Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Απόγευμα Κυριακής και τα συναισθήματα περίεργα, λίγο η μελαγχολία που τελειώνει το καλοκαίρι, λίγο όσα θέλαμε να κάνουμε και δεν μπορέσαμε.
Τα αφήνω όλα πίσω και καβαλάω τη μηχανή με άγνωστο προορισμό, δεν έχω διάθεση για κάτι συγκεκριμένο, μόνος μου με τους κραδασμούς της μηχανής, στο τέλος της Αλίμου μου έρχεται να στρίψω δεξιά προς τα γνωστά λημέρια.
Σύντομα φτάνω στο γνωστό ξενοδοχείο επί της Λεωφόρου Συγγρού και καλώ ένα από τα “γραφεία”
Χαίρετε η Μίλα είναι διαθέσιμη? (γιατί έτσι μου ήρθε)
Απάντηση θετική, περιμένετε ένα δεκάλεπτο να ειδοποιήσω να ετοιμαστεί.
Κάνω ένα τσιγάρο ξαναπαίρνω για τον αριθμό δωματίου και το χτύπημα στη πόρτα, με το που ανοίγει δεν μπορώ να πω ότι εντυπωσιάστηκα αλλά η εμπειρία με έχει διδάξει ότι τα φαινόμενα απατούν.
Η δική μου εντύπωση από άποψη εμφανίσεως, μελαχρινό ουκρανάκι πέριξ των 25 ετών με πρόσωπο παιδικό, κορμί σφριγηλό και δυνατό με ωραία άσπρη επιδερμίδα.
Βυζάκι στητό/εφηβικό και μουνάκι στενό και ζουμερό.
Η αλήθεια είναι ότι το πρόσωπο της είναι πιο στρογγυλό από τις φωτογραφίες.
Στον αγώνα ξαπλώνω στο κρεβάτι με τη δεσποινίδα αρχίζουμε τα φιλάκια/χαδάκια, μετά αρχίζει το στοματικό επειδή δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο παίρνω την κατάσταση στα χέρια μου και την γυρίζω 69, όπως ήταν αναμενόμενο άρχισαν και άναβαν τα αίματα.
Στη συνέχεια την βάζω κάτω και αρχίζω ένα βασανιστικό γλυφομούνι με τα πόδια της στους ώμους μου, η νεαρά δε βαστιόταν μου έσφιγγε δυνατά τα χέρια και σπαρταρούσε όπως τα πσάρια των δεινών παππούληδων πσαράδων.
Αμέσως πέρασμα του προφυλακτικού και έναρξη σε μισιονέρυ, αλλά φευ το γαμημένο κλιματιστικό τα είχε παίξει και παρανάψαμε με αρνητικές επιπτώσεις στην απόδοση.
Ξαναπαίρνω τη κατάσταση στα χέρια μου, ρυθμίζω το ο θεός να το κάνει κλιματιστικό.
Γυρνάμε σε στάση πλαγιαστή για να χουφτώνω καλύτερα και αρχίζει το σφυροκόπημα, εδώ ομολογώ την κούρασα την δεσποινίδα μέχρι να έρθει το τέλος.
Μετά δεν είχαμε κουράγιο για περισσότερα και ξαπλώσαμε, εγώ κοίταγα και χούφτωνα αυτή μου έλεγε τα δικά της, μόνο σε μένα συμβαίνει αυτό
Πέρασε η ώρα με to social ντύθηκα πήρα το κράνος και φεύγοντας μου λέει
Are you biker? This is dangerous.
Χαμογέλασα και ήρθε στο μυαλό μου το άσμα του Lemmy

The only time I'm easy's when I'm
Killed by death, killed by death