Όλες οι κριτικές για την Αλεξάνδρα - Κολωνού 32Γ (Μπουρδέλα) Μεταξουργείο

Δεν είχα όρεξη για πολλές τσάρκες και έτσι αφού μπήκα σε μερικά μαγαζιά πέρασα και σε τούτο εδώ. Ο μουστακαλής βαρελοφρόνος τσάτσος μου παρουσίασε την Αλεξάνδρα η οποία εμφανισιακώς μου φάνηκε κάτω από το μέσο όρο. Μαλλιά κομμένα στο ύψος των ώμων, χοντρούλα με αδύνατα σχετικά πόδια και κορμό βαρέλι (μονοκόματο). Είχε όμως τουρλωτα βυζιά, συμπιεσμένα μέσα στον στηθόδεσμο καθώς και κορμάκι για να κρύβει τα πατσόκοιλα. Πάντως η όλη παρουσίαση ήταν έντεχνη και ξεγελούσε τον ανυποψίαστο μπουρδελιάρη. Βγήκε λοιπόν περιχαρής στο σαλόνι, συνοδεία του βαριεστημένου, πλήν καλόκαρδου τσάτσου που παρότι φαινόταν ψαρωτικός με τη μουστάκλα εντούτοις εκλιπαρούσε στην ουσία τον πελάτη να περάσει στο δωμάτιο. "τσιμπουκάκι, μουνάκι, δεν βιάζεται στο δωμάτιο" και από πίσω η Αλεξάνδρα να με τραβολογάει από το χέρι να περάσω, μου έδειχνε τα νύχια της πόσο ωραία είναι "έλα, όχι μαλακία γαμήσι θα περάσουμε καλά." Μου θύμισε την ταινία "καλώς ήρθε το δολλάριο" με τα ζουμπουρλούδικα ναυτάκια και πως τα τραβάγανε να κατέβουν στα καμπαρέ της τρούμπας. Λέω "θα κάνω μία βόλτα και θα ξανάρθω". Εκ νέου διαμαρτυρίες και από τους δυό αλλά κατάφερα να ξεφύγω. Μετά από λιγο όμως ξαναγύρισα ενθυμούμενος ότι κάθεται πολύ ώρα στο δωμάτιο "και ότι θα περάσουμε καλά" και έτσι το χέρι μου κύλισε στη τσέπη βγάζοντας το κόκκινο χαρτονόμισμα.
Η διαισθησή μου ήταν ότι έκανα μαλακία αλλά κάτι με έτρωγε να τη δοκιμάσω. Τέλος πάντων, έρχεται με το σουτιέν της αλλά χωρίς βρακί. Βάζω το χέρι μου στο μουνί της το οποίο ήταν τίγκα στη κρέμα. βγάζει τα βυζιά της έξω από το σουτιέν αλλά χωρις να το βγάλει, προφανώς για να κρύψει τη χαλάρωση. Χάλια τελείως και πεσμένα σαν σκοινιά. Βάζει προφυλακτικό χωρίς να μου έχει σηκωθεί καθόλου από το αντιαισθητικό θέαμα του σωματός της. Προσπαθεί να μου κάνει πίπα, αλλά δεν κουνάει μόνο το κεφάλι της πάνω κάτω άγαρμπα, αλλά και το σώμα της. Μονότονη πίπα σαν κομπρεσέρ πάνω - κάτω και τελικα με δικές μου υποδείξεις καταφέρνει να μου τον σηκώσει. Στήνεται κάτω, ανοίγει τα πόδια και της τον βάζω. Με αφήνει να της γλύψω τα βυζιά αλλά όχι φιλάκια στο λαιμό ή πρόσωπο. Ενώ με κοιτούσε σαν ηλίθια έβγαζε και κάτι περίεργες κραυγές. Την κοιτούσα απορημένος και συμπέρανα ότι πρέπει να είναι και λίγο βλαμμένη. Τον βγάζω έξω και την ρωτάω άν μπορώ να τελειώσω