Όλες οι κριτικές για την Αλεξία - Φυλής 92Β (Μπουρδέλα) Άγιος Παντελεήμονας/Πλατεία Βικτωρίας

Η Αλεξία είναι ένα γλυκό μικροκαμωμένο Ρουμανάκι (κατά δήλωση) όπου εμφανίζεται με ένα ολόσωμο δικτυωτό με τρύπα εκεί που το χρειάζεται ώστε να μην γδυνεται.
Μελαχρινή με μαλλί "κομωττηρίου" χαμογελαστή με υποδέχθηκε μια και η τσατσα καθόταν βαριεστημενη στηο κουζινάκι, με οδήγησε, εισέπραξε και με άφησε να περιμένω αφού πέρασε σε άλλο συναγωνιστή. Ετσι έμεινα στο 2,50x2,50 καμαράκι βαμένο κόκκινο "μπουρδελέ" χρώμα από τα μικρότερα της περιοχής με έναν καθρέπτη πλαι στο κρεβάτι χυμένο και αφημένο.
Οταν ήρθε τελικά ήταν ομιλητική, χαμογελαστή όλα καλά σημάδια χωρίς υποσχέσεις. Ξεκίνησε με απαλή μαλακία και κρατούσε και μωρομάντηλο. Σκέφτηκα ότι ίσως κάνει και ακα και δεν το άκουσα αλλά αμέσως έβγαλε και καπότα και την φόρεσε. Το μαντηλάκι το ήθελε να καθαρίσει την καπότα γιατί δεν της αρέσει η γεύση είπε.
Το διχτάκι το κατέβασε για να αποκαλύψει τα μικρόυλικα στηθάκια της και ξεκίνησε η πίπα, καλή βαθιά χωρίς χέρι με διάρκεια 1' περίπου. Μετά της είπα να ανέβει από πάνω και αφού αλείφτηκε με gel κάθησε και κουνήθηκε ικανοποιητικά καβαλώντας, στριφτά, μπρος πισω και ότι άλλο ήξερε, έως ότου ανακάθησα την αγκάλιασα και άρχισα πιπίλισμα στις αυθάδικες ρόγες της.
Στροφή σε πισωκολλητό με θέα το μεγάλο τατοο της πλάτης της (λουλουδάκια - κλαδάκια) και το μικρό κωλαράκι της σφυροκόπησα μέτρια και αφού μου πήρε τα χέρια να τα οδηγήσει για να χουφτώνω τα στηθάκια της (+) τέλειωσα εκεί.

Δεν έκλαψα το 20αρικο αλλά ούτε χειροκρότησα. Τα βασικά, με χαμόγελο, χωρίς βιασύνη (δεν έκατσα και πολύ ήμουν έτοιμος) αλλά δεν θα την ξανατιμήσω, μία φτάνει. Στα (-) το δίχτυ που κάποιους ίσως φτιάχνει αλλά χαιδεύεις όλο αυτό ...

Είναι ιδιαίτερη περίπτωση συμπεριφορας αφού ήθελε να καθαρίσει το προφυλακτικό, να βάλει την κρεμούλα της εκεί που πρέπει και όσο πρέπει, να φορά το διχτυ ώστε να μην έρχεται σε επαφή με σωματικά υγρά και αφού τελειώσαμε καβατζάρησε τον νιπτήρα να πλυθεί καλα ζητώντας μου συγνώμη και αφήνοντας με να περιμένω.