Όλες οι κριτικές για την Νάτα - Φωκαίας 27Β (Μπουρδέλα) Άγιος Παντελεήμονας/Πλατεία Βικτωρίας

Μεσημέρι, ξαπλωμένος στον καναπέ, χαυνωμένος, με το σαγόνι στερεωμένο στις παλάμες, ονειροπολούσα τα ανομολόγητα…
Ότι ήμουν στο δρόμο και έχωνα την ψωλή μου σε όποια τρύπα έβρισκα μπροστά μου…
Αρχικά στις ώριμες γυναίκες, μετά στις μικρές, μετά στις γεροντομπεμπέκες, μετά στα λείψανα, μετά στα μισάνοιχτα παράθυρα των διερχομένων αυτοκίνητων…
Όταν άρχισα να τη χώνω στις εξατμίσεις των αυτοκινήτων και στα λούκια των αποχετεύσεων, ένιωσα ένα ζεστό υγρό να κυλά στα δάχτυλα των χεριών μου…
Ήταν σάλια που έτρεχαν από το στόμα μου…
Εκεί διέκοψα την ονειροπόληση, καθότι συνειδητοποίησα ότι είχα περιέλθει σε ζωώδη κατάσταση…

Πήγα γρήγορα να γαμήσω, οτιδήποτε, στο πρώτο μπουρδέλο που θα ‘βρισκα μπροστά μου.

Ανέβηκα τρέχοντας τα σκαλιά του Φ86.
Επεδείχθη η Αντριάννα.
Χωρίς δεύτερη σκέψη, την έσυρα στο κλινάρι.
Λίγο μετά αφού της τον είχα βάλει μέσα όλον και βαθιά, η Αντριάννα ανέφερε κάτι τερατώδες: Είπε ότι είναι Ισπανίδα.
Ένιωσα να με κοροϊδεύει μέσα στα μούτρα μου.
Σκέφτηκα ότι με θεωρεί εντελώς γελοίο και λιγούρη για να μου λέει τέτοιες μαλακίες.
Για το λιγούρης δεν θα είχα αντίρρηση, είχα όμως για το γελοίος…
Την απέβαλα και βγήκα στη Φυλής…

Βγήκα από το ένα μπουρδέλο για να πάω στο παραδίπλα…
Πουκάμισο έξω από το παντελόνι, μανικετόκουμπα ξεκούμπωτα, κορδόνια λυτά, μαλλιά ανάκατα, βλέμμα θολό, όψη πελιδνή.

Πέρασα και έφυγα από άλλα δυο μπουρδέλα όπου στις αίθουσες αναμονής και επιδείξεων περίμενε κόσμος για να γαμήσει …

Κατέληξα στο ανώγειο Φω27.
Ο ομοφυλόφιλος Άρης, εκφώνησε την περιφορά δύο θηλέων.

Το ένα θήλυ ήταν κοντό, φυσικό ξανθό, με ευμεγέθεις μαστούς., που τους επεδείκνυε σε κοινή θέα, άνευ στηθόδεσμου.
Ήταν σεμνοπρεπές, με το βλέμμα χαμηλά, δεν έλεγε λογάκια.. Υποκρινόταν ότι είναι σχεδόν πουτάνα.

Το άλλο θήλυ ήταν αντιδιαμετρικής αισθητικής…
Συνηθισμένο ύψος, μαύρα μαλλιά, λευκό δέρμα, αδιάφοροι μαστοί, ανατολίτικο βλέμμα.
Το λέγαν Ναταλία.
Επεδείχθη με μπικίνι, είχε συμπεριφορά ξεδιάντροπη, πονηρές ματιές, λογάκια όλο υποσχέσεις.
Διαδήλωνε ευθαρσώς ότι είναι εντελώς πουτάνα.

Ο κίναιδος Άρης, με την εμπειρία που τον διακρίνει, διέβλεψε τη ροπή μου προς τη Ναταλία και άρχισε να παραληρεί διαφημίζοντας τις αρετές και τις δεξιότητές της…
Εξυμνούσε τη σοδόμηση που προσέφερε η Ναταλία, τον πεοθηλασμό άνευ περικαυλίδος, το άνευ ορίων χούφτωμα…
Όσο περισσότερο μίλαγε ο Άρης, τόσο περισσότερο του φανέρωνα την προσοχή μου και το ενδιαφέρον μου σε αυτά που έλεγε.
Επειδή όμως, κάποτε έπρεπε να σταματήσει να μιλά, κατέληξε λέγοντας: «..εν πάση περιπτώσει, μπορείτε να τη χύσετε οπουδήποτε επιθυμείτε, κύριε…».

Τα χείλη της Ναταλίας είναι τραγανά.
Τραγανός και ο πεοθηλασμός της: Ο ουρανίσκος εφάπτεται της ψωλής, εξερευνά, αισθάνεται, εφαρμόζει σφιχτά, υγρά, ζεστά, με ευχάριστες ξαφνικές ελαφρές πιέσεις, μικρές στραγγαλιστικές ροπές.
Ονειρώδης αίσθηση.

Η Ναταλία ντρέπεται για τα μισοπεθαμένα, αναιμικά βυζιά της.
Στο δωμάτιο συνουσιών δεν αφαίρεσε το στηθόδεσμό της, πράγμα που έκανα εγώ για λογαριασμό της.
Που να φανταστεί η Ναταλία, ότι ο φυσικός, ώριμος, πεπτωκώς μαστός, είναι είδος προς εξαφάνιση, άρα σπάνιος, θαυμάσιος, περιζήτητος.

Το μουνί και ο κώλος της Ναταλίας είναι συγκοινωνούντα δοχεία…
Η ψωλή περνάει με ευκολία από το ένα στο άλλο.

Αυτό το σύνολο εικόνων, ήχων και αισθήσεων, σύντομα προκάλεσε οργασμό – αστροπελέκι και κλείσιμο του σκηνικού…