Όλες οι κριτικές για την Άννα-Ντανιέλα-Άντζελα - Ιάσονος 33 (Μπουρδέλα) Μεταξουργείο

Η συρόμενη εξώπορτα μετά το κεφαλόσκαλο ήταν μισόκλειστη.
Χρρρρρ! την άνοιξα.
Η φουσκομάγουλη, ευτραφής, ξανθιά υπηρεσία ήταν εκεί˙ καταμεσής του στενού, σκοτεινού, σαλονιού.
– Γεια! τη χαιρέτησα.
– Τί κάνουμε αντρούλη μου; ενδιαφέρθηκε να μάθει.
– Καλά, ποια είναι σήμερα;
– Είναι η Αννα˙ μία κοπέλα που σήμερα, τώρα, πριν λίγο μου 'ρθε˙ γιατί έφυγε η άλλη, η πρωινή, η Χριστίνα, γιατί είχε πονοκέφαλο. Η Αννα κάνει και κωλαράκι! Αν σ' ενδιαφέρει.
– Για να τη δούμε...
– Ναι φατσούλα μου γλυκιά, κάτσε να δεις την Αννούλα! 10 ευρώ είναι όπως πάντα, όλες τις στάσεις κάνει και περιποιητική μπορώ να πω, όσο ξέρω!
Το υφασμάτινο διαχωριστικό παραμερίστηκε και η Αννα πλησίασε καλημερίζοντάς με.
Ηταν η Ντανιέλα από το παραδιπλανό ισόγειο με το νούμερο 37, ενώ την είχα συναντήσει και ως Αντζελα, στον όροφο της Ιάσονος 20.
Πιθανότατα Αλβανίδα, γύρω στα 30, με το σκουροκάστανο μαλλί της πιασμένο σε αλογοουρά, πρόσωπο με μάτια μικρά και χείλη λεπτά, στήθος ισχνό πίσω απ' το ενισχυμένο σουτιέν, κορμί αδύνατο, μέση στενή, λεκάνη φαρδιά, καλλίπυγη.
– Η Αννούλα! είπε η τσατσά με καμάρι.
– Εσύ είσαι η Ντανιέλα, έτσι; τη ρώτησα, θέλοντας να κάνω κομματάκι τον έξυπνο και 'γώ.
– Ναι, έτσι είναι, είπε εκείνη ήρεμα.
– Καλέ, πού τα ξέρεις εσύ και δεν τα ξέρω εγώ; Ε, τώρα θα πέσω κάτω αντρούλη μου! έκανε εντυπωσιασμένη η υπηρεσία.
Ευτυχώς συγκρατήθηκα και δεν συνέχισα την επίδειξη των γνώσεών μου πάνω στις πουτάνες και στα μπουρδέλα.
Αλλωστε εκεί βρισκόμουν για να πηδήξω και όχι για να επιδειχτώ!
Ανθρώπινες αδυναμίες...
Εντωμεταξύ έδωσα το 10άρικο στην τσατσά, ενώ η Αννα αποσύρθηκε στο κουζινάκι.
– Δεν θα με βάλεις εδώ, θα με βάλεις κάπου αλλού! απαίτησα, βλέποντας ότι η «υπάλληλος ιερόδουλων» (μόλις χθες έμαθα ότι έτσι λέγεται επίσημα η τσατσά!) μου έδειχνε προς το δωμάτιο όπου πρόσφατα είχα συνευρεθεί με τη Φαίη.
– Ελα στο μεγάλο, από εδώ! συμφώνησε και μου άνοιξε την πόρτα τού, εξ ευωνύμων των εισερχομένων στο σαλόνι, πίσω δωματίου. Το οποίο ήταν σαφώς πιο άνετο και λιγότερο βρώμικο, αλλά βρώμικο!
Στην Αννα-Ντανιέλα-Αντζελα οι περισσότεροι –η συντριπτική πλειοψηφία– πάνε για τη "δουλεμένη κωλοβαλβίδα" της. Με άλλα λόγια πληρώνουν για το πρωκτικό που προσφέρει. Εγώ ανήκω στη μειοψηφία εκείνων των λίγων που πλήρωσαν για το μουνί της και αυτό θα περιγράψω.
Το αιδοίο της μαζί με την ημιχωνοειδή κωλοτρυπίδα, τα παρατηρούσα διαμέσου του πλαϊνού επίτοιχου καθρέφτη, έτσι όπως εκείνη έχοντας στηθεί στα 4, χαμηλώνοντας την κοιλιά και τουρλώνοντας τον κώλο, έγλειφε-ρουφούσε, με μέτρια απόδοση, το λαστιχοντυμένο καυλί μου.
Χαϊδεύοντάς της τα καπούλια, τα δάχτυλά μου γλύστρισαν στην κωλοχαραμάδα και από εκεί, θωπεύοντας το περικλανίδιο, το μεσαίο απ' αυτά μπήκε λίγο πιο μέσα για να διαπιστώσω το πόσο ευένδοτος ήταν ο σφιγκτήρας!
Πιο κάτω ο λιπαρός κόλπος της, δεχόταν εύκολα και ανώδυνα τον δείκτη και τον μέσο δάκτυλο στο εσωτερικό του.
Αρχικά τη γάμησα ιεραποστολικά˙ έχοντας τα πόδια της στους ώμους μου, τη μύτη μου μερικά εκατοστά από τη δική της και την ψωλή μου να μπαινοβγαίνει πότε γρήγορα και πότε αργά στο μουνί της, ενώ στη συνέχεια πισωκολλητά γονατιστά˙ με τον κώλο της ψηλά, τη μούρη χαμηλά και εμένα να την έχω γραπώσει από τη στενή μέση και να τη γαμώ μέχρι που εν μέσω ενός πνιχτού βόγγου εκσπερματώσω εντός της θηλής του ελαστικού!
Ετσι λοιπόν είχε η συνεύρεσή μου με την Αννα-Ντανιέλα-Αντζελα απ' την Ιάσονος, στην Ιάσονος!
Μπορεί να μου αρνήθηκε φιλάκια και γλειψιματάκια, που τόσο αγαπώ και έχω ανάγκη, αλλά το ψιλοέκφυλο της εμφάνισής της και το γεγονός ότι η ίδια βοήθησε αρκετά στη γάμευσή της: παίρνοντας καλές στάσεις και συμμετέχοντας ενεργά με εκφράσεις, αληθοφανή βογγητά και κραυγούλες, με άφησε ικανοποιημένο, αν και τη γάμησα μόνο κατά φύσιν!
Πάντως έφυγα με την αίσθηση πως εκεί που πραγματικά θα απέδιδε η συγκεκριμένη θα ήταν η παρά φύσιν συνουσία!
Δυστυχώς όμως δεν αρέσκομαι στο να σοδομίζω, οπότε δεν μπορώ να έχω προσωπική άποψη...