Όλες οι κριτικές για την Αλεξάνδρα - Παιωνίου 47 (Μπουρδέλα) Λιοσίων

Επίσκεψη σήμερα στον συγκεκριμένο οίκο στα πλαίσια της πρωίνης βόλτας μου. Πρόκειται για ένα σχεδόν απομονωμένο σπιτάκι αφού στον ίδιο δρόμο δεν υπάρχει άλλος οίκος ανοχής, αν και στην ευρύτερη περιοχή υπάρχουν αρκετά. Οπότε παραμένει ήσυχο και ήρεμο.

Χαρακτηριστικό του σπιτιού αυτού είναι το αιμοσταγές ανθρωποφάγο τέρας που καραδοκεί στην κουζίνα. Φυσικά δεν μιλάω για την κοπέλα ή την τσατσά αλλά για ένα αιμοδιψή σκύλο που γαυγίζει όταν εισέλθει κάποιος στο σαλόνι, κάτι που λειτουργεί αποτρεπτικά. Αν εξαιρέσουμε αυτό το σπιτάκι είναι μάλλον παραδοσιακός οίκος ανοχής που χρειάζεται μια καλή ανακαίνιση αν και στέκει αρκετά καλά. Η διακόσμηση είναι μάλλον αδιάφορη, τα δωμάτια μικρά και λειτουργικά και ο φωτισμός δυστυχώς χαμηλός χωρίς να υπάρχει κάποιος διακόπτης ρύθμισης φωτός. Παρόλα αυτά ο χώρος είναι καθαρός και περιποιημένος.

Η ηλικιωμένη κυρία της υποδοχής μου παρουσίασε την Αλεξάνδρα, μια κοπέλα που είχα δει κάποιες φορές στις βόλτες μου αλλά δεν είχα δοκιμάσει. Είναι νεαρή με μάλλον βαρύ κορμί, χοντρά μπούτια, λίγη περιφέρεια και όμορφο πρόσωπο. Το μαλλί της είναι ξανθό, μπουκλέ και μακρύ ενώ έχει ένα πολύ ιδιαίτερο στύλ ελαφρόμυαλης μπεμπέκας κάτι που το δείχνει με νάζια και με τον τρόπο που μιλάει. Καθ'όλη την διάρκεια της συνεύρεσης μας δεν κατάφερα να ανακαλύψω αν το κάνει επίτηδες ή αν της βγαίνει έτσι...

Στο δωμάτιο είναι ομιλητική, πρόσχαρη και πρόθυμη. Με άφησε να ξεκινήσω τα προκαταρκτικά, στα οποία συμμετείχε αρκετά ακολουθόντας τις υποδείξεις μου και παίρνοντας κάποιες μικρές πρωτοβουλίες. Μιλούσε αρκετά λέγοντας διάφορα χαζούλικα πράγματα, κάτι που προσωπικά το εκλαμβάνω ως θετικό δείγμα αφού όταν κάποια είναι μουγκή μου δίνει λίγο την αίσθηση ότι κάνει αγγαρεία. Η εμπειρία της στα προκαταρκτικά είναι μάλλον μικρή, αλλά μπορώ να πω ότι τα καταφέρνει αρκετά καλά, ενώ το σώμα της παρά τα κάποια κιλάκια, είναι καλό, με το ωραίο στήθος της να ξεχωρίζει. Αν είχε πιο λεπτά πόδια και λιγότερο κώλο θα ήταν ακόμα καλύτερα.

Η πίπα της ήταν αρκετά καλή, πολύ καλύτερη από όσο περίμενα και σίγουρα αρκετά καλύτερη από διάφορες πίπες που μου έκαναν τον τελευταίο καιρό. Χωρίς να είναι βαθιά, δίνει έμφαση σε διάφορα σημεία που βοηθούν στον ερεθισμό του πέους οπότε επιτυγχάνεται το θεμιτό αποτέλεσμα. Επιπλέον ακολουθόντας της υποδείξεις μου έγλυψε την γύρο περιοχή αν και χωρίς κάποια ιδιαίτερη όρεξη.

