Πέρασμα από Νικόλ πριν λίγες ημέρες.
Το social της δεν υπάρχει. Μιλάτε και έχεις ξεχάσει γιατί πήγες. Σαν μόλις να τη γνώρισες και να την έχεις μάθει στα 15' χωρίς να σε έχει πρήξει ή κουράσει. Το στήθος της σου θυμίζει έντονα και συνέχεια το "γιατί" βέβαια, αλλά χάνεσαι. Δε βιάστηκε, δεν έκλεψε, ενώ ήμουν χαλαρός ήθελε να φροντίσει πως θα συνεχίσω να είμαι.
Για όσους ψάχνουν μοντέλα και κραυγές και σφαλιάρες και "ιστορία" καλύτερα να πάνε αλλού. Από τη στιγμή που σου ανοίγει την πόρτα, μέχρι τη στιγμή που θα φύγεις, η Νικόλ θυμίζει φοιτήτρια φίλη σου που γαμιέστε που και που κι έκατσε να βρεθείς εκεί σήμερα για μπύρες και τελικά είπατε να επαναλάβετε... Να την προσέχετε και να μην είστε μαλάκες, είναι πολύ καλή κοπέλα/κορίτσι/γυναίκα κι αν κάτι δε θα βγει στη φάση, ΣΙΓΟΥΡΑ δε θα είναι εξαιτίας της.
Όλα έξω από τα δόντια: "δε μου αρέσει αυτό κι αυτό, εκείνο και το άλλο". Ακριβώς τα ίδια πράγματα που θα πρόσεχε η κοπέλα σου, για να είστε καλά και οι δύο, τα προσέχει και η ίδια άρα κανένα παράπονο. Προσέχει ΟΛΑ να πάνε καλά για να περάσετε καλά.
Στο κρεβάτι είναι διασκέδαση, ένα κορμί παιδότοπος για ενήλικες. Και φωνούλες, και να καταλάβει τί θέλεις, και να ψάξει και για άλλα... και ΠΑΝΤΑ παρούσα και όπως είπα και στην αρχή, το στήθος φωτιά. ΦΩΤΙΑ.
Αυτή τη στιγμή κάτι πολύ καλό για Θεσσαλονίκη.