πάνω της. Αυτή συμφώνησε αλλά όχι πέραν του ύψους της κοιλιάς της. Για το λόγο αυτό έκοψε ένα κομμάτι κωλόχαρτο και κανοντάς το πανώ σαν αυτά που βλέπουμε στις προεκλογικές συγκεντρώσεις προσπαθούσε να το κρατάει μπροστά από τον πούτσο μου σαν ασπίδα ώστε να ανακόψει την πορεία του σπέρματος προς τα βυζιά της. Εγώ της είπα ότι δεν επρόκειτο να πεταχτούν τόσο μακριά αφενός γιατί με είχε ξενερώσει και αφετέρου γιατί δεν ήμουν τόσο καυλωμένος. Αυτή χωρίς να δίνει σημασία στα λεγομενά μου κουνούσε το κωλόχαρτο πάνω κάτω μπροστά από τον πούτσο μου ώστε να αποκρούσει τις υποτιθέμενες ριπες που θα ερχόντουσαν. Το αγωνιώδες ύφος της να αποφύγει τα φλόκια επέφεραν τη πλήρη ξενέρα και έτσι ίσα που βγήκε το χύσι και κύλησε στο χαρτί. Αυτή το καπάκωσε αμέσως και έτσι δεν χύθηκε τίποτε επάνω της. Μετά την επιτυχή έκβαση του οργασμού μου σηκώθηκε, μου έδωσε κι άλλο χαρτί και έφυγε από το δωμάτιο αφού με ευχαρίστησε.
Γενικώς μάπα γαμήσι ήτανε και από την πρώτη στιγμή μου φάνηκε ότι έχει πρόβλημα στον εγκέφαλο. Όσοι γουστάρουν τις απροσάρμοστες αυτή είναι η ευκαιρία τους! Ο τσάτσος το ξέρει ο κακομοίρης τι φρούτο είναι, γιαυτό σιγοντάρει από πίσω μήπως και περάσει κάποιος στο δωμάτιο. Κάτι τέτοιες όμως επειδή είναι ασυνήθιστες συνήθως έχουν και πελατεία. Νομίζω???

Τρίτη, ώρα 7:13 το πρωί.
Στεκόμουν στο απέναντι πεζοδρόμιο. Το γωνιακό ισόγειο μπουρδέλο είχε φως, όπως και το διπλανό υπόγειο. Στο πρώτο είχα περάσει πολύ πρόσφατα –πάλι πρωί– αλλά δεν θυμόμουν με ποια, ενώ στο δεύτερο θεωρούσα δεδομένο πως θα ήταν η Ντάνα η νταρντάνα. 'Ενας ηλικιωμένος κοντοστάθηκε μπροστά απ' την είσοδο του υπογείου για να χαθεί στη συνέχεια στο εσωτερικό. Διέσχισα βιαστικά τον δρόμο και περνώντας με τη σειρά μου την εξώπορτα κατέβηκα τα σκαλιά.
Η υπηρεσία σφουγγάριζε το άδειο δωμάτιο, ενώ ο ηλικιωμένος μόλις είχε συμφωνήσει να περιμένει, μιας και του είχε γίνει γνωστό πως η κοπέλα ήταν απασχολημένη στο διπλανό.
Το ίδιο ειπώθηκε και σε μένα «Καλημέρα, καθίστε λιγάκι, είναι στο δωμάτιο!»
Στην ερώτησή μου ποια δούλευε, απάντησε «η Αλεξάνδρα» και αμέσως με ρώτησε εάν την ήξερα. Της αποκρίθηκα πως σ' εκείνο το μπουρδέλο γνώριζα την Ντάνα, για να με πληροφορήσει πως η συγκεκριμένη ήταν Ρουμανία για διακοπές και θα γύριζε σε καμιά δεκαριά μέρες, επίσης μου είπε πως δεν δουλεύει τέτοιες ώρες, αλλά κάπου ανάμεσα 12 το μεσημέρι με 12 τα μεσάνυχτα.