Στο σέξ επίσης είναι καλή. Συμμετέχει με διάφορες κραυγούλες, λίγα προστυχόλογα και αρκετά ζουζουνίσματα. Επειδή νιαούριζε την έβαλα να κάνει την γατούλα και εγώ έκανα τον σκύλο καθώς γαμιόμασταν:

εκείνη: νιαου-νιάου
εγώ: γαβ-γάβ

και παρόλα τα γέλια συνεχίσαμε. Το κάναμε συνολικά σε δύο στάσεις: από πίσω, με εκείνη ξαπλωμένη και εγώ να της τον χώνω και μετά ιεροποστολικό οπού συμμετείχε ακόμα περισσότερο. Μοναδικό μειονέκτημα ήταν ότι λόγω του σωματότυπου της η διείσδυση δεν ήταν η καλύτερη, πράγμα που μου θύμισε γιατί δεν προτιμώ τις γεματούλες. Παρόλα αυτά τελείωσα όμορφα.

Ακολούθησε λίγη κουβεντούλα όπου μου έδειξε μια πληγή στη φτέρνα και μου είπε ότι έγινε από τα αθλητικά παπούτσια και με ρώτησε αν πήρε μικρότερο νούμερο από όσο έπρεπε. Επίσης μου είπε ότι ο σκύλος είναι ηλίθιος και της σπάει τα νεύρα. Εν τέλη αποχώρησε χαρούμενη όπως και εγώ μιας και πέρασα αρκετά καλά!

Νομιζω οτι η κοπελα ειναι η Αλεξανδρα, χωρις να ειμαι απολυτα σιγουρος... Παντως ας τα παρουμε απο την αρχη.

Μετα απο μια αρκετα αποτυχημενη τσαρκα στη Λιοσιων, φτανω τελικα στο εν λογω σπιτι. Δεν ειχα ξαναμπει ΠΟΤΕ και λεω, δεν γαμιεται, ας μπω να δω τι παιζει.

Για καλη μου τυχη, η κοπελα αξιζε. Γυρω στο 1,67, με ξανθο μαλλι με μπουκλες. Οπ λεω, εδω ειμαστε. Με την σκεψη οτι δεν θα εβρισκα τιποτα καλυτερο, λεω να πληρωσω να μπω. Η κοπελα μου εξηγησε τις υπηρεσιες και με ρωτησε αν θα περασω. Της λεω ναι. Μου δειχνει την τσατσα, που εστρωνε το κρεβατι εκεινη την ωρα. Με γυρναει και κοιταει και μονο που δεν με εβρισε η σκυλα. Με ρωταει "τι θες;" Και της απανταω στον ιδιο τονο "να σε πληρωσω αν θελεις. Αν δεν θες φευγω." Με αγροκοιταει και μου ζηταει 20 ευρω. Της τα δινω λιγο τσαντισμενα και μου βγηκε σε κακο.

Μπαινω μεσα και επιθεωρω τον χωρο. Μου φανηκε αρκετα καθαρος. Βγαζω τα ρουχα και καθομαι. Περιμενω... Περιμενω... Τουλαχιστον 20 λεπτα περασαν ενω ημουν σιγουρος οτι δεν υπηρχε αλλος πριν απο μενα. Γιατι την ακουγα να μιλαει σε αλλους συνταγωνιστες που εμπαιναν μεσα. Την στιγμη που ημουν ετοιμος να ντυθω και βγω εξω, μπαινει μεσα. Μου χαμογελαει και ξεκιναει να γδυνεται (ενα συγνωμη για την καθυστερηση δεν ειπε... Ξερω οτι αργουν καποιες φορες αλλα οχι και ετσι ρε παιδακι μου) Καθεται διπλα μου και αρχισει να χαιδευει το φιλαρακι. Μετααπο λιγο, βαζει και το σκουφακι και ξεκιναει μια μετρα πιπα. Καλυτερη απο οτι περιμενα ομως. Οταν το φιλαρακι εγινε φιλαρας, καθεται πανω. Ξεκινησε τα πανω κατω με αρκετα βογκητα αλλα χαριτωμενα. Αλλαξαμε σταση μετα απο λιγο και την πηρα στα 4. Μετα απο λιγο βγαινω καθως ημουν ετοιμος να χυσω. Με κοιταει λιγο περιεργα αλλα μπηκε στο νοημα και αρχισε να μου τραβαει... Μ....ια Τελειωνω λοιπον (ειχα ξενερωσει απο πιο πριν ομως, οταν μου πεταξε κατω απο τα δοντια τελειωνε μωρο μου... Πρεπει να φυγω...)

Βγαινω εξω και αναβω ενα τσιγαρο. Για μια ακομη φορα βγηκα απογοητευμενος απο ενα σπιτι... δεν λεω, καλυτερα απο αλλα αλλά ακομη πολυ μετρια τα πραγματα.

