Jasmine6 (GlamourEscorts) escort

Θα είμαι πολύ σύντομος και λακωνικός.

Καταρχήν απαγορεύεται δια ροπάλου να μυρίζουν οι μασχάλες ...

Με το μπήκε στο ασανσέρ ήδη είχα ξενερώσει από την μυρωδιά και μόνο.

Πρόσωπό καλούτσικο μεν όπως στις φώτο αλλά με πολύ photoshop που την δείχνουν μουνάρα ενώ στην ουσία είναι μια καλή παραδουλεύτρα από την Ουκρανία.

Σώμα νορμάλ με κυτταριδούλα όμως και ένα μικρό, μετριότατο και πεσμένο στήθος.

Αγγλικά της πούτσας.

Που πάτε μωρέ και θέλετε escort ???

Για μπουρδέλο είσαστε.

Σκατά στη μούρη μου.

Τέλος πάντων την κράτησα για 30' να της ρίξω ένα πούτσο και να τελειώνει το πανηγύρι.

Ενοχλητικά και τα μηνύματα στο τηλέφωνο που λάμβανε.

Μου πήρε μια πίπα νορμάλ.

Την γυρνάω σπρώχνω στα 4 αλλά τίποτα.

Ξανασπρώχνω με δύναμη αλλά πάλι τίποτα.

Δεν μου άρεσε και δεν έχυνα με τίποτα.

Ξανά πίπα και μετά ιεραποστολικά μπάς και χύσω μα δέν ...

Τελικά της σοβάτισα το πρόσωπο και το έληξα.

Μου ήρθε και με κάτι κοθόρνους που τους σιχαίνομαι.

Την κράτησα 30' μόνο και την αποχαιρέτησα.

Να ζητήσω συγγνώμη από τον προηγούμενο συναγωνιστή και φίλο Βαλτεπούδρα για την δικιά μου εμπειρία.

Αυτά τα ολίγα.

Α.

Δεν εμπιστεύομαι τους ανθρώπους που δεν μπορούν να ανεχτούν την ηδονιστική πλευρά τους. Μου θυμίζουν τους στυλίτες, κάτι παλαβούς θρήσκους που χαράμιζαν τη ζωή τους πάνω σε μια κολώνα στη μέση της ερήμου, τρέμοντας από υπόγεια καύλα και ατσάλινη μοναξιά. Η Καύλα, όπως το ηφαίστειο που εκρήγνυται, αναπόφευκτα θα βρει το δρόμο της προς τη συνείδηση. Η Καύλα πρέπει να βρει το δρόμο της μέσα μας, διαφορετικά, αργά ή γρήγορα, θα σκάσει στα μούτρα μας σαν ωρολογιακή βόμβα. Όσο δεν χορταίνει η ψυχή τόσο πεινάνε το μουνί κι η πούτσα. Ε, μόλις είδα τη Jasmine ένιωσα να με διαπερνά η αίσθηση ότι «μ’ αυτήν θα παίξει τρελό γαμήσι». Δεν μπόρεσα ν’ αντισταθώ παρόλο που κάτι καινούργιο φαίνεται ότι αρχίζει στην χωρίς νόημα ζωή μου. Δεν μου περνάει πια από το μυαλό να πω όχι σε άγνωστες ευχαριστήσεις για να κερδίσω μια επιστροφή στην «κανονικότητά μου».

