Όλες οι κριτικές για την Άννα - Καλλέργη 33 (Μπουρδέλα) Μεταξουργείο

Ηταν χθες, μία ώρα μετά το μεσημέρι, στο τέλος της τσάρκας, όταν πλησίαζα το γαλάζιο σπιτάκι της οδού Καλλέργη.
Δρασκελίζοντας το κατώφλι, έσπρωξα την εξώθυρα και εισήλθα στο μικρό σαλόνι.
Δύο μελαψοί συναγωνιστές κάθονταν ήδη. Ο τσάτσος παρατηρούσε, χωρίς να μιλάει, έχοντας παραμερίσει ελαφρώς το παραβάν. Πριν προλάβω ν' απιθώσω τον πισινό μου σ' ένα απ' τα μαξιλάρια του χτιστού πάγκου, μία πόρτα άνοιξε και ο υπηρέτης άρχισε αμέσως: –Τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό, ελεύθερα πιασίματα˙ πολύ σιγά σιγά, η κοπέλα δεν βιάζεται καθόλου!
Επρόκειτο για μία νέα γυναίκα, με ίσια μαύρα μαλλιά μέχρι τους ώμους, όμορφο πρόσωπο, μέτριου αναστήματος με κανονικό κορμί, μικρό στήθος και αρκετά μικρά πατουσάκια από ζωάκι (ταττού) κατά μήκος του αριστερού της αντιβραχίου, ενώ στο συμπαθητικό της κωλαράκι φορούσε ένα μαύρο σλιπάκι τάνγκα.
Χαμογελώντας ελαφρά και ανεπαίσθητα, έκανε μία ολιγοδευτερόλεπτη στάση μπροστά μας για να εξαφανιστεί στη συνέχεια στα ενδότερα.
Ξανφνικά, το φως της ημέρας "χύμηξε" στον χώρο αναμονής!
Οι δύο συναγωνιστές έφευγαν. Εγώ αντίθετα παρέμεινα και πλησιάζοντας προς τον υπηρέτη ρώτησα: – Πώς τη λένε;
Η απάντηση που πήρα από εκείνον ήταν: – Ιωάννα.
Οταν είδε ότι έβγαλα το πορτοφολάκι μου, για να του δώσω το 10άρικο, μου είπε: – Ελατε από δώ.
Το δωματιάκι όπου με πέρασε (αλλά στην κυριολεξία «δωματιάκι»!) ήταν ερυθρού χρώματος, μ' ένα τραπεζάκι και μία καρέκλα καλλιτεχνικού ρυθμού ροκοκό, καθαρό, δροσερό και εκείνη την ώρα ήσυχο.
Καθώς πλενόμουν προσπαθούσα να θυμηθώ εάν είχα ξαναδεί την Ιωάννα. Είχα την αίσθηση ότι σε κάποιον άλλον οίκο την είχα ξανατρακάρει.
Πριν περάσουν δύο λεπτά η πόρτα άνοιξε και η κοπέλα μπήκε χαμογελώντας.
– Εσύ είσαι η Ιωάννα; Είπα κοιτάζοντάς την προσεκτικά.
– Ναι μωρό μου.
– Από Ρουμανία;
– Από Αλβανία.
Και τότε θυμήθηκα! Την έβλεπα στο υπερυψωμένο ισόγειο με τον αριθμό 27 στην Κολωνού. Τότε ήταν ξανθιά. Μάλιστα πέρυσι τον Σεπτέμβριο είχαμε συνευρεθεί.
Εκείνη φυσικά δεν με θυμόταν˙ ε, κι εγώ δεν είπα τίποτα, παρά ξάπλωσα ανάσκελα και άρχισα να τη χαϊδεύω. Είχε γονατίσει πλάι μου.
Η Ιωάννα είχε καλή διάθεση˙ μάλιστα μου έκανε και μία "σκηνή ζηλοτυπίας" όταν είπε με (προσποιητό) παράπονο: – Εχεις πάει και με άλλες πουτάνες!...και όταν τη ρώτησα από πού το κατάλαβε μου απάντησε: – Μμμμ, από Ρουμανία δεν μου είπες;
Ολόγυμνη, φορώντας μοναχά τα πορνοπάπουτσά της, έσκισε το περίβλημα του προφυλακτικού και ξετύλιξε την περικαυλίδα κατά μήκος του ημιερεθισμένου πέους μου.
Το στοματικό της ήταν βαθύ, υγρό, χωρίς τη βοήθεια των χεριών˙ που όμως δεν έμεναν άπραγα, παρά θώπευαν τ' αρχίδια και την κοιλιά μου χαμηλά.
Οταν διαπίστωσε ότι είχα καυλώσει για τα καλά, με ρώτησε εάν θα ήθελα ν' ανέβει από πάνω.
Φυσικά δεν είχα αντίρρηση. Εκείνη η στάση ήταν ό,τι έπρεπε για ξεκίνημα. Γι' αρχή την άφησα ν' ανεβοκατέβει κάμποσες φορές και όταν ένιωσα έτοιμος τη σταμάτησα, την άρπαξα γερά απ' τα κωλομέρια και παλινδρόμησα "κατά ριπάς"! Τακ, τακ, τακ, τακ˙ παύση...Τακ, τακ, τακ, τακ˙ παύση...
Δεν είχαν περάσει 5 λεπτά όταν άκουσα τη φωνή του τσάτσου: – Ελα μωρό!
– «Ελα μωρό»;! Αναρωτήθηκα κοιτάζοντας το ρολόι μου.
– Δεν πειράζει! Μου είπε εκείνη και συνεχίσαμε για λίγο ακόμα.
Τη γάμησα λιγάκι πισωκολλητά γονατιστά, για να τελέψω στην ιεραποστολική στάση, δυστυχώς με το κεφάλι μου πλάι στο δικό της, μιας και δεν δεχόταν φιλιά στο στόμα, ακούγοντάς την να μου ψιθυρίζει: – Ελα μωρό μου, χύσε, γιατί πρέπει να φύγω!
Σε γενικές γραμμές καλά πέρασα με την Ιωάννα. Ηταν ένα γαμήσι με μία όμορφη, δροσερή κοπέλα που κάθισε να γαμηθεί τα λεπτά που ήταν μαζί μου στο κρεβάτι. Πάντως το πρόβλημα με τον χρόνο δισπίστωσα ότι συνεχίζει να υπάρχει˙ ο τσάτσος την ειδοποίησε πριν συμπληρωθεί το 5λεπτο˙ εκείνη βέβαια, προς τιμήν της, συνέχισε ακόμα 2-3 λεπτά, αλλά προς το τέλος δεν απέφυγε να με βιάσει για να τελειώσω.
Και να πεις ότι υπήρχε κόσμος στο σαλόνι;