Λίγο μετά ο ηλικιωμένος αποχώρησε κι εγώ, πληρώνοντας στην τσατσά το δεκάρικο, πέρασα στο διαθέσιμο δωμάτιο. Το ίδιο που είχα συνευρεθεί με την Ντάνα πέρυσι τον Οκτώβριο. Πριν εκείνη μ' αφήσει μόνο, ζήτησα να μάθω το πρόγραμμα της κοπέλας. «Τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό, από πάνω κι ελεύθερα πιασίματα» ήταν η απάντησή της.
Μετά από 6 λεπτά αναμονής άκουσα τη διπλανή πόρτα ν' ανοίγει, την υπηρεσία να λέει εν τάχει το πρόγραμμα, ενώ στη συνέχεια είδα τη δική μου πόρτα ν' ανοίγει και μία ομορφούλα νεαρή, με ίσιο μαύρο μαλλί μέχρι τους ώμους, μικρό στήθος, αδύνατο καλοφτιαγμένο κορμί, ωραίο κωλαράκι και λεπτά καλοσχηματισμένα πόδια να εισέρχεται. «Γειά σου!»
'Ηταν η ρουμάνα Αλεξάνδρα, με την οποία είχα μια μέτρια συνεύρεση στο διπλανό ισόγειο στις αρχές του μήνα! Δέν είχα σκοπό να την ξαναεπισκεφτώ τόσο σύντομα, αλλά τώρα το "κακό" είχε γίνει...
Η κοπέλα δεν μιλάει καλά Ελληνικά, αλλά κατάφερα να μάθω πως ήταν από βράδυ και θα συνέχιζε μέχρι το μεσημέρι. Κατά τ' άλλα, αφού έμεινε τσίτσιδη ξάπλωσε δίπλα μου, σε μία παραλλαγή της εμβρυικής στάσης και κατευθείαν, αφού πρώτα πέρασε τον "σκούφο" στο πουλί μου, ξεκίνησε μια τυπική πίπα διάρκειας κάποιων λεπτών, επιτρέποντας χάιδεμα και χούφτωμα παντού πλην του αιδοίου της. Πάντως έπειτα από επιθυμία μου άνοιξε τα πόδια για να έχω θέα (και μόνο!) στο συγκεκριμένο σημείο...
Με ημικαυλωμένο πούτσο, που στη συνέχεια (ευτυχώς) σηκώθηκε πλήρως, ξεκίνησα να τη γαμάω πισωκολλητά γονατιστά, όπου, όπως και την προηγούμενη φορά, είχε πάρει ωραία στάση, με τον κώλο τουρλωτό και καλό "σπάσιμο" της μέσης, ενώ οι γαμικές ωθήσεις που επέφεραν την εκσπερμάτωση πραγματοποιήθηκαν στην ιεραποστολική, "ορθόδοξη" στάση κατά την οποία η Αλεξάνδρα, κοιτάζοντας το ταβάνι, έβγαζε ήπιας έντασης ευλογοφανείς βόγγους, πλάι στις δικές μου ηδυπαθείς εκπνοές...
– Οκέι Αλεξάνδρα...
– Κεν αι γκόου;
– Γιες...
Και βάζοντας στηθόδεσμο, βρακί και παπούτσια, αφού μ' ευχαρίστησε, αποχώρησε.
Συνοψίζοντας, η συνεύρεση ήταν μια απ' τα ίδια... 'Ενα καλούτσικο γαμήσι με μία ομορφούλα, καλλίσωμη, νεαρή κοπέλα που δεν πρόσφερε προκαταρκτικά. Δεν λυπήθηκα το δεκάρικο, αλλά θέλω να ελπίζω πως δεν θα τριτώσει μια νέα συνεύρεση μαζί της! Τουλάχιστον στο εγγύς μέλλον...