Ήταν διαθέσιμη ή για πολύ αργά ή για αρκετά νωρίς. Εμένα η ώρα μου είναι τα μεσάνυχτα αλλά από τα ξημερώματα προτίμησα να τη δω νωρίς το βράδυ. Ήρθε στην ώρα της, χαμογελαστή, απλά ντυμένη, έχοντας βάψει μόνο τα καστανά μάτια της. Είναι κοντή, λίγο κάτω από 1,60, με μακριά ίσια πολύ σκούρα καστανά μαλλιά, σώμα με πολύ όμορφες και φυσικές καμπύλες σε στήθος, μέση και κώλο, όμορφα πόδια που τα τόνιζε ένα μαύρο εφαρμοστό ελαστικό παντελόνι και φυσικά χείλη. Από τις εδώ φωτογραφίες οι 4, 7, 9, 11 είναι οι πιο ακριβείς, με την έννοια ότι αποτυπώνουν εκτός των άλλων και την έκφρασή της. Φαίνεται νεότερη από 26 εκτός αν την κοιτάξεις προφίλ – γωνία που κάπως την μεγαλώνει. Αν ήταν 1,75 θα έκλαιγε κόσμος από αγριόκαυλα. Αλλά τίποτα δεν είναι τέλειο.

Μου είπε αμέσως, κοκκινίζοντας, ότι δεν ξέρει «καλά αγγλικά» ζητώντας συγγνώμη. Συνεννοηθήκαμε στη νοηματική για το πώς πίνει το ποτό της και μπήκε για μπάνιο. Πέντε λεπτά μετά την είσοδό της ήταν μπροστά μου φορώντας μόνο κάτι μαύρα εσώρουχα σαν αυτά που βλέπετε στις φωτογραφίες. Έχοντας αποδεχτεί ότι μπορεί να είναι ο πρώτος άνθρωπος που γνωρίζω και παίζει να μην μπορεί να πει στα αγγλικά ούτε “yes”, της είπα αργά kiss me (ακούστηκε «κ-ι-ς»). Δεν ξέρω εάν στα ουκρανικά αυτά τα τρία γράμματα είναι μαγικά ή αν της έφυγε η ένταση επειδή θυμήθηκε τί σημαίνει η λέξη, αλλά άρχισε αμέσως να μου ρίχνει κάτι φιλιά στο λαιμό, στα μούτρα και μετά μου έφαγε τη γλώσσα ακουμπώντας τη δική της στον ουρανίσκο μου με βία.

Τρελάθηκα στην καύλα, της πέταξα τα εσώρουχα σε 1’’ και σε άλλο μισό γδύθηκα κι εγώ. Πήγα να την ξαπλώσω αλλά με ελιγμό κεραμιδόγατας βρέθηκε αυτή επάνω μου τρίβοντας στο στήθος μου το μουνί της, γεμίζοντας με το έτσι θέλω το στόμα μου με το ένα βυζί της και λέγοντας κάτι στη γλώσσα της. Φυσικό στήθος, 2άρι, στητό, με κάτι καυλοπιπίλες λες και είχε να γαμηθεί μήνες. Έπαιξε γλείψιμο σε λαιμό, αυτιά, πηγούνι και από τους δυο μας και άγρια γλωσσόφιλα. Ήταν τόσο ελαφριά, τόσο μικροκαμωμένη, που μπορούσα να χουφτώσω τα πόδια της και μάλαζα παθιασμένα τον φανταστικό της κώλο. Την γύρισα, της έφαγα το στήθος και μετά της έκανα ένα ξεγυρισμένο γλειφομούνι το οποίο στο τέλος την έκανε να αφηνιάσει. Με το που άλλαξε η γεύση της, σα να είχε χύσει, σταμάτησα και μου έκανε μια καταπληκτική πίπα, βαθιά και αγαπησιάρικη, χωρίς χέρι, με γλείψιμο αρχιδιών και τα μάτια της στα δικά μου. Προφυλακτικό με το στόμα, της έγλειψα πάλι τα πάντα ενώ την είχα στα 4 και μετά καρφώθηκα περήφανα μέσα της. Η μικρή καύλα γύριζε συνέχεια και με κοίταζε, άνοιγε με τα χέρια τα κωλομέρια της, όποτε της έπιανα το στήθος μού έσφιγγε τις παλάμες για να την γραπώσω πιο σκληρά, κοπανιόταν επάνω μου, φώναζε όταν την ήλεγχα πιάνοντάς την από το σβέρκο. Κατάπληκτος την γύρισα, την έπιασα από τα πόδια και τη γάμησα αλύπητα ενώ με κοιτούσε όλο και πιο ξεδιάντροπα. Κάτι έλεγε στα ουκρανικά με ένα στόμα που παραμορφωνόταν από την ένταση ενώ της έλεγα στα ελληνικά πόσο απίστευτα καριόλα είναι. Θριαμβευτικό χύσιμο, κύριοι. Μεγάλη μαλακία που δεν κράτησε ακόμα κανένα εικοσάλεπτο αυτό το ξεμούνιασμα.