Πρωινο ψαξιμο στο μεταξουργειο και υστερα απο την απογοητευση που ειχα αφου δεν υπηρχε κατι το ιδιαιτερο βρεθηκα εξω απο αυτο το μαγαζι.Δεν το εχω επισκεφτει πολλες φορες αφου συχναζω κολωνου και ιασωνος και πηρα την αποφαση να μπω.Στο σαλονι αντικρυσα την γνωστη Ιωαννα που ηταν με ξανθο μαλλι απο την κολωνου 27 α που την ειχα χασει αφου ελειπε οπως μου ειπε εξι μηνες.Τωρα το μαλλι βαμενο μαυρο και χωρις σκεψη αφου ημουν και πελατης της περασα στο δωματιο μονολωγοντας ποσσω τυχερος ειμαι.Τα δωματια σχετικα μικρα, καθαρα, με αιρ-κοντισιον για την δουλεια τους οτι πρεπει. Σε μερικα λεπτα ηρθε στο δωματιο λεγοντας οτι σιγα σιγα αρχισαν και την βρισκουν οι πελατες της απο την κολωνου και εχει ειδη μια βδομαδα στο συγκεκριμενο μαγαζι.Υστερα απο την λιγη ομιλια που ειχαμε μου περασε το προφυλακτικο και αρχισε πιπα ενω ημουν ορθιος οπως και παλια λεγωντας οτι δεν ξεχασε ποσσω πολυ μου αρεσε.Ξαπλωσαμε στο κρεβατι συνεχιζωντας ιεραποστολικο ενω η ηδονη που ενιωθα μετα τοσσω καιρο που ειχα να παω μαζι της ηταν απεριγραπτη.Ηθελα να μπω ολος μεσα στην μουναρα της να την ξεσκισω ενω ενιωθα οτι ερχοτανε το τελος και τοτε με κρατησε μεσα της με ολη της την δυναμη δινοντας μου την τελεια ευχαριστηση μετα απο πολυ καιρο που ειχα να την νιωσο.Τελος αφου σκουπιστηκα με αποχαιρετησε οπως παντα ευγενικα ανανεωντας το νεο ραντεβου μας.Ιωαννα εισαι η τελεια μουναρα κοριτσαρα ατελειωτη.

Πήγα για την Μιρέλα, ...ενώ είχα αποφασίσει να μην ξαναπάω σε αυτό και σε τέτοιο μπουρδέλο. Αντί για την Μιρέλα, βρίσκω την Άννα που στο σώμα ήταν σαφώς υποδιέστερη αλλά είχε περισσότερο συμπαθητικό πρόσωπο και (βασικό για εμένα κριτήριο) μελαχρινά μακρυά μαλλιά. Η Μιρέλα κάνει τα ρεπό της Άννας, οπότε είναι ζήτημα σύμπωσης να την συναντήσει κάποιος στο Καλλέργη 33

Τελευταία στιγμή αποφασίζω να μπω στο δωμάτιο ...στο ίδιο δωμάτιο. Όπως είπαμε στενό και ψυχοπλακωτικό με "ευχωρία" τουαλέτας. Τέλος πάντων.