Συνάντηση στις 4 περίπου το μεσημέρι με την Αλεξάνδρα, ελληνίδα, γύρω στα 25, καστανόξανθη με σπαστό μαλλί, γύρω στο 1,68, πρόσωπο συμπαθητικό, κορμάκι καλό χωρίς κυτταρίτιδα και καμπύλες, στήθος 2αράκι φυσικό στητό με μεγάλες θηλές αλλά από ρόγες άφαντες. Με υποδέχτηκε η τσατσά, πολύ ευγενική. Βγήκε η Αλεξάνδρα φορώντας κόκκινο διάφανο νεγκλιζέ και από κάτω στρινγκάκι κόκκινο με μια πεταλούδα μπροστά και πέδιλο ασημί 7ποντο. Μου λέει με χαμόγελο «έλα, θα περάσουμε καλά στο δωμάτιο». Δίνω το 20ρικο, μπαίνω στο δωμάτιο που είναι δεξιά από τον διθέσιο καναπέ. Ο χώρος πολύ οριακά υποφερτός. Το σεντόνι δεν ήταν φρέσκο αλλά όχι και λερωμένο ή «πολυφορεμένο». Ακουμπάω στην καρέκλα τα «περιτά», ξαπλώνω με επιφύλαξη, και περιμένω. Παρατηρώντας τον χώρο κοιτάω στην κουρτίνα πάνω μια κατσαρίδα ψιλοτεράστια. Λέω έχει πλάκα να μπει αυτή και πάνω στη μάχη να τη δει και να πατήσει τίποτα ουρλιαχτά και να νομίζουν ότι τη σφάζω! Τεσπα, μετά από κάνα 10λεπτο μπαίνει (είχε καεί το φωτάκι στην πόρτα και έψαχναν με την τσατσά λάμπα). Μου λέει να το βγάλω (εννοώντας το νεγκλιζέ); Εννοείται της λέω. Κάθεται στο κρεβάτι και με αργές κινήσεις και κοιτώντας με και κάνοντας χαζογελάκια, το βγάζει μαζί με το στριγκάκι και τα πέδιλα τα οποία είναι με κούμπωμα-λουράκι και όχι «βαλε-βγάλε». Μου περνάει το μπαλόνι με πίπα και ξεκινάει. Μέτρια πράγματα, δεν τρελάθηκα. Αρχίζω τα πιασίματα, δεν τραβιόταν, με άφηνε και στις δυο τρύπες αλλά όχι να εισχωρήσω στα βάθη. Μουνί με πολύ τζελ πάντως. Δεν άργησα ιδιαίτερα να «ανέβω» της λέω ανέβα από πάνω. Κουνήματα πολύ καλά, με πιάσιμο από μέρους μου και ζούληγμα τα «δίδυμα» και άνοιγμα τα κώλομαγουλα και δόσιμο. Κραυγουλες μικρές και λογικές, όχι τίποτα υπερβολικά ή ξενερωτικα. Της λεω στήσου. Μου λέει πως; Της λέω, ε πώς να στηθείς ρε μωρό; Στα 4. Α οκ λέει. Στήνεται αρκετά καλά με ωραία θέα, και ρίχνω κάτι σφυροκοπήματα για κάνα 4λεπτο και έρχεται το πολυπόθητο αποτέλεσμα. Μου λεει μη βγεις, θα σε βγάλω εγώ. Λέω οκ. Λέει λες να έσπασε ή να βγήκε; Τρώω την ξενερα. Λεω όχι. Μου λεει και που το ξέρεις; Ε τις λεω με τόσο τζέλ δεν υπάρχει πιθανότητα να έσπασε αλλά και ούτε να βγήκε γιατί το βλέπω. Γελάσει και με βγάζει. Εδώ να πω ότι η Αλεξάνδρα είναι κοπέλα με πολύ νάζι αλλά σε ξενερωτικό βαθμό και το παίζει χαζούλα (με την καλή έννοια). Κάθισε και είπαμε μερικές κουβέντες κανα 4λεπτο χωρίς βιασύνη, με ρώτησε αν μου άρεσε, ντύθηκε και βγήκε. Ντύθηκα (η κατσαρίδα ήταν ακόμα στο ίδιο σημείο ευτυχώς), βγήκα και με περίμεναν και οι 2 απ’ εξω να μου πουν ευχαριστώ. Τις ευχαρίστησα και έφυγα. Δεν ήταν άσχημα αλλά ούτε και τρέλα. Θα ξαναπήγαινα μόνο εάν τριγύρω δεν έβρισκα κάτι καλύτερο. Αυτά τα ολίγα.