Μόλις η πεινασμένη καρδιά μου αποφάσισε ότι θα συνεχίσει να χτυπά και η αδηφάγος ψυχή μου ότι κατάφερε και έζησε μία ακόμη συγκίνηση, κάπνισα και με τη βοήθεια της τεχνολογίας έμαθα ότι είναι στην Αθήνα από την Παρασκευή και ότι χάρηκε πολύ που η δουλειά της είναι ενίοτε διασκεδαστική. Της είπα πόσο μουνάρα είναι, με ευχαρίστησε, αλλά όσο συνέχιζα να της μιλάω με κανονικό ρυθμό δεν καταλάβαινε τίποτα. Μ’ έπιασαν τα γέλια και γελούσε κι αυτή ανακουφισμένη που την πήρε γραμμή ότι αδιαφορώ για τα μη-αγγλικά της, κάναμε μπάνιο και χωρίς να χάνουμε το χρόνο μας σε μη-συζήτηση, αρχίσαμε πάλι το ίδιο βιολί με τα φιλιά και τα γλειψίματα. Στο 69 ένιωθα ότι θα χύσουμε και οι 2. Την γύρισα και έπαιξε απεγνωσμένο πισωκολλητό σε φάση που με πονούσαν τα αρχίδια κάθε φορά που της χτυπούσαν αλήτικα τα κωλομέρια. Η μικρή Γιασμίν είχε ακραίες αντιδράσεις όσο σκλήραινα και από ένα σημείο και μετά έκανε σαν να εκρήγνυται. Γέμισα ευχαρίστηση, έφτασα στο χείλος του γκρεμού 2 -3 φορές αλλά μετά από το χύσιμο που είχε προηγηθεί δεν μου είχε μείνει σταγόνα. Σταμάτησα, ξαναπήρα τη γεύση της που είχε αλλάξει πάλι και της είπα ότι είναι ελεύθερη να φύγει. Προσπάθησα να μάθω το πραγματικό της όνομα αλλά είτε δεν κατάλαβε την ερώτηση είτε την λένε Γάτα.

Έκανε πάλι μπάνιο και με ρώτησε, γεμάτη αυτοπεποίθηση πια, αν πέρασα καλά… Προσπάθησα να μάθω πόσο θα μείνει και μου έδειξε, με άπειρη καριολία, 7 δάχτυλα. Μάλλον δεν εννοούσε 7 εβδομάδες. Υποκλίθηκε όπως οι ηθοποιοί περιφερόμενων θιάσων μιας άλλης εποχής, υποκλίθηκα ενώνοντας τα χέρια σαν ιάπωνας ευγενής, μου έγραψε ότι θέλει να με ξαναδεί, με φίλησε ζεστά και χάθηκε πίσω από την βαριά μαύρη πόρτα μου.

Ανοίγοντας μια μπύρα που είχε μόλις αρχίσει να κρυσταλλοποιείται σκεφτόμουν ότι αυτή η γαμημένη ομορφιά μιας δοτικής, ακομπλεξάριστης γυναίκας είναι το μόνο πράγμα που μας κρατάει στη ζωή. Αντανακλαστικά, βλαστήμησα από μέσα μου και αφέθηκα στη μαλακή επίδραση του αλκοόλ και του καπνού, ανακαλώντας ασυναίσθητα στο μυαλό μου τα κοντραμπάσα της εισαγωγής της Ωδής στη Χαρά.