαίωση της πράξης απήλθε βιαστικά, αποφεύγοντας να με αντικρύσει.

Απόρρησα με τη στάση της, καθότι δεν είμαι ούτε δύσμορφος, ούτε φτωχός, ούτε γέρος, ούτε πούστης, ούτε κουμμουνιστής, ούτε βρωμιάρης, ούτε μπεκρής.

Ίσως να μη ταιριάζουν τα ζώδιά μας...