Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Θα συναντούσα την Ντάσα και έτσι είχα πάρει κιόλας θέση στο δωμάτιο που θα την συναντούσα.
Την είχα διαλέξει την τελευταία στιγμή.
Μικροκαμωμένη με στηθάκια έφηβα και με ένα τουρλωτό πίσω κήπο που σε υποχρεώνει να τον περιηγηθείς…
Ερεθιστικές οι φωτογραφίες, φωνάζαν «πάρε με»!
Αυτό που μου την έσπαγε ήταν η σκληρή, ίσως η πολύ επαγγελματική επίγευση που άφηνε το πρόσωπο της, ίσως τα πειραγμένα χείλια, ποιός ξέρει?

Κατέφθασε λοιπόν η Ντάσα και ήταν έτσι όπως οι φωτό στις αναρτήσεις του γραφείου.
Η Ντάσα είχε έρθει να γαμηθεί καλά, η Ντάσα είχε έρθει για να μην μου πει όχι σε τίποτα…
Η Ντάσα δεν ήξερε ξένες γλώσσες και το ατού της ήταν το κυρίως πιάτο…
Έλα όμως που εγώ λειτουργώ πρώτα με το πάνω κεφάλι, πρέπει να με βραχυκλώσεις αρχικά, να κάνει τζιζ το μυαλό μου…
Δεν είμαι νέος πιά και με το πουλί στο χέρι, θέλω το παραμύθι μου…
Σαν τις γκόμενες!
Η Ντάσα μάλλον δεν είχε αυτές τις ικανότητες ή είχε μια διαφορετική προσέγγιση για αυτού του είδους τις συνευρέσεις.

Δεν είπα τίποτα…
Πήγαμε κατευθείαν στο κυρίως, ένιωσα όπως οι φαντάροι βιαζόντουσαν να φύγουν τα φλόκια, παλιά στα μπουρδέλα.
Μόνο που εγώ δεν ήμουν φαντάρος και χωρίς ορεκτικό δεν τρώω μπριζόλα.
Όπως κι αν είχε όμως συμπλεχτήκαμε σε στάσεις διάφορες, ορθές και ανορθόδοξες και η Ντάσα ήταν καλή, όλα ωραία τα έκανε…
Η Ντάσα είχε άγχος να με ευχαριστήσει.
Γι αυτό όμως χρειαζόταν κάτι παραπάνω, ψυχή!
Χωρίς ψυχή τον «Κεμάλ» τον έχεις πάρει παραμάσχαλα στις στέπες της Ανατολίας…
Η Ντάσα το κατάλαβε κι αγχώθηκε παραπάνω.
Το ψυχοδραστικό μου σύστημα ήταν σε εμπλοκή και επειγόντως έπρεπε να δράσω…
Ίσως η επίσκεψη στον πίσω κήπο να οδηγούσε σε μία καλύτερη ανάταση του ήθους…
Ήελε πραγματικά να με ευχαριστήσει και μου τον έδωσε αληθινά.
Σφαίρες, σκάγια, οβίδες έπεσαν στο πεδίο βολής, κρανίου τόπος!
Το τέλος της κορύφωσης, ο όλεθρος, η μαγευτική σαγήνη που ακολουθεί, τι χάρμα!

Όπως μου εκμυστηρεύτηκε μετά, ήταν αγχωμένη γιατί ήξερε ότι θα έγραφα κριτική.
Αυτή είναι μια αλήθεια που ισχύει, τουλάχιστον για τα δύο ανταγωνιστικά πρακτορεία. Είναι μια πικρή πραγματικότητα που δεν οδηγεί πάντα σε αίσια αποτελέσματα. Ίσως είναι θεμιτό για τις αδιάφορες αλλά νομίζω ηθικά αθέμιτο για τις καλές.

Ας είναι…
Καλές γιορτές!