Έρχεται η Άννα και αρχίζει με πολύ χαλαρωτικό τρόπο να με χαϊδεύει και να με γλύφει από το λαιμό μέχρι τα @@δια. Το έχω ξαναπεί ότι για να περάσει κάποιος ευχάριστα σε ένα μπουρδελο δεν είναι καθοριστική και μοναδική η προϋπόθεση να συναντήσει την ωραιότερη γυναίκα του κόσμου. Σαφώς είναι πολύ σημαντικό αλλά όχι καθοριστικό.

Αφού με "προετοίμασε" αρκετά έρχεται από πάνω μου και ως παμπόνηρη αρχίζει το ανεβοκατέβασμα χαϊδεύοντας τα μαλλιά της (αφού της είπα ότι αυτά με καυλώνουν πολύ) ρίχνοντας τα επάνω μου και πέφτοντας και η ίδια πάνω για να φθάνει να μου φιλάει το λαιμό.

Αρκετά καλά έως εκεί αλλά σκέφτομαι πως το καλύτερο θα ήταν να την γυρίσω στα τέσσερα. Δεν μπορώ να πω ότι είχε ιδιαίτερα ωραίο πισινό αλλά δεν διαμαρτυρήθηκε "ούτε για αστείο" στο έντονο σφυροκόπημα. Τέλειωσα και την χαιρέτησα.

Θα επαναλάβω ακόμη μια φορά ότι θα ήταν εξαιρετικά αν τέτοιες κοπέλες μπορούσα να τις βρούμε σε ανεκτά μπουρδέλα ή σε στούντιο.

Το "τσιμπούκι χωρίς προφυλακτικό" της τσατσάς ήταν αναμφισβήτητα αυτό που με τράβηξε. Όχι, δεν αποφάσισα σε καμία περίπτωση να ρισκάρω - άλλωστε το συγκεκριμένο μπουρδέλο ως χώρος δεν σε αφήνει να χαλαρώσεις καθόλου και σε κρατάει σε εγρήγορση σε κάτι τέτοια θέματα. Άλλο πράγμα είχα στο νου μου: ήθελα οπωσδήποτε να χύσω στο πρόσωπο την πόρνη που είδα μπροστά μου.

Γιάννα τη λέγανε, Ρωσίδα είπε ότι είναι, και δεν ήταν τίποτα το σπουδαίο. Γύρω στο 1,73 ύψος, με κοντά μαλλιά, φάτσα μέτρια και σώμα μέτριο επίσης, προς το αδύνατο και ελαφρώς ατσούμπαλο και "αγγουρέ". 20 ευρώ έπαιρνε. Την εξήγηση την έκανα με το που μπήκε στο δωμάτιο. "Τα ΠΑΝΤΑ με προφυλακτικό και στο τέλος βγάζω την καπότα και στα ρίχνω στο πρόσωπο". Δεν είχε πρόβλημα και προχώρησε στο παρασύνθημα.

Άρχισε τα γλειψίματα/φιλιά σε όλο το σώμα για κανά τρίλεπτο και μετά το τσιμπούκι (ΜΕ προφυλακτικό επαναλαμβάνω). Δεν ήταν καθόλου άσχημο. "Πιασίματα" και χάδια άφηνε, αλλά όταν έβγαλα το ατροφικό και ασθενικό της στήθος απ' το σουτιέν το ξανάβαλα στη θέση του αμέσως και συγκεντρώθηκα σ' αυτό για το οποίο είχα έρθει. Αποφάσισα ότι δεν ήθελα καν να τη γαμήσω και την προέτρεψα να συνεχίσει την πίπα της. Σε κανα δεκάλεπτο σηκώθηκα όρθιος, έβγαλα την καπότα και την έχυσα στοχεύοντας το ανοιχτό στόμα της, αλλά προσέχοντας να μην το ακουμπήσω ούτε στο ελάχιστο. Αρκετά μείνανε εκεί και τα περισσότερα στάξανε με παχιές σταγόνες στο πάτωμα σχηματίζοντας μεγάλους λεκέδες. Πολύ ρομαντικό το βρήκα...

Προτείνεται μόνο υπό έναν όρο (κι εγώ μόνο τότε θα επαναλάμβανα το εγχείρημα): να έχετε να "αδειάσετε" αρκετές μέρες και να είστε σίγουροι ότι το σπέρμα θα εκχυθεί σε μεγάλες ποσότητες και με μεγάλη πίεση ώστε να τηρηθεί η απόσταση ασφαλείας απ' το στόμα της πόρνης.